Whole ruminal tissue concentrations

Whole ruminal tissue concentrations of DNA, RNA,and N were largely unaffected by treatment, with the exception of a trend for a greater (P = 0.10) DNA concentration for A-SH vs. A-G (Table 6). Consistent with slight directional changes in RNA and N concentrations, RNA:N tended to be greater for A-SH vs. R-SH (P = 0.08) and for A-SH vs. A-G (P = 0.06). Aside from a tendency for decreased (P = 0.10) whole jejunal tissue DNA concentration, dietary MEI did not alter DNA, RNA, and N concentrations of small intestinal whole tissue sections (i.e., duodenum, jejunum, and ileum). However, N:DNA for whole jejunal (P = 0.04) and ileal

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อเยื่อทั้งหมด ruminal ความเข้มข้นของดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอ และ N มีผลกระทบมาก โดยรักษา ยกเว้นแนวโน้มสำหรับการมากขึ้น (P = 0.10) ดีเอ็นเอเข้มข้นสำหรับ A-SH เทียบกับ A-G (ตาราง 6) สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงทิศทางเล็กน้อยในความเข้มข้นของอาร์เอ็นเอและ N, RNA:N มีแนวโน้มจะมากขึ้นสำหรับ A-SH เทียบกับ R-SH (P = 0.08) และสำหรับ A-SH เทียบกับ A-G (P = 0.06) นอกเหนือจากแนวโน้มสำหรับลดลง (P = 0.10) jejunal ทั้งเนื้อเยื่อดีเอ็นเอเข้มข้น เหม่อาหารไม่เปลี่ยนแปลงความเข้มข้นดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอ และ N ส่วนเนื้อเยื่อทั้งลำไส้เล็ก (เช่น duodenum, jejunum และ ileum) อย่างไรก็ตาม N:DNA สำหรับ jejunal ทั้งหมด (P = 0.04) และ ileal

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งความเข้มข้นของเนื้อเยื่อในกระเพาะรูเมนของดีเอ็นเออาร์เอ็นเอและเอ็นได้รับผลกระทบส่วนใหญ่โดยการรักษาด้วยข้อยกเว้นของแนวโน้มสำหรับการมากขึ้น (p = 0.10) ความเข้มข้นของดีเอ็นเอ A-SH กับเอจี (ตารางที่ 6) สอดคล้องกับทิศทางการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในอาร์เอ็นเอและความเข้มข้นของ N, RNA: ยังไม่มีแนวโน้มที่จะมากขึ้นสำหรับ A-SH เทียบกับ R-SH (p = 0.08) และ A-SH กับเอจี (P = 0.06) นอกเหนือจากการมีแนวโน้มที่ลดลงสำหรับ (p = 0.10) ทั้งความเข้มข้นของดีเอ็นเอเนื​​้อเยื่อ jejunal, อาหารเหม่ยไม่ได้เปลี่ยนแปลงดีเอ็นเออาร์เอ็นเอและยังไม่มีความเข้มข้นของส่วนเนื้อเยื่อลำไส้ทั้งขนาดเล็ก (เช่น duodenum, jejunum และ ileum) อย่างไรก็ตามยังไม่มีดีเอ็นเอทั้ง jejunal (p = 0.04) และ ileal

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งความเข้มข้นและเนื้อเยื่อดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอ และ N ส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบจากการรักษาด้วยข้อยกเว้นของแนวโน้มที่มากขึ้น ( P = 0.10 ) ดีเอ็นเอปริมาณ a-sh vs a-g ( ตารางที่ 6 ) สอดคล้องกับทิศทางการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยใน DNA และ RNA ชนิด : N มีแนวโน้มมากขึ้นสำหรับ a-sh vs r-sh ( P = 0.08 ) และ a-sh vs a-g ( p = 0.06 ) นอกเหนือจากแนวโน้มลดลง ( P = 010 ) ทั้ง jejunal เนื้อเยื่อดีเอ็นเอเข้มข้น , อาหารเมไม่ได้ดัดแปลงดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอ และความเข้มข้นของลำไส้ทั้งเล็ก N เนื้อเยื่อส่วน ( เช่น ลำไส้เล็ก ลำไส้เล็กและลำไส้ , ) อย่างไรก็ตาม , N : ดีเอ็นเอทั้งหมด jejunal ( p = 0.04 ) และ ileal