A self-fulfilling prophecy is a pre

A self-fulfilling prophecy is a prediction that directly or indirectly causes itself to become true, by the very terms of the prophecy itself, due to positive feedback between belief and behavior. Although examples of such prophecies can be found in literature as far back as ancient Greece and ancient India, it is 20th-century sociologist Robert K. Merton who is credited with coining the expression "self-fulfilling prophecy" and formalizing its structure and consequences. In his 1948 article Self-Fulfilling Prophecy, Merton defines it in the following terms:

The self-fulfilling prophecy is, in the beginning, a false definition of the situation evoking a new behavior which makes the original false conception come true. This specious validity of the self-fulfilling prophecy perpetuates a reign of error. For the prophet will cite the actual course of events as proof that he was right from the very beginning.[1]

In other words, a positive or negative prophecy, strongly held belief, or delusion—declared as truth when it is actually false—may sufficiently influence people so that their reactions ultimately fulfill the once-false prophecy.

Self-fulfilling prophecy are effects in behavioral confirmation effect, in which behavior, influenced by expectations, causes those expectations to come true.[2] It is complementary to the self-defeating prophecy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยากรณ์ตนเองเป็นการคาดการณ์ที่ตรง หรือทางอ้อมทำให้ตัวเองเป็นจริง โดยเงื่อนไขมากของคำทำนายตัวเอง เนื่องจากการป้อนกลับเชิงบวกระหว่างความเชื่อและพฤติกรรม แม้ว่าตัวอย่างของคำพยากรณ์ดังกล่าวสามารถพบได้ในวรรณคดีไกลกลับเป็นอินเดียโบราณและกรีซโบราณ มันเป็นศตวรรษที่ 20 วิทยาโรเบิร์ตเคเมอร์ที่เครดิตกับบัญญัติศัพท์การแสดงออก "เองพยากรณ์" และ formalizing โครงสร้างและผลกระทบ ในบทความของเขา 1948 Self-Fulfilling พยากรณ์ เมอร์กำหนดมันในคำต่อไปนี้: พยากรณ์ตนเองได้ ในการเริ่มต้น คำเท็จของสถานการณ์นึกถึงการทำงานใหม่ซึ่งทำให้ความคิดเท็จเดิมที่เป็นจริง อายุขนาดนี้พยากรณ์ตัวเอง perpetuates รัชกาลที่มีข้อผิดพลาด สำหรับศาสดาจะอ้างหลักสูตรจริงของเหตุการณ์ที่เป็นหลักฐานที่อยู่ตั้งแต่เริ่มต้น [1]ในคำอื่น ๆ การบวก หรือลบคำทำนาย ซึ้ง ความเชื่อหรือหลง — ประกาศเป็นความจริงเมื่อเป็นเท็จจริง — อาจพอมีอิทธิพลท่านนั้นว่าปฏิกิริยาของพวกเขาในที่สุดตามคำทำนายเท็จครั้งพยากรณ์อนาคตของตนเองมีผลในการยืนยันพฤติกรรมผล ที่งาน ได้รับอิทธิพลจากความคาดหวัง ทำให้ความคาดหวังเหล่านั้นจะเป็นจริง [2] ได้ประกอบกับคำทำนายที่เอาชนะตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำทำนายตอบสนองด้วยตนเองคือการคาดการณ์ว่าโดยตรงหรือโดยอ้อมที่ทำให้เกิดตัวเองจะกลายเป็นความจริงตามข้อกำหนดมากของคำทำนายของตัวเองเนื่องจากการตอบรับเชิงบวกระหว่างความเชื่อและพฤติกรรม แม้ว่าตัวอย่างของคำทำนายดังกล่าวสามารถพบในวรรณคดีไกลกลับเป็นสมัยกรีกโบราณและอินเดียโบราณก็เป็นศตวรรษที่ 20 นักสังคมวิทยาโรเบิร์ตเคเมอร์ตันที่จะให้เครดิตกับการสร้างการแสดงออก "เองเติมคำทำนาย" อย่างเป็นทางการและโครงสร้างและผลของมัน ในปี 1948 บทความเองเติมคำทำนายของเขาเมอร์ตันกำหนดไว้ในเงื่อนไขดังต่อไปนี้:

คำพยากรณ์ตอบสนองด้วยตนเองคือในการเริ่มต้นความหมายที่ผิดพลาดของสถานการณ์ความรู้สึกพฤติกรรมใหม่ซึ่งจะทำให้ความคิดที่ผิดพลาดเดิมเป็นจริงขึ้นมา นี้ถูกต้องตามกฎหมายที่กว้างขวางของเองเติมคำทำนายกัลป์รัชสมัยของข้อผิดพลาด ผู้พยากรณ์จะกล่าวถึงหลักสูตรที่แท้จริงของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นข้อพิสูจน์ว่าเขาเป็นขวาจากจุดเริ่มต้นมาก. [1]

ในคำอื่น ๆ คำทำนายบวกหรือลบความเชื่อที่จัดขึ้นอย่างยิ่งหรือหลง-ประกาศให้เป็นความจริงเมื่อมันเป็นจริง false- พออาจมีอิทธิพลต่อคนเพื่อให้ปฏิกิริยาของพวกเขาในท้ายที่สุดตอบสนองคำทำนายครั้งเท็จ.

เองเติมคำทำนายที่มีผลกระทบในผลยืนยันพฤติกรรมซึ่งในพฤติกรรมที่ได้รับอิทธิพลจากความคาดหวังทำให้เกิดความคาดหวังเหล่านั้นให้เป็นจริงขึ้นมา. [2] มันเป็นประกอบกับคำทำนายของตัวเองชนะ