Objective: Delirium superimposed on

Objective: Delirium superimposed on dementia is common and potentially distressing for patients, caregivers,
and health care staff. We quantitatively and qualitatively assessed the experience of informal caregiver and
staff (staff nurses, nurse aides, physical therapists) caring for patientswith delirium superimposed on dementia.
Methods: Caregivers' and staff experience was evaluated three days after delirium superimposed on dementia
resolution (T0)with a standardized questionnaire (quantitative interview) and open-ended questions (qualitative
interview); caregivers were also evaluated at 1-month follow-up (T1).
Results: A total of 74 subjects were included; 33 caregivers and 41 health care staff (8 staff nurses, 20 physical
therapists, 13 staff nurse aides/health care assistants). Overall, at both T0 and T1, the distress level was moderate
among caregivers and mild among health care staff. Caregivers reported, at both T0 and T1, higher distress related
to deficits of sustained attention and orientation, hypokinesia/psychomotor retardation, incoherence and
delusions. The distress of health care staff related to each specific item of the Delirium-O-Meter was relatively
low except for the physical therapists who reported higher level of distress on deficits of sustained/shifting
attention and orientation, apathy, hypokinesia/psychomotor retardation, incoherence, delusion, hallucinations,
and anxiety/fear. The qualitative evaluation identified important categories of caregivers' and staff feelings related
to the delirium experience.
Conclusions: This study provides information on the implication of the experience of delirium on caregivers
and staff. The distress related to delirium superimposed on dementia underlines the importance of providing
continuous training, support and experience for both the caregivers and health care staff to improve the care of
patients with delirium superimposed on dementia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์:
เพ้อซ้อนทับบนภาวะสมองเสื่อมเป็นปกติและมีความสุขที่อาจเกิดขึ้นสำหรับผู้ป่วยผู้ดูแลและพนักงานดูแลสุขภาพ เราปริมาณและคุณภาพการประเมินประสบการณ์ในการดูแลผู้ป่วยและพนักงาน (พนักงานพยาบาลผู้ช่วยพยาบาลนักกายภาพบำบัด) ดูแลเพ้อ patientswith ซ้อนทับบนภาวะสมองเสื่อม. วิธีการ: ประสบการณ์ของผู้ดูแลผู้ป่วยและเจ้าหน้าที่ประเมินสามวันหลังจากที่เพ้อซ้อนทับบนภาวะสมองเสื่อมความละเอียด(T0) กับแบบสอบถามมาตรฐาน (การสัมภาษณ์เชิงปริมาณ) และคำถามปลายเปิด (คุณภาพการสัมภาษณ์); ผู้ดูแลผู้ป่วยได้รับการประเมินยังวันที่ 1 เดือนติดตาม (T1). ผลการศึกษา: รวม 74 วิชาถูกรวม; ผู้ดูแลผู้ป่วย 33 และ 41 พนักงานดูแลสุขภาพ (8 พยาบาลประจำ 20 ทางกายภาพบำบัด13 พนักงานผู้ช่วยพยาบาล / ผู้ช่วยดูแลสุขภาพ) โดยรวมแล้วทั้ง T0 และ T1, ระดับความทุกข์อยู่ในระดับปานกลางในหมู่ผู้ดูแลและอ่อนในหมู่พนักงานดูแลสุขภาพ ผู้ดูแลผู้ป่วยรายงานทั้ง T0 และ T1, ความทุกข์สูงที่เกี่ยวข้องกับการขาดดุลของความสนใจอย่างต่อเนื่องและการวางแนวhypokinesia / ชะลอจิตเชื่อมโยงกันและความหลงผิด ความทุกข์ของพนักงานของการดูแลสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับแต่ละรายการที่เฉพาะเจาะจงของเพ้อ-O-Meter ค่อนข้างต่ำยกเว้นสำหรับนักกายภาพบำบัดที่มีการรายงานระดับที่สูงขึ้นของความทุกข์ในการขาดดุลของอย่างต่อเนื่อง/ ขยับความสนใจและการปฐมนิเทศไม่แยแสhypokinesia / ชะลอจิต, เชื่อมโยงกัน หลงหลอนและความวิตกกังวล/ ความกลัว การประเมินคุณภาพการระบุประเภทที่สำคัญของการดูแลผู้ป่วยและความรู้สึกของพนักงานที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์เพ้อ. สรุป: การศึกษานี้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับความหมายของประสบการณ์ในการดูแลผู้ป่วยในเพ้อที่และพนักงาน ความทุกข์ที่เกี่ยวข้องกับการเพ้อซ้อนทับบนภาวะสมองเสื่อมเน้นย้ำความสำคัญของการให้การฝึกอบรมอย่างต่อเนื่องสนับสนุนและประสบการณ์สำหรับทั้งผู้ดูแลผู้ป่วยและเจ้าหน้าที่ดูแลสุขภาพเพื่อปรับปรุงการดูแลของผู้ป่วยที่มีเพ้อซ้อนทับบนภาวะสมองเสื่อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เพ้อซ้อนทับบนเสื่อมเป็นเรื่องธรรมดาและอาจเจ็บปวดสำหรับผู้ป่วย ญาติ เจ้าหน้าที่ และดูแลสุขภาพ

เราในเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ประเมินประสบการณ์ของผู้ดูแลและเป็นกันเอง
เจ้าหน้าที่ประจำการ ผู้ช่วยพยาบาลกายภาพ therapists ) การดูแลผู้ป่วย delirium ซ้อนทับบน
วิธีการ : ความจำเสื่อมผู้ดูแลและประสบการณ์พนักงานถูกประเมินสามวันหลังจากเพ้อซ้อนทับบนเสื่อม
ความละเอียด ( t0 ) กับแบบสอบถามมาตรฐาน ( การสัมภาษณ์เชิงปริมาณ ) และคำถามปลายเปิด ( การสัมภาษณ์เชิงคุณภาพ
) ; ผู้ดูแลยังประเมินติดตามผลใน 1 เดือน ( T1 ) .
จากทั้งหมด 74 จำนวนรวม ; 33 ผู้ดูแลและ 41 การดูแลสุขภาพ พนักงาน ( 8 พยาบาลกายภาพ
20therapists 13 พนักงานผู้ช่วยพยาบาล / ผู้ช่วยดูแลสุขภาพ ) โดยรวม ทั้งในและระดับความทุกข์ t0 T1 , 5
ของผู้ดูแล และอ่อนในด้านการดูแลสุขภาพ รายงานผู้ดูแล ที่ทั้งสูงและ t0 T1 , ความทุกข์ที่เกี่ยวข้อง
ขาดทุนอย่างต่อเนื่องให้ความสนใจและการวางลูกหูลูกตา / จิต retardation ความไม่เชื่อมโยงกันและ
ภาพหลอนการดูแลสุขภาพของพนักงานที่เกี่ยวข้องกับแต่ละรายการที่เฉพาะเจาะจงของ delirium-o-meter ค่อนข้าง
ต่ำยกเว้นทางกายภาพบำบัด ที่รายงานว่า ระดับของความทุกข์ในการเพิ่ม / เปลี่ยน
ให้ความสนใจและปฐมนิเทศ เฉื่อยชา ลูกหูลูกตา / จิต retardation ความไม่เชื่อมโยงกัน , ภาพลวงตา , ภาพหลอน ,
, ความวิตกกังวลและความกลัวการประเมินเชิงคุณภาพระบุประเภทที่สำคัญของผู้ดูแล และเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ความรู้สึก

เพ้อ . สรุป : การศึกษานี้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับความหมายของประสบการณ์ของการเพ้อในผู้ดูแล
และเจ้าหน้าที่ ความทุกข์ที่เกี่ยวข้องกับการเพ้อซ้อนทับบนภาวะสมองเสื่อมขีดเส้นใต้ความสำคัญของการให้
ฝึกอบรมอย่างต่อเนื่องการสนับสนุนและประสบการณ์ทั้งผู้ดูแลและการดูแลสุขภาพพนักงานเพื่อปรับปรุงการดูแลผู้ป่วย delirium
ซ้อนทับบนเสื่อม