Lou Sheng is the one who is most at

Lou Sheng is the one who is most at loss in this battle situation, his ears unable to hear other voices, only the sound of whistling from the biting cold of the western wind, the clash of armoury and blades, vigorous roars, all seeming to stop once it hits his eardrums, unable to pass on into his mind. Suddenly a large number of men and horses comes charging over, shattering his state of loss, the scene of blood red returning to his vision, looking forward, that delicately pretty figure on the horse, clad in black armoury, of brisk and neat heroic form. Riding his horse in approach, for a moment, he too did not know whether to listen to orders and capture her, or to protect her from the harm of others, a sharp shadow suddenly pricks his face, with a wave of his hand, the light and shadow diverts to the side, scraping his face as it passes. A warm feeling comes flowing down his cheek, and only then did he realise, just now it was an arrow that grazed past him, as though he cannot sense the pain at all, he continues to ride his horse towards Lin Ran Yi, the dark liquid continuously flowing down his face, but he does not have the leisurely time to bother with it, bit by bit……he is almost reaching……

“No–––––” A woman’s scream pierces the ear.

All of a sudden, just how much of a light scattering sight this is, breaking through the air, blowing against his face, he could not react in time, everything blurring before his eyes, the black figure leaping over, he was just about to reach out to catch her, when their bodies collided, forceful impact, Lou Sheng holds onto the warm body, falling off the horseback together, the instant they land on the ground, his stunned soul also seems to have broken following the fall.

No……this high-pitched scream remains in Gui Wan’s mouth, someone has called it out before her, the woman’s voice filled with panic that shook the entire scene. No one knew what had happened, all happened in that one moment, the archers of the Lin family troops were all stunned on the spot, because of Lou Sheng’s approach, they thought he wanted to harm Lin Ran Yi, thus sent arrows charging at him. Upon seeing he is to be killed under the shower of arrows, Lin Ran Yi suddenly jumps out, blocking the arrowheads, even if the Lin family troops wanted to withdraw the arrows, there was nothing they could do.

Enemy and ourselves, in this moment is difficult to distinguish now……

Why did she save him? The entire sea of figures froze at the same time, everyone asking this same question.

Lou Sheng tremblingly holds onto Lin Ran Yi’s body, his face so contorted, one cannot make out his expression, half his face absolutely blurred from the nonstop bleeding, wide open eyes containing nothing at all, only monstrous fright and regret. Hand stroking Lin Ran Yi’s back, on it were clearly three heart piercing arrows pointing at his eyes, his heart, how he wants to reach out to hold onto the handle of the arrows, but finds that his hands were trembling so much, even the slightest bit of strength has been lost.

The person in his arms painstakingly raises her hand, bright red blood soaking into her black armour, only by devoting all efforts, did she manage to lightly struggle her way up to Lou Sheng’s face, the corners of her lip squeezing out a smile with great difficulty, “Tired?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lou Sheng เป็นผู้ที่ส่วนใหญ่ที่ขาดทุนในสถานการณ์นี้ต่อสู้ หูของเขาไม่ได้ยินเสียง เสียงเฉพาะของวงศ์ย่อยแดงจากเย็นกัดของลมตะวันตก การปะทะกันของเตรียมและใบอื่น ๆ roars คึกคัก ทั้งหมดดูเหมือนจะ หยุดเมื่อมันฮิต eardrums ของเขา ไม่สามารถผ่านเข้าไปในจิตใจของเขา จู่ ๆ ชายและม้าจำนวนมากมาชาร์จผ่าน สถานะของเขาขาดทุน ฉากของเลือดแดงกับวิสัยทัศน์ของเขา รอคอย ที่สวยประณีตบนม้าซึ่งทำให้ป่นปี้ ในรูแคบสีดำ แบบฟอร์มกล้าหาญเร็ว และเรียบร้อย ขี่ม้าของเขาในแนวทาง ช่วง เขาเกินไปไม่รู้ว่า จะฟังคำสั่ง และจับเธอ หรือ เพื่อปกป้องเธอจากอันตรายของผู้อื่น เงาคม pricks จู่ ๆ ใบหน้าของเขา กับคลื่นของมือ แสงและเงา diverts ไปด้านข้าง ขูดใบหน้าของเขาขณะผ่าน รู้สึกอบอุ่นที่มาไหลลงแก้มของเขา และหลังจากนั้น เขา รู้ ตอนนี้มันเป็นลูกศรที่ถลอกเกิดเขา ที่ผ่านมาว่าเขาไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย เขายังคงขี่ม้าไปทาง Lin Yi Ran ของเหลวสีเข้มต่อเนื่องไหลลงใบหน้าของเขา ของเขา แต่เขาไม่มีเวลาพักผ่อนจะรำคาญกับมัน บิต โดยบิต...เขาเกือบมาถึง..."ไม่มี – – – " ผู้หญิงกรี๊ดความหูทันที เพียงจำนวนของสายตาแสง scattering นี้คือ การทำลายผ่านอากาศ เป่ากับใบหน้าของเขา เขาอาจไม่ตอบสนองในเวลา ทุกอย่างเบลอก่อนตา รูปดำกระโจนผ่าน เพียงกำลังจะถึงจับเธอ เมื่อสองกระเบื้องร่างกาย ผลกระทบพลัง Lou Sheng จบลงอบอุ่นร่างกาย ตกม้าโดด ทันทีที่พวกเขาที่ดินบนพื้นดิน สตันวิญญาณของเขายังดูเหมือนว่าจะ มีเสียดังต่อไปนี้ฤดูใบไม้ร่วงนี้หมายเลข... กรี๊ดแหลมนี้ยังคงอยู่ในปาก Gui Wan บางคนเรียกว่ามันออกก่อนเธอ เสียงของผู้หญิงเต็มไป ด้วยความตื่นตระหนกที่ส่ายอาย ไม่มีใครรู้ว่ามีเกิดอะไรขึ้น ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาหนึ่ง ธนูของหลินที่ครอบครัวทหารได้ทั้งหมดตะลึงทันที เนื่องจากวิธี Lou Sheng พวกเขาคิดว่า เขาต้องการทำลาย Lin Yi Ran จึง ส่งลูกศรที่ชาร์จที่เขา เมื่อเห็นเขาจะถูกฆ่าตายภายใต้ฝักบัวของลูกศร Lin Ran Yi ก็กระโดด บล็อกหัวลูกศร แม้ว่ากองทหารครอบครัวหลินอยากถอนลูกศร มีแก้ไขอะไรไม่ศัตรูและตัวเราเอง ในขณะนี้คือยากที่จะแยกแยะตอนนี้...ทำไมเธอจึงช่วยเขาได้ไหม ทะเลทั้งตัวแช่แข็งในเวลาเดียวกัน ทุกคนที่ถามคำถามเดียวกันนี้Lou Sheng สั่นถือลงบนร่างกายหลิน Ran ยี่ ใบหน้าของเขาดังนั้น contorted หนึ่งไม่สามารถทำออกแสดงออกของเขา ครึ่งหน้าอย่างเบลอดุ๊กดิ๊กเลือดออก กว้างเปิดตาประกอบด้วยอะไรเลย เฉพาะมหึมาตกใจ และเสียใจ มือลูบลิน Ran ยี่ของกลับ มัน ถูกชัดเจนสามหัวใจเจาะลูกศรชี้ไปที่ดวงตาของเขา หัวใจ วิธีอยากเอื้อมไปจับของลูกศร แต่พบว่า มือของเขาถูกสั่นมาก แม้แต่นิดความแข็งแรงหายไปคนในอ้อมแขนของเขาบรรจงยกมือ เลือดสีแดงสดใสแช่เป็นเกราะของเธอสีดำ โดย devoting ความพยายามทั้งหมดของเธอ เธอจัดการเพื่อต่อสู้ทางของเธอขึ้นหน้า Lou Sheng เบา ๆ มุมปากของเธอบีบออกรอยยิ้มอีหลุกขลุกขลัก "เหนื่อย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลู Sheng เป็นคนหนึ่งที่เป็นส่วนใหญ่ที่สูญเสียในสถานการณ์การต่อสู้นี้, หูของเขาไม่ได้ยินเสียงอื่น ๆ เพียงเสียงผิวปากจากความเย็นกัดของลมตะวันตกปะทะกันของคลังอาวุธและใบมีด, คำรามแข็งแรงทั้งหมดดูเหมือนจะ หยุดเมื่อมันกระทบแก้วหูของเขาไม่สามารถที่จะผ่านเข้ามาในความคิดของเขา ทันใดนั้นมีจำนวนมากของคนและม้ามาชาร์จมากกว่าป่นปี้รัฐของการสูญเสียที่เกิดเหตุของเม็ดเลือดแดงกลับไปที่วิสัยทัศน์ของเขามองไปข้างหน้าว่าตัวเลขสวยประณีตม้าเกราะในคลังแสงสีดำของแบบฟอร์มที่กล้าหาญเร็วและเรียบร้อย . การขี่ม้าของเขาในวิธีการสำหรับช่วงเวลาที่เขาก็ไม่รู้ว่าจะฟังคำสั่งซื้อและจับเธอหรือจะปกป้องเธอจากอันตรายของคนอื่น ๆ เงาคมกึก pricks ใบหน้าของเขากับคลื่นของมือของเขาที่ แสงและเงาหันเหไปด้านข้างขูดใบหน้าของเขาเมื่อมันผ่าน ความรู้สึกอบอุ่นมาไหลลงแก้มของเขาและเพียงแล้วเขาไม่ตระหนักถึงเพียงแค่ตอนนี้มันเป็นลูกศรที่กินหญ้าที่ผ่านมาเขาราวกับว่าเขาไม่สามารถรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ทุกคนเขายังคงขี่ม้าของเขาที่มีต่อหลินวิ่งยี่ที่มืด ของเหลวอย่างต่อเนื่องไหลลงใบหน้าของเขา แต่เขาไม่ได้มีเวลาที่จะรำคาญสบายกับมันทีละนิด ...... เขาเกือบจะถึง ...... "ไม่มี -----" เสียงกรีดร้องของผู้หญิงทะลุหู. ทั้งหมดในทันที เพียงเท่าใดของสายตากระเจิงแสงนี้คือการทำลายผ่านอากาศที่เป่ากับใบหน้าของเขาที่เขาจะไม่ตอบสนองในเวลาที่ทุกอย่างทำให้เปรอะเปื้อนต่อหน้าต่อตาของร่างสีดำกระโดดข้ามเขาเป็นเพียงเกี่ยวกับการยื่นมือออกไปจับ เธอเมื่อร่างกายของพวกเขาชนกันผลกระทบพลังลู Sheng จบลงร่างกายอบอุ่นตกหลังม้าด้วยกันทันทีที่พวกเขาลงจอดบนพื้นดินวิญญาณตะลึงของเขาก็ดูเหมือนจะมีเสียดังต่อไปนี้ฤดูใบไม้ร่วง. ไม่มี ...... สูงนี้ แหลมกรีดร้องยังคงอยู่ในปาก Gui Wan ของใครบางคนได้เรียกมันออกมาก่อนที่เธอเสียงของผู้หญิงที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวที่สั่นฉากทั้งหมด ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทั้งหมดที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่หนึ่ง, ยิงธนูของทหารครอบครัวหลินทุกคนตะลึงในจุดเนื่องจากวิธีลู Sheng พวกเขาคิดว่าเขาต้องการที่จะเป็นอันตรายต่อหลินวิ่งยี่จึงส่งลูกศรชาร์จไปที่เขา . เมื่อเห็นเขาจะถูกฆ่าตายภายใต้การอาบน้ำของลูกศรหลินวิ่งยี่จู่ ๆ ก็กระโดดออกมาปิดกั้นหี่แม้ว่าทหารครอบครัวหลินอยากจะถอนลูกศร, มีอะไรที่พวกเขาสามารถทำ. ศัตรูและตัวเราเองในขณะนี้ เป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะความแตกต่างในขณะนี้ ...... เธอไม่ช่วยเขาทำไม? ทะเลทั้งหมดของตัวเลขแช่แข็งในเวลาเดียวกันทุกคนถามคำถามเดียวกันนี้. ลู Sheng งักๆจบลงหลิน Ran ร่างกายยี่ใบหน้าของเขาเพื่อให้บิดเบี้ยวหนึ่งไม่สามารถทำออกมาแสดงออกของเขาครึ่งใบหน้าของเขาอย่างเบลอจากเลือดออกดุ๊กดิ๊กกว้าง เปิดตาที่มีอะไรที่ทุกคนเพียงตกใจและเสียใจมหึมา มือลูบหลินวิ่งกลับยี่ของมันได้อย่างชัดเจนสามลูกศรเจาะหัวใจชี้ไปที่ดวงตาของเขาหัวใจของเขาว่าเขาต้องการที่จะยื่นมือออกไปถือเข้าจับของลูกศร แต่พบว่ามือของเขาสั่นมากแม้ นิดของความแข็งแรงได้รับการสูญหาย. บุคคลที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างระมัดระวังยกมือเลือดสีแดงของเธอสดใสแช่ลงไปในชุดเกราะสีดำของเธอโดยเฉพาะการยึดมั่นในความพยายามทั้งหมดที่เธอจัดการให้เบาต่อสู้ทางของเธอขึ้นไปที่ใบหน้าลู Sheng ของมุมของ ริมฝีปากของเธอบีบออกรอยยิ้มด้วยความยากลำบากที่ดี "เหนื่อย?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูเชง เป็นคนส่วนใหญ่ที่สูญเสียในสถานการณ์การต่อสู้ครั้งนี้ ไม่ได้ยินเสียงอื่น ๆหูของเขา แค่เสียงผิวปากจากกัดเย็นของลมตะวันตก การปะทะกันของอาวุธและใบมีดแข็งแรง . ทั้งหมดที่หยุดเมื่อมันกระทบแก้วหูของเขาไม่สามารถที่จะผ่านเข้าไปในจิตใจของเขา . มีจำนวนมากของคนและม้ามาชาร์จมากกว่าการรัฐของเขาขาดทุน ฉากเลือดสีแดงกลับวิสัยทัศน์ของเขา มองไปข้างหน้า ที่ประณีตสวยรูปบนม้าเกราะในคลังอาวุธของดำ ของแรงและเรียบร้อยเหมือนแบบ ม้าของเขาในวิธีการ สักครู่ เขาก็ ไม่รู้ ว่า จะรับฟังคำสั่ง และจับเธอ หรือเพื่อปกป้องเธอจากอันตรายของผู้อื่น เป็น เงา คมก็ละใบหน้าของเขากับคลื่นจากมือของเขา แสงเงาที่เบี่ยงเบนไปด้านข้างขูดหน้าของเขามันผ่าน . ความรู้สึกอบอุ่นมาไหลลงแก้มของเขา และเพียงแล้วที่เขารู้ตอนนี้มันเป็นลูกธนูที่ถากผ่านเขา แม้ว่าเขาจะรู้สึกเจ็บปวดเลย เขายังคงนั่งม้าของเขาที่มีต่อหลินวิ่งอี ของเหลวสีเข้มไหลอย่างต่อเนื่องลงบนใบหน้าของเขา แต่เขาไม่มีเวลา ต้วมเตี้ยม ไปยุ่งกับมัน บิตโดยบิต . . . . . . . เขาเกือบจะถึง . . . . . . ." ไม่––––– " เสียงกรี๊ดของผู้หญิงเจาะหูจู่ๆ เพียงเท่าใดของการกระจายแสงภาพนี้คือ การแบ่งผ่านอากาศพัดกับใบหน้าของเขา เขาอาจจะไม่ตอบสนองในเวลา ทุกอย่างเบลอไปหมด ก่อนที่ดวงตาสีดำรูปกระโดดข้าม เขากำลังจะเอื้อมมือไปจับเธอไว้ เมื่อร่างกายของพวกเขาชนกระแทกแข็งแรง ลูเซิงถือลงบนร่างกายอบอุ่น ตกจากหลังม้าด้วยกัน ทันทีที่พวกเขาที่ดินบนพื้นดิน เขาตะลึง จิตวิญญาณก็เหมือนจะแตกตามตกไม่ . . . . . . . สูงแหลมกรีดร้องยังคงอยู่ในปาก กุย วาน มีคนเรียกมันออกมาก่อนเธอ เสียงของหญิงสาวเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกตกใจฉากทั้งหมด ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งหมดเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น พลธนูของ หลิน ครอบครัวทหารทุกคนตะลึงในทันใด เพราะ ลูเชง วิธีการ พวกเขาคิดว่าเขาต้องการทำร้ายลินรันยีจึงส่งลูกศรโจมตีเขา เมื่อเห็นเขากำลังจะถูกฆ่า อยู่ใต้ฝักบัว ลูกศรวิ่ง อีหลินก็กระโดดออกมาขวางหัวลูกศร แม้ว่าหลินครอบครัวทหารที่ต้องการที่จะถอนลูกศร ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ศัตรูและตัวเราเอง ในช่วงเวลานี้เป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะ ตอนนี้ . . . . . . .ทำไมเธอถึงช่วยเขา ? ทะเลทั้งหมดของตัวเลขที่แข็งในเวลาเดียวกัน ทุกคนถามคำถามเดียวกันนี้ลูเชงริกๆถือไปยังหลินวิ่งร่างกายอี สีหน้าบิดเบี้ยว ดังนั้น , หนึ่งไม่สามารถทำสีหน้าของเขา ครึ่งหน้าของเขาอย่างเบลอจากเลือดออกไม่หยุด ดวงตาที่เปิดกว้างที่ไม่มีอะไรเลย มีแต่ปีศาจด้วยความตกใจและเสียใจ มือลูบลิน รันยีกลับมา มันก็เป็น 3 หัวใจและลูกศรชี้ไปที่ดวงตาของเขา หัวใจของเขา เขาอยากจะเอื้อมมือไปจับด้ามของลูกศร แต่พบว่า มือของเขาสั่นมาก แม้แต่นิดเดียว แรงได้สูญหายไปคนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาที่จะยกมือของเธอ เลือดสีแดงสดแช่เข้าไปในเกราะสีดำของเธอ โดยเฉพาะการทุ่มเทความพยายามทั้งหมด เธอจัดการเบาต่อสู้ทางของเธอกับใบหน้าของลูเช็ง มุมปากของเธอบีบออกยิ้มด้วยความยากลำบาก " เหนื่อย ? "