The Dowry Prohibition Act, 1961 env

The Dowry Prohibition Act, 1961 envisages punishment for both giving and taking dowry. However, there is a saving clause that the complainant can not be punished for the same. The reasoning is that if the government starts punishing the complainant, no one would come forward to complain. This said, the same saving clause has led to many false complaints.

No one in my memory has ever been arrested for giving dowry, but there has been instances where the prosecution has been launched against people for giving dowry.

The case which you are talking about is famously known as "Nisha Sharma" Case. The said case was later proven to be false and bogus by the courts and the real reason which was ascertained by the court was that in that case lady wanted to marry someone else.

The interesting aspect is that after many years the same Nisha Sharma was made an accused by a case lodged for dowry harassment by her brother's wife, in which she was spared the arrest, but her brother was arrested.

You can google for many news reports on this.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพราะ Prohibition บัญญัติ 1961 envisages โทษให้ และใช้สินสอด อย่างไรก็ตาม มีการบันทึกส่วนที่ขอสามารถไม่โทษเดียวกัน เหตุผลคือ ว่า ถ้ารัฐบาลเริ่มร็อกโซเวียน ขอ ไม่มีใครจะมาคอยบ่น นี้กล่าวว่า ส่วนบันทึกเดียวกันได้นำไปร้องเรียนเท็จหลายหนึ่งในความทรงจำที่ได้เคยถูกจับกุมให้สินสอด แต่มีกรณีที่โจทก์ได้ถูกเปิดใช้งานกับผู้ให้สินสอดกรณีที่คุณกำลังพูดถึงซึ่งได้รับการเรียกว่าเป็นกรณี "Nisha Sharma" ต่อมาได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นกรณีดังกล่าวเป็นเท็จ และปลอม โดยศาล และสาเหตุแท้จริงซึ่งถูก ascertained โดยศาลไม่ว่า ในกรณีที่ผู้หญิงอยากแต่งงานกับคนอื่นด้านที่น่าสนใจคือหลังจากหลายปี Nisha Sharma เดียวทำผู้ต้องหาตามกรณีต่อศาลสำหรับการเบียดเบียนเพราะ โดยภรรยาของน้องชายเธอ ที่เธอได้ช่วยการจับ แต่พี่ชายของเธอถูกจับGoogle หลายรายงานข่าวนี้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระราชบัญญัติห้ามสินสอดทองหมั้น 1961 envisages ลงโทษสำหรับสินสอดทองหมั้นทั้งการให้และการ แต่มีประโยคประหยัดที่โจทก์ไม่สามารถได้รับการลงโทษสำหรับเดียวกัน เหตุผลก็คือว่าถ้ารัฐบาลจะเริ่มลงโทษโจทก์ไม่มีใครจะมาคอยที่จะบ่น นี้กล่าวว่าข้อประหยัดเดียวกันได้นำไปสู่การร้องเรียนเท็จหลายคน. ไม่มีใครในหน่วยความจำของฉันได้เคยถูกจับกุมในการให้สินสอด แต่ได้มีกรณีที่โจทก์ได้รับการเปิดตัวกับคนที่ให้สินสอดทองหมั้น. กรณีที่คุณกำลังพูด เกี่ยวกับการที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันในนาม "นิชาชา" คดี กรณีดังกล่าวได้รับการพิสูจน์ในภายหลังว่าเป็นเท็จและปลอมโดยศาลและเหตุผลที่แท้จริงซึ่งได้รับการตรวจสอบโดยศาลได้ว่าในผู้หญิงกรณีที่อยากจะแต่งงานกับคนอื่น. ด้านที่น่าสนใจก็คือว่าหลังจากหลายปี Nisha ชาร์เดียวที่ถูกสร้างขึ้น ผู้ถูกกล่าวหาจากกรณียื่นสำหรับการล่วงละเมิดสินสอดจากภรรยาของพี่ชายของเธอในขณะที่เธอได้รับการงดเว้นการจับกุม แต่พี่ชายของเธอถูกจับ. คุณสามารถ google สำหรับรายงานข่าวจำนวนมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อห้ามโดยพระราชบัญญัติ 1961 ให้ลงโทษทั้งการให้และการรับสินสอด อย่างไรก็ตาม มีการบันทึกข้อร้องเรียนว่าไม่สามารถลงโทษเหมือนกัน เหตุผลคือ ถ้ารัฐบาลเริ่มลงโทษโจทก์ไม่มีใครออกมาบ่น นี้กล่าวว่า ได้นำข้อร้องเรียนเดียวกันบันทึกข้อเท็จมากมาย

หนึ่งในความทรงจำที่เคยถูกจับให้สินสอด แต่ก็มีกรณีที่โจทก์ได้ถูกเปิดตัวกับผู้คนให้สินสอด

กรณีที่คุณกำลังพูดถึงชื่อเสียงเรียกว่า " กรณีนิชา Sharma "กล่าวว่า กรณี ภายหลังถูกพิสูจน์แล้วว่าเป็นเท็จ และเท็จโดยศาล และเหตุผลที่แท้จริง ซึ่งการตรวจสอบโดยศาล คือ กรณีที่ผู้หญิงอยากแต่งงานกับคนอื่น

ลักษณะที่น่าสนใจคือว่า หลังจากหลายปีเหมือนกันนิชา Sharma ได้ผู้ต้องหา โดยกรณียื่นสินสอดการล่วงละเมิดโดยภรรยาของ พี่ชายเธอซึ่งเธอก็รอดพ้นการจับกุม แต่พี่ชายของเธอถูกจับ

คุณสามารถ Google ข่าวมากมายในนี้