Where Y is the yield coefficient, μ

Where Y is the yield coefficient, μmax is the maximum growth rate (day−1), Ks is the half-saturation coefficient (mg L−1), S is the substrate concentration (mg L−1) and X is the biomass concentration (mg L−1). Temperate sea waters are thought to be dominated by mesophilic bacteria, which have a minimum growth temperature of around 5 °C, and also inhabited by cold-adapted bacteria (psychrophilic and psychrotolerant), which grow below 5 °C ( Morita, 1975). At the incubation temperature of 0.5 °C, cold-adapted species would be expected to grow and become dominant in temperate sea water ( Brakstad and Bonaunet, 2006). If these cold-adapted species are in low abundance, then biomass limitation could be the reason for Q10 values being higher than expected below 5 °C. This can be more clearly seen if one expresses the k1 values from Equation (5), taking into account the assumptions that the first order interpretation of the Monod model requires, i.e. substrate concentration is much lower than the half-saturation coefficient (S

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Y เป็น สัมประสิทธิ์ผลตอบแทน μmax เป็นอัตราการเติบโตสูงสุด (day−1), เอสเป็นค่าสัมประสิทธิ์ความเข้มครึ่ง (mg L−1), S คือ พื้นผิวความเข้มข้น (mg L−1) และ X คือ ความเข้มข้นชีวมวล (mg L−1) ทะเลซึ่งมีความคิดที่ถูกครอบงำ โดย mesophilic แบคทีเรีย ซึ่งมีอุณหภูมิต่ำการเจริญเติบโตประมาณ 5 องศาเซลเซียส และยัง อาศัยอยู่ โดยแบคทีเรียปรับเย็น (psychrophilic และ psychrotolerant), การเติบโตต่ำกว่า 5 ° C (โมริตะ 1975) ที่อุณหภูมิบ่ม 0.5 ° C เย็นดัดแปลงพันธุ์จะคาดว่าจะเติบโต และโดดเด่นในน้ำทะเลแจ่ม (Brakstad และ Bonaunet, 2006) ถ้าสปีชีส์เหล่านี้เย็นดัดแปลงอยู่ในความอุดมสมบูรณ์ต่ำ ชีวมวลจำกัดสามารถเป็นเหตุผลค่า Q10 จะสูงกว่าที่คาดการณ์ต่ำกว่า 5 องศาเซลเซียส นี้สามารถเพิ่มเติมชัดเจนเห็นหนึ่งแสดงค่า k1 จากสมการ (5), คำนึงถึงสมมติฐานที่ต้องการตีความลำดับแรกรุ่น Monod เช่นพื้นผิวความเข้มข้นที่มีมากที่ต่ำกว่าค่าสัมประสิทธิ์ความเข้มครึ่ง (S << Ks) และชีวมวลเป็นค่าคง (dX/dt = 0):

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ Y คือค่าสัมประสิทธิ์ผลผลิตμmaxเป็นอัตราการเติบโตสูงสุด (วันที่ 1) Ks เป็นค่าสัมประสิทธิ์ครึ่งอิ่มตัว (มก. L-1) S คือความเข้มข้นของสาร (มก. L-1) และ X คือความเข้มข้นของชีวมวล (มก. L-1) น้ำทะเลพอสมควรมีความคิดที่ถูกครอบงำโดยแบคทีเรียอุณหภูมิปานกลางซึ่งมีอุณหภูมิต่ำสุดของการเจริญเติบโตประมาณ 5 องศาเซลเซียสและยังอาศัยอยู่โดยแบคทีเรียเย็นดัดแปลง (psychrophilic และทนความเย็น) ซึ่งเติบโตต่ำกว่า 5 ° C (โมริตะ, 1975) บ่มที่อุณหภูมิ 0.5 องศาเซลเซียสชนิดเย็นปรับตัวจะได้รับการคาดว่าจะเติบโตและกลายเป็นที่โดดเด่นในน้ำทะเลเย็น (Brakstad และ Bonaunet 2006) ถ้าสิ่งเหล่านี้สายพันธุ์ที่เย็นปรับตัวอยู่ในความอุดมสมบูรณ์ต่ำแล้วข้อ จำกัด ชีวมวลที่อาจเป็นเหตุผลสำหรับค่า Q10 เป็นที่สูงขึ้นกว่าที่คาดไว้ต่ำกว่า 5 องศาเซลเซียส นี้สามารถมองเห็นได้ชัดเจนมากขึ้นหากเป็นการแสดงออกถึงค่า k1 จากสมการ (5) โดยคำนึงถึงข้อสมมติฐานว่าการตีความคำสั่งแรกของรูปแบบ Monod ต้องคือความเข้มข้นของสารมากต่ำกว่าค่าสัมประสิทธิ์ครึ่งอิ่มตัว (S << Ks) และชีวมวลเป็นค่าคงที่ (dX / dt = 0):

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ Y คือผลผลิตเท่ากับμสูงสุดคืออัตราการเจริญเติบโตสูงสุด ( วัน− 1 ) , KS เป็นครึ่งหนึ่งของค่า mg L − 1 ) เป็นฐานรองสมาธิ ( mg L − 1 ) และ X คือ ความเข้มข้นของชีวมวล ( mg L − 1 ) น้ำทะเลเย็น จะคิดว่าเป็น dominated โดยเมโซฟิลิกแบคทีเรีย ซึ่งมีขั้นการเจริญเติบโตที่อุณหภูมิประมาณ 5 องศา Cและยังเป็นที่อยู่ของแบคทีเรีย ( และเย็นดัดแปลงไซโครฟิลิก psychrotolerant ) ซึ่งเติบโตต่ำกว่า 5 ° C ( โมริตะ , 1975 ) ที่บ่มที่อุณหภูมิ 0 องศา C หนาวดัดแปลงชนิดจะคาดว่าจะเติบโตและกลายเป็นเด่นในน้ำทะเล ( brakstad พอสมควร และ bonaunet , 2006 ) ถ้าชนิดเย็นดัดแปลงเหล่านี้ในระดับความอุดมสมบูรณ์แล้วจำนวนจำกัดอาจเป็นเหตุผลสำหรับคุณค่า Q10 จะสูงกว่าที่คาดไว้กว่า 5 องศา นี้จะชัดเจนมากขึ้น ถ้าใครเคยเห็น K1 ค่าจากสมการ ( 5 ) พิจารณาสมมติฐานว่า คำสั่งแรกของ Monod แบบต้องตีความ เช่นความเข้มข้นสารอาหารน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของค่า S < < KS ) และชีวมวลเป็นค่าคงที่ ( dx / dt = 0 )