This techniqueof interpolation assu

This technique
of interpolation assumes that the influence of the variable being
mapped is reduced according to the distance between the sampling
sites (ESRI, 2011). The mathematical method used by the
IDW interpolator is shown in equation 1, where z is the interpolated
value, n is the number of individuals observed, zi are the values
assigned to observed individuals and di is the distance
between the observed individuals and the interpolated individuals
(Varella and Junior, 2008).
X ¼
Pn
i¼1
1
dp
i
zi
Pn
i¼1
1
dp
i
This method was adopted because it does not estimate values
that are higher or lower than the maxima and minima registered
at the sampling points, which does not occur in methods such as
the kernel method.
The cartographic base was provided by the Cartography Laboratory
of the Department of Geosciences at the Federal University of
Rio de Janeiro (UFRJ, Geocart). The project resulted in—implementation
of an information network for environmental management
of Guanabara Bay based on GIS, which was developed by Brazilian
Institute of Municipal Administration and Brazilian Institute of
Environment and Renewable Resources (IBAM/IBAMA) in 2002. It
consisted of a mosaic of sheets 1:50,000 of the Brazilian Institute
of Geography and Statistics (IBGE) and the Directory of Geographic
Service (DSG). Only the data relating to hydrography and the coast
lines from the information plans developed by this project were
used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทคนิคนี้ของการแทรกข้อความสมมติที่อิทธิพลที่ตัวแปรแมปจะลดลงตามระยะห่างระหว่างการสุ่มตัวอย่างอเมริกา (ESRI, 2011) วิธีการทางคณิตศาสตร์ที่ใช้โดยการแสดงในสมการ 1, z อยู่ที่ interpolated IDW interpolatorค่า n คือ จำนวนของบุคคลที่สังเกต ซิคือ ค่ากำหนดให้ตรวจสอบบุคคลและ di คือ ระยะห่างระหว่างบุคคลสังเกตบุคคล interpolated(Varella กจูเนียร์ 2008)X ¼Pni¼11dpฉันซิPni¼11dpฉันวิธีนี้ถูกนำมาใช้เนื่องจากมันไม่สามารถประเมินค่าที่อยู่สูง หรือต่ำกว่าแมกและกมินิมาลงทะเบียนจุดสุ่ม ซึ่งไม่เกิดขึ้นในวิธีการเช่นวิธีเคอร์เนลฐาน cartographic ได้รับปฏิบัติบุคคลากรของแผนกสเซียนที่กลางมหาวิทยาลัยริโอเดอจาเนโร (UFRJ, Geocart) โครงการส่งผลให้ตัวดำเนินการของข้อมูลเครือข่ายสำหรับการจัดการสิ่งแวดล้อมของอ่าวกวานาตาม GIS ซึ่งได้รับการพัฒนา โดยบราซิลบริหารสถาบันเทศบาลและ สถาบันบราซิลสภาพแวดล้อมและทรัพยากรหมุนเวียน (IBAM IBAMA) ในปี 2545 มันประกอบด้วยโมเส 1:50,000 แผ่นสถาบันบราซิลภูมิศาสตร์ และสถิติ (IBGE) และไดเรกทอรีของภูมิศาสตร์บริการ(ดีเอสจี) เฉพาะข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการ hydrography และชายฝั่งบรรทัดจากข้อมูลแผนพัฒนา โดยโครงการนี้ได้ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคนิคนี้
ในการแก้ไขอนุมานว่าอิทธิพลของตัวแปรเป็น
แมปจะลดลงตามระยะทางระหว่างการสุ่มตัวอย่าง
เว็บไซต์ (ESRI 2011) วิธีการทางคณิตศาสตร์ที่ใช้โดย
interpolator IDW จะแสดงในสมการที่ 1 ที่เป็นซีหยัน
ค่า n คือจำนวนของบุคคลที่สังเกต Zi เป็นค่า
ที่ได้รับมอบหมายให้กับประชาชนและดิสังเกตคือระยะทาง
ระหว่างบุคคลสังเกตและบุคคลหยัน
(Varella และจูเนียร์, 2008).
X ¼
Pn
i¼1
1
DP
ฉัน
Zi
Pn
i¼1
1
DP
ฉัน
วิธีการนี้ถูกนำมาใช้เพราะมันไม่ได้ประเมินค่า
ที่สูงหรือต่ำกว่าสูงสุดและต่ำสุดที่ลงทะเบียน
ที่จุดเก็บตัวอย่างที่ไม่ได้ เกิดขึ้นในวิธีการดังกล่าวเป็น
วิธีการเคอร์เนล.
ฐานทำแผนที่ถูกจัดให้โดยการทำแผนที่ห้องปฏิบัติการ
ของกรมธรณีศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติของ
ริโอเดอจาเนโร (UFRJ, Geocart) โครงการส่งผลให้การดำเนินงาน
ของเครือข่ายสารสนเทศเพื่อการจัดการสิ่งแวดล้อม
ของ Guanabara อ่าวอยู่บนพื้นฐานของระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ซึ่งได้รับการพัฒนาโดยบราซิล
สถาบันบริหารเทศบาลและบราซิลสถาบัน
สิ่งแวดล้อมและทรัพยากรทดแทน (iBAM / IBAMA) ในปี 2002 มัน
ประกอบไปด้วยโมเสค แผ่นที่ 1: 50,000 ของบราซิลสถาบัน
ภูมิศาสตร์และสถิติ (บีจี) และไดเรกทอรีของภูมิศาสตร์
บริการ (ดีเอสจี) เฉพาะข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับอุทกศาสตร์และชายฝั่ง
บรรทัดจากแผนข้อมูลที่พัฒนาโดยโครงการนี้ได้ถูก
นำมาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทคนิคของการ
สันนิษฐานว่า อิทธิพลของตัวแปรถูก
แมปจะลดลงตามระยะห่างระหว่างคน
เว็บไซต์ ( ESRI , 2011 ) ทางคณิตศาสตร์ วิธีที่ใช้โดย
idw นเตอร์โปเลเตอร์แสดงในสมการที่ 1 ซึ่ง Z คือค่าขัด
, n คือจำนวนของบุคคล สังเกตซิเป็นค่า
มอบหมายให้สังเกตบุคคลและ Di คือระยะทาง
ระหว่างสังเกตบุคคลและหยันบุคคล
( ซีโอ วาเรลลาและจูเนียร์ , 2551 ) .
x ¼
PN
ฉัน¼ 1
1
-
ผม


ผม¼ซิ ? 1
1
-
ผม
วิธีนี้เป็นลูกบุญธรรม เพราะมันไม่ได้ประมาณการค่า
ที่อยู่สูงกว่า หรือต่ำกว่า ไม่นี่ ม๊า
ที่ลงทะเบียนและ Maxima 2 จุด ซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นในวิธีการเช่น

ในวิธีการฐานคาโทะกแรฟได้โดยการทำแผนที่ทางห้องปฏิบัติการ
กรมธรณีที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติของ
ริโอ เดอ จาเนโร ( ufrj geocart , ) โครงการ ส่งผลให้การใช้งาน
ของข้อมูลเครือข่ายการจัดการสิ่งแวดล้อม
อ่าวกัวนาบาร่าตาม GIS ซึ่งพัฒนาโดยสถาบันบราซิล
การบริหารงานของเทศบาล และบราซิลสถาบัน
สิ่งแวดล้อมและทรัพยากรทดแทนเครื่องมือ / บามา ) ในปี 2002 มัน
ประกอบด้วยกระเบื้องโมเสคของแผ่น : สถาบันภูมิศาสตร์และสถิติบราซิล
( ibge ) และไดเรกทอรีของภูมิศาสตร์
บริการ ( DSG ) เฉพาะข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับอุทกศาสตร์และชายฝั่ง
เส้นจากข้อมูลแผนพัฒนาโดยโครงการนี้ถูก
ใช้ .