Within this literature, Williams’ (

Within this literature, Williams’ (1998) Voice, Trust, and Memory most directly engaged the issue of marginalized groups in the language of representation, framing all of the classic issues of representation within the terms of the contemporary debate. “Liberal representation” of the kind descended from Locke, though promising formal equality, systematically underrepresents the historically marginalized. By treating individuals as individuals rather than as situated members of groups, Williams argues, liberal accounts of representation fail to conceptualize patterns of disadvantage that are based in group situations, and are often replicated within representative institutions. The liberal account (at least in its Lockean form) assumes a trustee relationship based on convergent majority interests, which does not in fact exist for disadvantaged groups. When such assumptions legitimate electoral systems that simply aggregate votes based on territorial constituency—particularly in the form of single-member districts—they serve to justify and stabilize existing patterns of disadvantage. For this reason, Williams argues, we need to think beyond principal-agent models of representation in which principals are presumed to be formally equal individuals. We need to understand representation as a relationship, mediated by group histories and experiences, through which relevant constituencies—particularly those related to fairness—come into existence. Finally, fair representation requires some relationship of trust between individuals and representatives,
based on shared experiences, perspectives, and interests, and this is demonstrably not present for historically disadvantaged groups within residence-based systems of representation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้วรรณกรรม วิลเลียมส์เสียง (1998) ความน่าเชื่อถือ และหน่วยความจำ ส่วนใหญ่ตรงหมกมุ่นปัญหาของกลุ่มที่มีภาษาที่ใช้ในการแสดง เฟรมทั้งหมดปัญหาคลาสสิกของตัวแทนในเงื่อนไขของการอภิปรายร่วมสมัย "แสดงแบบเสรี" ชนิดสืบเชื้อสายจากล็อก ว่าความเสมอภาคทางสัญญา ระบบ underrepresents มีประวัติ โดยปฏิบัติต่อบุคคลเป็นรายบุคคลแทนที่เป็นสมาชิกแห่งของกลุ่ม วิลเลียมส์จน แสดงบัญชีเสรีไม่ conceptualize รูปแบบของข้อเสียที่อยู่ในสถานการณ์ที่กลุ่ม และมักจำลองภายในตัวแทนสถาบัน บัญชีเสรี (น้อยใน Lockean ของแบบ) ถือว่าผู้จัดการมรดกความสัมพันธ์ตามที่สนใจส่วนใหญ่ convergent ซึ่งในความเป็นจริงไม่มีอยู่สำหรับกลุ่มผู้ด้อยโอกาส เมื่อสมมติฐานนั้นถูกต้องระบบเลือกตั้งที่รวมคะแนนก็ตามดินแดนซึ่งตน — โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตหนึ่งเดียว — พวกเขาให้บริการ การจัดรูปแบบที่มีอยู่ของข้อเสียอยู่ดี ด้วยเหตุนี้ จนวิลเลียมส์ เราจำเป็นต้องคิดนอกเหนือจากรุ่นหลักแทนแทนที่แบบจะ presumed เป็น บุคคลอย่างเป็นกิจจะลักษณะเท่านั้น เราต้องเข้าใจแสดงความสัมพันธ์ระหว่าง mediated กลุ่มประวัติและประสบการณ์ ผ่านชุมชนที่เกี่ยวข้อง — โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เกี่ยวข้องกับยุติธรรมซึ่งมาดำรงอยู่ สุดท้าย แสดงธรรมต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างของความไว้วางใจระหว่างบุคคลและตัวแทนตามประสบการณ์ที่ใช้ร่วมกัน มุมมอง และความสนใจ และนี้ไม่ demonstrably มีกลุ่มอดีตรองภายในโดยอาศัยระบบของการแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวรรณกรรมนี้วิลเลียมส์ (1998) เสียงไว้วางใจและหน่วยความจำมากที่สุดโดยตรงมีส่วนร่วมในเรื่องของกลุ่มคนชายขอบในภาษาของการเป็นตัวแทนกรอบทั้งหมดของปัญหาคลาสสิกของการเป็นตัวแทนในแง่ของการอภิปรายร่วมสมัย "การเป็นตัวแทนเสรีนิยม" ของชนิดสืบเชื้อสายมาจากล็อค แต่ความเท่าเทียมกันอย่างเป็นทางการสัญญาระบบ underrepresents ชายขอบในอดีต โดยการรักษาบุคคลที่เป็นบุคคลมากกว่าที่ตั้งอยู่เป็นสมาชิกของกลุ่มวิลเลียมส์ระบุบัญชีเสรีนิยมของการเป็นตัวแทนล้มเหลวที่จะสร้างกรอบความคิดรูปแบบของข้อเสียที่ใช้ในสถานการณ์ที่กลุ่มและมักจะถูกจำลองในสถาบันที่เป็นตัวแทน บัญชีเสรีนิยม (อย่างน้อยในรูปแบบล็อคของมัน) ถือว่าความสัมพันธ์ที่ดูแลตามความสนใจส่วนใหญ่มาบรรจบกันซึ่งไม่ได้ในความเป็นจริงที่มีอยู่สำหรับกลุ่มด้อยโอกาส เมื่อสมมติฐานเช่นระบบการเลือกตั้งที่ถูกต้องที่คะแนนรวมก็ขึ้นอยู่กับการเลือกตั้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งดินแดนในรูปแบบของเดี่ยวสมาชิกหัวเมืองพวกเขาให้บริการเพื่อแสดงให้เห็นถึงความมั่นคงและรูปแบบที่มีอยู่ของข้อเสีย ด้วยเหตุนี้วิลเลียมส์ระบุว่าเราต้องคิดเกินรูปแบบที่สำคัญตัวแทนของการเป็นตัวแทนในการที่ผู้ว่าจ้างได้รับการสันนิษฐานว่าเป็นบุคคลที่เท่าเทียมกันอย่างเป็นทางการ เราต้องเข้าใจการแสดงเป็นความสัมพันธ์, ไกล่เกลี่ยโดยประวัติศาสตร์กลุ่มและประสบการณ์ที่ผ่านการเลือกตั้งโดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องผู้ที่เกี่ยวข้องกับความเป็นธรรมมาในชีวิต สุดท้ายเป็นตัวแทนยุติธรรมต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างของความไว้วางใจระหว่างบุคคลและผู้แทน
จากประสบการณ์ที่ใช้ร่วมกันมุมมองและความสนใจและนี่คือ demonstrably ไม่อยู่สำหรับกลุ่มด้อยโอกาสทางประวัติศาสตร์ในระบบที่อยู่อาศัยที่ใช้ในการแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวรรณกรรมนี้ วิลเลียมส์ ( 1998 ) เสียง ไว้วางใจ และความทรงจำที่สุดโดยตรงร่วม ปัญหาของกลุ่มชายขอบ ในภาษาของการแสดง , กรอบรูปทั้งหมดของปัญหาคลาสสิกของการเป็นตัวแทนในแง่ของการอภิปรายในปัจจุบัน " แทน " เสรีนิยมของชนิดที่สืบเชื้อสายจากล๊อค แม้ว่าสัญญาความเสมอภาคทางการระบบ underrepresents ในอดีตที่ชายขอบ . โดยการรักษาแต่ละบุคคล เป็นบุคคล แทนที่จะเป็น ที่ตั้งของสมาชิกกลุ่ม วิลเลี่ยมแย้ง , เสรีนิยมบัญชีแทนล้มเหลวที่จะคิดในรูปแบบของข้อเสียที่ใช้ในสถานการณ์กลุ่ม และมักจะซ้ำภายใน ผู้แทนสถาบันการศึกษาบัญชีเสรีนิยม ( อย่างน้อยในรูปแบบของ lockean ) ถือว่าเป็นผู้ดูแลความสัมพันธ์บนพื้นฐานของผลประโยชน์ส่วนใหญ่ลู่เข้า ซึ่งไม่ได้ในความเป็นจริงที่มีอยู่สำหรับกลุ่มด้อยโอกาส .เมื่อการคาดการณ์ระบบการเลือกตั้งที่ถูกต้องตามกฎหมายเพียงรวมคะแนนตามดินแดนเลือกตั้งโดยเฉพาะในรูปแบบของเขตสมาชิกเดียว พวกเขาให้บริการเพื่อปรับเสถียรภาพที่มีอยู่และรูปแบบ ผลเสีย เหตุผลนี้ วิลเลียมส์ ระบุ ,เราต้องคิดนอก principal-agent รุ่นของการแสดงที่ครูใหญ่ สันนิษฐานว่าเป็นบุคคลอย่างเท่าเทียมกัน เราต้องการที่จะเข้าใจการเป็นคนกลาง โดยประวัติและความสัมพันธ์ กลุ่มประสบการณ์ที่ผ่านการเลือกตั้งที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เกี่ยวข้องกับความยุติธรรม มาเป็นชาติ ในที่สุดการแสดงธรรมต้องมีความสัมพันธ์ของความไว้วางใจระหว่างบุคคลและผู้แทน
ตามแบ่งปันประสบการณ์ มุมมอง และผลประโยชน์ และมันอธิบายไม่ได้ ปัจจุบันสำหรับกลุ่มด้อยโอกาสในอดีตภายในที่อยู่อาศัยตามระบบของการเป็นตัวแทน