The woman held the tea cup between

The woman held the tea cup between two fingers, akin to someone pinching a stone by the riverside, and brought it to her lips, gently sipping.

Chen Chang Sheng used two hands to raise his cup, akin to clasping a Luminous Pearl, and brought it to his lips, gently puffing at the hot tea.

The woman looked at his actions and gave out a silent laugh, an expression that felt indescribably free and natural, it seemed like she was laughing at him being overly careful.

“It’s too hot, there’s no other reason behind it.”

Chen Chang Sheng explained, while being slightly embarrassed. He then remembered that she couldn’t speak and seemed to also have problems with hearing; he placed his teacup on the table and did a few gestures with his hands.

After that, came the tea drinking.

The same as that first time they met each other in the Hundred Herb Garden, the middle-aged woman and youth didn’t converse with each other and only sat down drinking tea; their gazes rarely landing upon each other.

Chen Chang Sheng was used to this kind of atmosphere, reminding him of his Senior; he did not know how his Senior was doing back at the Old Temple in Xi Ning village, nor when would he be willing to travel to the Capital.

What he also didn’t know, was that Mo Yu had sent people to Xi Ning village and found the Old Temple vacant; Taoist Ji and his Senior Yu Ren had disappeared to some unknown location.

Chen Chang Sheng’s gaze fell upon the middle-aged woman for a moment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้หญิงถือถ้วยชาระหว่างสองนิ้ว คล้ายกับคนจับหิน โดยริเวอร์ไซด์ และมาถึงริมฝีปากของเธอ จิบเบา ๆChen Sheng ช้างใช้สองมือยกถ้วยของเขา คล้ายกับกุมไข่มุกเรืองแสง และมาถึงริมฝีปากของเขา ค่อย ๆ พองที่ชาร้อนผู้หญิงมองการกระทำของเขา และให้เสียงหัวเราะเงียบ นิพจน์ที่รู้สึกฟรีบางส่วน และธรรมชาติ มันดูเหมือนเธอก็หัวเราะเขาระมัดระวังมากเกินไป"ก็ร้อนเกินไป ไม่มีเรื่องอื่นอยู่เบื้องหลัง"Chen Sheng ช้างอธิบาย ในขณะที่การอับอายเล็กน้อย เขาจำได้แล้วว่า เธอไม่สามารถพูดคุย และดูเหมือนจะ มีปัญหากับการได้ยิน เขาวางถ้วยน้ำชาของเขาบนโต๊ะ และไม่กี่ท่าทาง ด้วยมือของเขาหลังจากนั้น มาดื่มชาเหมือนกับว่า ครั้งแรกพวกเขาพบกันในสวนสมุนไพรร้อย หญิงวัยกลางคน และเยาวชนไม่ได้สนทนากัน และเพียงนั่งลงดื่มชา gazes ตนไม่ค่อยขึ้นฝั่งเมื่อแต่ละอื่น ๆChen Sheng ช้างใช้กับลักษณะของบรรยากาศ เตือนเขาของเขาอาวุโส เขาไม่รู้วิธีทำอาวุโสเขากลับไปที่วัดเก่าในหมู่บ้านซีหนิง หรือเมื่อเขาจะยินดีที่เดินทางไปยังเมืองหลวงอะไรยังไม่ทราบ ที่ Mo Yu ได้ส่งคนไปหมู่บ้านซีหนิง และพบวัดว่าง ลัทธิเต๋าจิและเขาอาวุโส Yu Ren ได้หายไปกับบางสถานที่ไม่รู้จักเฉินช้าง Sheng จ้องมองอยู่กับผู้หญิงวัยกลางคนช่วง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้หญิงที่ถือถ้วยชาระหว่างสองนิ้วคล้ายกับคนฉกหินโดยริเวอร์ไซด์และนำมันไปริมฝีปากของเธอเบา ๆ จิบ.

เฉินช้าง Sheng ใช้มือทั้งสองข้างจะยกถ้วยของเขาคล้ายกับกุมเรืองแสงเพิร์ลและนำ มันแก่ริมฝีปากของเขาเบา ๆ พองที่ชาร้อน.

ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่การกระทำของเขาและให้ออกหัวเราะเงียบการแสดงออกที่รู้สึกคลุมเครือฟรีและธรรมชาติก็ดูเหมือนว่าเธอได้รับการหัวเราะที่เขามีการระมัดระวังมากเกินไป.

"มันร้อนเกินไป ไม่มีเหตุผลอื่นที่อยู่เบื้องหลังมัน. "

เฉินช้าง Sheng อธิบายในขณะที่เป็นอายเล็กน้อย จากนั้นเขาก็จำได้ว่าเธอไม่สามารถพูดและดูเหมือนจะยังมีปัญหาเกี่ยวกับการได้ยิน เขาวางถ้วยน้ำชาของเขาบนโต๊ะและไม่กี่ท่าทางด้วยมือของเขา.

หลังจากนั้นมาดื่มชา.

เช่นเดียวกับที่ครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกันในร้อยสวนสมุนไพรที่หญิงวัยกลางคนและเยาวชนไม่ได้ พูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ และเพียงนั่งลงดื่มชา อาศัยการมองตาของพวกเขาไม่ค่อยเชื่อมโยงไปถึงเมื่อแต่ละอื่น ๆ .

เฉินช้าง Sheng ได้ถูกใช้ในบรรยากาศแบบนี้ทำให้เขานึกอาวุโสของเขา; เขาไม่ได้รู้วิธีการอาวุโสของเขากำลังทำอะไรกลับมาที่วัดเก่าแก่ในหมู่บ้านจินหนิงหรือเมื่อเขาจะยินดีที่จะเดินทางไปยังเมืองหลวง.

สิ่งที่เขายังไม่ทราบก็คือว่าโมยูได้ส่งคนไปยังหมู่บ้านจินหนิง และพบว่าเป็นวัดเก่าแก่ที่ว่าง; เต๋าจีและเขาอาวุโส Yu Ren ได้หายไปยังสถานที่ที่ไม่รู้จักบาง.

จ้องมอง Chen Sheng ช้างลดลงเมื่อหญิงวัยกลางคนสักครู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้หญิงที่ถือถ้วยชาระหว่างสองนิ้วคล้ายกับใครบางคนหยิกก้อนหินริมน้ำ และพาให้ริมฝีปากเธอเบา ๆจิบ .
เฉินฉาง เซิง ใช้สองมือยกถ้วยของเขาคล้ายกับการเอาไข่มุกเรืองแสง และนำมันที่ริมฝีปากของเขาเบา ๆพองที่น้ำชาร้อน
หญิงสาวมองดูการกระทำของเขาและให้หัวเราะออกมาเงียบ สีหน้าที่รู้สึกอย่างคลุมเครือฟรีและธรรมชาติ ดูเหมือนเธอจะหัวเราะเยาะเขามากไปหน่อย
" มันร้อน ไม่มีอื่น ๆ เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังมัน . "
เฉินฉาง เซิง อธิบาย ในขณะที่เพียงเล็กน้อยอาย จากนั้นเขาก็จำได้ว่าเธอไม่สามารถพูด และดูเหมือนจะยังมีปัญหากับการได้ยิน เขาวางถ้วยชาของเขาบนโต๊ะ และไม่กี่ แสดงท่าทางด้วยมือของเขา
หลังจากนั้น มาดื่มชา
เหมือนครั้งแรกที่พวกเขาพบกันในร้อยสมุนไพรสวน หญิงวัยกลางคน และเยาวชนไม่ได้สนทนากับแต่ละอื่น ๆและเพียงนั่งดื่มน้ำชา ของพวกเขาชื่นชอบ ไม่ค่อยลงบนแต่ละอื่น ๆ
เฉินฉาง เซิง ได้บรรยากาศแบบนี้ เตือนเขาของรุ่นพี่ของเขา เขาไม่รู้ว่ารุ่นพี่เขาทำกันที่วัดเก่าใน ซีหนิง วิลเลจ หรือเมื่อเขาจะเต็มใจที่จะเดินทางไปยังเมืองหลวง
แล้วเขาก็ไม่ได้รู้ ว่า โม ยู ได้ส่งคนไปซีหนิง หมู่บ้าน พบเก่าวัดว่าง ท่านจีและรุ่นพี่ยูเรนหายไปบางส่วนไม่ทราบสถานที่
เฉินฉาง เซิง จ้องล้มเมื่อหญิงวัยกลางคนสักครู่