The politics of equal dignity has e

The politics of equal dignity has emerged in Western civilization
in two ways, which we could associate with the names
of two standard-bearers, Rousseau and Kant. This doesn’t
mean that all instances of each have been influenced by
these masters (though that is arguably true for the Rousseauean
branch), just that Rousseau and Kant are prominent
early exponents of the two models. Looking at the two models
should enable us to gauge to what extent they are guilty
of the charge of imposing a false homogeneity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีชุมนุมทางการเมืองของศักดิ์ศรีเท่าในอารยธรรมตะวันตกสองวิธี ที่เราสามารถเชื่อมโยงกับชื่อของสอง standard-bearers, Rousseau และ Kant นี้ไม่หมายความ ว่า ได้รับอิทธิพลมาจากอินสแตนซ์ทั้งหมดของแต่ละคนด้วยเหล่านี้มาสเตอร์ (แม้ที่เป็นจริงว่าใน Rousseaueanสาขา), เพียง Rousseau และ Kant โดดเด่นเลขชี้กำลังแรกรุ่นสอง ดูที่รุ่นสองควรช่วยให้เราสามารถวัดการใดจะมีความผิดค่าของสถานะ homogeneity เท็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเมืองของศักดิ์ศรีที่เท่าเทียมกันได้เกิดในอารยธรรมตะวันตก
ในสองวิธีที่เราสามารถเชื่อมโยงกับชื่อ
ของทั้งสองถือเป็นมาตรฐานรูสโซส์และคานท์ นี้ไม่ได้
หมายความว่าทุกกรณีของแต่ละได้รับอิทธิพลจาก
ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ (แม้ว่าที่เป็นเนื้อหาที่เป็นจริงสำหรับ Rousseauean
สาขา) เพียงว่ารูสโซและคานท์มีความโดดเด่น
exponents ต้นของทั้งสองรุ่น มองไปที่สองรุ่น
จะช่วยให้เราสามารถวัดสิ่งที่ขอบเขตที่พวกเขามีความผิด
ของค่าใช้จ่ายในการจัดเก็บภาษีเป็นเนื้อเดียวกันเท็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเมืองของศักดิ์ศรีเท่าเทียมกันได้เกิดขึ้นในอารยธรรมตะวันตก
2 วิธี ซึ่งเราสามารถเชื่อมโยงกับชื่อ
2 bearers มาตรฐานและรุสโซคานต์ . นี้ไม่ได้หมายความว่าทุกกรณีของแต่ละคน

ได้รับอิทธิพลโดยผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ ( แม้เป็น arguably จริงสำหรับ rousseauean
สาขา ) ที่โดดเด่นในช่วงต้นและรุสโซคานต์
เลขยกกำลังของทั้งสองรุ่นมองได้สองแบบ จะช่วยให้เราสามารถวัด

สิ่งที่ขอบเขตที่พวกเขามีความผิดของค่าใช้จ่ายของการรวมตัวที่เป็นเท็จ