Gastric and duodenal ulcers usually

Gastric and duodenal ulcers usually cannot be differentiated based on history alone, although some findings may be suggestive (see Diagnosis). Epigastric pain is the most common symptom of both gastric and duodenal ulcers. It is characterized by a gnawing or burning sensation and occurs after meals—classically, shortly after meals with gastric ulcer and 2-3 hours afterward with duodenal ulcer.

In uncomplicated peptic ulcer disease (PUD), the clinical findings are few and nonspecific. “Alarm features" that warrant prompt gastroenterology referral[1] include bleeding, anemia, early satiety, unexplained weight loss, progressive dysphagia or odynophagia, recurrent vomiting, and family history of GI cancer. Patients with perforated PUD usually present with a sudden onset of severe, sharp abdominal pain. (See Clinical Presentation.)

In most patients with uncomplicated PUD, routine laboratory tests usually are not helpful; instead, documentation of PUD depends on radiographic and endoscopic confirmation. Testing for H pylori infection is essential in all patients with peptic ulcers. Rapid urease tests are considered the endoscopic diagnostic test of choice. Of the noninvasive tests, fecal antigen testing is more accurate than antibody testing and is less expensive than urea breath tests. A fasting serum gastrin level should be obtained in certain cases to screen for Zollinger-Ellison syndrome. (See Workup.)

Upper GI endoscopy is the preferred diagnostic test in the evaluation of patients with suspected PUD. Endoscopy provides an opportunity to visualize the ulcer, to determine the presence and degree of active bleeding, and to attempt hemostasis by direct measures, if required. Perform endoscopy early in patients older than 45-50 years and in patients with associated so-called alarm features.

Most patients with PUD are treated successfully with cure of H pylori infection and/or avoidance of nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs), along with the appropriate use of antisecretory therapy. In the United States, the recommended primary therapy for H pylori infection is proton pump inhibitor (PPI)–based triple therapy.[1] These regimens result in a cure of infection and ulcer healing in approximately 85-90% of cases.[2] Ulcers can recur in the absence of successful H pylori eradication. (See Treatment and Management.)

In patients with NSAID-associated peptic ulcers, discontinuation of NSAIDs is paramount, if it is clinically feasible. For patients who must continue with their NSAIDs, proton pump inhibitor (PPI) maintenance is recommended to prevent recurrences even after eradication of H pylori.[3, 4] Prophylactic regimens that have been shown to dramatically reduce the risk of NSAID-induced gastric and duodenal ulcers include the use of a prostaglandin analog or a PPI. Maintenance therapy with antisecretory medications (eg, H2 blockers, PPIs) for 1 year is indicated in high-risk patients. (See Medication.)

The indications for urgent surgery include failure to achieve hemostasis endoscopically, recurrent bleeding despite endoscopic attempts at achieving hemostasis (many advocate surgery after 2 failed endoscopic attempts), and perforation.

Patients with gastric ulcers are also at risk of developing

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผลเปื่อยในกระเพาะอาหาร และ duodenal มักจะไม่สามารถแยกแยะได้ตามประวัติคนเดียว แม้ว่าผลการวิจัยบางอย่างอาจถึง (ดูวินิจฉัย) อาการปวด epigastric เป็นอาการที่พบบ่อยที่สุดของแผลเปื่อยในกระเพาะอาหาร และ duodenal โดย gnawing หรือเขียนความรู้สึก และเกิดขึ้นหลังอาหาร — ห้อง หลังจากอาหาร gastric เข้า ๆ และ 2-3 ชั่วโมงหลังจากนั้นกับ duodenal เข้า ๆในโรค peptic เข้า ๆ เปี่ยม (พุด), ผลการวิจัยทางคลินิกได้น้อย และไม่เจาะจง "ปลุกคุณลักษณะ" ที่รับประกันพร้อมระบายอ้างอิง [1] ได้แก่เลือด โรคโลหิตจาง สามารถต้น น้ำหนักไม่คาดหมาย dysphagia ก้าวหน้า หรือ odynophagia อาเจียนเกิดซ้ำ และประวัติครอบครัวของมะเร็ง GI ผู้ป่วยที่ มี perforated พุดปัจจุบันมักเริ่มมีอาการฉับพลันปวดท้องรุนแรง ชาร์ป (ดูงานนำเสนอทางคลินิก)ในผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่ซับซ้อนพุด ทดสอบในห้องปฏิบัติการตามปกติมักไม่ดี แทน เอกสารของพุดขึ้นอยู่กับการยืนยันเจริญเต็มขั้น และส่องกล้อง ทดสอบการติดเชื้อ H pylori เป็นสิ่งจำเป็นในผู้ป่วยทั้งหมดที่มีแผลในปาก peptic ทดสอบยูอย่างรวดเร็วถือเป็นการทดสอบวินิจฉัยผ่านกล้องที่เลือก ทดสอบ noninvasive ตรวจหา fecal ทดสอบจะถูกต้องมากกว่าการทดสอบแอนติบอดี และแพงน้อยกว่าทดสอบลมหายใจยูเรีย ควรได้รับระดับ gastrin เซรั่มถือศีลอดในบางกรณีการจอ Zollinger-เอลลิสัน (ดู Workup)ด้าน GI ส่องกล้องเป็นการทดสอบการวินิจฉัยในการประเมินผู้ป่วยสงสัยพุด ส่องกล้องให้โอกาสเข้า ๆ การตรวจสอบสถานะและระดับของการใช้เลือด เห็นภาพ และพยายาม hemostasis โดยวัดโดยตรง ถ้าจำเป็น การส่องกล้อง ในผู้ป่วยอายุมากกว่า 45-50 ปีก่อน และ ในผู้ป่วยที่มีคุณลักษณะเรียกว่าสัญญาณเชื่อมโยงผู้ป่วยส่วนใหญ่ มีพุดจะรักษาสำเร็จ ด้วยรักษาติดเชื้อ H pylori หรือหลีกเลี่ยงยาแก้อักเสบ nonsteroidal (NSAIDs), พร้อมกับการใช้บำบัด antisecretory ในสหรัฐอเมริกา การรักษาหลักที่แนะนำสำหรับการติดเชื้อ H pylori เป็นสารยับยั้งการปั๊มโปรตอน (PPI) – ใช้รักษาสาม [1] regimens เหล่านี้ส่งผลในโรคติดเชื้อและรักษาประมาณ 85-90% ของกรณีเข้า ๆ [2] แผลเปื่อยสามารถเกิดขึ้นในกรณีประสบความสำเร็จ H pylori ขจัด (ดูการรักษาและการจัดการ)ในผู้ป่วยที่มีแผลเปื่อย peptic สัมพันธ์ผลไม้ มัก discontinuation ของ NSAIDs เป็นหนึ่ง ถ้าเป็นไปได้ทางคลินิก ผู้ป่วยที่ต้องทำของ NSAIDs โปรตอนปั๊มผล (PPI) บำรุงรักษาจะแนะนำให้ป้องกันไม่ให้เกิดแม้หลังจากขจัดความ H pylori [3, 4] Regimens ทานที่ได้รับการแสดงเพื่อลดความเสี่ยงของผลไม้ มักเกิดในกระเพาะอาหาร และ duodenal แผลในปาก รวมถึงใช้ของ prostaglandin ที่แบบแอนะล็อกหรือ PPI เป็น บำรุงรักษาการรักษา ด้วยยา (เช่น H2 ตัวบล็อก PPIs) antisecretory 1 ปีแสดงในผู้ป่วยอิก (ดูยา)บ่งชี้สำหรับการผ่าตัดอย่างเร่งด่วนรวมถึงความล้มเหลวในการบรรลุ hemostasis endoscopically ทั้ง ๆ ที่มีเลือดออกเกิดซ้ำส่องกล้องพยายามที่บรรลุ hemostasis (จำนวนมากสนับสนุนการผ่าตัดหลังจากที่ 2 ไม่สามารถส่องกล้องพยายาม), และ perforationผู้ป่วยที่ มีแผลในปาก gastric ก็เสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แผลในกระเพาะอาหารและลำไส้เล็กส่วนต้นมักจะไม่สามารถที่แตกต่างขึ้นอยู่กับประวัติคนเดียวถึงแม้ว่าผลการวิจัยบางคนอาจจะชี้นำ (ดูการวินิจฉัย) อาการปวดท้องเป็นอาการที่พบบ่อยที่สุดของการเป็นแผลในกระเพาะอาหารและลำไส้เล็กส่วนต้นทั้งสอง เป็นลักษณะความรู้สึกวิตกกังวลหรือการเผาไหม้และเกิดขึ้นหลังจากมื้ออาหารคลาสสิกไม่นานหลังจากที่รับประทานอาหารที่มีแผลในกระเพาะอาหารและ 2-3 ชั่วโมงหลังจากนั้นมีแผลในลำไส้. ในการเกิดโรคแผลในกระเพาะอาหารที่ไม่ซับซ้อน (ขืน) คลินิกการค้นพบที่มีน้อยและเชิญชม "คุณสมบัติปลุก" ที่รับประกันการอ้างอิงระบบทางเดินอาหารพรอมต์ [1] รวมถึงมีเลือดออก, โรคโลหิตจางความเต็มอิ่มในช่วงต้นของการสูญเสียน้ำหนักไม่ได้อธิบายกลืนลำบากก้าวหน้าหรือ odynophagia อาเจียนเกิดขึ้นอีกและประวัติครอบครัวของโรคมะเร็งทางเดินอาหาร. ผู้ป่วยที่มีขืนพรุนมักจะนำเสนอที่มีการโจมตีอย่างฉับพลันของ . อย่างรุนแรงปวดท้องคม (ดูการนำเสนอทางคลินิก.) ในผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มีขืนไม่ซับซ้อนทดสอบในห้องปฏิบัติการประจำมักจะไม่เป็นประโยชน์แทนเอกสารขืนขึ้นอยู่กับการยืนยันการเอ็กซ์เรย์และส่องกล้องทดสอบ H เชื้อ pylori เป็นสิ่งจำเป็นในผู้ป่วยทั้งหมดที่มี. แผลในกระเพาะอาหาร. การทดสอบยูรีเอสอย่างรวดเร็วมีการพิจารณาการทดสอบวินิจฉัยการส่องกล้องของทางเลือก. จากการทดสอบทางการทดสอบแอนติเจนอุจจาระมีความถูกต้องมากกว่าการทดสอบแอนติบอดีและมีราคาแพงน้อยกว่าการทดสอบลมหายใจยูเรีย. ระดับซีรั่มการอดอาหาร gastrin ควรจะได้รับในบางกรณีไป หน้าจอสำหรับโรค Zollinger-Ellison. (ดู workup.) การส่องกล้องทางเดินอาหารส่วนบนคือการทดสอบการวินิจฉัยที่ต้องการในการประเมินผลของผู้ป่วยที่สงสัยว่าขืน ส่องกล้องมีโอกาสที่จะเห็นภาพแผลที่เพื่อตรวจสอบสถานะและระดับของการมีเลือดออกที่ใช้งานและจะพยายามห้ามเลือดโดยมาตรการโดยตรงถ้าจำเป็น ดำเนินการในช่วงต้นการส่องกล้องในผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่า 45-50 ปีและในผู้ป่วยที่มีความสัมพันธ์ที่เรียกว่าคุณสมบัติการแจ้งเตือน. ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มีขืนจะถือว่าประสบความสำเร็จกับการรักษาของการติดเชื้อเอช pylori และ / หรือการหลีกเลี่ยงยาต้านการอักเสบ nonsteroidal (NSAIDs) พร้อม กับการใช้งานที่เหมาะสมของการรักษา antisecretory ในประเทศสหรัฐอเมริกา, การรักษาหลักที่แนะนำสำหรับการติดเชื้อ H pylori เป็นสารยับยั้งโปรตอนปั๊ม (PPI) -based การรักษาด้วยสาม. [1] ยาเหล่านี้มีผลในการรักษาของการติดเชื้อและการรักษาแผลในประมาณ 85-90% ของกรณี. [2 ] แผลที่สามารถเกิดขึ้นอีกในกรณีที่ไม่มีการกำจัดที่ประสบความสำเร็จ H pylori (ดูที่การรักษาและการจัดการ.) ในผู้ป่วยที่มีแผลในกระเพาะอาหาร NSAID ที่เกี่ยวข้องหยุดการ NSAIDs เป็นสิ่งสำคัญยิ่งถ้ามันเป็นไปได้ในทางคลินิก สำหรับผู้ป่วยที่จะต้องดำเนินการกับ NSAIDs ของพวกเขายับยั้งโปรตอนปั๊ม (PPI) การแนะนำให้ป้องกันการซ้ำแม้หลังจากการกำจัดของ H pylori. [3, 4] ยาป้องกันโรคที่ได้รับการแสดงเพื่อลดความเสี่ยงของกระเพาะอาหาร NSAID ที่เกิดขึ้นและ แผลที่ลำไส้เล็กส่วนต้นรวมถึงการใช้อนาล็อก prostaglandin หรือ PPI การรักษาด้วยการบำรุงรักษาด้วยยา antisecretory (เช่นอัพ H2, PPIs) เป็นเวลา 1 ปีจะถูกระบุในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูง (ดูยา.) บ่งชี้สำหรับการผ่าตัดอย่างเร่งด่วนรวมถึงความล้มเหลวที่จะบรรลุห้ามเลือด endoscopically เลือดออกเกิดขึ้นอีกแม้จะพยายามส่องกล้องที่ประสบความสำเร็จในการแข็งตัวของเลือด (การผ่าตัดผู้สนับสนุนจำนวนมากหลังจาก 2 พยายามที่ล้มเหลวส่องกล้อง) และการเจาะ. ผู้ป่วยที่มีแผลในกระเพาะอาหารยังมีความเสี่ยงของการพัฒนา