The act opens with the barcarolle "

The act opens with the barcarolle "Belle nuit, ô nuit d'amour". Hoffmann falls in love with the courtesan Giulietta and thinks she returns his affections ("Amis, l'amour tendre et rêveur"). Giulietta is not in love with Hoffmann but only seducing him under the orders of Captain Dapertutto, who has promised to give her a diamond if she steals Hoffmann's reflection from a mirror ("Scintille, diamant"). The jealous Schlemil (cf. Peter Schlemihl for a literary antecedent), a previous victim of Giulietta and Dapertutto (he gave Giulietta his shadow), challenges the poet to a duel, but is killed. Nicklausse wants to take Hoffmann away from Venice and goes looking for horses. Meanwhile, Hoffmann meets Giulietta and cannot resist her ("O Dieu! de quelle ivresse"): he gives her his reflection, only to be abandoned by the courtesan, to Dapertutto's great pleasure. Hoffmann tells Dapertutto that his friend Nicklausse will come and save him. Dapertutto prepares a poison to get rid of Nicklausse, but Giulietta drinks it by mistake and drops dead in the poet's arms.

This act is very loosely based on Die Abenteuer der Silvester-Nacht (A New Year's Eve Adventure).

Epilogue[edit]
The tavern in Nuremberg. Hoffmann, drunk, swears he will never love again, and explains that Olympia, Antonia, and Giulietta are three facets of the same person, Stella. They represent, respectively, the young girl's, the musician's, and the courtesan's side of the prima donna. When Hoffmann says he doesn't want to love any more, Nicklausse reveals himself as the Muse and reclaims Hoffmann: "Be reborn a poet! I love you, Hoffmann! Be mine!" The magic of poetry reaches Hoffmann as he sings "O Dieu! de quelle ivresse" once more, ending with "Muse whom I love, I am yours!" At this moment, Stella, who is tired of waiting for Hoffmann to come to her rendezvous, enters the tavern and finds him drunk. The poet tells her to leave ("Farewell, I will not follow you, phantom, spectre of the past"), and Lindorf, who was waiting in the shadows, comes forth. Nicklausse explains to Stella that Hoffmann does not love her any more, but that Councillor Lindorf is waiting for her. Some students enter the room for more drinking, while Stella and Lindorf leave together.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปิดกับ barcarolle "Belle nuit โอกาสปิด nuit d'amour" Hoffmann รักโสเภณี Giulietta และคิดว่า เธอกลับ affections ของเขา (" Amis, l'amour tendre et rêveur ") Giulietta ไม่รัก Hoffmann แต่ติดใจเขาเท่านั้น ตามคำสั่งของกัปตัน Dapertutto ที่มีสัญญาจะให้เพชรเธอถ้าเธอขโมยของ Hoffmann สะท้อนจากกระจก ("Scintille ไดแมนท์") Schlemil อิจฉา (ปีเตอร์ Schlemihl ษสำหรับมาก่อนวรรณกรรม), เหยื่อก่อนหน้าของ Giulietta และ Dapertutto (เขาให้ Giulietta เงาของเขา), ท้าทายกวีเพื่อการต่อสู้ แต่ถูกฆ่าตาย Nicklausse ต้องการ Hoffmann จากเวนิส และไปหาม้า ในขณะเดียวกัน Hoffmann ตรงกับ Giulietta และไม่ต่อต้านของเธอ ("O Dieu ivresse ของ quelle เด"): เขาให้เธอของเขาสะท้อน เท่านั้นที่จะถูกยกเลิก โดยโสเภณี ให้สุขดีของ Dapertutto Hoffmann บอก Dapertutto ว่า Nicklausse เพื่อนของเขาจะมา และช่วยเขา Dapertutto เตรียมพิษกำจัด Nicklausse แต่ Giulietta ดื่มโดยไม่ได้ตั้งใจ และวางตายในอ้อมแขนของกวีพระราชบัญญัตินี้มากผิดปกติอยู่บน Die Abenteuer der Silvester-Nacht (ผจญภัยวันขึ้นปีใหม่ A)[แก้] วาทะโรงเตี๊ยมในนูเรมเบิร์ก Hoffmann เมา สาบานเขาจะไม่รักอีกครั้ง และอธิบายว่า โอลิมเปีย Antonia มี และ Giulietta สามแง่มุมของคนเดียว สเตลล่า พวกเขาแสดง ตามลำดับ เด็กสาว ของนักดนตรี และด้านข้างของโสเภณีของ donna พริ เมื่อ Hoffmann กล่าวว่า ไม่อยากรัก Nicklausse ใด ๆ เพิ่มเติม ให้เห็นเป็นมิวส์ และ reclaims Hoffmann: "จะเกิดกวี ผมรักคุณ Hoffmann เป็นเหมือง" ความมหัศจรรย์ของบทกวีถึง Hoffmann เขาร้อง "O Dieu เดอ quelle ivresse"อีกครั้ง ลงท้ายด้วย" มิวส์อันเป็นที่รัก มยัวส์! " ขณะนี้ Stella ที่เป็นเบื่อรอ Hoffmann มาประชุมของเธอ ป้อนโรงเตี๊ยม และพบว่าเขาเมา กวีบอกเธอทิ้ง ("อำลา ฉันจะไม่ทำตามคุณ ผี สางของอดีต"), และ Lindorf ที่รออยู่ในเงามืด มาไว้ Nicklausse อธิบายให้ Stella ที่ Hoffmann รักเธอ Councillor Lindorf ใด ๆ เพิ่มเติม แต่ที่กำลังรอสำหรับเธอ นักเรียนบางคนใส่ห้องพักสำหรับดื่มเพิ่มเติม ในขณะที่สเตลล่าและ Lindorf ออกจากกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระทำที่จะเปิดกับ Barcarolle "Belle Nuit โอ Nuit d'รัก" Hoffmann ตกหลุมรักกับโสเภณี Giulietta และคิดว่าเธอกลับมารักเขา ("มิร์ท L 'Amour Tendre et rêveur") Giulietta ไม่ได้อยู่ในความรักกับฮอฟ แต่ติดใจเขาอยู่ภายใต้คำสั่งของกัปตัน Dapertutto ที่ได้สัญญาว่าจะให้เพชรของเธอว่าเธอขโมยภาพสะท้อนของฮอฟจากกระจก ("Scintille, Diamant") อิจฉา Schlemil (cf ปีเตอร์ Schlemihl สำหรับก่อนวรรณกรรม) เหยื่อก่อนหน้าของจูเลียตตาและ Dapertutto (เขาให้ Giulietta เงาของเขา) ทำฟาวล์กวีดวล แต่ถูกฆ่าตาย Nicklausse ต้องการที่จะใช้ฮอฟออกไปจากเวนิซและไปหาม้า ในขณะที่ฮอฟได้พบกับจูเลียตตาและไม่สามารถต้านทานของเธอ ("Dieu โอเดอ Quelle ivresse!") เขาทำให้เธอสะท้อนของเขาเท่านั้นที่จะถูกทอดทิ้งจากโสเภณีเพื่อความสุขที่ดีของ Dapertutto Hoffmann Dapertutto บอกว่าเพื่อนของเขา Nicklausse จะมาช่วยเขา Dapertutto เตรียมยาพิษเพื่อกำจัด Nicklausse แต่ Giulietta ดื่มมันโดยไม่ได้ตั้งใจและตายลงในอ้อมแขนของกวี. การกระทำนี้จะขึ้นอยู่มากอย่างอิสระบน Die Abenteuer เดอร์ซิลเว-Nacht (A วันส่งท้ายปีเก่าผจญภัย). บทส่งท้าย [แก้ไข] โรงเตี๊ยมในนูเรมเบิร์ก ฮอฟ, เมาสาบานว่าเขาจะไม่มีวันรักอีกครั้งและอธิบายว่าโอลิมเปียอันโตนีและจูเลียตตาสามแง่มุมของคนคนเดียวกันสเตลล่า พวกเขาเป็นตัวแทนตามลำดับเด็กสาวของนักดนตรีและด้านโสเภณีของพรีมาดอน เมื่อฮอฟกล่าวว่าเขาไม่ต้องการที่จะรักใด ๆ เพิ่มเติม Nicklausse เผยให้เห็นตัวเองเป็น Muse และ reclaims ฮอฟ: "! จะเกิดกวีผมรักคุณ Hoffmann เป็นฉัน" ความมหัศจรรย์ของบทกวีถึง Hoffmann ในขณะที่เขาร้องเพลง "โอ Dieu! เด Quelle ivresse" อีกครั้งที่ลงท้ายด้วย "Muse คนที่ผมรักผมคุณ!" ขณะนี้สเตลล่าที่เป็นเหนื่อยกับการรอคอยสำหรับฮอฟที่จะมาถึงจุดนัดพบของเธอเข้าไปในร้านเหล้าและพบว่าเขาเมา กวีบอกให้เธอออก ("อำลาฉันจะไม่ทำตามที่คุณ, ผี, ปีศาจที่ผ่านมา") และ Lindorf ที่กำลังรออยู่ในเงามืดที่ออกมา Nicklausse อธิบายให้สเตลล่าที่ฮอฟไม่ได้รักเธอได้อีก แต่ที่สมาชิกสภา Lindorf กำลังรอให้เธอ นักเรียนบางคนเข้ามาในห้องสำหรับดื่มมากขึ้นขณะที่สเตลล่าและ Lindorf ไปด้วยกัน