In typical adults, the perception o

In typical adults, the perception of eye contact interacts reciprocally with that of facial expression. Several studies have demonstrated that the direction of gaze affects processing of facial expression. Some of these studies indicate that eye contact facilitates the perception of facial expressions associated with approach (e.g., anger) and that it impairs the perception of those associated with avoidance (e.g., fear). However, others report that eye contact generally facilitates expression perception. There is also evidence that facial expression affects the perception of eye contact. The cone of gaze is wider for angry than for fearful or neutral faces, with no difference between the latter two. As suggested in Ewbank et al., the observed effect of facial expression on judgments of eye contact may indicate that typical adults possess an adaptive bias to interpret hostile signals as self-directed. Taken together, these results suggest that typical adults combine information from gaze and expression when judging either gaze or facial expression. This ability may be adaptive, as it may allow individuals to respond selectively to combinations of expression and gaze cues that are important for survival. For example, an angry face with direct gaze may be interpreted as a stronger signal of threat than an angry face with averted gaze because the former indicates that the threat is directed toward the viewer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในผู้ใหญ่ทั่วไป การรับรู้ของตาโต้ตอบ reciprocally กับของสีหน้า หลายการศึกษาได้แสดงว่า ทิศทางของสายตามีผลต่อการประมวลผลนิพจน์หน้า ของการศึกษานี้บ่งชี้ว่า ตาอำนวยความสะดวกในการรับรู้ของหน้านิพจน์ที่เกี่ยวข้องกับวิธีการ (เช่น ความโกรธ) และที่ แตกการรับรู้ของผู้ที่เกี่ยวข้องกับการหลีกเลี่ยง (เช่น กลัว) อย่างไรก็ตาม บางรายงานที่ตารับรู้นิพจน์อำนวยความสะดวกทั่วไป นอกจากนี้ยังมีหลักฐานว่า สีหน้ามีผลต่อการรับรู้ของตา กรวยของสายตาจะกว้างสำหรับโกรธกว่าสำหรับใบหน้าน่ากลัว หรือเป็นกลาง มีความแตกต่างระหว่างทั้งสองหลังไม่ เนื่องใน Ewbank et al. ผลสังเกตสีหน้าในคำพิพากษาของตาอาจบ่งชี้ว่า ผู้ใหญ่โดยทั่วไปมีความโน้มเอียงที่เหมาะสมแปลสัญญาณเป็นศัตรูเป็นด้วยตนเอง ปวง ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำผู้ใหญ่ทั่วไปที่ รวมข้อมูลจากสายตาและนิพจน์เมื่อตัดสินนิพจน์สายตาหรือใบหน้า ความสามารถนี้อาจเป็นแบบอะแดปทีฟ มันอาจทำให้บุคคลเลือกตอบชุดและสัญลักษณ์สายตาที่มีความสำคัญต่อการอยู่รอด ตัวอย่าง ใบหน้าโกรธ ด้วยสายตาโดยตรงอาจจะตีความเป็นสัญญาณแรงกว่าของภัยคุกคามกว่าใบหน้าโกรธด้วยสายตา averted เนื่องจากในอดีตบ่งชี้ว่า คุกคามโดยตรงต่อตัวแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในผู้ใหญ่ทั่วไปรับรู้ของสายตามีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกันกับที่ของการแสดงออกทางสีหน้า งานวิจัยหลายชิ้นแสดงให้เห็นว่าทิศทางของการจ้องมองมีผลกระทบต่อการดำเนินการของการแสดงออกทางสีหน้า บางส่วนของการศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าสายตาอำนวยความสะดวกในการรับรู้ของการแสดงออกทางสีหน้าที่เกี่ยวข้องกับวิธีการ (เช่นความโกรธ) และมันบั่นทอนการรับรู้ของผู้ที่เกี่ยวข้องกับการหลีกเลี่ยง (เช่นกลัว) แต่คนอื่นรายงานว่าสายตาอำนวยความสะดวกในการรับรู้โดยทั่วไปการแสดงออก นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่แสดงว่าการแสดงออกทางสีหน้ามีผลต่อการรับรู้ของสายตา กรวยของการจ้องมองที่กว้างขึ้นสำหรับเป็นโกรธมากกว่าใบหน้าที่น่ากลัวหรือเป็นกลางมีความแตกต่างระหว่างทั้งสองฝ่ายไม่มี เป็นข้อเสนอแนะใน Ewbank et al., ผลการสังเกตของการแสดงออกทางสีหน้าในการตัดสินจากตาอาจบ่งชี้ว่าผู้ใหญ่ทั่วไปมีอคติการปรับตัวในการตีความสัญญาณที่ไม่เป็นมิตรเป็นผู้กำกับด้วยตัวเอง ที่ร่วมกันผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าผู้ใหญ่ทั่วไปรวมข้อมูลจากสายตาและการแสดงออกเมื่อตัดสินทั้งสายตาหรือการแสดงออกทางสีหน้า ความสามารถนี้อาจจะมีการปรับตัวในขณะที่มันอาจจะอนุญาตให้บุคคลที่จะตอบสนองต่อการคัดเลือกเพื่อการรวมกันของตัวชี้นำการแสดงออกและการจ้องมองที่มีความสำคัญสำหรับการอยู่รอด ตัวอย่างเช่นใบหน้าโกรธกับสายตาโดยตรงอาจตีความได้ว่าเป็นสัญญาณที่แข็งแกร่งของภัยคุกคามกว่าใบหน้าโกรธหันไปจ้องมองเพราะในอดีตแสดงให้เห็นว่าภัยคุกคามที่เป็นผู้กำกับที่มีต่อผู้ชม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในผู้ใหญ่ทั่วไป การรับรู้ของตาโต้ตอบซึ่งกันและกันที่สีหน้านั้น หลายการศึกษาแสดงให้เห็นว่าทิศทางของสายตามีผลต่อการประมวลผลของการแสดงออกทางสีหน้า . บางส่วนของการศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าสายตาในการรับรู้ของนิพจน์ที่เกี่ยวข้องกับวิธีการ ( เช่นความโกรธ ) และว่ามันบกพร่องการรับรู้ของผู้ที่เกี่ยวข้องกับการหลีกเลี่ยง เช่น กลัว ) อย่างไรก็ตาม รายงานอื่น ๆ ที่สบตาโดยทั่วไป ทำให้การรับรู้การแสดงออก นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่แสดงสีหน้าที่มีผลต่อการรับรู้ของสายตา กรวยมุมกว้างสำหรับโกรธกว่าสำหรับใบหน้าน่ากลัว หรือเป็นกลาง ไม่มีความแตกต่าง ระหว่าง สองอย่างหลัง .เป็นข้อเสนอแนะในยูเบิงก์ et al . , ตรวจสอบผลของการแสดงออกทางสีหน้าในคำตัดสินของตาอาจบ่งบอกว่าผู้ใหญ่โดยทั่วไปมีการตั้งค่าที่จะตีความเป็นสัญญาณที่เป็นศัตรูด้วย . ถ่ายด้วยกัน ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าผู้ใหญ่ทั่วไปรวมข้อมูลจากแววตาและการแสดงออกเมื่อตัดสินด้วยสายตาหรือสีหน้านั้น ความสามารถนี้อาจเป็นแบบปรับตัวมันอาจจะช่วยให้บุคคลที่จะตอบสนองเลือกให้ชุดค่าผสมของการแสดงออกและจ้องมองคิวที่สำคัญเพื่อความอยู่รอด ตัวอย่างเช่น สีหน้าที่โกรธกับสายตาโดยตรงอาจจะตีความเป็นสัญญาณของการคุกคามที่แข็งแกร่งกว่าใบหน้าโกรธเบนสายตา เพราะในอดีตบ่งชี้ว่า การคุกคามโดยตรงต่อผู้ชม