The dietary treatments consisted of

The dietary treatments consisted of a control diet based on high-quality fish meal (FM diet) and three experimental diets with C. utilis (CU diet), K. marxianus (KM diet) or S. cerevisiae (SC diet) yeast, substituting 40% of the crude protein
(CP) from FM. There was no difference in final weight or specific growth rate (SGR) of fish fed the CU diet
and the FM diet. The SC diet resulted in lower final weight and SGR, and higher average daily feed intake
(ADFI) and feed conversion ratio (FCR) than the FM diet, and higher ADFI and FCR than the KM and CU
diets. Fish fed the SC diet had decreased retention of nitrogen and energy, while fish fed the CU diet had increased
nitrogen retention compared with those fed the FM diet. In general

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รักษาอาหารประกอบด้วยอาหารทดลองสาม utilis C. (CU อาหาร), คุณ marxianus (KM อาหาร) หรือ S. cerevisiae (SC อาหาร) ยีสต์ แทน 40% ของ protein
(CP) ดิบจาก FM และควบคุมอาหารตามมื้ออาหารปลาคุณภาพสูง (FM อาหาร) มีไม่มีความแตกต่างในน้ำหนักสุดท้าย หรืออัตราการเติบโตเฉพาะ (SGR) ปลาเลี้ยงอาหาร CU
และอาหาร FM อาหาร SC ให้น้ำหนักต่ำสุดท้ายและ SGR และอาหาร intake
(ADFI) ทุกวันเฉลี่ยสูง และอาหาร (FCR) อัตราการแปลง อาหาร FM และการสูง ADFI และ FCR KM และ CU
อาหาร ปลาที่เลี้ยงอาหาร SC ลดลงรักษาไนโตรเจน และมีเพิ่มพลังงาน ในขณะที่ปลาเลี้ยงอาหาร CU
ไนโตรเจนคงเทียบกับเลี้ยงอาหาร FM โดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาอาหารที่ประกอบด้วยอาหารที่ควบคุมขึ้นอยู่กับอาหารที่มีคุณภาพสูงปลา (อาหารเอฟเอ็ม) และสามอาหารทดลองของ C. utilis (อาหาร CU), K. marxianus (KM อาหาร) หรือเอส cerevisiae (อาหาร SC) ยีสต์แทน 40% ของโปรตีน
(CP) จากเอฟเอ็ม ไม่มีความแตกต่างในน้ำหนักสุดท้ายหรืออัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ (SGR) ของปลาที่ได้รับอาหาร CU เป็น
อาหารและเอฟเอ็ม อาหาร SC มีผลในการลดน้ำหนักครั้งสุดท้ายและ SGR และสูงกว่าค่าเฉลี่ยของปริมาณอาหารที่กินในชีวิตประจำวัน
(ADFI) และอัตราการเปลี่ยนอาหาร (FCR) มากกว่าอาหารเอฟเอ็ม, และสูงกว่า ADFI และ FCR กว่า KM และ CU
อาหาร ปลาที่ได้รับอาหารที่เซาท์แคโรไลนาได้ลดลงการเก็บรักษาไนโตรเจนและพลังงานในขณะที่ปลากินอาหาร CU ได้เพิ่ม
การเก็บรักษาไนโตรเจนเมื่อเทียบกับผู้ที่กินอาหารเอฟเอ็ม โดยทั่วไปแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาอาหารประกอบด้วยการควบคุมอาหารจากปลาป่นคุณภาพสูง ( FM Diet ) และสามอาหารทดลอง C . utilis ( กับอาหาร ) , K . marxianus ( กม. อาหาร ) หรือ S . cerevisiae ( Sc Diet ) ยีสต์ กันลง 40% ของโปรตีน
( CP ) จาก เอฟเอ็ม มีความแตกต่างในน้ำหนักสุดท้ายหรืออัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ ( SGR ) ของปลาที่ได้รับอาหาร
Cu และ FM อาหารอาหารลดน้ำหนักสุดท้ายและ วท ม ( เมล็ด และปริมาณอาหารที่กินเฉลี่ยที่สูงขึ้นทุกวัน
( adfi ) และอัตราส่วนการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ ( FCR ) กว่าเอฟเอ็ม อาหาร และ adfi สูงขึ้นและใช้กว่า km และอาหารลบ

ปลาที่ได้รับอาหาร มลดลงความคงทนของไนโตรเจนและพลังงาน ในขณะที่ปลาที่ได้รับอาหารที่มีทองแดงเพิ่มขึ้น
กักไนโตรเจนเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับฟังอาหาร โดยทั่วไป