Although the same fish were used in

Although the same fish were used in trials 2 and 3, each trial re-
sulted in different behavioural responses to air gun noise. In trial 2
the fish swam to the bottom of the cage where they remained for
the duration of noise exposure and fast swimming was observed in
relation to noise exposure. In trial 3 the fish did not display a pref-
erence for any portion of the cage and fast swimming was occa-
sionally observed but was not related to noise exposure. There
are several possible explanations for this difference in behaviour.
For example, the fish may have become habituated to the noise
from trial 2 and did not associate the noise with danger. Also, in
trial 3 a different air gun noise regime was used, with air gun noise
levels beginning 5 dB lower that in trial 2 which may have resulted
in the fish becoming habituated to the noise before higher noise
levels were reached. Alternatively, the damage that resulted to
the ears of the fish in trial 2 and reported in
McCauley et al.
(2003)
compromised the fishes hearing ability. Finally, it is possi-
ble that the longer acclimation time to the cage (i.e. 70 days) by
the time trial 3 had begun, had an effect on fish behaviour.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าเหมือนปลาใช้ในการทดลองที่ 2 และ 3 อีกทดลองแต่ละครั้งsulted ในการตอบสนองพฤติกรรมต่างกันเสียงปืนลม ในการทดลอง 2ปลาว่ายไปด้านล่างของกรงที่พวกเขายังคงสำหรับพบว่า ในระยะเวลารวดเร็วว่ายน้ำ และแสงเสียงความสัมพันธ์กับแสงเสียงรบกวน ในการทดลอง 3 ปลาไม่แสดง pref-erence สำหรับส่วนหนึ่งส่วนใด ของกรงอย่างรวดเร็ว และว่ายน้ำเป็นสิ้งsionally สังเกต แต่ไม่มีการเกี่ยวข้องกับเสียงแสง มีมีคำอธิบายที่เป็นไปได้หลายสำหรับความแตกต่างในพฤติกรรมตัวอย่างเช่น ปลาอาจมีกลายเป็นเคยไปกับเสียง2 ทดลองใช้ และได้เชื่อมโยงเสียงกับอันตราย นอกจากนี้ ใน3 ทดลองใช้ระบอบเสียงปืนลมแตกต่างกันที่ใช้ ปืนลมรบกวนระดับต้น 5 dB ต่ำที่ 2 ทดลองใช้ซึ่งอาจมีผลในปลากลายเป็นเคยไปเสียงก่อนเสียงรบกวนสูงขึ้นระดับถูกถึง อีกวิธีหนึ่งคือ ความเสียหายที่เกิดกับหูของปลาในการทดลองที่ 2 และรายงานในMcCauley et al(2003)โจมตีปลาความสามารถในการได้ยิน ในที่สุด เป็น possi-ble ว่า acclimation นานกว่าเวลาที่กรง (ได้แก่ 70 วัน) โดยเวลาทดลอง 3 มีเริ่ม มีผลต่อพฤติกรรมของปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าปลาเดียวกันถูกนำมาใช้ในการทดลองที่ 2 และ 3 ในแต่ละการทดลองอีกครั้ง
แสดงผลที่ตอบสนองพฤติกรรมที่แตกต่างกันเสียงปืนลม ในการทดลองที่ 2
ปลาว่ายไปที่ด้านล่างของกรงที่พวกเขายังคงอยู่สำหรับ
ระยะเวลาของการเปิดรับแสงเสียงและว่ายน้ำได้อย่างรวดเร็วพบว่าใน
ความสัมพันธ์กับการสัมผัสเสียง ในการพิจารณาคดี 3 ปลาไม่ได้แสดง pref-
erence สำหรับส่วนใดส่วนหนึ่งของกรงและว่ายน้ำได้อย่างรวดเร็วถูก occa-
สังเกต sionally แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการสัมผัสเสียง มี
คำอธิบายที่เป็นไปได้หลายอย่างสำหรับความแตกต่างนี้ในการทำงานมี.
ตัวอย่างเช่นปลาอาจจะเคยไปตัดเสียงรบกวน
จากการพิจารณาคดีที่ 2 และไม่ได้เชื่อมโยงเสียงด้วยอันตราย นอกจากนี้ใน
การพิจารณาคดี 3 ระบอบการปกครองปืนลมเสียงที่แตกต่างกันถูกนำมาใช้กับเสียงปืนลม
ระดับเริ่มต้น 5 เดซิเบลที่ต่ำกว่าที่ในการพิจารณาคดีที่ 2 ซึ่งอาจมีผล
ในปลากลายเป็นที่เคยเสียงก่อนที่เสียงสูง
ระดับก็มาถึง อีกวิธีหนึ่งคือความเสียหายที่ส่งผลให้
หูของปลาในการทดลองที่ 2 และรายงานใน
McCauley et al.
(2003)
ที่ถูกบุกรุกความสามารถในการได้ยินปลา ในที่สุดก็เป็น possi-
เบิ้ว่าเวลาปรับตัวอีกต่อไปที่กรง (เช่น 70 วัน) โดย
การทดลองครั้งที่ 3 ได้เริ่มมีผลต่อพฤติกรรมของปลา