The Bodhisatta at once began to sho

The Bodhisatta at once began to show signs of being different from the other five hundred children. While the others cried out for their milk, Temiya did not utter a sound. For the first year, his mother and nurses noticed with alarm that he neither cried nor slept, moved nor listened, though his body appeared normal. Knowing that he must feel hunger, they tried to force a sound from him by withholding his milk, at times by starving him for a whole day, but to no avail. In his second year, they tempted him with various cakes and sweets over which the other children fought. But Temiya would say to himself : 'Eat the cakes if you wish for hell', and thus abstained. All kinds of foods, fruits, and toys left him unmoved, though other children grabbed greedily for them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bodhisatta ครั้งเริ่มแสดงสัญญาณของการแตกต่างจากเด็กห้าร้อยอื่น ๆ ในขณะที่คนอื่น ๆ ร้องสำหรับนมของพวกเขา Temiya ไม่ได้ไม่ส่งเสียง ปีแรก พยาบาลและแม่ของเขาพบกับเตือนว่า เขาไม่ร้อง ไม่ไปไหน ย้ายและ ไม่ ฟัง แม้ว่าร่างกายของเขาปรากฏปกติ พวกเขารู้ว่า เขาต้องรู้สึกหิว พยายามเค้นเสียงจากเขา โดยหักณที่จ่ายนมของเขา ในบางครั้งโดยอดอยากเขาทั้งวัน แต่ จะไม่มีประโยชน์ ในปีที่สองของเขา พวกเขาล่อลวงเขา ด้วยเค้กและขนมที่เด็กอื่น ๆ สู้ต่าง ๆ แต่ Temiya จะพูดกับตัวเอง: 'กินเค้กต้องสำหรับนรก' และภาพฯ จึง อาหาร ผลไม้ และของเล่นทุกชนิดเหลือเขา unmoved แม้ว่าเด็กอื่น ๆ คว้าตะกละตะกลามสำหรับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โพธิสัตว์ในครั้งเดียวเริ่มที่จะแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างจากคนอื่น ๆ เด็กห้าร้อย ในขณะที่คนอื่น ๆ ร้องออกมาสำหรับนมของพวกเขา Temiya ไม่ได้เปล่งเสียง สำหรับปีแรกแม่และพยาบาลของเขาสังเกตเห็นมีสัญญาณเตือนว่าเขาไม่ร้องไห้หรือนอนหลับย้ายหรือฟัง แต่ร่างกายของเขาปรากฏตัวขึ้นตามปกติ รู้ว่าเขาจะต้องรู้สึกหิวพวกเขาพยายามที่จะบังคับให้เสียงจากเขาโดยหัก ณ ที่จ่ายนมของเขาในช่วงเวลาที่เขาโดยการอดอาหารทั้งวัน แต่ไม่เป็นประโยชน์ ในปีที่สองของพวกเขาอยากให้เขามีเค้กและขนมหวานต่างๆซึ่งเด็กคนอื่น ๆ ต่อสู้ แต่ Temiya จะพูดกับตัวเอง: 'กินเค้กถ้าคุณต้องการนรก', และงดออกเสียงจึง ทุกชนิดของอาหารผลไม้และของเล่นทิ้งเขาไม่ไหวติง แต่เด็กคนอื่น ๆ คว้าละโมบสำหรับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระโพธิสัตว์เมื่อเริ่มแสดงสัญญาณของการแตกต่างจากอีกห้าร้อยคน ในขณะที่คนอื่นๆร้องไห้ออกสำหรับนมของพวกเขา temiya ไม่เอ่ยเสียง สำหรับปีแรก แม่ พยาบาลสังเกตเห็นสัญญาณเตือนเขาทั้งร้องไห้และหลับไป ไม่ฟัง แม้ว่าร่างกายของเขาปรากฏเป็นปกติ รู้ว่าเขาต้องรู้สึกหิวพวกเขาพยายามบังคับเสียงจากเขา โดยหัก ณที่จ่ายนมของเขาตลอดเวลาด้วยหิวเขาทั้งวัน แต่ไม่เจอ ในปีที่สองของเขา พวกเขาล่อลวงเขาด้วยเค้กและขนมอื่น ๆต่าง ๆซึ่งเด็กทะเลาะกัน แต่ temiya จะพูดกับตัวเอง : " กินเค้ก ถ้าคุณต้องการอะไร และจึงงดออกเสียง . ทุกชนิดของอาหารและผลไม้ ทิ้งเค้าเฉย ของเล่น ,แม้ว่าเด็กอื่นคว้าโลภสำหรับพวกเขา .