The white-eyed river martin (Pseudo

The white-eyed river martin (Pseudochelidon sirintarae) is a passerine bird, one of only two members of the river martin subfamily of the swallows. Since it has significant differences from its closest relative, the African river martin, it is sometimes placed in its own genus, Eurochelidon. First found in 1968, it is known only from a single wintering site in Thailand, and may be extinct, since it has not been seen since 1980 despite targeted surveys in Thailand and neighbouring Cambodia. It may possibly still breed in China or Southeast Asia, but a Chinese painting initially thought to depict this species was later reassessed as showing pratincoles.

The adult white-eyed river martin is a medium-sized swallow, with mainly glossy greenish-black plumage, a white rump, and a tail which has two elongated slender central tail feathers, each widening to a racket-shape at the tip. It has a white eye ring and a broad, bright greenish-yellow bill. The sexes are similar in appearance, but the juvenile lacks the tail ornaments and is generally browner than the adult. Little is known of the behaviour or breeding habitat of this martin, although like other swallows it feeds on insects caught in flight, and its wide bill suggests that it may take relatively large species. It roosts in reed beds in winter, and may nest in river sandbanks, probably in April or May before the summer rains. It may have been overlooked prior to its discovery because it tended to feed at dawn or dusk rather than during the day.

The martin's apparent demise may have been hastened by trapping, loss of habitat and the construction of dams. The winter swallow roosts at the only known location of this martin have greatly reduced in numbers, and birds using river habitats for breeding have declined throughout the region. The white-eyed river martin is one of only two birds endemic to Thailand, and the country's government has noted this through the issues of a stamp and a high-value commemorative coin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การ (Pseudochelidon sirintarae) ธรเป็นนก passerine หนึ่งสองสมาชิกของวงศ์ย่อยการมาร์ตินเวอร์ของกลืน เนื่องจากมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากญาติใกล้เคียงที่สุด นกนางแอ่นแม่น้ำแอฟริกา บางครั้งมันอยู่ในสกุลของตนเอง Eurochelidon พบครั้งแรก ในปี 1968 มันเป็นที่รู้จักกันจากไซต์ wintering เดียวในประเทศไทยเท่านั้น และอาจจะสูญพันธุ์ เนื่องจากไม่พบตั้งแต่ 1980 แม้ว่าการสำรวจเป้าหมายในประเทศไทยและกัมพูชา มันอาจจะยังผสมพันธุ์ในจีนหรือเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่ภายหลังถูก reassessed จีนวาดภาพความคิดเพื่อแสดงสายพันธุ์นี้เริ่มเป็น pratincolesธรผู้ใหญ่จะเป็นขนาดกลาง กลืนส่วนใหญ่เคลือบเขียว-ดำนก เนื้อที่ขาว และหางซึ่งมีสองหางกลางยาวเรียวขน แต่ละขยับรูปร่างไม้ที่ปลาย มีแหวนตาขาวและสูตรเขียว-สีเหลืองกว้าง สดใส เพศมีความคล้ายคลึงในลักษณะที่ปรากฏ แต่ขาดเยาวชนหางเครื่องประดับ และเป็น browner โดยทั่วไปกว่าผู้ใหญ่ น้อยเป็นรู้จักของพฤติกรรมหรืออยู่อาศัยเพาะพันธุ์ของมาร์ตินนี้ แม้ว่าเหมือนจับกลืนอื่น ๆ มันกินแมลงบิน และเงินความกว้างแนะนำที่ อาจใช้พันธุ์ค่อนข้างมาก มัน roosts ในเตียงกกในฤดูหนาว และอาจซ้อนในแม่น้ำสันดอนนอก อาจจะในเดือนเมษายนหรือพฤษภาคมก่อนฝนตกฤดูร้อน มันอาจถูกมองข้ามก่อนค้นพบเนื่องจากมันมีแนวโน้มการเลี้ยง ที่รุ่งเช้าหรือพลบค่ำ แทนใน ระหว่างวันตายของมาร์ตินชัดเจนอาจถูกพริบ โดย สูญเสียถิ่นอาศัยและการก่อสร้างเขื่อน ฤดูหนาว roosts กลืนที่ตำแหน่งของมาร์ตินนี้รู้จักเพียงมีมากลดตัวเลข และปฏิเสธการใช้แหล่งที่อยู่อาศัยแม่น้ำสำหรับการเพาะพันธุ์นกในภูมิภาค การธรเป็นนกเฉพาะถิ่นไทยเพียงสองอย่างใดอย่างหนึ่ง และรัฐบาลของประเทศได้ตั้งข้อสังเกตนี้ผ่านปัญหาของแสตมป์และเหรียญระลึกมูลค่าสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธร (Pseudochelidon sirintarae) เป็นนกดังกล่าวเพียงหนึ่งในสองสมาชิกของแม่น้ำมาร์ตินอนุวงศ์ของนกนางแอ่น เพราะมันมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากญาติสนิทของนกนางแอ่นแม่น้ำแอฟริกามันเป็นบางครั้งวางไว้ในสกุลของตัวเอง Eurochelidon พบครั้งแรกในปี 1968 มันเป็นที่รู้จักจากเว็บไซต์หนาวเดียวคือในประเทศไทยและอาจจะสูญพันธุ์เพราะมันยังไม่ได้รับการเห็นตั้งแต่ปี 1980 แม้จะมีการกำหนดเป้าหมายการสำรวจในประเทศไทยและกัมพูชา มันอาจจะยังคงขยายพันธุ์ในประเทศจีนหรือเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่ภาพวาดจีนเริ่มคิดที่จะพรรณนาสายพันธุ์นี้ได้รับการประเมินภายหลังการแสดง pratincoles. ผู้ใหญ่นกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธรเป็นนกนางแอ่นขนาดกลางที่มีส่วนใหญ่มันวาวสีเขียวสีดำขนนก ตะโพกสีขาวและหางซึ่งมีสองยาวเรียวขนหางกลางแต่ละขยับขยายไปแร็กเกตรูปร่างที่ปลาย มันมีแหวนตาสีขาวและกว้างบิลสีเขียวสีเหลืองสดใส เพศมีลักษณะที่คล้ายคลึง แต่เด็กและเยาวชนขาดเครื่องประดับหางและโดยทั่วไปสีน้ำตาลกว่าผู้ใหญ่ ไม่ค่อยมีใครรู้จักพฤติกรรมการผสมพันธุ์หรือที่อยู่อาศัยของมาร์ตินนี้แม้ว่าเหมือนนกนางแอ่นอื่น ๆ ก็จับแมลงกินในเที่ยวบินและการเรียกเก็บเงินกว้างของมันบ่งบอกว่าอาจต้องใช้สายพันธุ์ที่ค่อนข้างใหญ่ มัน roosts ในเตียงกกในช่วงฤดูหนาวและอาจทำรังอยู่ในสันดอนแม่น้ำอาจจะอยู่ในเดือนเมษายนหรือพฤษภาคมก่อนที่จะมีฝนตกในช่วงฤดูร้อน มันอาจจะถูกมองข้ามไปก่อนที่จะมีการค้นพบของมันเพราะมันมีแนวโน้มที่จะกินในยามเช้าหรือค่ำมากกว่าในระหว่างวัน. การตายที่เห็นได้ชัดของมาร์ตินอาจมีการรีบเร่งโดยการวางกับดัก, การสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยและการก่อสร้างเขื่อน roosts ฤดูหนาวนกนางแอ่นที่สถานที่ที่รู้จักกันเท่านั้นของมาร์ตินนี้ได้ลดลงอย่างมากในตัวเลขและนกที่อยู่อาศัยโดยใช้แม่น้ำสำหรับการเพาะพันธุ์ได้ลดลงทั่วทั้งภูมิภาค นกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธรเป็นเพียงหนึ่งในสองนกถิ่นไทยและรัฐบาลของประเทศที่ได้ตั้งข้อสังเกตนี้ผ่านปัญหาของแสตมป์และมีมูลค่าสูงเหรียญที่ระลึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขาวตาแม่น้ำ มาร์ติน ( ตาพอง ) เป็น passerine นกเป็นหนึ่งในเพียงสองสมาชิกของนกนางแอ่นแม่น้ำ subfamily ของนกนางแอ่น เพราะมันมีความแตกต่างจากของใกล้ญาติ , แอฟริกันนกนางแอ่นแม่น้ำ บางครั้งก็จัดอยู่ในประเภทของตัวเอง eurochelidon . พบครั้งแรกในค.ศ. 1968 เป็นที่รู้จักกันเท่านั้น จาก เดียว นอกจากนี้เว็บไซต์ในประเทศไทย และอาจจะสูญพันธุ์เพราะมันไม่เคยเห็นมาตั้งแต่ปี 1980 แม้จะมีเป้าหมายการสำรวจในประเทศไทยและประเทศเพื่อนบ้าน กัมพูชา มันอาจจะยังเลี้ยงในจีน หรือเอเชีย แต่ภาพเขียนจีน ในตอนแรกคิดว่าจะพรรณนาชนิดนี้ภายหลังถูก reassessed เป็นแสดง pratincoles .ผู้ใหญ่ขาวตาแม่น้ำมาร์ตินเป็นนกนางแอ่นขนาดกลาง ที่มีขนสีดำมันวาวสีเขียวเป็นหลัก เป็น หางขาว หางเรียวยาว กลาง ซึ่งมี 2 หางขนนกแต่ละขยับขยายให้ไม้รูปร่างที่ปลาย มันมีวงแหวนสีขาว ตา และ กว้าง สว่างสีเหลืองสีเขียวบิล เพศมีลักษณะคล้าย แต่เยาวชนขาดเครื่องประดับหางและโดยทั่วไป browner กว่าผู้ใหญ่ น้อยเป็นที่รู้จักของพฤติกรรมหรือพันธุ์ที่อยู่อาศัยของมาร์ติน นี้ ถึงแม้จะชอบกลืนมันฟีดอื่น ๆจับแมลงบิน และบิลกว้างของมันแสดงให้เห็นว่ามันอาจใช้ชนิดขนาดค่อนข้างใหญ่ ที่พักใน รีดมันเตียงในฤดูหนาว และอาจจะสร้างรังอยู่ใน Caen แม่น้ำอาจจะในเดือนเมษายนหรือพฤษภาคม ก่อนฝนฤดูร้อน มันอาจจะถูกมองข้าม ก่อนที่จะมีการค้นพบของมันเพราะมันมีแนวโน้มที่จะป้อนในยามเช้าหรือเย็นมากกว่าในระหว่างวันมาร์ตินเห็นการตายอาจจะรีบเข้า สูญเสียที่อยู่อาศัย และการก่อสร้างเขื่อน ฤดูหนาวนกนางแอ่นที่รู้จักสถานที่พักของมาร์ตินนี้ได้ลดลงอย่างมากในตัวเลขและแหล่งเพาะพันธุ์นกใช้แม่น้ำเพิ่มขึ้นทั่วทั้งภูมิภาค นกนางแอ่นแม่น้ำตาสีขาวเป็นหนึ่งในเพียงสองนกเฉพาะถิ่นในประเทศไทย และรัฐบาลของประเทศได้ระบุไว้นี้ ผ่านปัญหาของแสตมป์และสูงค่าที่ระลึกเหรียญ