Connecting local and global food sy

Connecting local and global food systems and reducing footprint in food
provisioning and use
The growing influence of global food value chains has raised concerns about the sustainability of food
systems. Food production and consumption have large impacts on various sustainability issues such as
climate change, water use, soil quality, biodiversity, etc. To take just one example, in an urbanizing
society more and more food needs to be transported to urban centres. At the same time, urban areas
are producing larger amounts of organic and sewage waste that need to be processed and transported
away from cities. Until now the cycle of organic material and its constituent compounds like phosphorus
and nitrogen is far from closed. The current urban food cycle is causing accumulation, environmental
pollution, and depletion of resources such as phosphorus.
Growing out of such concerns, vibrant food movements have developed a radical critique of global food
operations. These have influenced both consumers and policy makers, who then exert pressure on actors
in the food chain to address this issue. One of the strategies to challenge Global Value Chains has been
the relocalisation of food systems, opposing ‘short’ with ‘long’, ‘local’ to ‘global’, and ‘different’ to
‘standard’. It is claimed, in fact, that local food systems reduce food miles, foster direct communication
channels between consumers and producers, increase biological and cultural diversity, enlarge
consumers freedom of choice, and re-balance the power of big players.
In response, many larger food businesses have started to address the sustainability issue seriously,
investing in technologies, measurement tools, certification schemes, social reporting, and so forth, to
improve their sustainability performance, and to conquer ‘minds and hearts’ of consumers.
At the same time, research has addressed the conceptual limits of relocalisation, raising the concern that
localizing food markets may not yield greater efficiency in economic or energy terms. For example, is it
more defensible to produce tomatoes in a nearby greenhouse heated with fossil fuels, or to import them
from open fields in a warm climate? Is preserving and storing local products for off-season use more
desirable than importing fresh products? Should “local” be defined in kilometres, or in terms of the social
and commercial networks that are inherent to community-based food trade?
The working group will accept papers addressing these questions:
• How is the sustainability performance of food systems evolving? What theories, measurements, and
assessment tools are being developed to quantify their performance? Case studies quantifying the effects
of sustainability performance are welcomed.
• To what extent are local or global food networks able to keep a high social innovation profile and
contribute to sustainable consumption and production? What are the more promising experiences? What
are the limits of their action? Are hybrid structures feasible that combine elements of local and global?
• Are there avenues for collaboration between food movements and global players in the pursuit of
sustainable production and consumption? What are the barriers? What are the risks of collaboration?
• What role might community food networks play in the building of new food-system organizational
patterns? Will the agriculture of the future be defined by corporate and institutional structures, or can it
remain rooted in communities?
• What kind of instruments or information could help decision makers to make the best choices?
• How can policies accompany the efforts of actors in the food chains to improve their sustainability performance?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เชื่อมต่อท้องถิ่นและระบบอาหารโลกและการลดรอยเท้าในอาหาร

) และใช้อิทธิพลเติบโตของโซ่คุณค่าอาหารทั่วโลกที่มีความกังวลเกี่ยวกับความยั่งยืนของระบบอาหาร

การผลิตอาหารและการบริโภคจะมีผลกระทบใหญ่ในประเด็นความยั่งยืนต่างๆเช่น
เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ใช้ น้ำ ความหลากหลายทางชีวภาพ คุณภาพดิน เป็นต้น การใช้เวลาเพียงหนึ่งตัวอย่างใน urbanizing
สังคมมากขึ้นและอาหาร ต้องส่งไปที่ศูนย์ในเมือง ในขณะเดียวกัน พื้นที่
เมืองผลิตใหญ่ขึ้นของอินทรีย์และกากของเสียที่ต้องประมวลผลและขนส่ง
ห่างจากเมือง จนถึงตอนนี้ วงจรของอินทรีย์วัสดุและส่วนประกอบของสารประกอบไนโตรเจนและฟอสฟอรัส
เหมือนอยู่ไกลจากที่ปิดปัจจุบันวงจรอาหารเมือง ก่อให้เกิดการสะสมมลพิษสิ่งแวดล้อม
และการพร่องของทรัพยากร เช่น ฟอสฟอรัส
เติบโตจากความกังวลดังกล่าว ขบวนการอาหาร สีสันสดใส มีการพัฒนาการวิจารณ์รุนแรงของอาหาร
) เหล่านี้มีอิทธิพลต่อผู้บริโภคและนโยบายใครกดดันนักแสดง
ในห่วงโซ่อาหาร เพื่อแก้ไขปัญหานี้หนึ่งในกลยุทธ์ที่ท้าทายโซ่คุณค่าระดับโลกได้
relocalisation ของระบบอาหาร ต่อต้าน ' สั้น ' กับ ' ยาว ' ' ท้องถิ่น ' ' โลก ' และ ' แตกต่าง '
'standard ' มันอ้าง ในความเป็นจริง ที่ระบบอาหารท้องถิ่นลดอาหารไมล์ ฟอสเตอร์ ติดต่อสื่อสาร
ช่องระหว่างผู้บริโภคและผู้ผลิต เพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพและวัฒนธรรมขยาย
เสรีภาพของผู้บริโภคเลือก และถ่วงดุลอำนาจของผู้เล่น .
ในการตอบสนองหลายธุรกิจอาหารขนาดใหญ่ได้เริ่มแก้ไขปัญหาความยั่งยืนอย่างจริงจัง
การลงทุนในเทคโนโลยีเครื่องมือวัดระบบการรับรองรายงานสังคม และอื่น ๆเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพและความยั่งยืนของพวกเขา
, ' พิชิต ' จิตใจและหัวใจ ของผู้บริโภค
ในเวลาเดียวกันการวิจัยได้ระบุขอบเขตแนวคิด relocalisation เพิ่มความกังวลว่าตลาดอาจผลผลิต
localizing มีประสิทธิภาพมากขึ้นในแง่ของเศรษฐกิจ หรือพลังงาน ตัวอย่างเช่นมัน
เพิ่มเติมป้องกันการผลิตมะเขือเทศในที่อุ่นเรือนกับเชื้อเพลิงฟอสซิล หรือนํา
จากสนาม ในบรรยากาศอบอุ่น คือ การรักษาและการจัดเก็บผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นใช้
นอกฤดูน่าพอใจกว่าการนําเข้าสินค้าสด ควร " ท้องถิ่น " ถูกกำหนดในกิโลเมตร หรือในแง่ของสังคมและเชิงพาณิชย์เครือข่าย
ที่แท้จริงกับชุมชนการค้าอาหาร
กลุ่มการทำงานจะรับเอกสารกับคำถามเหล่านี้ :
- วิธีคือประสิทธิภาพของระบบอาหารอย่างยั่งยืนการพัฒนา ? สิ่งที่ทฤษฎีและ
, วัด ,เครื่องมือในการประเมินที่ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อวัดประสิทธิภาพการทำงานของพวกเขา ? การศึกษาผลของการปฏิบัติที่ยั่งยืนค่า

ยินดีต้อนรับ - สิ่งที่ขอบเขตเป็นท้องถิ่นหรือเครือข่ายอาหารทั่วโลกสามารถที่จะเก็บรายละเอียดนวัตกรรมทางสังคมสูงและ
ไปสู่การผลิตและการบริโภคที่ยั่งยืน ? สิ่งที่เป็นประสบการณ์ที่สัญญาเพิ่มเติม อะไร
เป็นข้อจํากัดของการกระทำของเขา ?เป็นโครงสร้างที่เป็นไปได้ที่จะรวมองค์ประกอบของ ท้องถิ่นและระดับโลก ไฮบริด ?
- มีลู่ทางความร่วมมือระหว่างอาหารและการเคลื่อนไหวผู้เล่นระดับโลกในการผลิตและการบริโภคอย่างยั่งยืน การแสวงหา
? อะไรคืออุปสรรค ? อะไรคือความเสี่ยงของความร่วมมือ ?
- บทบาทอะไรอาจเครือข่ายอาหารชุมชนเล่นในอาคารรูปแบบองค์การ
ระบบอาหารใหม่การเกษตรแห่งอนาคตจะถูกกำหนดโดยโครงสร้างขององค์กร และสถาบัน หรือสามารถ
ยังคงฝังรากในชุมชน ?
- ชนิดของเครื่องมือหรือข้อมูลช่วยตัดสินใจเพื่อให้ตัวเลือกที่ดีที่สุด ?
- ทำไมนโยบายกับความพยายามของนักแสดงในโซ่อาหารเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของการพัฒนาของพวกเขา