In our analyses, only 12 out of 499

In our analyses, only 12 out of 499 items were maximally informative at any
ability level. These are the items that will be selected when Fisher information
is optimized during item selection. It is obvious that their exposure rates will
be high. The same phenomenon can be observed for the group of items that
are 2nd most informative or 3rd most informative. Since only 26 items had to be
selected for CAT, it demonstrates why only 20 percent of the items in the bank
are actually administered. This has some undesired consequences. The items
with highest exposure rates might become known to the candidates, which
implies a test security problem, and it might compromise the testing results.
Besides this risk, there is also the loss of investments. Considerable efforts and
money have been put in writing and pre-testing items that are not selected
for CAT. To deal with both the problems of overexposure and underexposure
of items in the bank, exposure control methods have been proposed. The most
famous exposure control method has been proposed by Sympson e Hetter
(1985). In their method, they conduct a probability experiment after an item
has been selected. In fact, they add this as Step 2b to the pseudo algorithm
for CAT. In this experiment, the probability of being administered after being
selected depends on the popularity of the item. In an extensive simulations
study, the probabilities are set in such a way that for all items the expected
exposure rate is smaller than the maximum exposure rate (generally set at
max r = 0.20 or max r = 0.25 ) allowed. The more popular items have a small
probability of passing this hurdle and the less popular items have a probability
of being administered close to 1. Whenever a selected item does not pass
the hurdle, a next item (Step 2) is selected until an item passes the Sympson
Hetter probability experiment and it can be administered to the candidate.
Many modifications of the Sympson Hetter method have been proposed.
For example, Stocking e Lewis (1998) observed that within certain ability
groups, the same items were administered even though the Sympson Hetter
method was applied. So, even though the overall exposure rate was below,
within certain ranges of ability values, it was high. Therefore they proposed
to modify the Sympson Hetter approach and to make it conditional on the
ability estimates. In this way, the problem could be dealt with at the costs of
even more extensive simulation studies. Van der Linden and Veldkamp (2004,
2007) proposed an entirely different approach. They developed an exposure
control method that did not need any simulations, but that was based on
observed exposure rates instead. In their item eligibility method, a probability
experiment is carried out for every item in the bank with exposure rate higher
than the maximum exposure rate imposed. In this probability experiment it is
determined whether the item is eligible for administration, that is, whether it
is included in the sub item bank from which the subsequent item is selected
or not. The probability of being eligible depends on the ratio of the observed
exposure rate and the maximum exposure rate. Barrada, Abad e Veldkamp
(2009) compared both methods and found a slightly better performance for
the eligibility method. Besides, Barrada, Olea e Veldkamp (2009) observed that
it would pay off to randomize item selection at the beginning of CAT and to
save the more informative items towards the end when the estimated ability
is close to the true ability of the candidates. Besides, towards the end of the
adaptive test, the candidates are spread over the whole ability continuum
and over exposure is less of an issue. Because of this, multiple maximum
exposure rates can be applied, depending on the position of the item in the
test. They were able to demonstrate that a more balanced usage of the item
bank could be obtained this way, with hardly any decrease in measurement
precision. All of these methods focus on the control of over exposure, and
it is generally assumed that underexposure problems will reduce when the
exposure of the most informative items is limited. In practice, exposure
control methods only increased the use of a subset of the under exposed
item. Revuelta e Ponsoda (1998) addressed this issue. They proposed the
progressive or restricted method for item selection where item selection is
based both on the information provided by the item and on a randomized
component. During the early stages of CAT the randomized component is more
important. Towards the end, the information component is more important.
By partly randomizing item selection, a more evenly distributed exposure was
obtained. The alphas-stratified method (CHANG; YING, 1999) also deals with
underexposure. During the early stages of CAT,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้ข้อมูลเต็มที่สุดที่ในการวิเคราะห์ของเรา เพียง 12 จาก 499 รายการระดับความสามารถ เหล่านี้เป็นสินค้าที่จะเลือกเมื่อข้อมูลฟิชเชอร์เหมาะสมระหว่างการเลือกสินค้า เป็นที่ชัดเจนว่า แสงของพวกเขาราคาจะจะสูง สามารถสังเกตปรากฏการณ์เดียวกันสำหรับกลุ่มของสินค้าที่มีข้อมูลมากที่สุด หรือ 3 2 ประโยชน์สูงสุด ตั้งแต่รายการที่ 26 เท่านั้นก็จะเป็นเลือกสำหรับแมว มันแสดงให้เห็นเหตุผลเพียง 20 เปอร์เซ็นต์ของสินค้าในธนาคารมีจริงการบริหารจัดการ ผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์บางอย่างได้ สินค้ารับสัมผัสสูงสุด ราคาพิเศษอาจเป็นที่รู้จักกันผู้สมัคร ที่หมายถึงการทดสอบปัญหาด้านความปลอดภัย และมันอาจประนีประนอมผลการทดสอบนอกจากนี้ความเสี่ยง มีการสูญเสียของเงินลงทุน ความพยายามอย่างมาก และเงินที่ได้รับการวางในการเขียน และการทดสอบล่วงหน้ารายการที่เลือกสำหรับแมว การจัดการกับปัญหาทั้งแดดจัดและแสงสินค้าของธนาคาร วิธีการควบคุมแสงได้รับการเสนอ มากสุดวิธีการควบคุมค่าแสงที่มีชื่อเสียงได้รับการเสนอ โดย Sympson e Hetter(1985) ในวิธีของพวกเขา พวกเขาทำการทดลองน่าเป็นหลังจากสินค้ามีการเลือก ในความเป็นจริง พวกเขาเพิ่มนี้เป็นขั้นตอนที่ 2b อัลกอริทึมหลอกสำหรับแมว ในการทดลองนี้ น่าเป็นของการบริหารงานหลังจากที่ถูกเลือกตามความนิยมของสินค้า ในสถานการณ์จำลองที่หลากหลายศึกษา ที่น่าจะถูกตั้งค่าในลักษณะที่ทั้งหมดรายการที่คาดไว้อัตราการเปิดรับแสงมีขนาดเล็กกว่าอัตราสูงสุด (โดยทั่วไปตั้งค่าที่สูงสุด r = 0.20 หรือสูงสุด r = 0.25) ได้รับอนุญาต รายการอื่น ๆ มีขนาดเล็ก น่าผ่านรั้วกระโดดข้ามนี้และสินค้าเป็นที่นิยมน้อยมีความน่าเป็นของการบริหารงานใกล้เคียง 1 เมื่อสินค้าไม่ผ่านรั้วกระโดดข้าม ถัด (ขั้นตอนที่ 2) ไว้จนกระทั่งสินค้าส่งผ่าน Sympson การสามารถบริหาร Hetter น่าทดลองและให้ผู้สมัครได้รับการเสนอการปรับเปลี่ยนของวิธี Sympson Hetterตัว ถุงเท้ายาว e ลูอิส (1998) เพ่ือภายในความสามารถบางอย่างกลุ่ม รายการเดียวกันได้แม้ว่ายา Sympson Hetterมีใช้วิธี ดังนั้น ถึงแม้ว่าอัตราการเปิดรับแสงโดยรวมด้านล่างในบางช่วงของค่าความสามารถ ได้มีสูง ดังนั้น การนำเสนอการปรับเปลี่ยนวิธี Sympson Hetter และทำให้แบบมีเงื่อนไขในการสามารถประเมิน ในวิธีนี้ ปัญหาอาจได้รับการจัดการที่ต้นทุนของศึกษาจำลองอย่างกว้างขวางยิ่งขึ้น แวนเดอร์ลินเดนและ Veldkamp (20042007) เสนอวิธีการที่แตกต่างกัน พวกเขาพัฒนาสัมผัสวิธีการควบคุมที่ไม่ต้องจำลองใด ๆ แต่ที่อิงสังเกตแสงราคาแทน ในวิธีคุณสมบัติของสินค้า ความน่าเป็นทดลองจะดำเนินการสำหรับสินค้าทุกรายการในธนาคารมีอัตราเสี่ยงสูงกว่าอัตราสูงสุดที่กำหนด ในการทดลองนี้น่าจะ เป็นกำหนดว่า สินค้ามีสิทธิได้รับการดูแล นั่นคือ ว่ามันอยู่ในธนาคารรายการย่อยที่เลือกสินค้าตามมาหรือไม่ ความน่าเป็นของการมีสิทธิ์ได้รับตามอัตราส่วนของการสังเกตอัตราแสงและอัตราสูงสุด Barrada, Veldkamp อีอาบัด(2552) เมื่อเทียบทั้งสองวิธี และพบประสิทธิภาพที่ดีขึ้นเล็กน้อยสำหรับวิธีการคุณสมบัติ , Barrada, Olea e Veldkamp (2009) เพ่ือมันจะจ่ายออกไปสุ่มเลือกสินค้าที่จุดเริ่มต้น ของแมว และบันทึกรายการข้อมูลเพิ่มเติมในตอนท้ายเมื่อความสามารถในการประเมินอยู่ใกล้กับความสามารถที่แท้จริงของผู้สมัคร นอกเหนือจาก ในตอนท้ายของการทดสอบปรับ ผู้ที่สะท้อน continuum ความสามารถทั้งและเปิดรับเป็นน้อยของปัญหา ด้วยเหตุนี้ หลายสูงสุดราคาพิเศษแสงสามารถใช้ ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของสินค้าในการการทดสอบ ได้มีการแสดงให้เห็นว่า การใช้งานของสินค้าที่สมดุลมากขึ้นธนาคารอาจจะได้รับทางนี้ ด้วยแทบไม่มีลดลงในการวัดความแม่นยำ วิธีเหล่านี้ทั้งหมดเน้นการควบคุมการรับแสง และโดยทั่วไปจะถือว่าผลที่จะลดปัญหาเมื่อการแสงของข้อมูลมากที่สุดสินค้ามีจำนวนจำกัด ในทางปฏิบัติ แสงควบคุมวิธีเพียงแต่เพิ่มการใช้ชุดย่อยของการสัมผัสต่ำสินค้า E Revuelta Ponsoda (1998) ได้รับการแก้ไขปัญหานี้ พวกเขาเสนอตัวก้าวหน้า หรือจำกัดวิธีการสำหรับการเลือกสินค้าที่เป็นการเลือกสินค้าคะแนน ทั้ง บนข้อมูลที่ให้บริการสินค้า และการสุ่มส่วนประกอบ ช่วงแรก ๆ ของแมว ประกอบสุ่มคือเพิ่มเติมสิ่งสำคัญการ ในตอนท้าย ส่วนประกอบข้อมูลเป็นสำคัญโดยบางส่วน randomizing เลือกสินค้า แก้ไขการเปิดรับแสงที่กระจายอย่างทั่วถึงมากขึ้นรับ วิธี stratified ฟ่า (ช้าง หยิง 1999) ยังเกี่ยวข้องกับ แสง ช่วงแรก ๆ ของแมว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการวิเคราะห์ของเราเพียง 12 จาก 499 รายการเป็นที่สุดที่ให้ข้อมูลใด ๆ ที่
ระดับความสามารถ เหล่านี้เป็นรายการที่จะได้รับเลือกเมื่อมีข้อมูลฟิชเชอร์
มีการเพิ่มประสิทธิภาพในระหว่างการเลือกรายการ เป็นที่ชัดเจนว่าอัตราเสี่ยงของพวกเขาจะ
ต้องสูง ปรากฏการณ์เดียวกันสามารถสังเกตได้สำหรับกลุ่มของรายการที่
มี 2 ส่วนใหญ่ให้ข้อมูลหรือที่ 3 ข้อมูลมากที่สุด ตั้งแต่เพียง 26 รายการที่จะต้องได้รับ
การแต่งตั้งให้กสท. ก็แสดงให้เห็นว่าทำไมเพียงร้อยละ 20 ของรายการในธนาคารที่
มีการบริหารงานจริง นี้มีผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์บางอย่าง รายการ
ที่มีอัตราการสัมผัสสูงสุดอาจกลายเป็นที่รู้จักกับผู้สมัครซึ่ง
แสดงถึงปัญหาด้านความปลอดภัยการทดสอบและมันอาจประนีประนอมผลการทดสอบ.
นอกจากนี้ความเสี่ยงนี้ยังมีการสูญเสียของเงินลงทุน พยายามมากและ
เงินได้รับการวางในการเขียนและการทดสอบล่วงหน้ารายการที่ไม่ได้เลือก
ของ CAT ที่จะจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งจากการตากและน้อยเกินไป
ของรายการในธนาคารวิธีการควบคุมการสัมผัสได้รับการเสนอ มากที่สุด
วิธีการควบคุมการสัมผัสที่มีชื่อเสียงได้รับการเสนอโดย Sympson E Hetter
(1985) ในวิธีการของพวกเขาพวกเขาดำเนินการทดสอบความน่าจะเป็นหลังจากที่รายการที่
ได้รับการคัดเลือก ในความเป็นจริงพวกเขาเพิ่มนี้เป็นขั้นตอนที่ 2b ขั้นตอนวิธีการหลอก
ของ CAT ในการทดลองนี้น่าจะเป็นของถูกปกครองหลังจากที่ถูก
เลือกขึ้นอยู่กับความนิยมของรายการ ในการจำลองที่กว้างขวาง
การศึกษาน่าจะมีการกำหนดในลักษณะที่ว่าสำหรับรายการทั้งหมดที่คาดว่า
อัตราการสัมผัสมีขนาดเล็กกว่าอัตราผลสูงสุด (ตั้งค่าทั่วไป
R Max = 0.20 หรือแม็กซ์ r = 0.25) ได้รับอนุญาต รายการที่นิยมมากขึ้นมีขนาดเล็ก
น่าจะเป็นของการส่งผ่านอุปสรรค์นี้และรายการที่นิยมน้อยมีความน่าจะเป็น
ของการถูกปกครองใกล้กับ 1. เมื่อใดก็ตามที่รายการที่เลือกไม่ผ่าน
อุปสรรค์, รายการถัดไป (ขั้นที่ 2) ถูกเลือกจนกว่ารายการผ่าน Sympson
ทดสอบความน่าจะเป็น Hetter และสามารถบริหารให้กับผู้สมัคร.
การปรับเปลี่ยนหลายวิธี Sympson Hetter ได้รับการเสนอ.
ตัวอย่างเช่นถุงน่อง E ลูอิส (1998) ตั้งข้อสังเกตว่าภายในความสามารถบาง
กลุ่มรายการเดียวกันเป็นยาแม้ว่า Sympson Hetter
วิธีการถูกนำมาใช้ ดังนั้นแม้ว่าอัตราการสัมผัสโดยรวมด้านล่างนี้
ในบางช่วงของค่าความสามารถของมันอยู่ในระดับสูง ดังนั้นพวกเขาจึงเสนอ
ที่จะปรับเปลี่ยนวิธีการ Sympson Hetter และเพื่อให้มีเงื่อนไขใน
การประมาณการความสามารถ ด้วยวิธีนี้ปัญหาอาจจะจัดการกับค่าใช้จ่ายของ
การศึกษาแบบจำลองแม้อย่างกว้างขวางมากขึ้น แวนเดอร์ลินเด็นและ Veldkamp (2004,
2007) เสนอวิธีการที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง พวกเขาพัฒนาสัมผัส
วิธีการควบคุมที่ไม่จำเป็นต้องจำลองใด ๆ แต่ที่ขึ้นอยู่กับ
อัตราการเปิดรับข้อสังเกตแทน ในวิธีการมีสิทธิ์รายการของพวกเขาน่าจะเป็น
การทดลองจะดำเนินการสำหรับทุกรายการในธนาคารที่มีอัตราการเปิดรับแสงที่สูง
กว่าอัตราผลสูงสุดที่กำหนด ความน่าจะเป็นในการทดลองนี้จะมีการ
กำหนดว่ารายการมีสิทธิ์ในการบริหารงานที่เป็นไม่ว่าจะ
รวมอยู่ในรายการย่อยของธนาคารจากการที่รายการที่ตามมาจะถูกเลือก
หรือไม่ น่าจะเป็นของที่มีสิทธิ์ขึ้นอยู่กับอัตราส่วนของสังเกต
อัตราการเปิดรับและอัตราผลสูงสุด Barrada, Abad E Veldkamp
(2009) เมื่อเทียบกับวิธีการทั้งสองและพบประสิทธิภาพที่ดีขึ้นเล็กน้อยสำหรับ
วิธีการที่มีคุณสมบัติเหมาะสม นอกจากนี้ Barrada, Olea E Veldkamp (2009) ตั้งข้อสังเกตว่า
มันจะต้องจ่ายออกไปสุ่มเลือกรายการที่จุดเริ่มต้นของกสทและ
บันทึกรายการข้อมูลมากขึ้นต่อท้ายเมื่อความสามารถโดยประมาณ
อยู่ใกล้กับความสามารถที่แท้จริงของผู้สมัคร นอกจากนี้ในช่วงปลายของ
การทดสอบการปรับตัวของผู้สมัครจะแผ่กระจายไปทั่วทั้งความสามารถในการต่อเนื่อง
และมากกว่าการสัมผัสเป็นน้อยของปัญหา ด้วยเหตุนี้หลายสูงสุด
อัตราการสัมผัสสามารถนำมาใช้ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของรายการในการ
ทดสอบ พวกเขาก็สามารถที่จะแสดงให้เห็นว่าการใช้ความสมดุลมากขึ้นของรายการที่
ธนาคารจะได้รับวิธีนี้มีแทบจะไม่ลดลงใด ๆ ในการวัด
ความแม่นยำ ทั้งหมดของวิธีการเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่การควบคุมมากกว่าการสัมผัสและ
มันจะสันนิษฐานกันโดยทั่วไปว่าปัญหาเกินไปจะลดเมื่อ
การสัมผัสในรายการข้อมูลมากที่สุดมี จำกัด ในทางปฏิบัติการสัมผัส
วิธีการควบคุมเพิ่มขึ้นเพียงใช้ส่วนหนึ่งของที่อยู่ภายใต้การสัมผัสที่
รายการ Revuelta E Ponsoda (1998) ได้กล่าวถึงประเด็นนี้ พวกเขานำเสนอ
วิธีการก้าวหน้าหรือถูก จำกัด สำหรับการเลือกรายการที่เลือกรายการจะ
ตามทั้งในข้อมูลที่ให้ไว้โดยรายการและในสุ่ม
ส่วนประกอบ ในช่วงแรกของ CAT ส่วนประกอบสุ่มมีมากขึ้น
ที่สำคัญ ปลายส่วนประกอบข้อมูลที่มีความสำคัญมากขึ้น.
โดยส่วนหนึ่งสุ่มเลือกรายการที่เปิดรับมากขึ้นกระจายเป็นที่
ได้รับ วิธี Alphas-แซด (ช้าง YING, 1999) นอกจากนี้ยังมีข้อตกลงกับ
เกินไป ในช่วงแรกของกสท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการวิเคราะห์ของเรา เพียง 12 จาก 499 รายการข้อมูลสูงสุดใด ๆระดับความสามารถในการ เหล่านี้เป็นสินค้าที่สามารถเลือกได้เมื่อข้อมูล ฟิชเชอร์คือการเพิ่มประสิทธิภาพในการเลือกรายการ มันเป็นที่ชัดเจนว่าราคาของแสงจะจะสูง ปรากฏการณ์เดียวกันนี้สามารถสังเกตได้ในกลุ่มของรายการที่ข้อมูล ข้อมูลส่วนใหญ่เป็น 2 หรือ 3 มากที่สุด เนื่องจากมีเพียง 26 รายการเลือกแมว มันแสดงให้เห็นถึงร้อยละ 20 ของรายการในบัญชีธนาคารจริงเท่าไหร่ นี้มีบางส่วนที่ไม่พึงประสงค์ตามมา รายการด้วยอัตราการเปิดรับสูงสุดอาจจะรู้จักกับผู้สมัคร ซึ่งหมายถึงการทดสอบปัญหาความมั่นคง และมันอาจทำให้ผลการทดสอบ .นอกจากความเสี่ยงนี้ยังมีขาดทุนจากการลงทุน และความพยายามมากเงินที่ได้รับการวางในการเขียน และก่อนการทดสอบรายการที่ไม่เลือกสำหรับแมว เพื่อจัดการกับปัญหาของการสัมผัส และการทำให้ฟิล์มถูกแสงไม่พอของรายการในบัญชี วิธีการควบคุมแสงได้ถูกเสนอ มากที่สุดวิธีควบคุมแสงที่มีชื่อเสียงได้รับการเสนอโดย sympson E hetter( 1985 ) ในวิธีที่พวกเขาดำเนินการความน่าจะเป็นการทดลองหลังจากรายการที่ได้รับเลือก ในความเป็นจริง , พวกเขาเพิ่มนี้เป็นขั้นตอนที่ 2b เพื่ออัลกอริทึมเทียมสำหรับแมว ในการทดลองนี้ ความน่าจะเป็นของการบริหารงาน หลังจากที่ถูกเลือกขึ้นอยู่กับความนิยมของรายการ ในการใช้อย่างละเอียดการศึกษาความน่าจะเป็นจะตั้งในลักษณะที่คาดหวังสำหรับรายการทั้งหมดอัตราการมีขนาดเล็กกว่าอัตราแสงสูงสุด ( ตั้งโดยทั่วไปที่แม็กซ์ r = 0.20 หรือแมกซ์ r = 0.25 ) อนุญาต สินค้าได้รับความนิยมมากขึ้นมีขนาดเล็กความน่าจะเป็นของผ่านรั้วและสินค้าได้รับความนิยมน้อยลง มี ความน่าจะเป็นเป็นผู้ใกล้ชิดกับ 1 เมื่อเลือกรายการที่ไม่ผ่านเครื่องกีดขวาง , รายการต่อไป ( ขั้นตอนที่ 2 ) เลือกสินค้าผ่าน sympson จนกว่าhetter ความน่าจะเป็นการทดลอง และสามารถบริหารงานให้ผู้สมัครการปรับเปลี่ยนของ sympson hetter หลายวิธีได้ถูกเสนอตัวอย่างเช่น การจัดเก็บและลูอิส ( 1998 ) พบว่าในความสามารถบางอย่างกลุ่มสินค้าเดียวกัน ศึกษาถึง sympson hetterวิธีคือใช้ ดังนั้น แม้ว่าอัตราการรวมอยู่ด้านล่างในช่วงหนึ่งของความสามารถค่ามันสูง เขาจึงเสนอการปรับเปลี่ยน sympson hetter วิธีการ และเงื่อนไขในการทำมันความสามารถในการประเมิน ในวิธีนี้ ปัญหา สามารถจัดการกับค่าใช้จ่ายของที่แม้ผลการศึกษาที่กว้างขวางมากขึ้น และ Van der Linden veldkamp ( 2004 ,2550 ) ได้เสนอวิธีการที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง พวกเขาพัฒนาแสงการควบคุมวิธีที่ไม่ต้องใช้ แต่ที่ขึ้นอยู่กับสังเกตอัตราการแทน รายการสิทธิในวิธีการ , ความน่าจะเป็นการทดลองจะดำเนินการสำหรับทุกรายการในธนาคารกับการเปิดรับอัตราที่สูงขึ้นกว่าผลสูงสุดอัตราที่กำหนด ในการทดลองนี้มีความน่าจะเป็นการกำหนดว่าสินค้าเป็นสิทธิการบริหาร นั่นคือ ไม่ว่าจะรวมอยู่ในรายการที่มีรายการย่อยธนาคารตามมาคือเลือกหรือ ไม่ ความน่าจะเป็นของการมีสิทธิขึ้นอยู่กับอัตราส่วนของสังเกตอัตราการและอัตราการสูงสุด barrada E veldkamp บัด( 2009 ) เมื่อเปรียบเทียบทั้งสองวิธี และพบว่าประสิทธิภาพดีขึ้นเล็กน้อยสำหรับคุณสมบัติวิธีการ นอกจากนี้ barrada โอลี , E veldkamp ( 2552 ) พบว่ามันจะจ่ายออกเพื่อสุ่มเลือกรายการที่จุดเริ่มต้นของ แมว และบันทึกรายการข้อมูลเพิ่มเติมต่อท้ายเมื่อประเมินความสามารถอยู่ใกล้กับความสามารถที่แท้จริงของผู้สมัคร นอกจากนี้ ในตอนท้ายของแบบทดสอบ , ผู้สมัครจะแพร่กระจายผ่านความต่อเนื่องความสามารถทั้งหมดและมากกว่าการเป็นน้อยของปัญหา เพราะเหตุนี้ , หลาย สูงสุดอัตราการสามารถใช้ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของรายการในทดสอบ พวกเขาสามารถแสดงให้เห็นว่าการใช้ความสมดุลมากขึ้นของรายการธนาคารอาจจะได้รับด้วยวิธีนี้ สัดส่วนลดลงในการวัดความแม่นยำ ทั้งหมดของวิธีการเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่การควบคุมมากกว่าแสง และมันเป็นโดยทั่วไปถือว่า ปัญหาการทำให้ฟิล์มถูกแสงไม่พอจะลดเมื่อการเปิดรับรายการข้อมูลส่วนใหญ่จะถูก จำกัด ในการปฏิบัติ พฤติกรรมการเปิดรับวิธีการควบคุมเพียงเพิ่มการใช้เป็นเซตย่อยของภายใต้ตากรายการ revuelta E ponsoda ( 1998 ) กล่าวถึงปัญหานี้ พวกเขาเสนอก้าวหน้าหรือ จำกัด วิธีการการเลือกรายการ เลือกรายการที่ใช้ทั้งสองอย่างในข้อมูลที่ได้รับจากสินค้า และการศึกษาส่วนประกอบ ในช่วงแรกของแมวที่เป็นองค์ประกอบมากกว่าที่สำคัญ ปลาย , ส่วนประกอบของข้อมูลเป็นสิ่งสำคัญมากขึ้นโดยการเลือกรายการข้อมูลบางส่วน แสงการกระจายอย่างเท่าเทียมกันคือที่ได้รับ การแบ่งวิธีอัลฟ่า ( ช้าง ; Ying , 1999 ) ยังเกี่ยวข้องกับการทำให้ฟิล์มถูกแสงไม่พอ . ในช่วงแรกของแมว