With regard to histamine specifical

With regard to histamine specifically, the lowest level (2.96 mg/kg)
was observed in beef sausage by 0 d, and the highest (263.45 mg/kg) in
turkey sausage by 28 d (P b 5%); however, the content of this biogenic
amine in beef sausage by 28 d (31.24 mg/kg)was 3-fold its horse counterpart
(P b 5%). This biogenic amine is directly influenced by the level
of histidine, which must be in excess of normal microbial growth requirements
(Eitenmiller & de Souza, 1984); in all cases (except horse
sausage by 28 d), the level of histidine remained essentially constant,
so it appears that the excess release of that amino acid was used up in
full to synthesize histamine. Taylor, Lieber, and Leatherwood (1978)
reported similar results for histamine levels in various dry sausages;
in Turkish sausages, histamine concentrations were 6.72–362.22 mg/kg
(Şenöz et al., 2000) or 0.85–378.29 mg/kg (Bozkurt & Erkmen, 2002),
but values as low as 50 (Stratton, Hutkins, & Taylor, 1991) and 100
(Eerola, Xavier, Lilleberg, & Aalto, 1997), and as high as 768 (Rabie et al.,
2010) and 1000 mg/kg (Erginkaya & Varlik, 1989) have also been
reported. The aforementioned levels will likely pose a risk for public
health in the case of turkey sausages: recall that allowable limits for
histamine are 40–100 mg/kg, and levels above 100 mg/kg may already
cause some degree of poisoning (Maijala, Eerola, Aho, & Hirn, 1993).
However, the actual toxicological level is difficult to establish a priori
because it depends on the physiological responses of each individual,
coupled with presence (or not) of other biogenic amines (Halász et al.,
1994; ten Brink, Damink, Joosten, & Huis in't Veld, 1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวข้องกับฮิสตามีนโดยเฉพาะ ต่ำที่สุดระดับ (2.96 mg/kg)สังเกตในเนื้อไส้กรอก โดย 0 d สูงสุด (263.45 mg/kg)ไส้กรอกไก่งวง โดย 28 d (P b 5%); อย่างไรก็ ตาม เนื้อหาของ biogenic นี้3-fold กันของม้าเป็น amine ในเนื้อไส้กรอกโดย d 28 (31.24 mg/kg)(P b 5%) Biogenic amine นี้ได้รับอิทธิพลโดยตรงที่histidine ซึ่งต้องได้เกินกว่าความต้องการปกติเจริญเติบโตของจุลินทรีย์(Eitenmiller & de Souza, 1984); ในทุกกรณี (ยกเว้นม้าไส้กรอก ด้วย 28 d), ระดับของ histidine ยังคงเป็นค่าคงดังนั้น ปรากฏว่า นำส่วนเกินของกรดอะมิโนที่ถูกใช้ในเต็มรูปแบบเพื่อสังเคราะห์ฮิสตามีน เทย์เลอร์ Lieber และ Leatherwood (1978)รายงานผลคล้ายระดับฮิสตามีนในไส้กรอกแห้งต่าง ๆในไส้กรอกตุรกี ความเข้มข้นของฮิสตามีน 6.72 – 362.22 มิลลิกรัม/กิโลกรัม(Şenöz et al., 2000) หรือ 0.85 – 378.29 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (Bozkurt & Erkmen, 2002),แต่ค่าต่ำสุดที่ 50 (วิ Hutkins, & Taylor, 1991) และ 100(Eerola, Xavier, Lilleberg และ Aalto, 1997), และสูง 768 (Rabie et al.,2010 และยังได้รับ 1000 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (Erginkaya & Varlik, 1989)รายงาน ระดับดังกล่าวจะมีแนวโน้มมีความเสี่ยงสำหรับประชาชนสุขภาพในกรณีของไส้กรอกตุรกี: เรียกคืนได้ที่จำกัดสำหรับฮิสตามีนเป็น 40 – 100 mg/kg และระดับเหนือ 100 มิลลิกรัม/กิโลกรัมอาจแล้วทำให้บางส่วนของพิษ (Maijala, Eerola, Aho, & Hirn, 1993)อย่างไรก็ตาม ระดับ toxicological จริงจะยากที่จะสร้างเป็น prioriเนื่องจากขึ้นอยู่กับการตอบสนองสรีรวิทยาของแต่ละบุคคลควบคู่ไปกับการแสดง (หรือไม่) ของ biogenic amines อื่น ๆ (Halász et al.,ปี 1994 สิบปรนนิบัติ Damink, Joosten และฮุยส์ in't Veld, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเรื่องเกี่ยวกับฮีสตามีเฉพาะระดับต่ำสุด (2.96 มก. / กก.)
พบว่าในไส้กรอกเนื้อโดย 0 D, และสูงสุด (263.45 มก. / กก.) ใน
ไส้กรอกไก่งวง 28 d (P ข 5%); แต่เนื้อหาของ biogenic นี้
เอมีนในไส้กรอกเนื้อ 28 d (31.24 mg / kg) เป็น 3 เท่าของม้าคู่
(P ข 5%) ไบโอจีเอนี้ได้รับอิทธิพลโดยตรงจากระดับ
ของฮิสติดีนซึ่งจะต้องอยู่ในส่วนที่เกินจากความต้องการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ปกติ
(Eitenmiller & de Souza, 1984); ในทุกกรณี (ยกเว้นม้า
ไส้กรอก 28 ง) ระดับของฮิสทิดีคงเป็นหลัก
ดังนั้นจึงปรากฏว่าการเปิดตัวส่วนเกินของกรดอะมิโนที่ถูกนำมาใช้ใน
เต็มรูปแบบในการสังเคราะห์ฮีสตามี เทย์เลอร์ลีเบอร์และ Leatherwood (1978)
รายงานผลประกอบการที่คล้ายกันสำหรับระดับฮีสตามีในไส้กรอกแห้งต่างๆ
ในไส้กรอกตุรกี, ความเข้มข้นของฮีสตามี 6.72-362.22 mg / kg
(Şenöz et al, 2000.) หรือ 0.85-378.29 mg / kg (Bozkurt และ Erkmen, 2002)
แต่ค่าที่ต่ำเป็น 50 (สแตรทตัน Hutkins และเทย์เลอร์, 1991) และ 100
(Eerola ซาเวียร์, Lilleberg และ Aalto, 1997) และสูงที่สุดเท่าที่ 768 (Rabie et al.,
2010) 1000 mg / kg (Erginkaya และ Varlik, 1989) นอกจากนี้ยังได้รับ
รายงาน ระดับดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดความเสี่ยงสำหรับประชาชน
สุขภาพในกรณีของไส้กรอกไก่งวง: จำได้ว่าข้อ จำกัด ที่อนุญาตสำหรับ
ฮีสตามี 40-100 มก. / กก. และระดับสูงกว่า 100 มก. / กก. แล้วอาจ
ก่อให้เกิดระดับหนึ่งของการเป็นพิษ (Maijala, Eerola , Aho และ Hirn, 1993).
แต่ระดับทางพิษวิทยาที่เกิดขึ้นจริงเป็นเรื่องยากที่จะสร้างเบื้องต้น
เพราะมันขึ้นอยู่กับการตอบสนองทางสรีรวิทยาของแต่ละบุคคล
ควบคู่ไปกับการแสดงตน (หรือไม่) ของไบโอจีเอมีนอื่น ๆ (Hal เข้า et al.,
1994 เป็นสิบ Brink, Damink, Joosten และ Huis in't Veld, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับมินโดยเฉพาะระดับต่ำสุด ( 2.96 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ) พบว่าไส้กรอกเนื้อ
0 D , และสูงสุด ( 263.45 mg / kg )
ตุรกีไส้กรอกโดย 28 D ( P B 5% ) อย่างไรก็ตาม เนื้อหาที่ลงในนี้
น 28 D ( ไส้กรอกเนื้อ 31.24 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ) คือ 3-fold ของม้าคู่
( P B 5% ) เอมีนลงนี่คือโดยตรงมาจากระดับ
ของฮิสติดีนซึ่งต้องมีในส่วนที่เกินจากความต้องการของการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ปกติ
( eitenmiller & เดอ ซูซ่า , 1984 ) ; ในทุกกรณี ( ยกเว้นไส้กรอกม้า
28 D ) , ระดับของฮิสติดีนยังคงเป็นหลักคง
จึงปรากฏว่าปล่อยส่วนเกินของกรดอะมิโนที่ใช้ในการสังเคราะห์ฮิสตามีน
เต็ม . เทย์เลอร์ , ลีเบอร์ และการตรวจทางเซลล์วิทยา ( 1978 )
รายงานผลที่คล้ายกันระดับฮีสตามีนในไส้กรอกแห้งต่าง ๆ ;
ในตุรกีไส้กรอก , histamine ความเข้มข้นและ 362.22 6.72 มิลลิกรัม / กิโลกรัม
( Ş en ö Z et al . , 2000 ) หรือ 0.85 – 378.29 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ( bozkurt & erkmen , 2002 ) ,
แต่ค่านิยมที่ต่ำเป็น 50 ( hutkins Stratton , , &เทย์เลอร์ , 1991 ) และ 100
( eerola ซาเวียร์ lilleberg & , อัลโต , 1997 ) และสูงเป็น 768 ( rabie et al . ,
2010 ) และ 1 , 000 มก. / กก. ( erginkaya & varlik , 1989 ) นอกจากนี้ยังมี
รายงาน ระดับดังกล่าวอาจจะก่อให้เกิดความเสี่ยงด้านสาธารณสุข
ในกรณีของไส้กรอกตุรกี : จำได้ว่าขีด จำกัด ที่อนุญาตสำหรับ
ลด 40 - 100 มิลลิกรัม / กิโลกรัม และระดับเหนือ 100 มก. / กก. อาจอยู่แล้ว
สาเหตุบางส่วนของพิษ ( maijala eerola อาโฮ& hirn , , , ,
แต่ 1993 ) ,ระดับผลิตที่แท้จริงเป็นเรื่องยากที่จะสร้าง priori
เพราะมันขึ้นอยู่กับการตอบสนองทางสรีรวิทยาของแต่ละบุคคล ,
คู่กับตน ( หรือไม่ ) ของเอมีนลงอื่น ๆ ( Hal . kgm SZ et al . ,
1994 ; 10 ปาก damink จู ทน , , , บ้านใน&ไม่เวลด์ , 2533 )