Su Luo gazed at Qin Ning, a grim smile appeared on the corner of her m การแปล - Su Luo gazed at Qin Ning, a grim smile appeared on the corner of her m ไทย วิธีการพูด

Su Luo gazed at Qin Ning, a grim sm

Su Luo gazed at Qin Ning, a grim smile appeared on the corner of her mouth. The maid at Jade Lake fairy’s side was also not so simple.

“Were they hunting you?” Nangong Liuyun’s dark eyes became increasingly malicious. His entire person seemed arrogant and aloof, emitting a dense majestic aura.

Su Luo’s smile was helpless and stark. “They were not the only group of people that was hunting me.”

What Su Luo just said had a double meaning. She raised an eyebrow and looked at the Jade Lake’s fairy with a smile that was not quite a smile. Her gaze landed on the fairy’s white, pointed and extremely clever hands.

That final arrow with world-shaking force, could it really have not left a single trace on those pretty hand that were occupied with schemes?

Within just this one day and night, it could be said that she had been surrounded by perils. If it weren’t for the goddess of fortune standing on her side; she would have died eighteen thousand times by now.

Today’s hatred from being hunted, in the future, she, Su Luo, would absolutely return it tenfold!

At this time, the Jade Lake’s fairy had a warm, soft and genial smile on her face. That smile was tranquil and serene, lacking even a ripple on the surface a large body of water, as if she was a fairy from the heavenly realm.

Nangong Liuyun’s beautiful icy eyes had a ruthless and savage light, it gazed deeply at Su Luo. Stressing each word he asked. “Who else were among the people trying to kill you?”

Nangong Liuyun, this was what you demanded. It was not something I had voluntarily tattletaled.

“If I were to say that the Jade Lake fairy’s people were also among them, would you believe me?” Su Luo employed a relaxed and mocking tone, while staring at him with a smile that was not quite a smile.

However, an earnest and cautious expression very quickly passed through Su Luo eyes.

If Nangong Liuyun believed her, then she would decide not to conceal the truth from him. She would reveal everything to him and tell him that his Jade Lake’s fairy was a snake with a scorpion’s vicious poison.

If Nangong Liuyun did not believe her…..Su Luo bleakly forced a bitter smile.

An icy light swifty flitted through Nangong Liuyun’s hawk-like eyes. He rubbed her head, that pair of red phoenix eyes becoming even more joyous and demonically alluring as they gazed at her. With an indulgent and spoiling manner he said. “Do not joke around, you must tell this king the truth.”

In a split second, Su Luo’s heart immediately dropped to the bottom, it was so cold as to reach the freezing point.

Sure enough, she had expected too much.

As expected, how could a few short days of association compete with the mutual trust developed from growing up together since childhood?

The Jade Lake’s fairy used a sweet-tempered smile to look at her. That pair of sparkling and translucent, jade-like beautiful eyes had a self-satisfied, boastful, gloating laugh in their depths.

As if to say to Su Luo: So what if I dispatched people to kill you? Nangong Liuyun doesn’t believe you. He–absolutely—won’t—believe—it!

Yes, he did not believe it.

Su Luo’s mouth raised with a hint of irony, she forcefully pushed Nangong Liuyun away, in a very light tone and low volume said. “I’m tired, I want to rest.”

Now, what was the point of saying even more? Anyhow, he believed in the Jade Lake’s fairy without any doubt.

Nangong Liuyun saw that she was in a bad mood. He thought it was because she was tired from this one day and night away. So he followed her wish and gently said. “Okay, we’ll rest for one night here, and do our task tomorrow.”

“No need.” Su Luo coldly refused.

The task he was referring to was slaughtering an Armored Back Dragon. Since her space was already opened, there was no need go and kill a dragon.

“Believe in this king, this king will definitely find the culprit!” Nangong Liuyun watched her back as she determinedly walked away, his sharp eyebrows were low. His voice was firm as if swearing an oath.

Su Luo mouth rose with a slight bitterness,

Find the killer? I had even told you who it was, yet you won’t believe me. How will you find the killer then?

Su Luo’s footsteps paused. She glanced back with a shallow smile, her smile was like that of March’s fireworks, dazzling and lonely. In a clear and indifferent voice, she said “Really, then I’ll first thank you”

Nangong Liuyun firmly watched her leaving figure from the back. His face was indeterminately flickering between clear and overcast, suddenly dark then bright. The veins of his knuckles tightened until they burst.

“Third senior brother…….” the Jade Lake fairy’s charmingly gentle and beautiful eyes were like mist moving slightly, she somewhat hesitantly stared at Nangong Liuyun.” Do you believe me?”
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
Su ลูจ้องที่หนิงฉิน รอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ แม่บ้านที่นางฟ้าทะเลสาบหยกข้างเป็นไม่อย่างนั้น"พวกเขาล่าสัตว์คุณ" Nangong Liuyun ตามืดกลายเป็นอันตรายมากขึ้น คนของเขาทั้งหมดดูเหมือน หยิ่ง และ ห่าง ๆ เปล่ง aura มาเจสติกหนาแน่นSu ลูยิ้มสู้ และสิ้นเชิง "พวกเขาไม่ได้เป็นแค่กลุ่มคนที่ถูกล่าสัตว์ฉัน"Su ลูเพียงพูดมีความหมายคู่ เธอยกคิ้วตัว และมองไปที่นางฟ้าของทะเลสาบหยก ด้วยรอยยิ้มที่ไม่ค่อนข้างดี เธอจ้องมองที่ดินในมือขาว แหลม และฉลาดมากของนางฟ้าลูกศรที่สุดท้ายแรง world-shaking สามารถมันจริง ๆ ไม่จากการสืบค้นกลับเดียวนั้นคงสวยถูกยึดครองโดยเพียงแค่นี้วันหนึ่งและคืน มันอาจจะกล่าวว่า เธอได้ถูกล้อมรอบ ด้วยภัย หากไม่เทพเจ้าแห่งโชคลาภยืนข้างเธอ เธอต้องตายสิบแปดพันครั้ง โดยขณะนี้วันนี้โกรธแค้นจากการถูกล่า ในอนาคต เธอ Su Luo จะอย่างคืนสิบเท่าตอนนี้ นางฟ้าของทะเลสาบหยกมีรอยยิ้มอบอุ่น นุ่ม และ genial บนใบหน้า ที่ยิ้ม สงบ ขาดแม้กระเพื่อมบนผิวร่างกายขนาดใหญ่ของน้ำ ว่าเธอเป็นนางฟ้าจากแดนสวรรค์Nangong Liuyun สวยงามตาแข็งมีแสงหิน และอำมหิต มันลึกจ้องลู Su เน้นแต่ละคำถาม "ใครที่คนพยายามจะฆ่าคุณ"Nangong Liuyun นี้เป็นสิ่งที่คุณเรียกร้อง มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ผมเอง tattletaled"ถ้าฉันจะบอกว่า คนของนางฟ้าทะเลสาบหยกก็ได้อยู่ในหมู่พวกเขา จะคุณเชื่อฉัน Su ลูจ้างเสียงผ่อนคลาย และเยาะเย้ย ในขณะที่จ้องมองเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่ค่อนข้างดีอย่างไรก็ตาม การแสดงอย่างจริงจัง และระมัดระวังอย่างรวดเร็วผ่านผ่านตาลู Suถ้า Nangong Liuyun เชื่อเธอ เธอจะตัดสินใจไม่ให้ปกปิดความจริงจากเขา เธอจะเปิดเผยทุกอย่างกับเขา และบอกเขาว่า นางฟ้าของทะเลสาบหยกของเขาถูกงู มีพิษชั่วร้ายของแมงป่องถ้า Nangong Liuyun ไม่เชื่อเธอ... นอกจากนี้ลู Su bleakly บังคับยิ้มขมSwifty แสงที่แข็ง flitted ผ่านสายตาเหมือนเหยี่ยว Nangong Liuyun เขาลูบหัวของเธอ คู่ที่ดวงตาสีแดงฟีนิกซ์กลายเป็นความสุขยิ่ง และ demonically เสน่ห์พวกเขาจ้องเธอ เขากล่าวกับลักษณะรับ และน้ำเน่า "ไม่เล่นรอบ คุณต้องทราบว่า กษัตริย์องค์นี้ความจริง"ในแยกที่สอง Su ลูหัวใจทันทีลดลงไปด้านล่าง มันก็เย็นจึงจะถึงจุดเยือกแข็งพอแน่ใจว่า เธอได้คาดมากเกินไปตามที่คาดไว้ วิธีไม่กี่วันที่สั้นของสมาคมแข่งขันกับความน่าเชื่อถือร่วมกันพัฒนาขึ้นเติบโตขึ้นด้วยกันตั้งแต่เด็กนางฟ้าของทะเลสาบหยกใช้อารมณ์หวานยิ้มมองไปที่เธอ คู่ที่ประกาย และโปร่งแสง ตาสวยเหมือนหยกมีหัวเราะพอใจตัวเอง boastful, gloating ในส่วนลึกของพวกเขาเช่นถ้าจะพูดกับลู Su: ดังนั้น ถ้าผมส่งคนไปฆ่าคุณ Nangong Liuyun ไม่เชื่อคุณ เขา – แน่นอน — ไม่ได้เชื่อ — มันใช่ เขาไม่เชื่อก็Su ลูปากยกการประชด เธอประผลัก Nangong Liuyun ห่างกัน เสียงเบามากและระดับเสียงต่ำที่กล่าวว่า "ผมเหนื่อย ต้องการพักผ่อน"ตอนนี้ อะไรคือจุดที่บอกเพิ่มเติม อย่างไรก็ตาม เขาเชื่อว่าในนางฟ้าของทะเลสาบหยกได้Nangong Liuyun เห็นว่า เธออารมณ์เสีย เขาคิดว่า มันเป็น เพราะเธอเหนื่อยจากนี้วันหนึ่งและคืนออกไป เพื่อให้เขาตามเธอ และพูดเบา ๆ "เอาล่ะ เราจะพักกลาง และทำงานของเราในวันพรุ่งนี้""ไม่จำเป็นต้อง" Su ลูจ้างงานถูกปฏิเสธงานที่เขาหมายถึงคือ slaughtering มีเกราะกลับมังกร เนื่องจากพื้นที่ของเธอถูกเปิด แล้วก็ไม่จำเป็นเสมอไป และฆ่ามังกร"เชื่อในนี้คิง คิงนี้จะค้นหาผู้กระทำผิดแน่นอน" Nangong Liuyun ดูเธอกลับเป็นเธอไอดีลวันเดินไป เขาคิ้วคมได้ต่ำ เสียงของเขาก็ยืนยันว่าสาบานสาบานปากลู Su กุหลาบ ด้วยความขมขื่นที่เล็กน้อยค้นหานักฆ่า ผมได้แม้จะบอกคุณที่มัน แต่คุณจะไม่เชื่อฉัน ว่าจะหาฆาตกรแล้วSu ลูเท้าหยุดชั่วคราว เธอ glanced กลับมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ตื้น รอยยิ้มของเธอที่เป็นเหมือนดอกไม้ไฟของ พราว และโดดเดี่ยว เสียงชัดเจน และไม่แยแส เธอบอกว่า "จริง ๆ แล้วฉันจะขอบคุณครั้งแรก"Nangong Liuyun แน่นดูรูปของเธอออกจากด้านหลัง ใบหน้าของเขาถูก indeterminately กระพริบระหว่างล้าง และปก ก็มืด แล้วสว่าง เส้นเลือดดำที่นิ้วของเขาต้องจนจะระเบิด"สามผู้น้อง..." ตาอันอ่อนโยน และสวยงามของทะเลสาบหยก fairy ได้เช่นหมอกเคลื่อนไหวเล็กน้อย เธอค่อนข้าง hesitantly จ้องไปที่ Nangong Liuyun" คุณเชื่อฉัน"
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
Su Luo gazed at Qin Ning, a grim smile appeared on the corner of her mouth. The maid at Jade Lake fairy’s side was also not so simple.

“Were they hunting you?” Nangong Liuyun’s dark eyes became increasingly malicious. His entire person seemed arrogant and aloof, emitting a dense majestic aura.

Su Luo’s smile was helpless and stark. “They were not the only group of people that was hunting me.”

What Su Luo just said had a double meaning. She raised an eyebrow and looked at the Jade Lake’s fairy with a smile that was not quite a smile. Her gaze landed on the fairy’s white, pointed and extremely clever hands.

That final arrow with world-shaking force, could it really have not left a single trace on those pretty hand that were occupied with schemes?

Within just this one day and night, it could be said that she had been surrounded by perils. If it weren’t for the goddess of fortune standing on her side; she would have died eighteen thousand times by now.

Today’s hatred from being hunted, in the future, she, Su Luo, would absolutely return it tenfold!

At this time, the Jade Lake’s fairy had a warm, soft and genial smile on her face. That smile was tranquil and serene, lacking even a ripple on the surface a large body of water, as if she was a fairy from the heavenly realm.

Nangong Liuyun’s beautiful icy eyes had a ruthless and savage light, it gazed deeply at Su Luo. Stressing each word he asked. “Who else were among the people trying to kill you?”

Nangong Liuyun, this was what you demanded. It was not something I had voluntarily tattletaled.

“If I were to say that the Jade Lake fairy’s people were also among them, would you believe me?” Su Luo employed a relaxed and mocking tone, while staring at him with a smile that was not quite a smile.

However, an earnest and cautious expression very quickly passed through Su Luo eyes.

If Nangong Liuyun believed her, then she would decide not to conceal the truth from him. She would reveal everything to him and tell him that his Jade Lake’s fairy was a snake with a scorpion’s vicious poison.

If Nangong Liuyun did not believe her…..Su Luo bleakly forced a bitter smile.

An icy light swifty flitted through Nangong Liuyun’s hawk-like eyes. He rubbed her head, that pair of red phoenix eyes becoming even more joyous and demonically alluring as they gazed at her. With an indulgent and spoiling manner he said. “Do not joke around, you must tell this king the truth.”

In a split second, Su Luo’s heart immediately dropped to the bottom, it was so cold as to reach the freezing point.

Sure enough, she had expected too much.

As expected, how could a few short days of association compete with the mutual trust developed from growing up together since childhood?

The Jade Lake’s fairy used a sweet-tempered smile to look at her. That pair of sparkling and translucent, jade-like beautiful eyes had a self-satisfied, boastful, gloating laugh in their depths.

As if to say to Su Luo: So what if I dispatched people to kill you? Nangong Liuyun doesn’t believe you. He–absolutely—won’t—believe—it!

Yes, he did not believe it.

Su Luo’s mouth raised with a hint of irony, she forcefully pushed Nangong Liuyun away, in a very light tone and low volume said. “I’m tired, I want to rest.”

Now, what was the point of saying even more? Anyhow, he believed in the Jade Lake’s fairy without any doubt.

Nangong Liuyun saw that she was in a bad mood. He thought it was because she was tired from this one day and night away. So he followed her wish and gently said. “Okay, we’ll rest for one night here, and do our task tomorrow.”

“No need.” Su Luo coldly refused.

The task he was referring to was slaughtering an Armored Back Dragon. Since her space was already opened, there was no need go and kill a dragon.

“Believe in this king, this king will definitely find the culprit!” Nangong Liuyun watched her back as she determinedly walked away, his sharp eyebrows were low. His voice was firm as if swearing an oath.

Su Luo mouth rose with a slight bitterness,

Find the killer? I had even told you who it was, yet you won’t believe me. How will you find the killer then?

Su Luo’s footsteps paused. She glanced back with a shallow smile, her smile was like that of March’s fireworks, dazzling and lonely. In a clear and indifferent voice, she said “Really, then I’ll first thank you”

Nangong Liuyun firmly watched her leaving figure from the back. His face was indeterminately flickering between clear and overcast, suddenly dark then bright. The veins of his knuckles tightened until they burst.

“Third senior brother…….” the Jade Lake fairy’s charmingly gentle and beautiful eyes were like mist moving slightly, she somewhat hesitantly stared at Nangong Liuyun.” Do you believe me?”
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ซูหลัวจ้องมองซินหนิง รอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏขึ้นบนมุมปากของเธอ แม่บ้านที่ข้างทะเลสาบหยก นางฟ้าก็ไม่ได้ง่ายดังนั้น" พวกเขาถูกตามล่าคุณ " นังก๊อก liuyun ตามืดกลายเป็นที่เป็นอันตรายมากขึ้น คนทั้งหมดของเขาดูหยิ่งและเงอะงะ หนาแน่นตระหง่านเปล่งออร่าซูหลัวยิ้มถูกฆาตกรรม และ สตาร์ค " พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงกลุ่มของคนที่กำลังตามล่าฉันสิ่งที่ซูหลัวเพิ่งบอกว่ามีความหมายคู่ เธอยกคิ้ว และมองนางฟ้าหยกของทะเลสาบด้วยรอยยิ้มที่ไม่ค่อยยิ้ม สายตาของนางลงบนมือของนางฟ้าขาว แหลม และแสนฉลาดที่ลูกศรรอบสุดท้ายกับโลกที่สั่นแรง มันไม่ได้ทิ้งร่องรอยเดียวที่สวย มือนั้นถูกยึดครองด้วยรูปแบบ ?ภายในเพียงหนึ่งวันและคืนมันอาจจะกล่าวว่าเธอถูกล้อมรอบไปด้วยภัยต่างๆ ถ้าไม่ใช่เพราะเทพีแห่งโชคเข้าข้างเธอ เธอคงตายไปแล้ว หนึ่งหมื่นแปดพันครั้งแล้ววันนี้แค้นจากการถูกตามล่า ในอนาคตเธอ ซู Luo , อย่างคืนเป็นสิบเท่าในเวลานี้ , นางฟ้าหยกทะเลสาบมีอบอุ่น นุ่มและใจดี รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ รอยยิ้มที่เคยเงียบสงบและเงียบสงบ , ขาดแม้ระลอกคลื่นบนพื้นผิวร่างกายขนาดใหญ่ของน้ำ เช่น ถ้าเธอเป็นนางฟ้าจากดินแดนสวรรค์ก็นังก๊อก liuyun สวยงามเย็นฉ่ำตาได้โหดและป่าเถื่อน อ่อน จ้องมองลึกที่ซูหลอ . เน้นแต่ละคำที่เขาถาม " ใครเป็นคนพยายามที่จะฆ่าคุณ "นังก๊อก liuyun , นี้คือสิ่งที่คุณต้องการ มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องสมัครใจ tattletaled ." ถ้าผมจะบอกว่า ทะเลสาบหยก นางฟ้าของคนยังเป็นในหมู่พวกเขา คุณจะเชื่อฉันมั้ย ? " ซู หลัวใช้ผ่อนคลายและล้อเลียนเสียง จ้องมองเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่ค่อยยิ้มแต่สีหน้าจริงจังและระมัดระวังอย่างรวดเร็วผ่านซูหลอตาถ้านังก๊อก liuyun เชื่อเธอ แล้วเธอจะไม่เลือกที่จะปิดบังความจริงจากเขา เธอจะบอกทุกอย่างกับเขา และบอกเขาว่านางฟ้าของเขาหยกทะเลสาบเป็นงูที่มีพิษของแมงป่องหิน .ถ้านังก๊อก liuyun ไม่เชื่อเธอ . . . . . ซู หลัว bleakly บังคับยิ้มขมเป็นน้ําแข็งอ่อน flitted Swifty ผ่านนังก๊อก liuyun เหยี่ยวเหมือนตา เขาลูบหัวเธอ คู่ที่ดวงตาเรดฟินิกซ์ยิ่งปีติและ demonically เสน่ห์ที่พวกเขาจ้องมองเธอ กับการหลงผิดและเสียมารยาท เขากล่าว " อย่ามาตลก คุณต้องไปบอกกษัตริย์ความจริง”ในเสี้ยววินาที หัวใจของ ซู ลู ลดลงทันทีถึงด้านล่าง มันหนาวจัดถึงจุดเยือกแข็งพอแน่ใจว่าเธอคาดหวังมากไปอย่างที่คาดไว้ จะสั้นเพียงไม่กี่วันของสมาคมแข่งกับความไว้ใจซึ่งกันและกัน พัฒนาจากการเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ?นางฟ้าทะเลสาบหยก ใช้ อารมณ์ ยิ้มหวาน มองเธอ และโปร่งแสงประกายคู่นั้น หยกชอบตาสวยมีตนเองพอใจ โอ้อวด ย่ามใจหัวเราะในความลึกของพวกเขาเช่นถ้าจะบอกว่า ซู ลู แล้วถ้าผมส่งคนมาฆ่าคุณ นังก๊อก liuyun ไม่เชื่อคุณ เขาและจะ "t-believe-it !ใช่ เขาไม่ได้เชื่อปากซูหลอเลี้ยงกับคำใบ้ของการประชด เธอแรงผลักนังก๊อก liuyun ออกไปในโทนแสงและเสียงต่ำกล่าวว่า " ฉันเหนื่อย ฉันอยากพักผ่อน "ตอนนี้ อะไรคือจุดที่บอกว่ายิ่ง ? อย่างไรก็ตาม เขาเชื่อว่านางฟ้าหยกทะเลสาบเป็นโดยไม่ต้องสงสัยใด ๆนังก๊อก liuyun เห็นว่าเธออยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดี เขาคิดว่ามันเป็นเพราะเธอเหนื่อยจากวันและคืนไป เขาจึงตามเธอปรารถนา และค่อย ๆพูด " โอเค เราจะพักสักคืนที่นี่ และทำงานของเราในวันพรุ่งนี้ "" ไม่ต้อง " ซูหลัวอย่างปฏิเสธงานที่เขาหมายถึงคือการฆ่ามังกรกลับเกราะ เนื่องจากพื้นที่ของเธอถูกเปิดไว้แล้ว ไม่ต้องไปฆ่ามังกร" เชื่อในพระราชา พระราชานี้แน่นอนจะหาคนร้าย " นังก๊อก liuyun เฝ้าดูเธอกลับมาเป็นเธอเขม้นขะมักเดินออกไป คิ้วคมของเขาต่ำ เสียงของเขาเป็น บริษัท เช่นถ้าสาบานคำสาบานปากซูหลัว โรสกับขมนิดหน่อยค้นหาฆาตกร ? ผมเคยบอกคุณว่ามันเป็นใคร แต่คุณไม่เชื่อฉัน คุณจะหาฆาตกรงั้นเหรอซูหลัว ฝีเท้าชะงัก เธอมองกลับมาด้วยรอยยิ้มที่เธอยิ้มแบบนั้นมีนาคมดอกไม้ไฟพราวและโดดเดี่ยว ในเสียงที่ชัดเจนและแตกต่าง เธอกล่าวว่า " จริงๆ แล้วผมจะขอบคุณมาก "นังก๊อก liuyun แน่น ดูเธอจะไปหาจากด้านหลัง ใบหน้าของเขา indeterminately ริบหรี่ระหว่างที่ชัดเจนและมืดครึ้ม ก็มืดแล้วสว่าง หลอดเลือดของขาเขาแน่นจนกว่าพวกเขาจะระเบิด" สามพี่น้อง . . . . . . . รุ่นพี่ " หยกทะเลสาบนางฟ้าเสน่ห์อ่อนโยนและดวงตาที่สวยงาม เป็นเหมือนหมอกย้ายไปเล็กน้อย เธอค่อนข้างอ้อมแอ้มจ้องนังก๊อก liuyun " คุณเชื่อผมไหม ? "
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: