Alexander and Becker (1978, p. 103)

Alexander and Becker (1978, p. 103) argue that the scenario “helps to standardize the social stimulus across respondents and at the same time makes the decision‐making situation more real”. Our approach roughly corresponds to the first two stages of Rest’s (1986) four‐component model of ethical decision making:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อเล็กซานเดอร์และ Becker (1978, p. 103) ยืนยันว่า สถานการณ์ "ช่วยสร้างมาตรฐานกระตุ้นสังคม ทั้งผู้ตอบ และ ที่ทำให้เวลาเดียวกันสถานการณ์ decision‐making มากขึ้นจริง" วิธีของเราประมาณตรงกับขั้นตอนที่สองของรุ่น four‐component (1986) ของส่วนที่เหลือของการตัดสินทางจริยธรรม:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อเล็กซานเดและเบคเกอร์ (1978, น. 103) ยืนยันว่าสถานการณ์ "ช่วยในการสร้างมาตรฐานการกระตุ้นทางสังคมทั่วตอบแบบสอบถามและในเวลาเดียวกันทำให้สถานการณ์การตัดสินใจจริงมากขึ้น" วิธีการของเราประมาณสอดคล้องกับสองขั้นตอนแรกของรูปแบบ (1986) สี่องค์ประกอบส่วนที่เหลือของการตัดสินใจเชิงจริยธรรม:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อเล็กซานเดอร์ และ เบคเกอร์ ( 2521 , หน้า 103 ) ยืนยันว่าสถานการณ์ " ช่วยสร้างมาตรฐานสังคมทั่วกระตุ้นผู้ตอบในเวลาเดียวกัน ทำให้การตัดสินใจ‐ทำให้สถานการณ์จริง " มากกว่า วิธีการของเราประมาณสอดคล้องกับสองขั้นตอนแรกของส่วนที่เหลือ ( 1986 ) สี่‐องค์ประกอบรูปแบบของการตัดสินใจเชิงจริยธรรม :