Coinciding with the shift in behavi

Coinciding with the shift in behavior and feeding habits in penaeid early postlarvae, a
wide range of changes in morphology and physiology that permit adaptation to a varying
environment is produced. Felder et al. (1985) and Lovett and Felder (1989, 1990a,b)
have described ontogenetic changes associated with the development of the digestive
tract, kinematics in the gut, and changes in digestive-enzyme activity of larval and
postlarval stages of the white shrimp Litopenaeus setiferus. Modifications in digestiveenzyme
activity in different penaeid shrimp larvae have also been related to the quantity
or quality of some component of the diet (Le-Vay et al., 1993; Rodr´ıguez et al., 1994; Le
Moullac et al., 1996; Lemos and Rodriguez, 1998). Rosas et al. (1995) have associated
the metabolic rate with ingestion rate and type and concentration of food provided
during larval development of L. setiferus. Physiological and biochemical changes
associated with the development of the shrimp Metapenaeus ensis have been studied by
Chu and Ovsianico-Koulikowsky (1994) using the O:N ratio as an index of substrate
used for oxidative metabolism. Ontogenetic changes in respiratory metabolism of L.
setiferus and L. schmitti larvae under optimum feeding conditions have been described
by Rosas et al. (1997a,b). In addition, Rosas et al. (1995, 1996) have analyzed the effect
of protein levels of purified test diets on substrate metabolism and on apparent heat
increment and postprandial nitrogen excretion in postlarvae of four penaeid species. The
atomic ratio between oxygen consumption and N-ammonia excretion has been widely
used as an index of the metabolic substrate that is oxidized by crustaceans (Regnault,
1981; Dall and Smith, 1986; Rosas et al., 1995). Theoretical values of O:N between 3 to
16 have been suggested for catabolism of proteins, whereas catabolism of equal
quantities of proteins and lipids yield O:N values between 50 and 60. Greater values of
O:N correspond to an increase in lipid and carbohydrate catabolism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่อง ด้วยกะในลักษณะการทำงานและการให้อาหารนิสัยใน penaeid postlarvae ต้น การหลากหลายของการเปลี่ยนแปลงสัณฐานวิทยาและสรีรวิทยาที่อนุญาตให้มีการปรับตัวแตกต่างกันไปสภาพแวดล้อมผลิต Felder et al. (1985) และ Lovett และ Felder (1989, 1990a, b)ได้อธิบายการเปลี่ยนแปลง ontogenetic ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของการย่อยอาหารทางเดิน kinematics ในลำไส้ และการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหารของ larval และขั้นตอนที่ postlarval ของกุ้งขาว Litopenaeus setiferus แก้ไขใน digestiveenzymeกิจกรรมในตัวอ่อนกุ้ง penaeid แตกต่างกันยังมีการเกี่ยวข้องกับปริมาณหรือคุณภาพของส่วนประกอบบางอย่างของอาหาร (เลอ-Vay et al., 1993 Rodr´ıguez et al., 1994 เลอMoullac et al., 1996 Lemos กร็อดริเกซ 1998) โรงแรมโรแซสการ์และ al. (1995) ได้เชื่อมโยงอัตราการเผาผลาญอัตรากินชนิด และความเข้มข้นของอาหารที่ให้ในระหว่างการพัฒนา L. setiferus larval การเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยา และชีวเคมีเกี่ยวข้องกับการพัฒนาของกุ้ง Metapenaeus ensis มีการศึกษาโดยชูและ Ovsianico-Koulikowsky (1994) โดยใช้อัตราส่วน O:N เป็นดัชนีของพื้นผิวใช้สำหรับเผาผลาญ oxidative การเปลี่ยนแปลงในเผาผลาญหายใจ L. ontogeneticมีการอธิบายไว้ setiferus และตัวอ่อน schmitti L. ภายใต้เงื่อนไขการให้อาหารที่เหมาะสมโดยโรงแรมโรแซสการ์ et al. (1997a, b) นอกจากนี้ โรงแรมโรแซสการ์และ al. (1995, 1996) ได้วิเคราะห์ผลระดับโปรตีนของอาหารบริสุทธิ์ทดสอบ การเผาผลาญของพื้นผิว และความร้อนที่ชัดเจนincrement and postprandial nitrogen excretion in postlarvae of four penaeid species. Theatomic ratio between oxygen consumption and N-ammonia excretion has been widelyused as an index of the metabolic substrate that is oxidized by crustaceans (Regnault,1981; Dall and Smith, 1986; Rosas et al., 1995). Theoretical values of O:N between 3 to16 have been suggested for catabolism of proteins, whereas catabolism of equalquantities of proteins and lipids yield O:N values between 50 and 60. Greater values ofO:N correspond to an increase in lipid and carbohydrate catabolism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประจวบกับการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมและนิสัยการกินอาหารในช่วงต้นระยะโพสท์ลาวากลุ่มพีเนียดที่หลากหลายของการเปลี่ยนแปลงในลักษณะทางสัณฐานวิทยาและสรีรวิทยาที่อนุญาตให้มีการปรับตัวที่แตกต่างกันไปยังสภาพแวดล้อมที่มีการผลิต Felder et al, (1985) และเฟวทและ Felder (1989, 1990a, ข) ได้อธิบายการเปลี่ยนแปลง ontogenetic ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของทางเดินอาหารทางเดินจลนศาสตร์ในลำไส้และการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมย่อยอาหารเอนไซม์ของตัวอ่อนและขั้นตอนpostlarval ของกุ้งขาวแวนนา setiferus . การปรับเปลี่ยนใน digestiveenzyme กิจกรรมในตัวอ่อนของกุ้งที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังมีที่เกี่ยวข้องกับปริมาณหรือคุณภาพขององค์ประกอบบางส่วนของอาหาร (Le-Vay et al, 1993;. Rodr'ıguez et al, 1994;. เลอ Moullac et al, 1996. ; Lemos และ Rodriguez, 1998) Rosas et al, (1995) มีความสัมพันธ์อัตราการเผาผลาญที่มีอัตราการบริโภคและชนิดและความเข้มข้นของอาหารที่จัดไว้ให้ในระหว่างการพัฒนาตัวอ่อนของแอล setiferus การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาและชีวเคมีที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของ Metapenaeus ensis กุ้งที่ได้รับการศึกษาโดยบุญชูและOvsianico-Koulikowsky (1994) โดยใช้ O: ยังไม่มีอัตราส่วนเป็นดัชนีของพื้นผิวใช้สำหรับการเผาผลาญออกซิเดชัน การเปลี่ยนแปลง ontogenetic ในการเผาผลาญของระบบทางเดินหายใจลิตรsetiferus และตัวอ่อนลิตร schmitti ภายใต้เงื่อนไขการให้อาหารที่เหมาะสมได้รับการอธิบายโดยRosas et al, (1997a b) นอกจากนี้ Rosas et al, (1995, 1996) มีการวิเคราะห์ผลกระทบของระดับโปรตีนของอาหารการทดสอบบริสุทธิ์ในการเผาผลาญสารตั้งต้นและที่เห็นได้ชัดในความร้อนที่เพิ่มขึ้นและการขับถ่ายไนโตรเจนภายหลังตอนกลางวันในระยะโพสท์ลาวาของสี่ชนิดpenaeid อัตราส่วนอะตอมออกซิเจนระหว่างการบริโภคและการขับถ่าย N-แอมโมเนียได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางใช้เป็นดัชนีของพื้นผิวการเผาผลาญอาหารที่ถูกออกซิไดซ์โดยกุ้ง(Regnault, 1981; ดอลล์สมิ ธ และ 1986. Rosas, et al, 1995) ค่าทฤษฎีของ O: ยังไม่มีประมาณ 3 ถึง16 ได้รับการแนะนำสำหรับ catabolism ของโปรตีนในขณะที่ catabolism ของเท่ากับปริมาณของโปรตีนและไขมันผลผลิตO: ยังไม่มีค่าระหว่าง 50 และ 60 ค่ามากขึ้นของO: ยังไม่มีข้อความที่สอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นของระดับไขมันและ catabolism คาร์โบไฮเดรต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประจวบกับการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมและอุปนิสัยในอัตราแรกฟัก ,
ช่วงกว้างของการเปลี่ยนแปลงสัณฐานวิทยาและสรีรวิทยาที่อนุญาตให้มีการปรับตัวที่แตกต่างกัน
สภาพแวดล้อมการผลิต เฟล et al . ( 1985 ) และ โลเว็ต และ เฟลเดอร์ ( 1989 1990a , B )
ontogenetic ได้อธิบายการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของระบบทางเดินอาหาร
, จลศาสตร์ในกระเพาะอาหารและการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหารของตัวอ่อนและ
postlarval ขั้นตอนของกุ้งขาวง setiferus . การเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมต่าง ๆ digestiveenzyme
ตัวอ่อนฟักกุ้งยังได้รับ เกี่ยวข้องกับ ปริมาณ หรือคุณภาพของบาง
ส่วนประกอบของอาหาร ( Le ว้าว et al . , 1993 ; ´ıลุยส์โรดรีเกซ et al . , 1994 ; เลอ
moullac et al . , 1996 ; เลม และ โรดริเกซ , 1998 ) ซ๊าส et al .( 1995 ) มีความสัมพันธ์กับอัตราการเผาผลาญ
รับประทานและชนิดและปริมาณอาหารที่ให้ในการพัฒนาตัวอ่อนของ L .
setiferus . การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาและชีวเคมี
ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของอีฟอร์ม ensis ได้รับการศึกษาโดย
ชู และ ovsianico koulikowsky ( 1994 ) ใช้ O : N ) เป็นดัชนีของพื้นผิว
ใช้ปฏิกิริยาการเผาผลาญการเปลี่ยนแปลง ontogenetic ในเมแทบอลิซึมของระบบทางเดินหายใจของ L .
setiferus และ schmitti หนอนภายใต้เงื่อนไขที่ได้รับการอธิบายโดยการให้
ซ๊าส et al . ( 1997a , B ) นอกจากนี้ ซ๊าส et al . ( 1995 , 1996 ) ได้วิเคราะห์ผลของระดับโปรตีนบริสุทธิ์
ทดสอบต่อเมแทบอลิซึมและความร้อนบนพื้นผิว
ปรากฏเพิ่มและการขับถ่ายไนโตรเจนหลังอาหารในอัตราสี่ชนิดตาม .
อัตราส่วนโดยอะตอมระหว่างการบริโภคออกซิเจนและ n-ammonia การขับถ่ายได้รับอย่างกว้างขวาง
ใช้เป็นดัชนีของพื้นผิวการเผาผลาญที่ถูกออกซิไดซ์โดยกุ้ง ( regnault
, 1981 ; ดอลและ Smith , 1986 ; ซ๊าส et al . , 1995 ) การคำนวณทางทฤษฎีของ O : N ระหว่าง 3

16 ได้รับการแนะนำสำหรับกระบวนการสลายโปรตีนในขณะที่กระบวนการสลายของเท่ากับปริมาณของโปรตีนและไขมันต่อ
o : N ค่าระหว่าง 50 และ 60 ค่ามากกว่า
o : n สอดคล้องกับการเพิ่มกระบวนการสลายไขมันและคาร์โบไฮเดรต