The aspect of this poem that confus

The aspect of this poem that confuses me (and which hasn't been resolved by
any of the comments I've read) relates to the end of the poem. If (as so
many people seem to feel) the theme of the poem is that it's better to deal
with anger that to let it fester - why is the outcome of the supposedly
'negative' response (feeding and watering his anger and letting it fester)
presented as a postivie occurrence (In the morning glad I see My foe
stretch'd out beneath the tree)? If the moral of the story is: Don't let
anger grow - why isn't the poet the one who dies from the fruit of the
poison-tree he has nurtured within? To me, the moral outcome of the story
does not suggest that allowing the poison-tree to grow and bear fruit has
been a bad thing for the poet. It has enabled him to be revenged on his
enemy, albeit indirectly (because his enemy has stolen the fruit) rather
than directly by giving his enemy the fruit... Can someone enlighten me in
my confusion???

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะของกลอนนี้ที่ confuses ฉัน (และที่ไม่ได้รับการแก้ไขโดยฉันได้อ่านข้อคิดเห็นใด ๆ) กับจุดสิ้นสุดของกลอน ถ้า (เป็นเช่นนั้นหลายคนดูเหมือนจะ รู้สึก) ของกลอนคือว่า มันดีกว่าที่จะจัดการมีโกรธที่ปล่อยให้มันดำรง - เหตุมีผลของการคาดคะเน'ลบ' ตอบรับ (อาหารน้ำความโกรธของเขา และปล่อยให้มันดำรง)แสดงเป็น postivie เกิดขึ้น (ในช่วงเช้าดีใจเห็นศัตรูของฉันยืดจะออกใต้ต้น) ถ้านิทานเรื่อง: อย่าปล่อยให้ความเจริญเติบโต - ทำไมถึงกวีผู้ตายจากผลของการต้นไม้พิษได้ฟูมฟักเขาอยู่ภายใน ให้ฉัน ผลคุณธรรมเรื่องไม่แนะนำว่า ให้ต้นไม้พิษจะเติบโต และเกิดผลได้แล้วสิ่งเลวร้ายสำหรับกวี จึงได้เปิดใช้งานเขาจะ revenged บนเขาศัตรู แม้ว่าที่ทางอ้อม (เนื่องจากศัตรูของเขาได้ขโมยผลไม้) ค่อนข้างกว่าโดยตรง โดยให้ศัตรูของผลไม้... คนสามารถสอนฉันในฉันสับสน???

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แง่มุมของกลอนบทนี้ที่สร้างความสับสนให้ฉัน (และที่ยังไม่ได้รับการแก้ไขโดย
การแสดงความคิดเห็นใด ๆ ของฉันได้อ่าน) ที่เกี่ยวข้องกับส่วนท้ายของบทกวี ถ้า (ตามเพื่อให้
คนจำนวนมากดูเหมือนจะรู้สึก) รูปแบบของบทกวีก็คือว่ามันจะดีกว่าที่จะจัดการ
กับความโกรธที่จะปล่อยให้มันเปื่อยเน่า - เหตุผลที่เป็นผลมาจากการคาดคะเน
'เชิงลบ' การตอบสนอง (การให้อาหารและรดน้ำความโกรธของเขาและให้มันเปื่อยเน่า )
นำเสนอเป็นสิ่งที่เกิดขึ้น postivie (ในตอนเช้าดีใจที่ฉันเห็นศัตรูของฉัน
stretch'd ออกใต้ต้นไม้)? ถ้าคุณธรรมของเรื่องคือ: อย่าปล่อยให้
ความโกรธเติบโต - เหตุผลที่ไม่ได้เป็นกวีคนหนึ่งที่เสียชีวิตจากผลของ
พิษต้นไม้เขาได้หล่อเลี้ยงภายใน? สำหรับผมแล้วผลคุณธรรมของเรื่อง
ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าช่วยให้พิษต้นไม้ที่จะเติบโตและหมีผลไม้ได้
รับสิ่งที่ไม่ดีสำหรับกวี มันได้ทำให้เขาจะได้รับการแก้แค้นของเขา
ศัตรูแม้ว่าทางอ้อม (เพราะศัตรูของเขาได้ถูกขโมยผลไม้) ค่อนข้าง
กว่าโดยตรงโดยให้ศัตรูของผลไม้ ... คนที่สามารถสอนฉันใน
ความสับสนของฉัน ???

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะของบทกวีที่ฉันสับสน ( และที่ไม่ได้รับการแก้ไขโดย
ใด ๆของความคิดเห็นที่ผมได้อ่าน ) เกี่ยวข้องกับการสิ้นสุดของบทกวี ถ้าเป็นเช่นนั้น
หลายคนดูเหมือนจะรู้สึก ) รูปแบบของบทกวีก็คือว่ามันเป็นดีกว่าที่จะจัดการกับความโกรธที่
ให้กลัด - ทำไมผลที่คาดคะเน
'negative ' ตอบสนอง ( อาหารและรดน้ำความโกรธของเขาและปล่อยให้มันเป็นหนอง )
เสนอเป็น postivie ที่เกิดขึ้น ( ในตอนเช้า ดีใจที่เห็นศัตรู
ของฉันจะออกไปยืดใต้ต้นไม้ ) ถ้าคุณธรรมของเรื่องราวคือ : อย่าปล่อยให้ความโกรธเติบโต
- ทำไมไม่ได้กวีคนหนึ่งที่ตายจากผลของต้นไม้พิษ เขาได้หล่อเลี้ยง
ภายใน ? ฉัน , ผลที่คุณธรรมของเรื่องราว
ไม่ได้แนะนำว่าให้ต้นไม้พิษที่จะเติบโตและเกิดผลได้
เป็นเรื่องเลวร้ายสำหรับกวีมันช่วยให้เขาได้แก้แค้นศัตรูของเขา
, แม้ว่าทางอ้อม ( เพราะศัตรูของเขาได้ถูกขโมยผลไม้ ) ค่อนข้าง
โดยตรงโดยให้ศัตรูของเขาผลไม้ . . . . . . . ใครสามารถให้ฉัน
ความสับสนของฉัน ? ? ? ? ?