Highly productive rice (Oryza sativ

Highly productive rice (Oryza sativa L.) and wheat (Triticum aestivum L.) systems are crucial for millions of
rural and urban poor in the Indo-Gangetic Plains (IGP) of south Asia. Our objectives were to identify
important biological, chemical and physical indicators ofsoil quality and incorporate them into a unified
soil quality index (SQI) that could be used to help select best management practices for important
cropping systems. Two tillage, three water management and nine nutrient management treatments were
evaluated. Principal component analysis (PCA) was used to identify critical indicators and their relative
weighting for a soil quality index (SQI) that was developed using the Soil Management Assessment
Framework (SMAF). Two primary goals – productivity (PCASQI-P) and environmental protection (PCSQIEP) were established. For the productivity goal, seven indicators were evaluated for their contribution to
nutrient cycling, two for physical stability and support, and three for water relations. The environmental
quality goal used the same functions and indicators plus three additional indicators affecting filtering and
buffering, and one reflecting biodiversity and habitat. The hypothesis of the study was that the set of
sensitive indicators would vary under contrasting tillage, nutrient and water management which could
be encompassed to develop unified soil quality indices for assessing management induced changes in
rice–wheat cropping system. The results confirmed that management goal strongly influenced indicator
selection and that variations in those indicators can provide early warning against deterioration of soil
quality. Puddling and irrigating rice after three days of drainage and using no tillage and two irrigations
for wheat emerged as promising management for improved soil quality. Applying 25% of the
recommended fertilizer N dose using farm-yard manure (FYM) for rice and domestic sewage sludge for
wheat also improved soil quality. We conclude that the procedure used for indexing soil quality in this
study could not only be extended to neighboring areas of Indo-Gangetic Plain but also validated and
expanded for use in south and south–east Asian countries with similar soils and cropping systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าวสูง (Oryza ซา L.) และข้าวสาลี (Triticum aestivum L.) ระบบมีความสำคัญนับล้านเมือง และชนบทยากจนในอินโด Gangetic ราบ (IGP) ของเอเชียใต้ ได้ระบุวัตถุประสงค์ของเราตัวชี้วัดทางชีวภาพ เคมี และทางกายภาพที่สำคัญ ofsoil คุณภาพ และรวมพวกเขาเป็นการรวมดินคุณภาพดัชนี (SQI) ที่สามารถใช้เพื่อช่วยเลือกจัดการสุดแนวสำหรับสำคัญระบบครอบ Tillage 2, 3 การจัดการน้ำ และรักษาการจัดการธาตุอาหารเก้าได้ประเมินการ วิเคราะห์ส่วนประกอบหลัก (PCA) ถูกใช้เพื่อระบุตัวชี้วัดสำคัญและญาติของพวกเขาน้ำหนักดัชนีคุณภาพดิน (SQI) ที่ถูกพัฒนาโดยใช้การประเมินผลการจัดการดินกรอบ (SMAF) สองหลักเป้าหมาย – ผลผลิต (PCASQI P) และป้องกันสิ่งแวดล้อม (PCSQIEP) ได้ก่อตั้ง สำหรับเป้าหมายการผลิต ตัวบ่งชี้ที่ 7 ถูกประเมินเงินสมทบของพวกเขาสองขี่จักรยาน ธาตุอาหารทางกายภาพเสถียรภาพ และสนับสนุน และสามสำหรับความสัมพันธ์ของน้ำ การสิ่งแวดล้อมเป้าหมายคุณภาพใช้ฟังก์ชันเดียวกัน และตัวบ่งชี้ และตัวบ่งชี้เพิ่มเติมที่ 3 ที่มีผลต่อการกรอง และบัฟเฟอร์ และความหลากหลายทางชีวภาพข้างหนึ่ง และอยู่อาศัย สมมติฐานของการศึกษาเป็นที่ตั้งของตัวบ่งชี้สำคัญจะแตกต่างกันภายใต้ห้อง tillage สารอาหาร และการ จัดการน้ำซึ่งสามารถได้ผ่านการพัฒนาดัชนีคุณภาพดินรวมสำหรับประเมินการจัดการที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในข้าว – ข้าวสาลีครอบระบบ ผลยืนยันที่จัดการเป้าหมายขอผลตัวบ่งชี้การเลือกและการเปลี่ยนแปลงในตัวบ่งชี้ที่สามารถให้เตือนเริ่มต้นของดินคุณภาพการ Puddling irrigating ข้าวหลังจากสามวันของการระบายน้ำ และใช้ไม่ tillage irrigations สองสำหรับข้าวสาลีเกิดเป็นสัญญาในการจัดการคุณภาพดินดีขึ้น ใช้ 25% ของการแนะนำปุ๋ย N ยาใช้ลานฟาร์มมูล (FYM) สำหรับข้าวและตะกอนน้ำเสียในประเทศสำหรับข้าวสาลียังปรับปรุงคุณภาพดิน เราสรุปว่า กระบวนการนี้ใช้สำหรับดัชนีคุณภาพดินในไม่เพียงแต่จะขยายไปยังพื้นที่ใกล้เคียงของอินโด Gangetic ล้วน แต่ยัง ตรวจสอบศึกษา และขยายเพื่อใช้ในประเทศเอเชียใต้ และตะวัน ออกใต้ดินเนื้อปูนคล้ายกับระบบครอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าวที่มีประสิทธิผลสูง (Oryza sativa L. ) และข้าวสาลี (Triticum aestivum L. ) ระบบที่มีความสำคัญสำหรับล้านของ
เมืองและชนบทยากจนในอินโด Gangetic Plains (IGP) ของเอเชียใต้ วัตถุประสงค์ของเรามีการระบุ
ทางชีวภาพที่สำคัญสารเคมีและตัวชี้วัดทางกายภาพ ofsoil คุณภาพและการรวมไว้ในแบบครบวงจร
ดัชนีคุณภาพดิน (SQI) ที่สามารถนำมาใช้เพื่อช่วยในการเลือกที่ดีที่สุดสำหรับการจัดการที่สำคัญ
ระบบการปลูกพืช ดินแบบสองสามการบริหารจัดการน้ำและการจัดการเก้ารักษาสารอาหารที่ได้รับการ
ประเมิน การวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก (PCA) ถูกนำมาใช้ในการระบุตัวชี้วัดที่สำคัญและญาติของพวกเขา
น้ำหนักสำหรับดัชนีคุณภาพดิน (SQI) ที่ได้รับการพัฒนาโดยใช้การประเมินผลการบริหารจัดการดิน
กรอบ (SMAF) สองเป้าหมายหลัก - ผลผลิต (PCASQI-P) และการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม (PCSQIEP) ถูกจัดตั้งขึ้น สำหรับเป้าหมายการผลิตเจ็ดตัวชี้วัดที่ได้รับการประเมินผลงานของพวกเขาสำหรับการ
ขี่จักรยานสารอาหารที่สองเพื่อความมั่นคงทางกายภาพและการสนับสนุนและความสัมพันธ์ที่สามน้ำ สิ่งแวดล้อม
เป้าหมายที่มีคุณภาพใช้ฟังก์ชั่นเดียวกันและตัวชี้วัดบวกสามตัวชี้วัดเพิ่มเติมมีผลต่อการกรองและการ
บัฟเฟอร์และสะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายทางชีวภาพอย่างใดอย่างหนึ่งและที่อยู่อาศัย สมมติฐานของการศึกษาคือการที่ชุดของ
ตัวชี้วัดที่มีความสำคัญจะแตกต่างกันภายใต้ดินแบบตัดกันสารอาหารและการบริหารจัดการน้ำที่สามารถ
นำมารวมในการพัฒนาดัชนีคุณภาพดินแบบครบวงจรสำหรับการประเมินการเปลี่ยนแปลงเหนี่ยวนำให้เกิดการบริหารจัดการใน
ระบบการปลูกข้าวสาลี ผลยืนยันว่าเป้าหมายของการจัดการอิทธิพลอย่างมากบ่งชี้
ว่าการเลือกและการเปลี่ยนแปลงในตัวชี้วัดเหล่านั้นสามารถให้การเตือนภัยกับการเสื่อมสภาพของดิน
ที่มีคุณภาพ puddling และข้าวส่งน้ำในวันที่สามของการระบายน้ำและการใช้ดินแบบไม่มีสอง irrigations
ข้าวสาลีโผล่ออกมาจัดการเป็นแนวโน้มการพัฒนาคุณภาพดิน การใช้ 25% ของ
ปริมาณที่แนะนำปุ๋ยใช้ปุ๋ยคอกไม่มีฟาร์มหลา (FYM) สำหรับข้าวและกากตะกอนน้ำเสียในประเทศสำหรับ
ข้าวสาลียังคุณภาพดินดีขึ้น เราสรุปได้ว่าขั้นตอนที่ใช้สำหรับการจัดทำดัชนีคุณภาพดินใน
การศึกษาอาจไม่เพียง แต่จะขยายไปยังพื้นที่ใกล้เคียงของอินโด Gangetic ธรรมดา แต่ยังผ่านการตรวจสอบและ
การขยายตัวสำหรับการใช้งานในภาคใต้และตะวันออกเฉียงใต้ประเทศในเอเชียที่มีดินที่คล้ายกันและระบบการปลูกพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีประสิทธิภาพสูงข้าว ( Oryza sativa L . ) และข้าวสาลี ( ข้าวสาลีลิตร ) ระบบกําลังสําคัญสําหรับล้าน
ชนบทและคนจนเมืองในอินโดกานเจติกที่ราบ ( IGP ) ทางใต้ของเอเชีย วัตถุประสงค์ของเราคือการระบุ
สำคัญชีวภาพ เคมี และกายภาพของดินและตัวชี้วัดคุณภาพรวมไว้เป็นหนึ่งเดียว
ดัชนีคุณภาพของดิน ( sqi ) ที่สามารถใช้เพื่อช่วยให้เลือกที่ดีที่สุดการจัดการการปฏิบัติที่สำคัญ
การปลูกพืชระบบ สองแปลง สามน้ำ การจัดการ และเก้ารักษาการจัดการธาตุอาหารถูก
ประเมิน การวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก ( PCA ) คือใช้ในการระบุตัวชี้วัดที่สำคัญและ
สัมพัทธ์น้ำหนักดินดัชนีคุณภาพ sqi ) ที่ถูกพัฒนาขึ้นโดยใช้กรอบการประเมินการจัดการดิน
( SMAF ) สองเป้าหมายหลักสำหรับการผลิต ( pcasqi-p ) และการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม ( pcsqiep ) ถูกก่อตั้งขึ้น สำหรับผลผลิตเป้าหมาย 7 ตัวชี้วัด ได้แก่ สำหรับผลงานของพวกเขาเพื่อ
ธาตุอาหาร , สองสำหรับการสนับสนุนทางกายภาพและความมั่นคง และ 3 น้ำความสัมพันธ์สิ่งแวดล้อม
คุณภาพเป้าหมายใช้ฟังก์ชันเดียวกันและดัชนีบวกสามเพิ่มเติมตัวบ่งชี้มีผลต่อการกรองและ
บัฟเฟอร์ และสะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายทางชีวภาพและถิ่นที่อยู่ สมมติฐานของการศึกษา คือ ชุดของตัวชี้วัดที่สําคัญที่จะแตกต่างกันไปภายใต้
การไถตัด ธาตุอาหารและการจัดการน้ำซึ่งอาจ
จะครอบคลุมถึงการพัฒนาดัชนีรวมคุณภาพดิน การประเมินการจัดการให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระบบการปลูกข้าวและข้าวสาลี
. ผลการวิจัยยืนยันว่าเป้าหมายการจัดการกลุ่มศึกษาการเลือกตัวบ่งชี้
และรูปแบบในตัวชี้วัดที่สามารถเตือนภัยจากการเสื่อมสภาพของดิน

อาวุธ และ irrigating ข้าวหลังจาก 3 วันระบายน้ำใช้ไม่มีการไถพรวนและสอง irrigations
ข้าวสาลีกลายเป็นการจัดการสัญญาเพื่อปรับปรุงคุณภาพดิน ใช้ 25% ของปริมาณการใช้ปุ๋ยคอก ปุ๋ย N
แนะนำลานฟาร์ม ( ข้าว ) ข้าวและกากตะกอนน้ำเสียในประเทศ
ข้าวสาลียังปรับปรุงคุณภาพดิน เราสรุปได้ว่า ขั้นตอนการใช้ดัชนีคุณภาพดินในนี้
การศึกษาสามารถไม่เพียง แต่จะขยายไปยังพื้นที่ใกล้เคียงของอินโดกานเจติกธรรมดา แต่ยังผ่าน
ขยายสำหรับใช้ในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกและใต้ ประเทศที่มีดินที่คล้ายคลึงกัน และระบบการปลูกพืช