Leave things to him as his elder? I

Leave things to him as his elder? Is it some kind of joke?

Joseph wasn’t able to stop him anymore. As Yu went past Joseph, he was paralyzed there. Only when Yu walked far enough, he look back and threw a small cloth bag at him. Joseph eyes followed the fallen cloth bag on his feet and then look at Yu. Yu’s expression was difficult to read, a reminiscent feeling can be seen.

“I’ll be leaving Comer for a while. Please take care of Nina… still it was a request to an adventurer. That bag contains gold for the task. Please look after her.”

Joseph picked up the small cloth bag and clenched it in his hand.

“Just come back…”
it was said by Joseph in almost nonexistent sound but Yu heard it but went away without saying anything. Only Joseph stood there watching Yu’s figure disappeared in the distance.

“Joseph-san, Joseph-san!”

That voice from Barbara calling for him, returned Joseph to reality.

“Ah, finally you return to your sense. The guild master has something to ask you. Please come to the guild master room.”
the adventurers were looking at Barbara with worried eyes. What could the drunk Joseph do to her?

“Impossible.”

“Eh, what did you say?”

“I said it was impossible… tell the old man that I won’t be taking any more request.”

“Eh, what are you saying?”

Joseph grab his large rock dragon sword and ignored Barbara that kept on launching question at him. He walked silently down the stairs. Barbara was still shouting at him hysterically but the adventurers around were already scared enough at the sight of her approaching him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปล่อยให้สิ่งที่เขาเป็นพี่ของเขา เป็นชนิดบางส่วนของเรื่องตลกโจเซฟไม่สามารถที่จะหยุดเขาอีกต่อไป ขณะที่ยูไปผ่านโจเซฟ เขาก็เป็นอัมพาตมี เฉพาะ เมื่อยูเดินไกลพอ เขามองย้อนกลับไป และโยนถุงผ้าขนาดเล็กที่เขา โจเซฟตาตามด้วยถุงผ้าลดลงบนเท้าของเขาแล้ว ดูที่ยู นิพจน์ของ Yu อ่านยาก รู้สึกเหมือนจะได้"ฉันจะได้ออกมาในขณะนี้ กรุณาดูแลของนีน่า...ยังคงเป็นการร้องขอเพื่อการผจญภัย ถุงที่ประกอบด้วยทองสำหรับงาน โปรดดูหลังจากที่เธอ"โจเซฟรับถุงผ้าเล็ก ๆ และกำในมือของเขา"เพิ่งกลับมา..."ก็กล่าวโดยเสียงแทบ แต่ยูได้ยินมัน แต่ออกไปโดยไม่พูดอะไร โจเซฟเพียงยืนมีดูรูปของยุหายไปในระยะไกล"โจเซฟซัง โจเซฟซัง"เครื่องเสียงจากโทรสำหรับเขา บาร์บาร่ากลับโจเซฟกับความเป็นจริง"Ah ในที่สุดคุณกลับไปความรู้สึกของคุณ กิลด์มีสิ่งที่จะขอให้คุณ กรุณามาถึงห้องกิลด์หลัก"นักผจญภัยที่กำลังที่บาร์บาร่าห่วงตา โจเซฟเมาสามารถทำอะไรกับเธอ"ไม่""เอ๊ะ อะไรนะ""ผมบอกว่า มันเป็นไปไม่ได้...คนเก่าบอกว่า ฉันจะไม่ทำคำขอเพิ่มเติม""เอ๊ะ สิ่งคุณพูด"โจเซฟคว้าดาบมังกรก้อนหินใหญ่ และบาร์บาร่าละเว้นคำถามเปิดที่เก็บไว้ในที่เขา เขาเดินเงียบลงบันได บาร์บาร่าก็การตะโกนใส่ที่เขา hysterically แต่นักผจญภัยรอบได้กลัวในสายตาของเธอเข้าใกล้เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออกจากสิ่งที่เขาเป็นพี่ของเขา? มันเป็นชนิดของตลกบาง

โจเซฟก็ไม่สามารถที่จะหยุดเขาอีกต่อไป ในฐานะที่เป็น Yu เดินผ่านโจเซฟเขาเป็นอัมพาตมี เฉพาะเมื่อ Yu เดินไกลพอเขามองย้อนกลับไปและโยนถุงผ้าเล็ก ๆ ที่เขา โจเซฟตาตามถุงผ้าลดลงบนเท้าของเขาแล้วดูที่ยู การแสดงออกของยูเป็นเรื่องยากที่จะอ่านความรู้สึกที่ชวนให้นึกถึงสามารถมองเห็น.

"ฉันจะออกจาก Comer ในขณะที่ กรุณาดูแลของนีน่า ... ยังคงเป็นไปตามคำขอของนักผจญภัย กระเป๋าที่มีทองสำหรับงาน กรุณาดูแลเธอ. "

โจเซฟหยิบถุงผ้าขนาดเล็กและกำไว้ในมือของเขา.

" เพียงแค่กลับมา ... "
มันก็บอกโดยโจเซฟเสียงแทบ แต่ Yu ได้ยินมัน แต่กลับออกไปโดยไม่พูดอะไร เพียงโจเซฟยืนอยู่ที่นั่นดูรูป Yu หายไปในระยะทาง.

"โจเซฟซานโจเซฟซาน!"

เสียงจากบาร์บาร่าเรียกร้องให้เขาว่าโจเซฟกลับมาสู่ความเป็นจริง.

"อาสุดท้ายคุณกลับไปยังความรู้สึกของคุณ นายกิลด์มีสิ่งที่จะขอให้คุณ กรุณามาที่ห้องของโทกิลด์. "
นักผจญภัยกำลังหาที่บาร์บาร่ากับดวงตากังวล สิ่งที่เมาโจเซฟจะทำเพื่อเธอ?

"เป็นไปไม่ได้."

"เอ๊ะคุณพูดว่าอะไร?"

"ผมบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ ... บอกชายชราว่าฉันจะไม่ได้รับการร้องขอใด ๆ มากขึ้น."

"เอ๊ะสิ่งที่เป็น คุณพูด? "

โจเซฟคว้าดาบมังกรก้อนหินขนาดใหญ่ของเขาและละเว้นบาร์บาราที่เก็บไว้ในการเปิดตัวคำถามไปที่เขา เขาเดินเงียบลงบันได บาร์บารายังคงตะโกนใส่เขาอย่างบ้าคลั่ง แต่นักผจญภัยรอบกลัวอยู่แล้วพอที่สายตาของเขาใกล้เธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากสิ่งที่เขาเป็นผู้อาวุโส ? นี่มันเรื่องตลกใช่มั้ยโจเซฟ ก็ไม่สามารถหยุดเขาได้อีกต่อไป เป็นยูผ่านโจเซฟ เขาเป็นอัมพาต มี แต่เมื่อ ยู เดินไกลพอ เขาหันกลับมาและโยนถุงผ้าเล็ก ๆที่เขา โจเซฟ ดวงตาตามลดลงถุงผ้าบนเท้าของเขา แล้วมองหน้ายู สีหน้าของยูก็ยากที่จะอ่าน ชวนให้นึกถึงความรู้สึกที่สามารถเห็นได้" ผมจะออกจากมุม สักพัก โปรดดูแลนีน่า . . . . . . . ยังก็ขอให้นักผจญภัย . กระเป๋าที่มีทองในงาน โปรดดูแลเธอ " .โจเซฟ หยิบถุงผ้าเล็กและแน่นในมือของเขา" เพิ่งกลับมา . . . . . . . "มันถูกกล่าวว่าโดยโจเซฟในเกือบไม่มีเสียง แต่ยูได้ยินแต่กลับออกไปโดยไม่พูดอะไรเลย แต่โจเซฟยืนดูรูปยูหายไปในระยะทาง" โจเซฟ ซาน โจเซ ซาน ! "เสียงจาก Barbara เรียกเขากลับมา โจเซฟ กับความเป็นจริง" อ่า ในที่สุดท่านก็กลับมา ความรู้สึกของคุณ หัวหน้ากิลด์ มีอะไรจะถามคุณ กรุณามาที่ห้องกิลด์มาสเตอร์ " .นักผจญภัยมองบาบาร่ากับห่วงตา สิ่งที่ได้ เมา โจเซฟ ทำอะไรกับเธอ ?" เป็นไปไม่ได้ "" เอ๊ะ เธอพูดเรื่องอะไร ? "" ฉันบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ . . . . . . . บอกตาแก่ว่า ผมไม่รับการร้องขอใด ๆเพิ่มเติม . "" เอ๋ คุณพูดเรื่องอะไร ? "โจเซฟ คว้าดาบหินมังกรของเขาขนาดใหญ่และละเว้น บาบาร่าที่เอาแต่เปิดคำถามที่เขา เขาเดินอย่างเงียบ ๆ ลงบันได บาบาร่ายังคงตะโกนใส่เขาอย่างบ้าคลั่งแต่นักผจญภัยรอบก็กลัวไม่พอ ที่เห็นเธอใกล้เขา