The use of pesticides in museums be

The use of pesticides in museums began in the eighteenth century and continued until
about fifty years ago. Indeed, there is evidence that some institutions were using substances like
arsenic as late as the 1960s. Today, though most museum professionals are aware of the danger
of these toxins, not all institutions are properly equipped or have procedures in place to ensure
the safety of their staff, interns, volunteers, or whoever else may come into contact with these
objects. Additionally, objects contaminated with pesticides have been returned to Native
American tribes in the wake of the Native American Grave Protection and Repatriation Act.
This raises concerns about the risks posed to human health and museums' liability in the event of
sickness resulting from pesticide residues. Museum professionals need to know what objects
have been treated, and with what. To what pesticides may they be exposed? What are the health
risks associated with the most persistent and troubling pesticides, those containing arsenic and
mercury? Are there effective means for detecting and mitigating these toxins? How do these
poisonous residues affect the fulfillment of NAGPRA? In order to shed some light on these
questions, a short survey was created and distributed through the Registrar's Committee of the
American Association of ~useums. The survey respondents in gen&al supported the idea that
even if the institution does not have anv evidence of vesticide contamination. it is good vractice
to treat the objects as if they were. The risks to human health posed by the f&neriy wiiespread
practice of pesticide use is simply too great to ignore. Though this survey may not represent a
sample with statistical significance, it does provide a basic understanding of the inconsistency of
museum practices across the board.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้ยาฆ่าแมลงในพิพิธภัณฑ์เริ่มในศตวรรษ eighteenth และต่อเนื่องจนถึงประมาณห้าสิบปี แน่นอน มีหลักฐานที่สถาบันใช้สารเช่นช้าเป็นปี 1960 สารหนู วันนี้ แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญด้านพิพิธภัณฑ์ส่วนใหญ่ตระหนักถึงอันตรายสารพิษเหล่านี้ สถาบันไม่มีการติดตั้งอย่างถูกต้อง หรือมีขั้นตอนเพื่อให้แน่ใจความปลอดภัยของพนักงานของพวกเขา ฝึกหัดคน อาสาสมัคร หรือบุคคลอื่นอาจมาไปยังฝั่งเหล่านี้วัตถุ นอกจากนี้ วัตถุที่ปนเปื้อนยาฆ่าแมลงได้ถูกส่งคืนให้เจ้าชนเผ่าอเมริกันในการปลุกของการป้องกันศพอเมริกันพื้นเมืองและการส่งกลับตามพระราชบัญญัตินี้เพิ่มความกังวลเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกิดกับสุขภาพของมนุษย์และความรับผิดของพิพิธภัณฑ์ใน event ของโรคที่เกิดจากสารพิษตกค้าง ผู้เชี่ยวชาญด้านพิพิธภัณฑ์จำเป็นต้องรู้ว่าวัตถุมีการ บำบัด และ มีอะไร ไปว่ายาฆ่าแมลงอาจจะถูกหรือไม่ สุขภาพคืออะไรเสี่ยงมากที่สุดแบบถาวร และปัญหาสารกำจัดศัตรูพืช ผู้ที่ประกอบด้วยสารหนู และปรอทหรือไม่ มีวิธีที่มีประสิทธิภาพสำหรับการตรวจสอบ และบรรเทาพิษเหล่านี้ อย่างไรเหล่านี้พิษตกค้างมีผลต่อการเติมสินค้าของ NAGPRA การสารคดีบางเหล่านี้คำถาม แบบสำรวจสั้น ๆ ถูกสร้าง และกระจายผ่านคณะกรรมการของนายทะเบียนสมาคมอเมริกัน ~ useums ผู้ตอบแบบสำรวจใน gen และอัลสนับสนุนความคิดที่แม้ว่าสถาบันที่มีหลักฐาน anv ปน vesticide ก็ vractice ดีการรักษาวัตถุเป็น ความเสี่ยงต่อสุขภาพมนุษย์โดย wiiespread และ neriyปฏิบัติการใช้สารกำจัดศัตรูพืชนั้นดีเกินไปเฉย แม้ว่าการสำรวจนี้อาจไม่แสดงการอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติ มันมีความเข้าใจพื้นฐานของความไม่สอดคล้องของปฏิบัติการพิพิธภัณฑ์ทั่วกระดาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้สารกำจัดศัตรูพืชในพิพิธภัณฑ์เริ่มต้นขึ้นในศตวรรษที่สิบแปดและต่อเนื่องจนถึง
ประมาณห้าสิบปีที่ผ่านมา อันที่จริงมีหลักฐานว่าบางสถาบันได้ใช้สารเช่น
สารหนูเป็นปลายปี 1960 วันนี้แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญด้านพิพิธภัณฑ์ส่วนใหญ่ตระหนักถึงอันตราย
ของสารพิษเหล่านี้ไม่ได้ทุกสถาบันมีการติดตั้งอย่างถูกต้องหรือมีขั้นตอนที่จะทำให้แน่ใจ
ความปลอดภัยของพนักงานของตนฝึกงานอาสาสมัครหรือผู้อื่นอาจเข้ามาติดต่อกับเหล่านี้
วัตถุ นอกจากนี้วัตถุปนเปื้อนด้วยสารกำจัดศัตรูพืชได้รับกลับไปพื้นเมือง
ชนเผ่าอเมริกันในการปลุกของการป้องกันหลุมฝังศพของชาวอเมริกันพื้นเมืองและการส่งกลับพระราชบัญญัติ.
นี้ทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกิดต่อสุขภาพของมนุษย์และความรับผิดพิพิธภัณฑ์ 'ในกรณีของการ
เจ็บป่วยที่เกิดจากสารเคมีตกค้าง ผู้เชี่ยวชาญด้านพิพิธภัณฑ์จำเป็นต้องรู้ว่าวัตถุที่
ได้รับการรักษาและมีสิ่งที่ กับสิ่งที่สารกำจัดศัตรูพืชที่พวกเขาอาจได้รับ? อะไรคือสุขภาพ
ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับสารกำจัดศัตรูพืชมากที่สุดถาวรและหนักใจผู้ที่มีสารหนูและ
ปรอท? มีวิธีที่มีประสิทธิภาพในการตรวจหาและบรรเทาสารพิษเหล่านี้หรือไม่ วิธีการทำเหล่านี้
ตกค้างที่เป็นพิษส่งผลกระทบต่อการปฏิบัติตาม NAGPRA? เพื่อที่จะหลั่งน้ำตาแสงบางประการเกี่ยวกับเหล่านี้
คำถามแบบสำรวจสั้น ๆ ถูกสร้างขึ้นและเผยแพร่ผ่านคณะกรรมการนายทะเบียนของ
สมาคมอเมริกันของ ~ useums ผู้ตอบแบบสำรวจในเก็นและอัลได้รับการสนับสนุนความคิดที่ว่า
แม้ว่าสถาบันการศึกษาไม่ได้มีหลักฐานของการปนเปื้อน vesticide ANV มันเป็น vractice ที่ดี
ในการรักษาวัตถุราวกับว่าพวกเขา ความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์ที่เกิดจาก F & neriy wiiespread
การปฏิบัติในการใช้สารกำจัดศัตรูพืชเป็นเพียงมากเกินไปที่จะไม่สนใจ แม้ว่าการสำรวจครั้งนี้อาจจะไม่ได้เป็นตัวแทนของ
กลุ่มตัวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติก็ไม่ให้ความเข้าใจพื้นฐานของความไม่สอดคล้องกันของ
การปฏิบัติที่พิพิธภัณฑ์ทั่วกระดาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้สารกำจัดศัตรูพืชในพิพิธภัณฑ์เริ่มขึ้นในศตวรรษที่สิบแปด และต่อเนื่องไปจนถึง
ประมาณห้าสิบปีที่ผ่านมา . แน่นอน มีหลักฐานว่า บางสถาบันมีการใช้สารเช่น
สารหนูเป็นปลายยุค วันนี้ แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญด้านพิพิธภัณฑ์ส่วนใหญ่จะตระหนักถึงอันตราย
ของสารพิษเหล่านี้ สถาบันไม่ได้ทั้งหมดจะถูกติดตั้งอย่างถูกต้องหรือมีขั้นตอนในสถานที่เพื่อให้แน่ใจว่า
ความปลอดภัยของพนักงานของพวกเขา , ฝึกงาน , อาสาสมัคร , หรือบุคคลอื่นที่อาจเข้ามาติดต่อกับวัตถุเหล่านี้

นอกจากนี้วัตถุปนเปื้อนด้วยยาฆ่าแมลงที่ได้รับการส่งกลับไปยังเผ่าพื้นเมือง
อเมริกันในการปลุกของพระราชบัญญัติคุ้มครองและการส่งกลับหลุมฝังศพของชาวอเมริกันพื้นเมือง .
นี้เพิ่มความกังวลเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกิดกับพิพิธภัณฑ์ ' สุขภาพของมนุษย์และความรับผิดในกรณีที่
โรคที่เกิดจากสารเคมีตกค้าง ผู้เชี่ยวชาญด้านพิพิธภัณฑ์ต้องรู้ว่าวัตถุ
ได้รับการรักษา และด้วยอะไร สิ่งที่พวกเขาอาจได้รับสารเคมี ? อะไรคือความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ
ยาฆ่าแมลงถาวรมากที่สุด และรบกวนผู้ที่มีสารหนูและปรอท
? มีวิธีการที่มีประสิทธิภาพสำหรับการตรวจหาและสารพิษเหล่านี้บรรเทา ? วิธีการทำเหล่านี้
พิษตกค้างต่อหนี้สินของ nagpra ? ในการหลั่งบางแสงในคำถามนี้
, สํารวจสั้นถูกสร้างขึ้นและเผยแพร่ผ่านคณะกรรมการของนายทะเบียนของสมาคมอเมริกัน
~ useums . การสำรวจกลุ่มตัวอย่างใน Gen &ลสนับสนุนความคิดที่ว่า
ถ้าสถาบันไม่ได้มี anv หลักฐานของการปนเปื้อน vesticide . มันเป็นสิ่งที่ดี vractice
รักษาวัตถุที่เป็นหากพวกเขาเป็น ความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์ที่เกิดจาก F & neriy wiiespread
ฝึกการใช้แมลงเป็นเพียงมากเกินไปที่จะละเว้น แม้ว่าการสำรวจนี้อาจเป็นตัวแทนของ
ตัวอย่างสถิติ มันมีความเข้าใจพื้นฐานของความไม่สอดคล้องกันของ
พิพิธภัณฑ์การปฏิบัติทั่วกระดาน