VESICULATIONAs dissolved gases are

VESICULATION

As dissolved gases are released from the magma, bubbles will begin to form. Bubbles frozen in a porous or frothy volcanic rock are called vesicles, and the process of bubble formation is called vesiculation or gas exsolution. The dissolved gases can escape only when the vapor pressure of the magma is greater than the confining pressure of the surrounding rocks. The vapor pressure is largely dependent on the amount of dissolved gases and the temperature of the magma.

Gas escape through
Vesicle-rich flow top
Gas escape through
vertical vesicle cylinders
Vesicle-rich flow top
Explosive eruptions are initiated by vesiculation, which in turn, can be promoted in two ways: (1) by decompression, which lowers the confining pressure, and (2) by crystallization, which increases the vapor pressure. In the first case, magma rise can lead to decompression and the formation of bubbles, much like the decompression of soda and the formation of CO2 bubbles when the cap is removed. This is sometimes referred to as the first boiling. Alternatively, as magma cools and anhydrous minerals begin to crystallize out of the magma, the residual liquid will become increasingly enriched in gas. In this case, the increased vapor pressure in the residual liquid can also lead to gas exsolution. This is sometimes referred to as second (or retrograde) boiling. Both mechanisms can trigger an explosive volcanic eruption.

CONTROLS ON EXPLOSIVITY

The amount of dissolved gas in the magma provides the driving force for explosive eruptions. The viscosity of the magma, however, is also an important factor in determining whether an eruption will be explosive or nonexplosive. A low-viscosity magma, like basalt, will allow the escaping gases to migrate rapidly through the magma and escape to the surface. However, if the magma is viscous, like rhyolite, its high polymerization will impede the upward mobility of the gas bubbles. As gas continues to exsolve from the viscous melt, the bubbles will be prevented from rapid escape, thus increasing the overall pressure on the magma column until the gas ejects explosively from the volcano. As a general rule, therefore, nonexplosive eruptions are typical of basaltic-to-andesitic magmas which have low viscosities and low gas contents, whereas explosive eruptions are typical of andesitic-to-rhyolitic magmas which have high viscosities and high gas contents.

SiO2
MAGMA
TYPE
TEMPERATURE
(centigrade)
VISCOSITY
GAS
CONTENT
ERUPTION STYLE
~50%
mafic
~1100
low
low
nonexplosive
~60%
intermediate
~1000
intermediate
intermediate
intermediate
~70%
felsic
~800
high
high
explosive
There are, however, two exceptions to this general rule. Andesitic-to-rhyolitic lavas that have been degassed often erupt at the surface nonexplosively as viscous lava domes or obsidian flows. Similarly, many of the so-called hydrovolcanic eruptions involve basaltic-to-andesitic magmas that erupt explosively in the presence of groundwater or surface water. For more information on the variability of explosivity, see the Volcano Explosivity Index.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

VESICULATIONเป็นก๊าซที่ละลายอยู่ออกจากหินหนืด ฟองอากาศจะเริ่มต้นแบบฟอร์ม ฟองอากาศในน้ำ หรือ porous หินภูเขาไฟเรียกว่าอสุจิ และกระบวนการในการก่อฟองเรียกว่า exsolution vesiculation หรือก๊าซ ก๊าซละลายสามารถหลบหนีเท่านั้นเมื่อความดันไอน้ำของหินหนืดมีค่ามากกว่าความดัน confining หินโดยรอบ ความดันไอน้ำเป็นส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับปริมาณก๊าซที่ละลายและอุณหภูมิของหินหนืด หนีแก๊สผ่าน โรงแรมยอดนิยมในกระแสเวสิเคิลริชหนีแก๊สผ่าน เวสิเคิลแนวตั้งถัง โรงแรมยอดนิยมในกระแสเวสิเคิลริชปะทุระเบิดเริ่มต้น โดย vesiculation การใช้ รอบสองวิธี: (1) โดยการบีบอัด ซึ่งช่วยลดความดัน confining และ (2) โดยการตกผลึก การเพิ่มความดันไอ ในกรณีแรก หินหนืดเพิ่มขึ้นสามารถนำไปสู่การแตกและการก่อตัวของฟองอากาศ มากเช่นการแตกของโซดาและการก่อตัวของฟอง CO2 เมื่อเอาหมวก นี้บางครั้งเรียกว่าเป็นการเดือดครั้งแรก หรือ เป็นหินหนืดเริ่มตกผลึกจากหินหนืดจามและแร่ได ของเหลวส่วนที่เหลือจะกลายเป็นมากขึ้นอุดมไปในแก๊ส ในกรณีนี้ ความดันไอเพิ่มขึ้นในของเหลวส่วนที่เหลืออาจยังทำให้แก๊ส exsolution นี้บางครั้งเรียกว่าเป็นที่สอง (หรือ retrograde) เดือด กลไกทั้งสองสามารถกระตุ้นการปะทุภูเขาไฟระเบิดตัวควบคุมบน EXPLOSIVITYจำนวนก๊าซละลายในหินหนืดให้แรงปะทุระเบิด ความหนืดของหินหนืด อย่างไรก็ตาม ยังเป็นปัจจัยสำคัญในการกำหนดว่า จะมีการปะทุระเบิด หรือ nonexplosive หินหนืดความหนืดต่ำ เช่นหินบะซอลต์ จะให้ก๊าซ escaping ย้ายอย่างรวดเร็ว โดยหินหนืด และหลบหนีไปยังพื้นผิว อย่างไรก็ตาม ถ้าหินหนืดมีความหนืด เช่น rhyolite, polymerization ของสูงจะถ่วงเคลื่อนขึ้นด้านบนของฟองก๊าซ เป็นก๊าซยังคง exsolve จากละลายความหนืด ฟองอากาศจะถูกห้ามไม่ให้หนีอย่างรวดเร็ว การเพิ่มความดันโดยรวมในคอลัมน์หินหนืดจนก๊าซเป็นเลื่อนจากภูเขาไฟ เป็นกฎทั่วไป ดังนั้น ปะทุ nonexplosive ได้ของ magmas basaltic-กับ-andesitic ที่มี viscosities ต่ำและก๊าซต่ำเนื้อหา ในขณะที่การระเบิดปะทุอยู่โดยทั่วไปของ magmas andesitic-กับ-rhyolitic ที่มี viscosities สูงและก๊าซสูงเนื้อหา SiO2 หินหนืดชนิดอุณหภูมิ(องศาเซลเซียส) ความหนืด ก๊าซ เนื้อหา ลักษณะการปะทุ ~ 50%mafic~ 1100 ต่ำสุดต่ำสุดnonexplosive ~ 60%ระดับกลาง ~ 1000 ระดับกลาง ระดับกลาง ระดับกลาง ~ 70%หินเฟลสิก ~ 800สูง สูง ระเบิดได้ แต่ ยกเว้นสองกฎทั่วไปนี้ Lavas Andesitic-กับ-rhyolitic ที่มี degassed มักจะลุกเป็นไฟที่ผิว nonexplosively เป็นลาวาข้น domes obsidian ไหล ในทำนองเดียวกัน หลายปะทุ hydrovolcanic เรียกว่าเกี่ยวข้องกับ magmas basaltic-กับ-andesitic ที่ปะทุเป็นในต่อหน้าของน้ำบาดาลหรือน้ำผิวดิน สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความแปรผันที่ explosivity ดูดัชนี Explosivity ภูเขาไฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

VESICULATION เป็นก๊าซที่ละลายในน้ำจะถูกปล่อยออกจากหินหนืดฟองจะเริ่มต้นในรูปแบบ บับเบิ้ลแช่แข็งในหินภูเขาไฟที่มีรูพรุนหรือเป็นฟองจะเรียกว่าถุงและกระบวนการของการก่อตัวฟองที่เรียกว่า vesiculation หรือก๊าซ exsolution ก๊าซที่ละลายในน้ำสามารถหลบหนีได้ก็ต่อเมื่อความดันไอของแมกมาที่มีค่ามากกว่าความดัน confining ของหินโดยรอบ ความดันไอเป็นส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับปริมาณของก๊าซที่ละลายในน้ำและอุณหภูมิของหินหนืด. หลบหนีก๊าซผ่านการไหลของตุ่มที่อุดมไปด้วยด้านบนหลบหนีก๊าซผ่านถังตุ่มแนวตั้งไหลตุ่มที่อุดมไปด้วยด้านบนการปะทุระเบิดได้รับการริเริ่มโดยvesiculation ซึ่งจะสามารถ ได้รับการส่งเสริมในสองวิธี (1) โดยการบีบอัดซึ่งช่วยลดความดัน confining และ (2) โดยการตกผลึกซึ่งจะเป็นการเพิ่มความดันไอ ในกรณีแรกเพิ่มขึ้นหนืดสามารถนำไปสู่การบีบอัดและการก่อตัวของฟองอากาศมากเช่นการบีบอัดของโซดาและการก่อตัวของฟอง CO2 เมื่อหมวกจะถูกลบออก นี่คือบางครั้งเรียกว่าเป็นเดือดเป็นครั้งแรก ผลัดกันเป็นหินหนืดเย็นตัวลงและแร่ธาตุที่ไม่มีน้ำเริ่มที่จะตกผลึกจากหินหนืดของเหลวที่เหลือจะกลายเป็นมากขึ้นในการที่อุดมด้วยก๊าซ ในกรณีนี้ความดันไอที่เพิ่มขึ้นในของเหลวที่เหลือยังสามารถนำไปใช้ก๊าซ exsolution นี่คือบางครั้งเรียกว่าเป็นครั้งที่สอง (หรือถอยหลังเข้าคลอง) เดือด กลไกทั้งสองสามารถก่อให้เกิดการระเบิดของภูเขาไฟระเบิด. ควบคุม Explosivity ปริมาณของก๊าซที่ละลายในหินหนืดมีแรงผลักดันสำหรับการปะทุระเบิด ความหนืดของแมกมา แต่ยังเป็นปัจจัยสำคัญในการพิจารณาว่าการระเบิดจะระเบิดหรือ nonexplosive หนืดต่ำความหนืดเช่นหินบะซอลจะช่วยให้ก๊าซหนีการโยกย้ายอย่างรวดเร็วผ่านแมกมาและหลบหนีไปยังพื้นผิว แต่ถ้าแมกมามีความหนืดเช่น rhyolite, พอลิเมอสูงจะเป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหวปรับตัวสูงขึ้นของฟองก๊าซ ในฐานะที่เป็นก๊าซยังคง exsolve จากละลายหนืดฟองจะได้รับการป้องกันจากการหลบหนีอย่างรวดเร็วซึ่งจะเป็นการเพิ่มความดันโดยรวมในคอลัมน์แมกจนกว่าก๊าซสำรอกระเบิดจากภูเขาไฟ ตามกฎทั่วไปจึงระเบิด nonexplosive เป็นปกติของทุรกันดารเพื่อ andesitic magmas ที่มีความหนืดต่ำและเนื้อหาก๊าซต่ำในขณะที่การปะทุระเบิดเป็นปกติของ magmas andesitic ไป rhyolitic ที่มีความหนืดสูงและเนื้อหาก๊าซสูง. SiO2 MAGMA ประเภทอุณหภูมิ(องศาเซลเซียส) ความหนืดGAS เนื้อหาระเบิด มี แต่สองข้อยกเว้นกฎทั่วไป andesitic ไป rhyolitic lavas ที่ได้รับการ degassed มักจะปะทุที่พื้นผิว nonexplosively เป็นโดมลาวาหนืดหรือกระแสรัค ในทำนองเดียวกันอีกหลายแห่งที่เรียกว่าระเบิด hydrovolcanic เกี่ยวข้องกับทุรกันดารเพื่อ andesitic magmas ที่ปะทุระเบิดในการปรากฏตัวของน้ำใต้ดินหรือน้ำผิวดิน สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความแปรปรวนของ Explosivity ให้ดูที่ดัชนีภูเขาไฟ Explosivity

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

vesiculation

เป็นละลายก๊าซออกจากหิน ฟองจะเริ่มต้นในรูปแบบ ฟองแช่แข็งในรูพรุนหรือเป็นฟองหินภูเขาไฟเรียกว่าเล็ก และกระบวนการ เรียกว่า vesiculation หรือ exsolution ฟองก๊าซ ละลายก๊าซสามารถหลบหนีเมื่อความดันไอของหินหนืดมากกว่าการกักขัง ความดันของรอบหินแรงดันไอน้ําส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับปริมาณของก๊าซที่ละลายในน้ำและอุณหภูมิของแม็กม่า


ว่าก๊าซหนีทางรวยไหลด้านบน
ก๊าซหนีผ่านแขนงแขนงมากมาย

แนวตั้งถังด้านบน
ระเบิดปะทุไหลจะถูกริเริ่มโดย vesiculation ซึ่งจะสามารถเลื่อนขั้นได้สองวิธี : ( 1 ) by DirectShow which lowers the confining pressure ,และ ( 2 ) โดยการตกผลึก ซึ่งช่วยเพิ่มแรงดันไอน้ํา . ในกรณีแรกหินหนืดขึ้นสามารถนำไปสู่การบีบอัดและการก่อตัวของฟองอากาศ เหมือนการบีบอัดของโซดาและการก่อตัวของฟองคาร์บอนไดออกไซด์ เมื่อถอดฝาครอบออก นี่คือบางครั้งเรียกว่า ก่อนต้ม อีกวิธีหนึ่งคือ เป็นหินหนืดเย็นและแร่ธาตุรัสเริ่มตกผลึกออกมาจากหินของเหลวที่เหลือจะกลายเป็นมากขึ้นอุดมในก๊าซ ในกรณีนี้ เพิ่มความดันไอในของเหลวที่เหลือยังสามารถนำไปสู่ exsolution ก๊าซ นี่คือบางครั้งเรียกว่าที่สอง ( หรือถอยหลัง ) เดือด ทั้งกลไกสามารถกระตุ้นการปะทุของภูเขาไฟที่ระเบิด



การควบคุมการระเบิดปริมาณของน้ำแก๊สในหินหนืดมีแรงผลักดันในการปะทุระเบิด ความหนืดของแมกมา อย่างไรก็ตาม ยังเป็นปัจจัยที่สำคัญในการกำหนดว่าระเบิดจะระเบิดหรือ nonexplosive . ความหนืดต่ำ หิน เช่น หินบะซอลท์ จะช่วยให้หนีจากการย้ายอย่างรวดเร็วผ่านหินหนืดและหลบหนีไปยังพื้นผิว อย่างไรก็ตาม ถ้าหินหนืดจะข้นชอบไรโอไลต์พอลิเมอสูงจะขัดขวางการเคลื่อนไหวสูงขึ้นของฟองก๊าซ . เป็นก๊าซยังคง exsolve จากหนืดละลายฟองจะได้รับการป้องกันจากการหลบหนีอย่างรวดเร็ว ดังนั้น การเพิ่มแรงดันโดยรวมในหินหนืดคอลัมน์จน ejects แก๊สระเบิดจากภูเขาไฟ ในฐานะที่เป็นกฎทั่วไป ดังนั้นnonexplosive ปะทุเป็นปกติของการ magmas บะซอลต์ซึ่งมีความหนืดต่ำ และเนื้อหา andesitic ก๊าซต่ำ ในขณะที่การปะทุระเบิดเป็นปกติของ andesitic เพื่อ magmas rhyolitic ซึ่งมีความหนืดสูงและปริมาณก๊าซสูง พ่นแม็กม่า





( องศาเซลเซียส ) อุณหภูมิชนิดความหนืด




เนื้อหาแก๊สระเบิดสไตล์ 50 %
~ เมฟิก
~

nonexplosive ต่ำต่ำ 1100

~ 60 %


~ 1 , 000 ขั้นกลางกลาง กลาง กลาง


~ 70 %

~

800 หินเฟลสิกสูงสูง

มีระเบิด อย่างไรก็ตาม สองข้อยกเว้นกฎนี้ทั่วไป andesitic กับลาวา rhyolitic ที่ได้รับ degassed มักจะปะทุที่พื้นผิว nonexplosively เป็นโดมลาวาหนืดหรือ Obsidian ไหล ในทํานองเดียวกันมากของสิ่งที่เรียกว่า hydrovolcanic ปะทุกับ magmas ที่ปะทุระเบิด andesitic บะซอลต์ เพื่อในการปรากฏตัวของน้ำใต้ดินหรือน้ำผิวดิน สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของการระเบิด เห็นการระเบิดภูเขาไฟ

)