She’s Ling’er… My Ling’er…Then… All

She’s Ling’er… My Ling’er…

Then… All of this, is indeed a dreamscape brought by the Evil God?

A dreamscape is alright! As long as I can see my Ling’er again, even if it’s a dreamscape, I’m willing to stay asleep forever…

“Big Brother Yun Che, why did you cry all of sudden?” The girl’s heart was filled with bewilderment, but seeing the tear stains on Yun Che’s face, her eyes filled with pity. She reached out, met his gaze, and lightly wiped off the teardrops on his face. She definitely didn’t know how extremely precious every one of Yun Che’s tears was, and that they had gushed for her.

“I’m… I’m alright. Only… only, some sand got in my eyes.” Yun Che shook his head and gave a clumsy excuse as he tried to hold his tears back. In this world, the only thing that could cause his state of mind to go out of control so thoroughly was Su Ling’er… even though everything in his awareness right now was an illusion. Su Ling’er could never actually appear in front of his eyes again, because his Ling’er perished in his arms back then, and he had personally buried her within that bamboo forest.

“Eh? Does it hurt a lot? Uuu… I’ll help blow into Big Brother Yun Che’s eye, alright? Once, when I was really young, some sand got in my eyes. But after Mother blew into my eye, I was completely alright.”

As the girl spoke, her pink and tender lips puckered… The Su Ling’er in front of him was so innocent and unaffected, so carefree and without worry, and her eyes were so bright and clear. Yes, the current her was still situated under the care and pampering of her close relatives. She hadn’t gone through any great changes, and still didn’t understand what sadness was, what sorrow was, what enmity was, what pain was… The Su Ling’er in his memories, with that eternally distressed and detached expression in her eyes, caused his heart to fill with needle-like pain every time he thought of her.

“It’s alright, the sand’s already gone. Look, I’m fine.” Yun Che firmly blinked at her, and his mouth formed an extremely warm smile: “What’s most important now, are the injuries on Ling’er’s leg… Everything’ll be okay in a flash, and it won’t hurt at all.”

Yun Che once again covered his hands over the girl’s bruised leg. Accompanied by a warm profound energy, the Sky Poison Pearl’s purifying force gently entered her bruise and slowly nourished it… Then, he took out a medicine bottle and delicately applied the ointment on her calf, ankle… He then swapped to her other leg, and applied the ointment on the two symmetrical scars there.

In the entire process, Yun Che’s actions were very light, as if he was touching a beautiful and frail crystal doll. With Yun Che’s medical expertise, this little injury could not even be injury, but in order for Su Ling’er to not even feel a sliver of pain, he used his all to focus his mind. Painstaking effort was concentrated within every one of his movements. After the entire process, he looked even more exhausted than a patient nearing death. However, he gladly suffered through it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอเป็นของฉัน ... Ling'er Ling'er ... แล้ว ... ทั้งหมดนี้เป็นที่แน่นอน Dreamscape นำโดยพระเจ้าชั่ว? Dreamscape ไม่เป็นไร! ตราบใดที่ฉันสามารถดู Ling'er ของฉันอีกครั้งแม้ว่าจะเป็น Dreamscape ผมยินดีที่จะเข้าพักหลับไปตลอดกาล ... "บิ๊กบราเดอร์หยุนเจ๊ทำไมคุณร้องไห้ทั้งหมดในทันที?" หัวใจของหญิงสาวก็เต็มไปด้วยความสับสน, แต่เห็นคราบบนใบหน้าฉีกขาด Yun เจ๊ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสาร เธอเอื้อมมือออกไปพบกับสายตาของเขาและเช็ดออกเบา ๆ หยาดบนใบหน้าของเขา เธอแน่นอนไม่ทราบว่ามีค่ามากทุกคนน้ำตา Yun เจ๊เป็นและว่าพวกเขาได้ทะลักสำหรับเธอ. "ฉัน ... ฉันไม่เป็นไร เพียง แต่ ... เพียงบางทรายได้ในสายตาของฉัน. "ยุนเจ๊ส่ายหัวของเขาและทำให้เป็นข้อแก้ตัวที่เงอะงะขณะที่เขาพยายามที่จะถือน้ำตาของเขากลับมา ในโลกนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่อาจทำให้รัฐของใจที่จะออกไปจากการควบคุมเพื่อให้ละเอียดเป็นซู Ling'er ... แม้ว่าทุกอย่างในการรับรู้ของเขาในขณะนี้เป็นภาพลวงตา ซู Ling'er ไม่เคยปรากฏจริงในสายตาของเขาอีกครั้งเพราะ Ling'er ของเขาเสียชีวิตในอ้อมแขนของเขากลับมาแล้วและเขาได้ฝังเธอเองภายในป่าไผ่ว่า. "ใช่มั้ย? มันเจ็บมาก? uuu ... ฉันจะช่วยพัดเข้าไปในดวงตาของบิ๊กบราเธอ Yun เจ๊นะ? เมื่อตอนที่ผมยังเป็นเด็กจริงๆบางทรายได้ในสายตาของฉัน แต่หลังจากที่แม่พัดเข้าไปในดวงตาของฉันฉันไม่เป็นไรอย่างสมบูรณ์. " ในฐานะที่เป็นผู้หญิงคนนั้นพูดของเธอสีชมพูและอ่อนโยนริมฝีปากย่น ... ซู Ling'er ในด้านหน้าของเขาคือเพื่อให้ผู้บริสุทธิ์และได้รับผลกระทบจึงไม่ห่วงและไม่ต้องกังวลและดวงตาของเธอ จึงสดใสและชัดเจน ใช่ปัจจุบันของเธอก็ยังคงอยู่ภายใต้การดูแลและการผ่อนคลายของญาติสนิทของเธอ เธอไม่เคยผ่านการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ที่ดีและยังคงไม่เข้าใจสิ่งที่เป็นความโศกเศร้าสิ่งที่เศร้าโศกเป็นสิ่งที่เป็นปฏิปักษ์ต่อกันเป็นสิ่งที่เจ็บปวด ... ซู Ling'er ในความทรงจำของเขากับนิรันดร์ว่าการแสดงออกมีความสุขและแฝดในตัวเธอ ดวงตาที่เกิดจากหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดเหมือนเข็มทุกครั้งที่เขาคิดว่าเธอ. "มันไม่เป็นไรทรายหายไปแล้ว . มองผมดี "เจ๊ยุนแน่นกระพริบตาที่เธอและปากของเขากลายเป็นรอยยิ้มที่อบอุ่นมาก:" สิ่งที่สำคัญที่สุดในขณะนี้มีการบาดเจ็บที่ขาของ Ling'er ... Everything'll จะโอเคในแฟลชและมัน จะไม่ทำร้าย at all. " ยุนเจ๊อีกครั้งปกคลุมมือของเขามากกว่าขาช้ำของหญิงสาว มาพร้อมกับพลังงานที่ลึกซึ้งอบอุ่นแรงบริสุทธิ์ท้องฟ้าพิษไข่มุกเบา ๆ เข้าไปในรอยช้ำของเธอและค่อยๆหล่อเลี้ยงมัน ... จากนั้นเขาก็เอาขวดยาและประณีตใช้ครีมน่องของเธอที่ข้อเท้า ... จากนั้นเขาก็เปลี่ยนไปขาอีกข้างของเธอและ ใช้ครีมที่สองรอยแผลเป็นสมมาตรมี. ในกระบวนการทั้งหมดกระทำ Yun เจ๊ก็เบามากเช่นถ้าเขาได้รับการสัมผัสตุ๊กตาคริสตัลที่สวยงามและอ่อนแอ ที่มีความเชี่ยวชาญทางการแพทย์ Yun เจ๊นี้ได้รับบาดเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ อาจจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เพื่อให้ซู Ling'er จะไม่ได้รู้สึกเศษไม้จากความเจ็บปวดที่เขาใช้ทั้งหมดของเขาที่จะมุ่งเน้นความคิดของเขา ความพยายามอุตสาหะเข้มข้นภายในทุกคนของการเคลื่อนไหวของเขา หลังจากกระบวนการทั้งหมดที่เขามองแม้เหนื่อยมากกว่าการตายของผู้ป่วยใกล้ แต่เขายินดีที่ได้รับความเดือดร้อนผ่านมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอ ling"er ling"er ของฉัน . . . . . . . . . . . . . .แล้ว . . . . . . . ทั้งหมดนี้ ย่อมเป็น Dreamscape นำโดยพระเจ้าชั่วร้าย ?ในฝันครับ ! ตราบใดที่ผมยังสามารถเห็น ling"er ของฉันอีกครั้ง แม้จะเป็นในฝัน ฉันเต็มใจที่จะหลับไปตลอดกาล . . . . . . ." พี่ยุนเช ทำไมคุณถึงร้องไห้ล่ะ " หัวใจของสาวน้อยที่เต็มไปด้วยความสับสน แต่เห็นคราบน้ำตาบนใบหน้าของยุนเช แววตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสาร เธอถึงได้จ้องมองเขา และค่อย ๆเช็ดออก คราบน้ำตาบนใบหน้าของเขา เธอต้องไม่รู้ว่ามีค่ามาก ทุกคนน้ำตาของยุนเช และพวกเขาได้ดึงเธอ" ฉัน . . . ฉันไม่เป็นไร . . . . . . . แต่บางทรายเข้าตาฉัน . " ยุนเชส่ายหัวให้แก้ตัวเงอะงะ เขาพยายามเก็บน้ำตาของเขากลับ ในโลกนี้ สิ่งเดียวที่ทำให้สภาพจิตใจเขาไปออกจากการควบคุมเพื่อให้ละเอียดคือ ซู ling"er . . . แม้ทุกอย่างในการรับรู้ของเขาตอนนี้เป็นภาพลวงตา ซู ling"er อาจไม่เคยปรากฏในสายตาของเขาอีก เพราะ ling"er ของเขาเสียชีวิตในอ้อมแขนกลับแล้ว และเขาก็ฝังเธอเอง ภายใน ไม้ไผ่ป่า" เอ๋ ? เจ็บมากมั้ย uuu . . . ฉันจะช่วยเป่าเป็นพี่ยุนเช ตา นะ เมื่อตอนผมเด็ก ๆบางทรายได้ในสายตาของฉัน แต่หลังจากที่แม่พัดมาที่ตาของฉัน ฉันมันเป็นอะไร "เป็นผู้หญิงพูด สีชมพูของเธอและริมฝีปากนุ่มก็ . . . . . . . . ling"er ต่อหน้าเขาคือผู้บริสุทธิ์ และผลกระทบ เพื่ออิสระและปราศจากกังวล และดวงตาสดใสและชัดเจน ครับ ปัจจุบันเธอยังคงอยู่ภายใต้การดูแลและการเอาใจใส่ของญาติเธอ เธอไม่ได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ใด ๆและยังคงไม่เข้าใจสิ่งที่เศร้าคือ ว่า ความทุกข์เป็นสิ่งที่เป็นปฏิปักษ์ คือ ปวดอะไร . . . . . . . . ling"er ในความทรงจำ กับทุกข์ตลอดกาลและแฝดสายตาของเธอทำให้หัวใจของเขาเพื่อเติมเต็มด้วยเข็มเหมือนความเจ็บปวดทุกครั้งที่เขานึกถึงเธอ" ไม่เป็นไร ของทรายแล้ว ฟังนะ ผมไม่เป็นไร " ยุนอึนแน่น เธอกระพริบตา และปากของเขาก็เกิดรอยยิ้มแสนอบอุ่น : " สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ มีการบาดเจ็บที่ขา . . . . . . . ling"er ทุกอย่างจะโอเคในแฟลชและมันไม่เจ็บเลย "ยุนเช อีกครั้งครอบคลุมมือของเขามากกว่าผู้หญิงช้ำขา รับรองอบอุ่นลึกซึ้งพลังงาน ยาพิษฟ้ามุกบริสุทธิ์แรงเบาๆ แผลของเธอ และค่อยๆ เข้าไปหล่อเลี้ยงมัน . . . . . . . แล้วเขาก็หยิบยาขวดและประณีต ใช้ขี้ผึ้งบนน่องของเธอ ข้อเท้า . . . . . . . จากนั้นเขาก็สลับกับขาอีกข้างหนึ่งของเธอ และใช้ขี้ผึ้งบนสองสมมาตรแผลเป็นนั้นในกระบวนการทั้งหมด การกระทำของยุนเช มีแสงมาก เช่น ถ้าเขาจับตุ๊กตาคริสตัลที่สวยงามและเปราะบาง ที่มีความเชี่ยวชาญทางการแพทย์ของยุนเช บาดเจ็บเล็ก ๆน้อย ๆนี้สามารถแม้แต่จะบาดเจ็บ แต่ในการสั่งซื้อสำหรับซู ling"er ไม่ได้รู้สึกเสี้ยนของความเจ็บปวด เขาใช้ของเขาทั้งหมดที่จะมุ่งเน้นความคิดของเขา ความพยายามและอุตสาหะทำเข้มข้นภายในทุกการเคลื่อนไหวของเขา หลังจากกระบวนการทั้งหมด เขาก็ยิ่งเหนื่อยกว่าคนไข้จะตาย อย่างไรก็ตาม เขายินดีที่ได้รับผ่านมัน