In practice, it would seem that mos

In practice, it would seem that most responses to stressful
situations will use a combination of internalized and externalized
approaches (Shaw 1999). Perhaps the balance
between these types of response will vary across lines of
age, gender and personality type. Research by Irion and
Blanchard-Fields (1987) has looked at lifespan perspectives
and found wide variations. Adolescents were distancing and
confrontational, young adults used planned problem-solving,
and middle-aged to older people used escape-avoidance and
self-blame more often. However, the evidence for these
differences is problematic; it may be that as people grow
older they use more passive methods of coping, or equally
that problems and situations change overtime and need
different responses. Their study of young women around the
age of 30 years showed that, added to the age/gender context,
there do appear to be changes in philosophical attitudes
around the age of 30 years, and that strategies for coping are
not good or bad in themselves, but should be looked at in
context.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทางปฏิบัติ ดูเหมือนที่ส่วนใหญ่ตอบรับเครียดสถานการณ์จะใช้ internalized และ externalizedวิธี (Shaw 1999) บางทียอดดุลระหว่างชนิดของการตอบสนองเหล่านี้จะแตกต่างกันระหว่างบรรทัดอายุ เพศและบุคลิกภาพ งานวิจัย Irion และBlanchard-เขต (1987) ได้มองมุมอายุและพบความแตกต่างหลากหลาย วัยรุ่นถูก distancing และconfrontational หนุ่มสาวผู้ใหญ่ใช้วางแผนแก้ปัญหาและวัยกลางคนจะเก่าคนใช้หนีหลีกเลี่ยง และตนเองตำหนิบ่อย อย่างไรก็ตาม หลักการเหล่านี้ความแตกต่างเป็นปัญหา อาจเป็นได้ว่าเป็นคนโตรุ่นเก่าใช้วิธีรับมือ แฝงเพิ่มเติม หรือเท่า ๆ กันปัญหาและสถานการณ์เปลี่ยนแปลงทำงานล่วงเวลา และต้องตอบแตกต่างกัน การศึกษาของสตรีสถานอายุ 30 ปีชี้ให้เห็นว่า เพิ่มการอายุ/เพศมีจะ มีการเปลี่ยนแปลงในทัศนคติปรัชญารอบอายุ 30 ปี และที่ มีกลยุทธ์ในการรับมือไม่ดี หรือไม่ดีในตัวเอง แต่ควรจะมองในบริบทการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางปฏิบัติก็จะดูเหมือนว่าการตอบสนองมากที่สุดที่จะเครียด
กับสถานการณ์ที่จะใช้การรวมกันของ internalized และภายนอก
วิธีการ (ชอว์ 1999) บางทีอาจจะเป็นความสมดุล
ระหว่างประเภทนี้ของการตอบสนองจะแตกต่างกันข้ามเส้นของ
อายุเพศและประเภทบุคลิกภาพ วิจัยโดยไอเรียนและ
บลอนชาร์ฟิลด์ (1987) ได้มองไปที่มุมมองที่อายุการใช้งาน
และพบว่ารูปแบบกว้าง วัยรุ่นถูกปลีกตัวและ
คาดคั้นคนหนุ่มสาวที่ใช้วางแผนแก้ปัญหา
และวัยกลางคนกับคนเก่าที่ใช้หลบหนีหลีกเลี่ยงและ
โทษตัวเองบ่อยขึ้น อย่างไรก็ตามหลักฐานเหล่านี้
เป็นปัญหาที่แตกต่างกัน; มันอาจเป็นไปได้ว่าเป็นคนที่เติบโต
เก่าที่พวกเขาใช้วิธีการมากขึ้นเรื่อย ๆ ในการรับมือหรือเท่าเทียมกัน
ว่าปัญหาและสถานการณ์ที่เปลี่ยนการทำงานล่วงเวลาและต้องการ
การตอบสนองที่แตกต่างกัน การศึกษาของพวกเขาของหญิงสาวรอบ
อายุ 30 ปีแสดงให้เห็นว่าเข้ามาอยู่ในบริบทอายุ / เพศ
มีไม่ปรากฏว่ามีการเปลี่ยนแปลงในทัศนคติปรัชญา
รอบอายุ 30 ปีและที่กลยุทธ์สำหรับการรับมือที่
ไม่ดีหรือไม่ดีในตัวเอง แต่ควรมองใน
บริบท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการปฏิบัติ ก็จะดูว่าส่วนใหญ่การตอบสนองต่อสถานการณ์ที่เครียด
จะใช้การรวมกันของวิธีการและ internalized externalized
( ชอว์ 1999 ) บางทีความสมดุล
ระหว่างเหล่านี้ประเภทของการตอบสนองจะแตกต่างกันในบรรทัดของ
อายุ , เพศและประเภทของบุคลิกภาพ การวิจัยโดย irion
ชาร์ดและเขตข้อมูล ( 1987 ) ได้มองที่อายุการใช้งานมุมมอง
และพบรูปแบบกว้างวัยรุ่นและผู้ใหญ่วัยหนุ่มสาว distancing
confrontational ที่ใช้วางแผนแก้ปัญหา และวัยกลางคนถึงผู้สูงอายุ

ใช้เลี่ยงหนี และตนเองตำหนิบ่อยๆ อย่างไรก็ตาม หลักฐานสำหรับความแตกต่างเหล่านี้
เป็นปัญหา มันอาจจะว่าคนปลูก
แก่พวกเขาใช้เรื่อยๆอีกวิธีเผชิญความเครียด หรือปัญหา และสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างเท่าเทียมกัน

ค่าล่วงเวลา และต้องการการตอบสนองที่แตกต่างกันการศึกษาของหญิงสาวรอบ
อายุ 30 ปี พบว่า การเพิ่มอายุ / เพศบริบท
นั้นดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงในทางปรัชญาทัศนคติ
อายุประมาณ 30 ปี และกลยุทธ์สำหรับการเผชิญอยู่
ไม่ดีหรือเลวในตัวเอง แต่ควรมองใน
บริบท