John Anthony Randoll Blacking (1928

John Anthony Randoll Blacking (1928 – 1990) was a British ethnomusicologist and social anthropologist.

John Blacking was educated at Salisbury Cathedral School and at King's College, Cambridge, where he was a pupil of the illustrious anthropologist, Meyer Fortes.

After serving with the British Army in Malaysia, he was employed by Hugh Tracey in the International Library of African Music (ILAM) and further studied music and culture of the Venda people in South Africa in the 1950s and 1960s. In 1965 he was awarded a Ph.D. (D Litt, rather) from the University of the Witwatersrand for his work on Venda children's songs, and in the same year he was made Professor and Head of the Department of Social Anthropology.[1]

In the field of ethnomusicology, Blacking is known for his early and energetic advocacy of an anthropological perspective in the study of music (others are David McAllester [1916-2006] and Alan Merriam [1923-1980]).

He spent most of his later academic career at Queen's University Belfast, in Northern Ireland, where he was professor of social anthropology from 1970 until his death in 1990. Many of his ideas about the social impact of music can be found in his 1973 book How Musical is Man?. In this highly influential book, Blacking called for a study of music as "Humanly Organized Sound" (that's the title of Chapter One), arguing that "it is the activities of Man the Music Maker that are of more interest and consequence to humanity than the particular musical achievements of Western man",[2] and that "no musical style has 'its own terms': its terms are the terms of its society and culture".[3]

His other books include Venda Children's Songs (1967), one of the first ethnomusicological works to focus directly on the interpenetration of music and culture, Anthropology of the Body (London:Academic Press,1977) and A Commonsense View of All Music: reflections on Percy Grainger's contribution to ethnomusicology and music education (Cambridge: Cambridge University Press, 1989).

The Callaway Centre in University of Western Australia holds an archive of his field notes and tapes, the John Blacking Collection. He wrote and presented a series, Dancing, for Ulster Television. John Blacking House was named in Belfast, in honour of his involvement with the Open Door Housing Association.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอห์นแอนโธนี Randoll ขัด (1928 - 1990) เป็นอังกฤษนักมานุษยวิทยา ethnomusicologist และสังคม. จอห์นขัดได้รับการศึกษาที่โรงเรียนมหาวิหารซอลและที่คิงส์คอลเลจเคมบริดจ์ซึ่งเขาเป็นลูกศิษย์ของนักมานุษยวิทยาชื่อเสียงที่เมเยอร์ Fortes. หลังจากที่ให้บริการกับอังกฤษ กองทัพมาเลเซียเขาถูกจ้างโดยฮิวจ์ Tracey ในห้องสมุดนานาชาติดนตรีแอฟริกัน (Ilam) และเรียนดนตรีต่อไปและวัฒนธรรมของคนเวนดาในแอฟริกาใต้ในปี 1950 และ 1960 ในปี 1965 เขาได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิต (D Litt ค่อนข้าง) จากมหาวิทยาลัย Witwatersrand สำหรับการทำงานของเขาในเพลงของเด็กเวนดาและในปีเดียวกันเขาเป็นศาสตราจารย์และหัวหน้าภาควิชามานุษยวิทยาสังคม. [1] ในด้านการดนตรีที่ขัดเป็นที่รู้จักกัน สำหรับการสนับสนุนในช่วงต้นและพลังของเขาในมุมมองของมานุษยวิทยาในการศึกษาดนตรี (ที่คนอื่นจะเดวิด McAllester [1916-2006] และอลันเมอร์เรียม [1923-1980]). เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในอาชีพของเขาในภายหลังทางวิชาการที่มหาวิทยาลัยควีนเบลฟัสต์ในภาคเหนือ ไอร์แลนด์ซึ่งเขาเป็นศาสตราจารย์ด้านมานุษยวิทยาสังคมจาก 1970 จนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1990 หลายความคิดของเขาเกี่ยวกับผลกระทบทางสังคมของเพลงที่สามารถพบได้ในปี 1973 หนังสือของเขาเป็นวิธีดนตรีผู้ชาย ?. ในหนังสือเล่มนี้มีอิทธิพลอย่างมาก, ปิดไฟที่เรียกว่าการศึกษาของเพลงเป็น "มนุษย์ปุถุชนจัดเสียง" (นั่นเป็นเรื่องของบทที่หนึ่ง) เถียงว่า "มันเป็นกิจกรรมของมนุษย์ชงเพลงที่เป็นที่สนใจมากขึ้นและมีผลต่อมนุษยชาติกว่า ความสำเร็จทางดนตรีโดยเฉพาะอย่างยิ่งของคนตะวันตก "[2] และบอกว่า" สไตล์ดนตรีไม่มีมี 'เงื่อนไขของตัวเอง:. แง่ของมันเป็นเงื่อนไขของสังคมและวัฒนธรรม "[3] หนังสือเล่มอื่น ๆ ของเขา ได้แก่ เพลงเด็กเวนดาฯ (1967) ซึ่งเป็นหนึ่งในผลงานที่ ethnomusicological แรกที่จะมุ่งเน้นโดยตรงบนแทรกซึมของดนตรีและวัฒนธรรมมานุษยวิทยาของร่างกาย (อังกฤษ: นักวิชาการสื่อมวลชน 1977) และ A commonsense มุมมองของเพลงทั้งหมด: การสะท้อนความเห็นเกี่ยวกับผลงานเพอร์ซี่เกรนเจอร์ในการดนตรีและการศึกษาดนตรี (เคมบริดจ์ :. Cambridge University Press, 1989) คัลลาเวย์ศูนย์ University of Western Australia ถือเก็บบันทึกด้านของเขาและเทป, จอห์นคอลเลกชันขัด เขาเขียนและนำเสนอชุดเต้นรำสำหรับคลุมโทรทัศน์ จอห์นปิดไฟบ้านมีชื่ออยู่ในเบลฟาสในเกียรติของการมีส่วนร่วมของเขากับเปิดประตูสมาคมสงเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จอห์นแอนโทนี่ randoll ปิดไฟ ( 1928 – 1990 ) เป็น ethnomusicologist ชาวอังกฤษและนักสังคม

จอห์นชนิดคือการศึกษาที่มหาวิหารซอลส์บรีโรงเรียนคิงส์ คอลเลจ เคมบริดจ์ ซึ่งเขาเป็นลูกศิษย์ของนักมานุษยวิทยา illustrious เมเยอร์ fortes

หลังจากที่ให้บริการกับกองทัพอังกฤษในมาเลเซียเขาถูกจ้างโดยฮิวจ์ Tracey ในห้องสมุดดนตรีแอฟริกันนานาชาติ ( อีแลม ) และยังได้เรียนดนตรีและวัฒนธรรมของแวนด้าคนในแอฟริกาใต้ในปี 1950 และ 1960 ในปี 1965 เขาได้รับปริญญาเอก ( D ขยะมากกว่า ) จากมหาวิทยาลัยสำหรับการทำงานของเขาใน Venda เด็กเพลงและในปีเดียวกันเขาเป็นศาสตราจารย์และหัวหน้าภาควิชามานุษยวิทยาสังคม [ 1 ]

ในฟิลด์ของอาจารย์ประจําชนิดเป็นที่รู้จักสำหรับเขาแรก และมีพลังในการมุมมองทางด้านมานุษยวิทยาในการศึกษาดนตรี ( คนอื่นเป็น เดวิด mcallester [ 1916-2006 ] และอลัน แมร์เรียม 1923-1980
[ ] )
เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ของอาชีพของเขาในภายหลัง วิชาการที่ราชินีของมหาวิทยาลัยกลาสโกว์ ,ในภาคเหนือของไอร์แลนด์ที่เขาเป็นศาสตราจารย์ด้านมานุษยวิทยาสังคมจาก 1970 จนถึงความตายของเขาใน 1990 หลายความคิดของเขาเกี่ยวกับผลกระทบทางสังคมของเพลงที่สามารถพบได้ในผู้ชายเป็นอย่างไร หนังสือของเขา 1973 ดนตรี ? ในหนังสือที่มีอิทธิพลสูงนี้ ชนิดที่เรียกว่าการศึกษาดนตรีเป็น " จัดมนุษย์ธรรมดาที่เสียง " ( นั่นคือชื่อของตอนที่ 1 )เถียงว่า " มันเป็นกิจกรรมของคนดนตรี ที่น่าสนใจมากขึ้นและผลต่อมนุษยชาติกว่าดนตรีผลงานโดยเฉพาะของผู้ชายตะวันตก " [ 2 ] และ " ไม่มีสไตล์ดนตรีมี ' เงื่อนไข ' ของตัวเอง : เงื่อนไขของข้อตกลงของสังคมและวัฒนธรรม [ 3 ]

" หนังสืออื่น ๆของเขารวมถึงเพลง Venda เด็ก ( 1967 )หนึ่งในงาน ethnomusicological แรกที่จะมุ่งเน้นโดยตรงในการซึมเข้าไปในวัฒนธรรมดนตรีและ มานุษยวิทยา ของร่างกาย ( ลอนดอน : วิชาการกด , 1977 ) และจริงมุมมองของเพลงทั้งหมด : ภาพสะท้อนของเพอร์ซี่เกรนเจอร์และผลงานดนตรีดนตรีศึกษา ( Cambridge : มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์กด , 1989 ) .

คัลลาเวย์ศูนย์บริการในมหาวิทยาลัยของออสเตรเลียตะวันตกถือถาวรของเขตข้อมูลบันทึกและเทปของเขา , จอห์น แบล็กคิ่ง คอลเลกชัน เขาเขียนและนำเสนอชุด , เต้น , คลุมโทรทัศน์ จอห์น ปิดไฟบ้านเป็นชื่อใน Belfast ในเกียรติของการมีส่วนร่วมของเขากับประตูเปิดที่อยู่อาศัยสมาคม