- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Previous Chapter Next ChapterChapte
Previous Chapter Next Chapter
Chapter 761: An Old Friend….
Meng Hao’s hand slowly tightened around the jade slip.
Although he kept his thoughts concealed deeply in his heart, and would not easily reveal them, Patriarch Song had practiced cultivation for many years, and was able to pick up on some clues from the motion of Meng Hao’s hand. He knew that his gamble had paid off.
Meng Hao took a deep breath, then clasped hands and bowed deeply to Patriarch Song.
“Many thanks!” he said.
He said nothing more than those two words, but to Patriarch Song, that was enough. He nodded and clasped hands in return.
“Meng Hao, my young friend, if you ever go to the Eastern Lands, the Song Clan’s branch there may be able to provide you with some assistance.”
Meng Hao nodded, then, without another word, transformed into a beam of light that shot off into the distance.
Patriarch Song watched him fly off. After a long moment, when Meng Hao was no longer visible, he turned and headed back into the Song Clan ancestral mansion.
As Meng Hao flew through the air, a complex expression could be seen on his face. Images from his childhood appeared in his mind, which had not faded after the passing of years, but were clearer than ever.
“Mom, dad… just… why?
“Why did you have to leave? Why did you leave me behind? Why?! Why would you come to the Song Clan… and not tell me?! You were obviously there!
“WHY?!?!”
Meng Hao felt as if his heart was being stabbed with a knife. These questions had been buried in his heart for far too long, with no answers.
The answers… were in the Eastern Lands!
Finally, Meng Hao sighed and regained his composure. He was a powerful expert who had practiced cultivation for hundreds of years. The only thing that could cause him to lose control was the matter of his father and mother.
“The Eastern Lands,” he thought. “It was always my dream to go there…. That… is where I MUST go!” Decisiveness appeared in his eyes. He took a deep breath and then sped onward.
As evening deepened, he shot forward at top speed. He had called upon the Song Clan and visited the Violet Fate Sect. Now, it was time to return to the Blood Demon Sect and spend the rest of the hundred years with Xu Qing.
Even as he continued along, his gaze was suddenly drawn to something that was happening off in the distance.
“So, it’s him….” he thought, surprised.
Currently, he was in the border region between the Song Clan and the Blood Demon Sect. Fifty kilometers or so from his current position, three streaks of light sped through the air.
Clearly, there were two cultivators chasing a third cultivator. The target was a middle-aged man who wore a blood-stained white robe. From the look on his face, he had experienced many things. He seemed exhausted, and even more so, full of grief.
It was easy to see that once upon a time, he had been incredibly handsome. Now he looked old, but still carried himself with an extraordinary, heroic spirit. However, the years had not been kind to him, and he had undergone a baptism of ruthlessness. Now, his life was one of pain.
“Wang Tengfei, where do you think you can run to now?!”
“You used to be a top Chosen of the Wang Clan, but now you’re nothing more than a stray dog! All you know how to do is run away!”
“What are you running for? Come on, show us some of your skills from all those years ago. You used to be the pinnacle of arrogance! You chased me and my brother for years trying to kill us. Now we finally get to meet again, and you’re running away?!”
“Hahaha! Of course he’s running. There’s no Wang Clan in the Southern Domain anymore! It was wiped out in a single night! Wang Tengfei just got lucky and escaped death! Unfortunately for him, he ran into us here! Wang Tengfei… you’re dead!”
The person being chased was none other than Wang Tengfei!
The pursuers were two middle-aged cultivators with late Core Formation cultivation bases, only half a step away from the Nascent Soul stage. As for Wang Tengfei, he was also in the late Core Formation stage. However, he was clearly wounded, and could do nothing more than flee from his two opponents.
His face was ashen, and filled with intense grief. Apparently, the words spoken by his pursuers stabbed deeply into his heart. After the Wang Clan was destroyed, he had experienced far too many slanderous insults. He had once been Chosen, but in the blink of an eye had turned into an outcast. Originally, he told himself that he could get used to this new situation, but every time he heard words such as those being hurled at him now, they hurt deeply.
It felt as if people were digging his heart out of his chest, and it made the pained expression on his face grow even more intense.
He had been there that night when the Wang Clan was wiped out. He had personally witnessed the Patriarch’s insanity as he slaughtered one clan member after another. That night, it felt as if the sky had fallen.
His father and mother died. His grandfather died. Everyone died,
Chapter 761: An Old Friend….
Meng Hao’s hand slowly tightened around the jade slip.
Although he kept his thoughts concealed deeply in his heart, and would not easily reveal them, Patriarch Song had practiced cultivation for many years, and was able to pick up on some clues from the motion of Meng Hao’s hand. He knew that his gamble had paid off.
Meng Hao took a deep breath, then clasped hands and bowed deeply to Patriarch Song.
“Many thanks!” he said.
He said nothing more than those two words, but to Patriarch Song, that was enough. He nodded and clasped hands in return.
“Meng Hao, my young friend, if you ever go to the Eastern Lands, the Song Clan’s branch there may be able to provide you with some assistance.”
Meng Hao nodded, then, without another word, transformed into a beam of light that shot off into the distance.
Patriarch Song watched him fly off. After a long moment, when Meng Hao was no longer visible, he turned and headed back into the Song Clan ancestral mansion.
As Meng Hao flew through the air, a complex expression could be seen on his face. Images from his childhood appeared in his mind, which had not faded after the passing of years, but were clearer than ever.
“Mom, dad… just… why?
“Why did you have to leave? Why did you leave me behind? Why?! Why would you come to the Song Clan… and not tell me?! You were obviously there!
“WHY?!?!”
Meng Hao felt as if his heart was being stabbed with a knife. These questions had been buried in his heart for far too long, with no answers.
The answers… were in the Eastern Lands!
Finally, Meng Hao sighed and regained his composure. He was a powerful expert who had practiced cultivation for hundreds of years. The only thing that could cause him to lose control was the matter of his father and mother.
“The Eastern Lands,” he thought. “It was always my dream to go there…. That… is where I MUST go!” Decisiveness appeared in his eyes. He took a deep breath and then sped onward.
As evening deepened, he shot forward at top speed. He had called upon the Song Clan and visited the Violet Fate Sect. Now, it was time to return to the Blood Demon Sect and spend the rest of the hundred years with Xu Qing.
Even as he continued along, his gaze was suddenly drawn to something that was happening off in the distance.
“So, it’s him….” he thought, surprised.
Currently, he was in the border region between the Song Clan and the Blood Demon Sect. Fifty kilometers or so from his current position, three streaks of light sped through the air.
Clearly, there were two cultivators chasing a third cultivator. The target was a middle-aged man who wore a blood-stained white robe. From the look on his face, he had experienced many things. He seemed exhausted, and even more so, full of grief.
It was easy to see that once upon a time, he had been incredibly handsome. Now he looked old, but still carried himself with an extraordinary, heroic spirit. However, the years had not been kind to him, and he had undergone a baptism of ruthlessness. Now, his life was one of pain.
“Wang Tengfei, where do you think you can run to now?!”
“You used to be a top Chosen of the Wang Clan, but now you’re nothing more than a stray dog! All you know how to do is run away!”
“What are you running for? Come on, show us some of your skills from all those years ago. You used to be the pinnacle of arrogance! You chased me and my brother for years trying to kill us. Now we finally get to meet again, and you’re running away?!”
“Hahaha! Of course he’s running. There’s no Wang Clan in the Southern Domain anymore! It was wiped out in a single night! Wang Tengfei just got lucky and escaped death! Unfortunately for him, he ran into us here! Wang Tengfei… you’re dead!”
The person being chased was none other than Wang Tengfei!
The pursuers were two middle-aged cultivators with late Core Formation cultivation bases, only half a step away from the Nascent Soul stage. As for Wang Tengfei, he was also in the late Core Formation stage. However, he was clearly wounded, and could do nothing more than flee from his two opponents.
His face was ashen, and filled with intense grief. Apparently, the words spoken by his pursuers stabbed deeply into his heart. After the Wang Clan was destroyed, he had experienced far too many slanderous insults. He had once been Chosen, but in the blink of an eye had turned into an outcast. Originally, he told himself that he could get used to this new situation, but every time he heard words such as those being hurled at him now, they hurt deeply.
It felt as if people were digging his heart out of his chest, and it made the pained expression on his face grow even more intense.
He had been there that night when the Wang Clan was wiped out. He had personally witnessed the Patriarch’s insanity as he slaughtered one clan member after another. That night, it felt as if the sky had fallen.
His father and mother died. His grandfather died. Everyone died,
0/5000
บทก่อนหน้านี้บทต่อไปบท 761: เพื่อนเก่า...เมงเฮามือช้าทำให้รัดกุมรอบใบหยกแม้ว่าเขาเก็บความคิดของเขาที่ซ่อนลึกในหัวใจของเขา และจะไม่สามารถเปิดเผยพวกเขา เพลงพระได้ฝึกฝนเพาะปลูกหลายปี และสามารถรับกับปมบางอย่างจากการเคลื่อนไหวของมือเฮาเมง เขารู้ว่า เขา gamble ได้จ่ายเงินออกเมงเฮาเอาลมหายใจลึก clasped มือ และลงลึกไปเพลงพระ"ขอบคุณมาก" เขากล่าวว่าเขากล่าวว่า อะไรมากกว่าสองคำเหล่านั้น แต่เพลงพระ ที่เพียงพอ เขาเลยต้อง และ clasped มือกลับมา"เฮา เมง เพื่อนสาว ถ้าคุณเคยไปในดินแดนตะวันออก สาขาของกองทัพเพลงมีอาจสามารถให้บริการ"เฮา เมงเลยต้อง จาก นั้น ไม่ มีคำอื่น กลายเป็นลำแสงที่ยิงออกเป็นระยะทางเพลงพระดูเขาบินออก หลังจากช่วงยาว เมื่องเฮาได้ไม่มองเห็นได้ เขาเปิด และหัวกลับเข้าไปในคฤหาสน์ของบรรพบุรุษตระกูลเพลงเป็นเมงเฮาบินผ่านอากาศ นิพจน์ที่ซับซ้อนอาจจะเห็นใบหน้า ภาพวัยเด็กของเขาปรากฏในจิตใจของเขา แต่ที่ไม่ได้จางหายไปหลังจากที่ผ่านมาของปี ได้ชัดเจนกว่าที่เคย"แม่ พ่อ...เพียง...ทำไม"ทำไมคุณต้องได้ปล่อย ทำไมไม่คุณทิ้งฉัน ทำไม คุณจะมาจากกองทัพเพลง... และไม่บอก นอกจากนี้คุณเห็นได้ชัดว่าไม่ได้"ทำไม!"เฮา เมงรู้สึกว่าหัวใจของเขามีถูกแทง ด้วยมีด คำถามเหล่านี้ได้ถูกฝังอยู่ในหัวใจของเขานานเกินไป มีคำตอบไม่คำตอบอยู่ในดินแดนตะวันออกสุดท้าย เมงเฮาถอนหายใจ และคืนความสงบของเขา เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังที่มีประสบการณ์เพาะปลูกหลายร้อยปี สิ่งเดียวที่อาจทำให้เขาสูญเสียการควบคุมคือ เรื่องของพ่อและแม่ของเขา"ตะวันออกดินแดน ที่เขาคิด "เป็นความฝันของฉันจะไป... ว่าเป็นที่ผมต้องไป! " Decisiveness ที่ปรากฏในดวงตาของเขา เขาเอาหายใจลึก ๆ และเร่งเป็นต้นไปเป็นเย็นกราว เขาถ่ายที่ความเร็วไปข้างหน้า เขาเรียกร้องกองทัพเพลง และนิกายชะตากรรมสีม่วงเข้าชม ตอนนี้ มันเป็นเวลาเพื่อกลับไปนิกายอสูรโลหิต และใช้เวลาเหลือของร้อยปีกับ Xu Qingแม้ในขณะที่เขายังคงตาม สายตาของเขาก็มากับสิ่งที่เกิดขึ้นปิดในระยะไกล"ดังนั้น มันเป็นเขา..." เขาคิด ประหลาดใจในปัจจุบัน พระองค์ในภูมิภาคชายแดนระหว่างกองทัพเพลงและนิกายปีศาจโลหิต ห้าสิบกิโลเมตรหรือจากตำแหน่งปัจจุบันของเขา สามเส้นแสงเร่งผ่านอากาศอย่างชัดเจน ถูกไล่ที่เกษตรกรสามเครื่องพรวนดินสอง เป้าหมายคือ คนวัยกลางคนที่สวมเสื้อคลุมสีขาวที่เปื้อนเลือด จากรูปลักษณ์บนใบหน้าของเขา เขามีประสบการณ์หลายสิ่งหลายอย่าง เขาดูเหมือน หมด และดังนั้นยิ่ง เต็มรูปแบบ ของความเศร้าโศกIt was easy to see that once upon a time, he had been incredibly handsome. Now he looked old, but still carried himself with an extraordinary, heroic spirit. However, the years had not been kind to him, and he had undergone a baptism of ruthlessness. Now, his life was one of pain.“Wang Tengfei, where do you think you can run to now?!”“You used to be a top Chosen of the Wang Clan, but now you’re nothing more than a stray dog! All you know how to do is run away!”“What are you running for? Come on, show us some of your skills from all those years ago. You used to be the pinnacle of arrogance! You chased me and my brother for years trying to kill us. Now we finally get to meet again, and you’re running away?!”“Hahaha! Of course he’s running. There’s no Wang Clan in the Southern Domain anymore! It was wiped out in a single night! Wang Tengfei just got lucky and escaped death! Unfortunately for him, he ran into us here! Wang Tengfei… you’re dead!”The person being chased was none other than Wang Tengfei!The pursuers were two middle-aged cultivators with late Core Formation cultivation bases, only half a step away from the Nascent Soul stage. As for Wang Tengfei, he was also in the late Core Formation stage. However, he was clearly wounded, and could do nothing more than flee from his two opponents.His face was ashen, and filled with intense grief. Apparently, the words spoken by his pursuers stabbed deeply into his heart. After the Wang Clan was destroyed, he had experienced far too many slanderous insults. He had once been Chosen, but in the blink of an eye had turned into an outcast. Originally, he told himself that he could get used to this new situation, but every time he heard words such as those being hurled at him now, they hurt deeply.It felt as if people were digging his heart out of his chest, and it made the pained expression on his face grow even more intense.He had been there that night when the Wang Clan was wiped out. He had personally witnessed the Patriarch’s insanity as he slaughtered one clan member after another. That night, it felt as if the sky had fallen.His father and mother died. His grandfather died. Everyone died,
การแปล กรุณารอสักครู่..
ก่อนหน้านี้บทบทต่อไป
บทที่ 761:. เพื่อนเก่า ... . มือเม้งเฮาช้ารัดกุมรอบใบหยกแม้ว่าเขาเก็บความคิดของเขาปกปิดลึกในหัวใจของเขาและจะไม่ได้อย่างง่ายดายเปิดเผยพวกเขาสังฆราชเพลงได้รับการฝึกฝนการเพาะปลูกมานานหลายปีและ ก็สามารถที่จะรับเบาะแสจากการเคลื่อนไหวของมือเม้ง Hao ของ เขารู้ว่าการเล่นการพนันของเขาได้จ่ายเงินออก. เม้งเฮาเอาลมหายใจลึก ๆ แล้วพนมมือกราบลงอย่างมากให้กับพระสังฆราชเพลง. "ขอบคุณมาก!" เขากล่าว. เขาบอกว่าไม่มีอะไรมากไปกว่าทั้งสองคำ แต่พระสังฆราชเพลงที่เป็น พอ. เขาพยักหน้าและพนมมือในการกลับมา. "เม้งเฮาเพื่อนสาวของฉันหากคุณเคยไปดินแดนตะวันออกสาขาเพลงตระกูลอาจจะมีความสามารถที่จะให้ความช่วยเหลือบาง." เม้งเฮาพยักหน้าแล้วโดยไม่พูดอะไรอีก , กลายเป็นลำแสงที่ยิงออกไปในระยะทางที่. พระสังฆราชเพลงดูเขาบินออก หลังจากช่วงเวลาที่ยาวเมื่อเม้งเฮาก็ไม่สามารถมองเห็นเขาหันและมุ่งหน้ากลับเข้ามาในคฤหาสน์ของบรรพบุรุษตระกูลซ่ง. ในฐานะที่เป็นเม้งเฮาบินผ่านอากาศ, การแสดงออกที่ซับซ้อนอาจจะเห็นบนใบหน้าของเขา ภาพจากวัยเด็กของเขาปรากฏตัวขึ้นในใจของเขาซึ่งไม่เคยจางหายไปหลังจากที่ผ่านไปของปีที่ผ่านมา แต่ก็ชัดเจนกว่าที่เคย. "พ่อแม่ ... เพียงแค่ ... ทำไม? " ทำไมคุณต้องออก? คุณไม่ปล่อยให้ฉันทำไมหลัง? ทำไม?! ทำไมคุณจะมาถึงเพลงแซ่ ... และไม่บอกฉัน ?! คุณเห็นได้ชัดว่ามี! "ทำไม?!?!" เม้งเฮารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกแทงด้วยมีด คำถามเหล่านี้ได้รับการฝังอยู่ในหัวใจของเขานานเกินไปกับคำตอบไม่มี. คำตอบ ... อยู่ในดินแดนตะวันออก! สุดท้ายเม้งเฮาถอนหายใจและคืนความสงบของเขา เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพที่ได้รับการฝึกฝนการเพาะปลูกมานับร้อยปี สิ่งเดียวที่จะทำให้เขาสูญเสียการควบคุมเป็นเรื่องของพ่อและแม่ของเขา. the "ดินแดนตะวันออก" เขาคิดว่า "มันเป็นความฝันของฉันไปที่นั่น ... ... นั่นคือที่ที่ผมต้องไป! "เด็ดขาดปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา เขาเอาหายใจลึก ๆ แล้วเร่งเป็นต้นไป. ในฐานะที่เป็นตอนเย็นลึกเขายิงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง เขาได้เรียกร้องเพลงตระกูลและเยี่ยมชมม่วงโชคชะตานิกาย ตอนนี้มันเป็นเวลาที่จะกลับไปที่เลือดปีศาจนิกายและการใช้จ่ายส่วนที่เหลือของร้อยปีกับเสี่ยวชิง. แม้ในขณะที่เขายังคงตามสายตาของเขาก็ถูกดึงกึกกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ห่างออก. "ดังนั้นจึงเป็นเขา ... . "เขาคิดว่าแปลกใจ. ขณะนี้เขาอยู่ในพื้นที่ชายแดนระหว่างเพลงตระกูลและเลือดปีศาจนิกาย ห้าสิบกิโลเมตรหรือดังนั้นจากตำแหน่งปัจจุบันของเขาสามลายเส้นของแสงวิ่งผ่านอากาศ. เห็นได้ชัดว่ามีอยู่สองเครื่องคราดไล่เกษตรกรที่สาม เป้าหมายเป็นชายวัยกลางคนที่สวมเลือดเปื้อนเสื้อคลุมสีขาว จากรูปลักษณ์บนใบหน้าของเขาที่เขาเคยมีประสบการณ์หลายสิ่งหลายอย่าง ดูเหมือนว่าเขาหมดและมากยิ่งขึ้นเพื่อให้เต็มไปด้วยความเศร้าโศก. มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเห็นว่ากาลครั้งหนึ่งเขาได้รับการหล่ออย่างไม่น่าเชื่อ ตอนนี้เขาดูเก่า แต่ยังคงดำเนินการด้วยตัวเองพิเศษ, วิญญาณวีรชน แต่ปีที่ผ่านมาไม่เคยใจดีกับเขาและเขาได้รับการล้างบาปของความเหี้ยมโหด ตอนนี้ชีวิตของเขาเป็นหนึ่งในความเจ็บปวด. "วัง Tengfei ที่คุณคิดว่าคุณสามารถทำงานได้ถึงตอนนี้ ?!" "คุณเคยเป็นด้านบนได้รับการแต่งตั้งของวังแซ่ แต่ตอนนี้คุณไม่มีอะไรมากกว่าสุนัขจรจัด! ทั้งหมดที่คุณรู้วิธีที่จะทำคือการเรียกออกไป! " " คุณมีอะไรวิ่ง? Come on, แสดงให้เราเห็นบางส่วนของทักษะของคุณจากทุกปีที่ผ่านมา คุณเคยเป็นสุดยอดของความหยิ่ง! คุณไล่ผมและพี่ชายของฉันสำหรับปีพยายามที่จะฆ่าเรา ตอนนี้เราจนได้รับที่จะพบกันอีกครั้งและคุณกำลังวิ่งหนี ?! " " ฮ่า ๆ ๆ ๆ ! แน่นอนว่าเขาทำงาน ไม่มีวังแซ่ในโดเมนภาคใต้อีกต่อไป! มันถูกเช็ดออกในคืนเดียว! วัง Tengfei เพียงแค่มีโชคดีและรอดตาย! แต่โชคร้ายสำหรับเขาเขาวิ่งเข้าไปในเราได้ที่นี่! วัง Tengfei ... คุณตาย! " คนถูกไล่ล่าไม่มีใครอื่นนอกจากวัง Tengfei! ไล่ล่าสองเครื่องคราดวัยกลางคนที่มีแกนปลายเพาะปลูกสร้างฐานเพียงครึ่งหนึ่งของขั้นตอนออกไปจากระยะตั้งไข่วิญญาณ ในฐานะที่เป็นวัง Tengfei เขาก็ยังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนาหลักปลาย แต่เขาได้รับบาดเจ็บอย่างชัดเจนและสามารถทำอะไรมากไปกว่าหนีจากสองฝ่ายตรงข้ามของเขา. ใบหน้าของเขาคือซีดและเต็มไปด้วยความโศกเศร้าที่รุนแรง เห็นได้ชัดว่าคำพูดโดยที่ไล่ล่าเขาแทงลึกลงไปในหัวใจของเขา หลังจากถูกทำลายวังแซ่เขาเคยมีประสบการณ์ด่าใส่ร้ายไกลมากเกินไป เขาได้รับเลือกครั้งเดียว แต่ในพริบตาได้กลายเป็นคนจรจัด แต่เดิมเขาบอกตัวเองว่าเขาจะได้รับการใช้ในสถานการณ์ใหม่นี้ แต่ทุกครั้งที่เขาได้ยินคำพูดเช่นผู้ที่ถูกโยนไปที่เขาตอนนี้พวกเขาเจ็บช้ำน้ำใจ. มันรู้สึกราวกับว่ามีคนถูกขุดหัวใจของเขาออกจากหน้าอกของเขาและมัน ทำให้การแสดงออกเจ็บปวดบนใบหน้าของเขาเติบโตได้รุนแรงมากขึ้น. เขาเคยมีคืนนั้นเมื่อวังแซ่ถูกเช็ดออก เขาได้เห็นบุคคลวิกลจริตพระสังฆราชในขณะที่เขาฆ่าสมาชิกตระกูลหนึ่งหลังจากที่อื่น คืนนั้นมันรู้สึกราวกับว่าท้องฟ้าได้ลดลง. พ่อและแม่ของเขาเสียชีวิต ปู่ของเขาเสียชีวิต ทุกคนเสียชีวิต
บทที่ 761:. เพื่อนเก่า ... . มือเม้งเฮาช้ารัดกุมรอบใบหยกแม้ว่าเขาเก็บความคิดของเขาปกปิดลึกในหัวใจของเขาและจะไม่ได้อย่างง่ายดายเปิดเผยพวกเขาสังฆราชเพลงได้รับการฝึกฝนการเพาะปลูกมานานหลายปีและ ก็สามารถที่จะรับเบาะแสจากการเคลื่อนไหวของมือเม้ง Hao ของ เขารู้ว่าการเล่นการพนันของเขาได้จ่ายเงินออก. เม้งเฮาเอาลมหายใจลึก ๆ แล้วพนมมือกราบลงอย่างมากให้กับพระสังฆราชเพลง. "ขอบคุณมาก!" เขากล่าว. เขาบอกว่าไม่มีอะไรมากไปกว่าทั้งสองคำ แต่พระสังฆราชเพลงที่เป็น พอ. เขาพยักหน้าและพนมมือในการกลับมา. "เม้งเฮาเพื่อนสาวของฉันหากคุณเคยไปดินแดนตะวันออกสาขาเพลงตระกูลอาจจะมีความสามารถที่จะให้ความช่วยเหลือบาง." เม้งเฮาพยักหน้าแล้วโดยไม่พูดอะไรอีก , กลายเป็นลำแสงที่ยิงออกไปในระยะทางที่. พระสังฆราชเพลงดูเขาบินออก หลังจากช่วงเวลาที่ยาวเมื่อเม้งเฮาก็ไม่สามารถมองเห็นเขาหันและมุ่งหน้ากลับเข้ามาในคฤหาสน์ของบรรพบุรุษตระกูลซ่ง. ในฐานะที่เป็นเม้งเฮาบินผ่านอากาศ, การแสดงออกที่ซับซ้อนอาจจะเห็นบนใบหน้าของเขา ภาพจากวัยเด็กของเขาปรากฏตัวขึ้นในใจของเขาซึ่งไม่เคยจางหายไปหลังจากที่ผ่านไปของปีที่ผ่านมา แต่ก็ชัดเจนกว่าที่เคย. "พ่อแม่ ... เพียงแค่ ... ทำไม? " ทำไมคุณต้องออก? คุณไม่ปล่อยให้ฉันทำไมหลัง? ทำไม?! ทำไมคุณจะมาถึงเพลงแซ่ ... และไม่บอกฉัน ?! คุณเห็นได้ชัดว่ามี! "ทำไม?!?!" เม้งเฮารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกแทงด้วยมีด คำถามเหล่านี้ได้รับการฝังอยู่ในหัวใจของเขานานเกินไปกับคำตอบไม่มี. คำตอบ ... อยู่ในดินแดนตะวันออก! สุดท้ายเม้งเฮาถอนหายใจและคืนความสงบของเขา เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพที่ได้รับการฝึกฝนการเพาะปลูกมานับร้อยปี สิ่งเดียวที่จะทำให้เขาสูญเสียการควบคุมเป็นเรื่องของพ่อและแม่ของเขา. the "ดินแดนตะวันออก" เขาคิดว่า "มันเป็นความฝันของฉันไปที่นั่น ... ... นั่นคือที่ที่ผมต้องไป! "เด็ดขาดปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา เขาเอาหายใจลึก ๆ แล้วเร่งเป็นต้นไป. ในฐานะที่เป็นตอนเย็นลึกเขายิงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง เขาได้เรียกร้องเพลงตระกูลและเยี่ยมชมม่วงโชคชะตานิกาย ตอนนี้มันเป็นเวลาที่จะกลับไปที่เลือดปีศาจนิกายและการใช้จ่ายส่วนที่เหลือของร้อยปีกับเสี่ยวชิง. แม้ในขณะที่เขายังคงตามสายตาของเขาก็ถูกดึงกึกกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ห่างออก. "ดังนั้นจึงเป็นเขา ... . "เขาคิดว่าแปลกใจ. ขณะนี้เขาอยู่ในพื้นที่ชายแดนระหว่างเพลงตระกูลและเลือดปีศาจนิกาย ห้าสิบกิโลเมตรหรือดังนั้นจากตำแหน่งปัจจุบันของเขาสามลายเส้นของแสงวิ่งผ่านอากาศ. เห็นได้ชัดว่ามีอยู่สองเครื่องคราดไล่เกษตรกรที่สาม เป้าหมายเป็นชายวัยกลางคนที่สวมเลือดเปื้อนเสื้อคลุมสีขาว จากรูปลักษณ์บนใบหน้าของเขาที่เขาเคยมีประสบการณ์หลายสิ่งหลายอย่าง ดูเหมือนว่าเขาหมดและมากยิ่งขึ้นเพื่อให้เต็มไปด้วยความเศร้าโศก. มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเห็นว่ากาลครั้งหนึ่งเขาได้รับการหล่ออย่างไม่น่าเชื่อ ตอนนี้เขาดูเก่า แต่ยังคงดำเนินการด้วยตัวเองพิเศษ, วิญญาณวีรชน แต่ปีที่ผ่านมาไม่เคยใจดีกับเขาและเขาได้รับการล้างบาปของความเหี้ยมโหด ตอนนี้ชีวิตของเขาเป็นหนึ่งในความเจ็บปวด. "วัง Tengfei ที่คุณคิดว่าคุณสามารถทำงานได้ถึงตอนนี้ ?!" "คุณเคยเป็นด้านบนได้รับการแต่งตั้งของวังแซ่ แต่ตอนนี้คุณไม่มีอะไรมากกว่าสุนัขจรจัด! ทั้งหมดที่คุณรู้วิธีที่จะทำคือการเรียกออกไป! " " คุณมีอะไรวิ่ง? Come on, แสดงให้เราเห็นบางส่วนของทักษะของคุณจากทุกปีที่ผ่านมา คุณเคยเป็นสุดยอดของความหยิ่ง! คุณไล่ผมและพี่ชายของฉันสำหรับปีพยายามที่จะฆ่าเรา ตอนนี้เราจนได้รับที่จะพบกันอีกครั้งและคุณกำลังวิ่งหนี ?! " " ฮ่า ๆ ๆ ๆ ! แน่นอนว่าเขาทำงาน ไม่มีวังแซ่ในโดเมนภาคใต้อีกต่อไป! มันถูกเช็ดออกในคืนเดียว! วัง Tengfei เพียงแค่มีโชคดีและรอดตาย! แต่โชคร้ายสำหรับเขาเขาวิ่งเข้าไปในเราได้ที่นี่! วัง Tengfei ... คุณตาย! " คนถูกไล่ล่าไม่มีใครอื่นนอกจากวัง Tengfei! ไล่ล่าสองเครื่องคราดวัยกลางคนที่มีแกนปลายเพาะปลูกสร้างฐานเพียงครึ่งหนึ่งของขั้นตอนออกไปจากระยะตั้งไข่วิญญาณ ในฐานะที่เป็นวัง Tengfei เขาก็ยังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนาหลักปลาย แต่เขาได้รับบาดเจ็บอย่างชัดเจนและสามารถทำอะไรมากไปกว่าหนีจากสองฝ่ายตรงข้ามของเขา. ใบหน้าของเขาคือซีดและเต็มไปด้วยความโศกเศร้าที่รุนแรง เห็นได้ชัดว่าคำพูดโดยที่ไล่ล่าเขาแทงลึกลงไปในหัวใจของเขา หลังจากถูกทำลายวังแซ่เขาเคยมีประสบการณ์ด่าใส่ร้ายไกลมากเกินไป เขาได้รับเลือกครั้งเดียว แต่ในพริบตาได้กลายเป็นคนจรจัด แต่เดิมเขาบอกตัวเองว่าเขาจะได้รับการใช้ในสถานการณ์ใหม่นี้ แต่ทุกครั้งที่เขาได้ยินคำพูดเช่นผู้ที่ถูกโยนไปที่เขาตอนนี้พวกเขาเจ็บช้ำน้ำใจ. มันรู้สึกราวกับว่ามีคนถูกขุดหัวใจของเขาออกจากหน้าอกของเขาและมัน ทำให้การแสดงออกเจ็บปวดบนใบหน้าของเขาเติบโตได้รุนแรงมากขึ้น. เขาเคยมีคืนนั้นเมื่อวังแซ่ถูกเช็ดออก เขาได้เห็นบุคคลวิกลจริตพระสังฆราชในขณะที่เขาฆ่าสมาชิกตระกูลหนึ่งหลังจากที่อื่น คืนนั้นมันรู้สึกราวกับว่าท้องฟ้าได้ลดลง. พ่อและแม่ของเขาเสียชีวิต ปู่ของเขาเสียชีวิต ทุกคนเสียชีวิต
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- คุณเจอบ้านบนเขาไหม
- พวกเราได้เล่นบานาน่าโบ๊ทด้วยกัน
- ความฝันของนักเรียนทุกคน
- สำหรับนักศึกษา แค่วันละ30บาท แต่ถ้าไม่ใช
- แอ้
- สุขสัรต์วันเกิด ขอให้สุขภาพแข็งงแรงอยู่ก
- คุณไปนอนดีกว่าค่ะ You go to sleep tonigh
- To eat something hurriedly and noisily
- ทำการเก็บตัวอย่างน้ำตาลในเเต่ละจุด
- ตีกลอง
- คะแนน cambridge
- Short notice
- ไรเซ็น
- สาขา
- ทำให้ใคร
- เข็มทิศเป็นการส่งผ่านคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า
- ความฝันของนักเรียนทุกคน
- does this fell all right?
- มั่นใจในตัวเอง อย่าคิดว่าตัวเองไม่เก่งเร
- ฉันเชื่อตัวคุณ
- เราเลิกกัน
- พรทิพย์
- Appeals
- Spirit
