- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Verb TerminologyThere is a lot of g
Verb Terminology
There is a lot of grammatical terminology associated with verbs. Below are explanations of those used most frequently by grammarians. (There is a more comprehensive list in the Glossary of Terms.)
INFINITIVE FORM
When a verb is preceded by the word to, it is said to be in its infinitive form (i.e., most basic form).
I have to smoke that!
(to smoke - infinitive form of the verb)
PAST TENSE
Verbs which express actions in the past are said to be in the past tense.
He talked with more claret than clarity. (Susan Ertz)
(talked - past tense of the verb to talk)
I ran to the lake.
(ran - past tense of the verb to run)
They were all there.
(were - past tense of the verb to be)
PRESENT TENSE
Verbs which express present actions are said to be in the present tense.
John jumps out the window.
(jumps - present tense of the verb to jump)
Who is ill?
(is - present tense of the verb to be)
He is the kind of a guy who lights up a room just by flicking a switch.
(is - present tense of the verb to be)
(lights up - present tense of the verb to light up)
FUTURE TENSE
Verbs which express actions in the future are said to be in the future tense. These are usually formed by preceding the verb with the word will.
I will take the blame.
(will take - future tense of the verb to take)
They will surrender.
(will surrender - future tense of the verb to surrender)
Give me where to stand, and I will move the earth. (Archimedes, 287-212 BC)
(will move - future tense of the verb to move)
SUBJECT OF A VERB
The person or thing performing the action of the verb is said to be the subject of the verb or the subject of the sentence.
Tony stole the boat.
(Tony - subject of the verb to steal)
Tony is guilty.
(Tony - subject of the verb to be)
Who was that?
(Who - subject of the verb to be, i.e., was)
DIRECT OBJECT OF A VERB
Many verbs perform an action on something. This is called the direct object of the verb.
Terry kissed her hand.
(her hand - direct object of the verb to kiss)
Beverly will eat a whole chicken.
(a whole chicken - direct object of the verb to eat)
INTRANSITIVE VERBS
Some verbs cannot have a direct object. These verbs are said to be intransitive verbs.
The rain fell heavily.
(The rain fell, but it did not perform an action on anything. In this example, the verb to fall is an intransitive verb.)
Jack protested in the street.
(Jack protested, but he did not perform an action on anything. In this example, the verb to protest is an intransitive verb.)
Verbs that can have a direct object (most of them) are called transitive verbs.
Barney copied the answer.
(the answer - direct object of the transitive verb to copy)
INDIRECT OBJECT OF A VERB
Some verbs have two objects, a direct object (see above) and an indirect object. The indirect object is the person or thing for whom the action was performed.
Jamie read the children a story.
(a story - direct object; the children - indirect object)
I will bake him a cake.
(a cake - direct object; him - indirect object)
The postman gives Anne a letter every day.
(a letter - direct object; Anne - indirect object)
PASSIVE SENTENCE
The subject of a sentence does not always do the action of the verb. Sometimes, the action is done to the subject. Such sentences are called passive sentences because the subjects are being passive, i.e., not doing anything.
Carl was arrested.
(Carl is not doing anything, but he is the subject of the sentence.)
(Note: Carl is the subject of the verb to be, i.e., was.)
Passive verbs always comprise two parts (was arrested in this example). The person doing the action of the verb in a passive sentence is usually shown with the word by.
Carl was arrested by PC Adams.
Passive verbs are said to be in the passive voice. Passive sentences are quite useful:
The carpet was damaged. (< passive sentence - no blame)
We damaged the carpet. (< active sentence)
ACTIVE SENTENCE
Active sentences are the opposite to passive sentences (see above). In an active sentence, the subject of the verb performs the action.
We damaged the carpet.
(This is an active sentence. We is the subject.
We damaged the carpet.)
Jamie read a story.
(This is an active sentence. Jamie is the subject.
Jamie read a story.)
CONJUGATION OF VERBS
A verb will change its form a little depending on the subject. For example:
I write / He writes (< write and writes)
The camel laughs / The jackals laugh (< laughs and laugh)
When verbs change in this way, it is known as conjugation. A verb conjugates according to the subject. The subject of a verb can be in one of six forms:
1. I
2. You
3. He / She / It
4. We
5. You
6. They
The first three are the singular forms (known as first person singular, second person singular, and third person singular). The second three are the plural forms (known as first person plural, second person plural and third person plural).
All subjects fit in one of these categories. Camel is like he (i.e., third person singular) and jackals is like they (i.e., third person plural).
This topic rarely causes problems for native English speakers, who conjugate verbs correctly without much thought.
Interestingly, this is the origin of the insurance term third party (insurance for them).
PARTICIPLES
Participles are formed from verbs. There are two types: present participles and past participles. Present participles end ...ing. Past participles have various endings. Below is a table showing some participles:
There is a lot of grammatical terminology associated with verbs. Below are explanations of those used most frequently by grammarians. (There is a more comprehensive list in the Glossary of Terms.)
INFINITIVE FORM
When a verb is preceded by the word to, it is said to be in its infinitive form (i.e., most basic form).
I have to smoke that!
(to smoke - infinitive form of the verb)
PAST TENSE
Verbs which express actions in the past are said to be in the past tense.
He talked with more claret than clarity. (Susan Ertz)
(talked - past tense of the verb to talk)
I ran to the lake.
(ran - past tense of the verb to run)
They were all there.
(were - past tense of the verb to be)
PRESENT TENSE
Verbs which express present actions are said to be in the present tense.
John jumps out the window.
(jumps - present tense of the verb to jump)
Who is ill?
(is - present tense of the verb to be)
He is the kind of a guy who lights up a room just by flicking a switch.
(is - present tense of the verb to be)
(lights up - present tense of the verb to light up)
FUTURE TENSE
Verbs which express actions in the future are said to be in the future tense. These are usually formed by preceding the verb with the word will.
I will take the blame.
(will take - future tense of the verb to take)
They will surrender.
(will surrender - future tense of the verb to surrender)
Give me where to stand, and I will move the earth. (Archimedes, 287-212 BC)
(will move - future tense of the verb to move)
SUBJECT OF A VERB
The person or thing performing the action of the verb is said to be the subject of the verb or the subject of the sentence.
Tony stole the boat.
(Tony - subject of the verb to steal)
Tony is guilty.
(Tony - subject of the verb to be)
Who was that?
(Who - subject of the verb to be, i.e., was)
DIRECT OBJECT OF A VERB
Many verbs perform an action on something. This is called the direct object of the verb.
Terry kissed her hand.
(her hand - direct object of the verb to kiss)
Beverly will eat a whole chicken.
(a whole chicken - direct object of the verb to eat)
INTRANSITIVE VERBS
Some verbs cannot have a direct object. These verbs are said to be intransitive verbs.
The rain fell heavily.
(The rain fell, but it did not perform an action on anything. In this example, the verb to fall is an intransitive verb.)
Jack protested in the street.
(Jack protested, but he did not perform an action on anything. In this example, the verb to protest is an intransitive verb.)
Verbs that can have a direct object (most of them) are called transitive verbs.
Barney copied the answer.
(the answer - direct object of the transitive verb to copy)
INDIRECT OBJECT OF A VERB
Some verbs have two objects, a direct object (see above) and an indirect object. The indirect object is the person or thing for whom the action was performed.
Jamie read the children a story.
(a story - direct object; the children - indirect object)
I will bake him a cake.
(a cake - direct object; him - indirect object)
The postman gives Anne a letter every day.
(a letter - direct object; Anne - indirect object)
PASSIVE SENTENCE
The subject of a sentence does not always do the action of the verb. Sometimes, the action is done to the subject. Such sentences are called passive sentences because the subjects are being passive, i.e., not doing anything.
Carl was arrested.
(Carl is not doing anything, but he is the subject of the sentence.)
(Note: Carl is the subject of the verb to be, i.e., was.)
Passive verbs always comprise two parts (was arrested in this example). The person doing the action of the verb in a passive sentence is usually shown with the word by.
Carl was arrested by PC Adams.
Passive verbs are said to be in the passive voice. Passive sentences are quite useful:
The carpet was damaged. (< passive sentence - no blame)
We damaged the carpet. (< active sentence)
ACTIVE SENTENCE
Active sentences are the opposite to passive sentences (see above). In an active sentence, the subject of the verb performs the action.
We damaged the carpet.
(This is an active sentence. We is the subject.
We damaged the carpet.)
Jamie read a story.
(This is an active sentence. Jamie is the subject.
Jamie read a story.)
CONJUGATION OF VERBS
A verb will change its form a little depending on the subject. For example:
I write / He writes (< write and writes)
The camel laughs / The jackals laugh (< laughs and laugh)
When verbs change in this way, it is known as conjugation. A verb conjugates according to the subject. The subject of a verb can be in one of six forms:
1. I
2. You
3. He / She / It
4. We
5. You
6. They
The first three are the singular forms (known as first person singular, second person singular, and third person singular). The second three are the plural forms (known as first person plural, second person plural and third person plural).
All subjects fit in one of these categories. Camel is like he (i.e., third person singular) and jackals is like they (i.e., third person plural).
This topic rarely causes problems for native English speakers, who conjugate verbs correctly without much thought.
Interestingly, this is the origin of the insurance term third party (insurance for them).
PARTICIPLES
Participles are formed from verbs. There are two types: present participles and past participles. Present participles end ...ing. Past participles have various endings. Below is a table showing some participles:
0/5000
คำศัพท์คำกริยามีเป็นจำนวนมากของคำศัพท์ไวยากรณ์ที่เกี่ยวข้องกับคำกริยา ด้านล่างมีคำอธิบายของที่ใช้บ่อยที่สุด โดย grammarians (มีเป็นรายการที่ครอบคลุมมากขึ้นในอภิธานศัพท์เงื่อนไข)รูปอกรรมเมื่อกริยาจะนำหน้า ด้วยคำว่าการ ว่ากันว่า จะเป็นรูปอกรรม (เช่น แบบฟอร์มพื้นฐาน)มีการสูบบุหรี่ที่(สูบ - รูปอกรรมของกริยา)อดีตกาลคำกริยาที่แสดงการกระทำในอดีตว่า ในอดีตกาลเขาพูดคุยกับ claret เพิ่มเติมกว่าชัดเจน (ศิริรัตน์ Ertz)(พูดคุย - อดีตกาลของกริยาพูด)ฉันวิ่งไปยังทะเลสาบ(วิ่ง - อดีตกาลของกริยาทำ)พวกเขาทั้งหมดมีการ(มี - อดีตกาลของกริยาให้)ปัจจุบันกาลคำกริยาที่แสดงการดำเนินการปัจจุบันได้กล่าวว่า ในปัจจุบันกาลจอห์นกระโดดออกหน้าต่าง(กระโดด - ปัจจุบันกาลของกริยาเพื่อกระโดด)เป็นผู้ป่วย(คือ - ปัจจุบันกาลของกริยาให้)เขาเป็นคนที่ไฟห้อง โดยสวิตท์(คือ - ปัจจุบันกาลของกริยาให้)(ไฟขึ้น - ปัจจุบันกาลของกริยาจะสว่างขึ้น)อนาคตกาลคำกริยาการกระทำที่แสดงในอนาคตมีกล่าวว่า ในอนาคตจะตึงเครียด เหล่านี้มักจะก่อตั้งขึ้น โดยก่อนหน้ากริยา ด้วยจะคำจะป้ายความผิด(จะ - อนาคตกาลของกริยาการใช้)พวกเขาจะยอมแพ้(จะยอมแพ้ - อนาคตกาลของกริยายอมจำนน)ให้ฉันที่ยืน และฉันจะย้ายแผ่นดิน (เอส 287-212 BC)(will move - future tense of the verb to move)SUBJECT OF A VERBThe person or thing performing the action of the verb is said to be the subject of the verb or the subject of the sentence.Tony stole the boat.(Tony - subject of the verb to steal)Tony is guilty.(Tony - subject of the verb to be)Who was that?(Who - subject of the verb to be, i.e., was)DIRECT OBJECT OF A VERBMany verbs perform an action on something. This is called the direct object of the verb.Terry kissed her hand.(her hand - direct object of the verb to kiss)Beverly will eat a whole chicken.(a whole chicken - direct object of the verb to eat)INTRANSITIVE VERBSSome verbs cannot have a direct object. These verbs are said to be intransitive verbs.The rain fell heavily.(The rain fell, but it did not perform an action on anything. In this example, the verb to fall is an intransitive verb.)Jack protested in the street.(Jack protested, but he did not perform an action on anything. In this example, the verb to protest is an intransitive verb.)Verbs that can have a direct object (most of them) are called transitive verbs.Barney copied the answer.(the answer - direct object of the transitive verb to copy)INDIRECT OBJECT OF A VERBSome verbs have two objects, a direct object (see above) and an indirect object. The indirect object is the person or thing for whom the action was performed.Jamie read the children a story.(a story - direct object; the children - indirect object) I will bake him a cake.
(a cake - direct object; him - indirect object)
The postman gives Anne a letter every day.
(a letter - direct object; Anne - indirect object)
PASSIVE SENTENCE
The subject of a sentence does not always do the action of the verb. Sometimes, the action is done to the subject. Such sentences are called passive sentences because the subjects are being passive, i.e., not doing anything.
Carl was arrested.
(Carl is not doing anything, but he is the subject of the sentence.)
(Note: Carl is the subject of the verb to be, i.e., was.)
Passive verbs always comprise two parts (was arrested in this example). The person doing the action of the verb in a passive sentence is usually shown with the word by.
Carl was arrested by PC Adams.
Passive verbs are said to be in the passive voice. Passive sentences are quite useful:
The carpet was damaged. (< passive sentence - no blame)
We damaged the carpet. (< active sentence)
ACTIVE SENTENCE
Active sentences are the opposite to passive sentences (see above). In an active sentence, the subject of the verb performs the action.
We damaged the carpet.
(This is an active sentence. We is the subject.
We damaged the carpet.)
Jamie read a story.
(This is an active sentence. Jamie is the subject.
Jamie read a story.)
CONJUGATION OF VERBS
A verb will change its form a little depending on the subject. For example:
I write / He writes (< write and writes)
The camel laughs / The jackals laugh (< laughs and laugh)
When verbs change in this way, it is known as conjugation. A verb conjugates according to the subject. The subject of a verb can be in one of six forms:
1. I
2. You
3. He / She / It
4. We
5. You
6. They
The first three are the singular forms (known as first person singular, second person singular, and third person singular). The second three are the plural forms (known as first person plural, second person plural and third person plural).
All subjects fit in one of these categories. Camel is like he (i.e., third person singular) and jackals is like they (i.e., third person plural).
This topic rarely causes problems for native English speakers, who conjugate verbs correctly without much thought.
Interestingly, this is the origin of the insurance term third party (insurance for them).
PARTICIPLES
Participles are formed from verbs. There are two types: present participles and past participles. Present participles end ...ing. Past participles have various endings. Below is a table showing some participles:
(a cake - direct object; him - indirect object)
The postman gives Anne a letter every day.
(a letter - direct object; Anne - indirect object)
PASSIVE SENTENCE
The subject of a sentence does not always do the action of the verb. Sometimes, the action is done to the subject. Such sentences are called passive sentences because the subjects are being passive, i.e., not doing anything.
Carl was arrested.
(Carl is not doing anything, but he is the subject of the sentence.)
(Note: Carl is the subject of the verb to be, i.e., was.)
Passive verbs always comprise two parts (was arrested in this example). The person doing the action of the verb in a passive sentence is usually shown with the word by.
Carl was arrested by PC Adams.
Passive verbs are said to be in the passive voice. Passive sentences are quite useful:
The carpet was damaged. (< passive sentence - no blame)
We damaged the carpet. (< active sentence)
ACTIVE SENTENCE
Active sentences are the opposite to passive sentences (see above). In an active sentence, the subject of the verb performs the action.
We damaged the carpet.
(This is an active sentence. We is the subject.
We damaged the carpet.)
Jamie read a story.
(This is an active sentence. Jamie is the subject.
Jamie read a story.)
CONJUGATION OF VERBS
A verb will change its form a little depending on the subject. For example:
I write / He writes (< write and writes)
The camel laughs / The jackals laugh (< laughs and laugh)
When verbs change in this way, it is known as conjugation. A verb conjugates according to the subject. The subject of a verb can be in one of six forms:
1. I
2. You
3. He / She / It
4. We
5. You
6. They
The first three are the singular forms (known as first person singular, second person singular, and third person singular). The second three are the plural forms (known as first person plural, second person plural and third person plural).
All subjects fit in one of these categories. Camel is like he (i.e., third person singular) and jackals is like they (i.e., third person plural).
This topic rarely causes problems for native English speakers, who conjugate verbs correctly without much thought.
Interestingly, this is the origin of the insurance term third party (insurance for them).
PARTICIPLES
Participles are formed from verbs. There are two types: present participles and past participles. Present participles end ...ing. Past participles have various endings. Below is a table showing some participles:
การแปล กรุณารอสักครู่..
คำศัพท์คำกริยา
มีจำนวนมากของคำศัพท์ไวยากรณ์ที่เกี่ยวข้องกับคำกริยาคือ ด้านล่างคำอธิบายของผู้ที่ใช้บ่อยที่สุดโดยมี grammarians (มีรายการที่ครอบคลุมมากขึ้นในคำศัพท์. เป็น) รูปแบบ infinitive เมื่อคำกริยาจะนำหน้าด้วยคำว่าไปก็บอกว่าจะเป็นในรูปแบบของ infinitive (เช่นรูปแบบพื้นฐานที่สุด). ฉันมีที่จะสูบบุหรี่ที่! ( กับควัน - รูปแบบของคำกริยา infinitive) อดีตกาลกริยาที่แสดงการกระทำในอดีตที่ผ่านมาจะกล่าวว่าเป็นในอดีตกาล. เขาได้พูดคุยกับสีม่วงแดงมากกว่าความคมชัด (ซูซาน Ertz) (พูดคุย - อดีตของคำกริยาที่จะพูดคุย) . ฉันวิ่งไปที่ทะเลสาบ(วิ่ง - อดีตของคำกริยาในการทำงาน) พวกเขาทั้งหมดมี. (มี - อดีตของคำกริยาจะ) ปัจจุบันกาลกริยาที่แสดงการกระทำในปัจจุบันจะกล่าวว่าเป็นในปัจจุบันกาล. จอห์นกระโดดออกไปนอกหน้าต่าง. (กระโดด - ปัจจุบันกาลของคำกริยาที่จะข้ามไป) ใครป่วย(เป็น - ปัจจุบันกาลของคำกริยาจะเป็น) เขาเป็นคนใจดี ของผู้ชายคนหนึ่งที่ไฟขึ้นห้องพักเพียงแค่สะบัดสลับ. (เป็น - ปัจจุบันกาลของคำกริยาจะเป็น) (ไฟขึ้น - ปัจจุบันกาลของคำกริยาที่จะสว่างขึ้น) เครียดอนาคตกริยาที่แสดงการกระทำในอนาคตจะกล่าวว่า จะอยู่ในความตึงเครียดในอนาคต เหล่านี้มักจะเกิดขึ้นโดยก่อนหน้าคำกริยาที่มีคำว่าจะ. ฉันจะใช้โทษ. (จะใช้เวลา - อนาคตกาลของคำกริยาที่จะใช้) . พวกเขาจะยอมแพ้(จะยอมแพ้ - อนาคตกาลของคำกริยาที่จะยอมแพ้) ที่ให้ฉัน ที่จะยืนและฉันจะย้ายแผ่นดิน (Archimedes, 287-212 BC) (จะย้าย - อนาคตกาลของคำกริยาที่จะย้าย) เรื่องของกริยาบุคคลหรือสิ่งที่ดำเนินการกระทำของคำกริยามีการกล่าวถึงเป็นเรื่องของคำกริยาหรือเรื่องของประโยคโทนี่ขโมยเรือ. (โทนี่ - เรื่องของคำกริยาที่จะขโมย) โทนี่เป็นความผิด. (โทนี่ - เรื่องของคำกริยาจะเป็น) ใครคือการที่(ใคร - เรื่องของคำกริยาจะเป็นคือเป็น) โดยตรงจากวัตถุ กริยาคำกริยาหลายดำเนินการในสิ่งที่ นี้เรียกว่าวัตถุของคำกริยา. เทอร์รี่จูบมือของเธอ. (มือเธอ - วัตถุของคำกริยาจะจูบ) Beverly จะกินไก่ทั้ง. (ไก่ทั้งตัว - วัตถุของคำกริยาที่จะกิน) กรรมกริยาบาง คำกริยาที่ไม่สามารถมีวัตถุ คำกริยาเหล่านี้จะกล่าวว่าเป็นคำกริยากรรม. ฝนลดลงอย่างหนัก. (ฝนลดลง แต่มันก็ไม่ได้ดำเนินการในสิ่งที่. ในตัวอย่างนี้คำกริยาจะลดลงเป็นอกรรมกริยา.) แจ็คประท้วงในถนน. ( แจ็คประท้วง แต่เขาไม่ได้ดำเนินการในสิ่งที่. ในตัวอย่างนี้เพื่อประท้วงคำกริยาเป็นกริยากรรม.) คำกริยาที่สามารถมีวัตถุโดยตรง (ส่วนใหญ่ของพวกเขา) จะเรียกว่าคำกริยา. บาร์นีย์คัดลอกคำตอบ. ( คำตอบ - วัตถุโดยตรงของสกรรมกริยาเพื่อคัดลอก) วัตถุทางอ้อมของคำกริยาคำกริยาบางคนมีวัตถุสองวัตถุโดยตรง (ดูด้านบน) และวัตถุทางอ้อม วัตถุทางอ้อมคือบุคคลหรือสิ่งที่สำหรับผู้ที่กระทำได้ดำเนินการ. เจมี่เด็กอ่านเรื่องราว. (เรื่อง - วัตถุโดยตรงเด็ก - วัตถุทางอ้อม) ผมจะอบเค้กเขา. (เค้ก - วัตถุโดยตรงเขา - วัตถุทางอ้อม) บุรุษไปรษณีย์ให้แอนน์จดหมายทุกวัน. (ตัวอักษร - วัตถุโดยตรงแอนน์ - วัตถุทางอ้อม) ประโยค PASSIVE เรื่องของประโยคไม่เคยกระทำของคำกริยา บางครั้งการกระทำที่จะทำเรื่อง ประโยคดังกล่าวเรียกว่าประโยคเรื่อย ๆ เพราะอาสาสมัครที่ถูกเรื่อย ๆ คือไม่ได้ทำอะไร. คาร์ลถูกจับ. (คาร์ลไม่ได้ทำอะไร แต่เขาเป็นเรื่องของประโยค.) (หมายเหตุ: คาร์ลเป็นเรื่องของคำกริยา จะเป็นเช่นเป็น.) คำกริยาโต้ตอบเสมอประกอบด้วยสองส่วน (ถูกจับกุมในตัวอย่างนี้) คนทำการกระทำของคำกริยาในประโยคเรื่อย ๆ มักจะแสดงด้วยคำโดย. คาร์ลถูกจับโดยเครื่องคอมพิวเตอร์ของอดัมส์. คำกริยาโต้ตอบจะกล่าวว่าเป็นในเสียงเรื่อย ๆ ประโยค Passive ค่อนข้างมีประโยชน์: พรมได้รับความเสียหาย (<ประโยคเรื่อย ๆ - ไม่มีโทษ) เราได้รับความเสียหายพรม (<ประโยคที่ใช้งาน) ACTIVE ประโยคประโยคที่ใช้งานอยู่ตรงข้ามประโยคเรื่อย ๆ (ดูด้านบน) ในประโยคที่ใช้งานในเรื่องของคำกริยาทำการกระทำ. เราได้รับความเสียหายพรม. (นี่คือประโยคที่ใช้งาน. เราเป็นเรื่อง. เราได้รับความเสียหายพรม.) เจมี่อ่านเรื่องราว. (นี่คือประโยคที่ใช้งาน. เจมี่ เป็นเรื่อง. เจมี่อ่านเรื่องราว.) การผันคำกริยาคำกริยาจะเปลี่ยนรูปแบบของเล็ก ๆ น้อย ๆ ขึ้นอยู่กับวัตถุ ตัวอย่างเช่นผมเขียน / เขาเขียน (<เขียนและเขียน) อูฐหัวเราะ / หมาหัวเราะ (<หัวเราะและหัวเราะ) เมื่อเปลี่ยนคำกริยาในลักษณะนี้เป็นที่รู้จักกันผัน conjugates คำกริยาตามเรื่อง เรื่องของคำกริยาที่สามารถอยู่ในหนึ่งในหกรูปแบบ: 1 ฉัน2 คุณ3 เขา / เธอ / มัน4 เรา5 คุณ6 พวกเขาสามคนแรกเป็นรูปแบบเอกพจน์ (ที่รู้จักกันคนแรกเอกพจน์เอกพจน์คนที่สองและบุคคลที่สามเอกพจน์) สองสามเป็นพหูพจน์ (ที่รู้จักกันเป็นพหูพจน์คนแรกคนที่สองและสามพหูพจน์พหูพจน์คน). ทุกวิชาพอดีในหนึ่งในประเภทเหล่านี้ อูฐเป็นเหมือนเขา (เช่นบุคคลที่สามเอกพจน์) และสกุลวงศ์เป็นเหมือนพวกเขา (เช่นพหูพจน์บุคคลที่สาม). หัวข้อนี้ไม่ค่อยทำให้เกิดปัญหาในการพูดภาษาอังกฤษพื้นเมืองที่ผันคำกริยาได้อย่างถูกต้องโดยไม่ต้องคิดมาก. ที่น่าสนใจนี้เป็นที่มาของ ระยะประกันของบุคคลที่สาม (การประกันสำหรับพวกเขา). participles participles จะเกิดขึ้นจากคำกริยา participles ปัจจุบันและอดีต participles: มีสองประเภทคือ participles ปัจจุบันจบ ... ไอเอ็นจี participles ที่ผ่านมามีตอนจบที่แตกต่างกัน ด้านล่างเป็นตารางแสดง participles บาง:
มีจำนวนมากของคำศัพท์ไวยากรณ์ที่เกี่ยวข้องกับคำกริยาคือ ด้านล่างคำอธิบายของผู้ที่ใช้บ่อยที่สุดโดยมี grammarians (มีรายการที่ครอบคลุมมากขึ้นในคำศัพท์. เป็น) รูปแบบ infinitive เมื่อคำกริยาจะนำหน้าด้วยคำว่าไปก็บอกว่าจะเป็นในรูปแบบของ infinitive (เช่นรูปแบบพื้นฐานที่สุด). ฉันมีที่จะสูบบุหรี่ที่! ( กับควัน - รูปแบบของคำกริยา infinitive) อดีตกาลกริยาที่แสดงการกระทำในอดีตที่ผ่านมาจะกล่าวว่าเป็นในอดีตกาล. เขาได้พูดคุยกับสีม่วงแดงมากกว่าความคมชัด (ซูซาน Ertz) (พูดคุย - อดีตของคำกริยาที่จะพูดคุย) . ฉันวิ่งไปที่ทะเลสาบ(วิ่ง - อดีตของคำกริยาในการทำงาน) พวกเขาทั้งหมดมี. (มี - อดีตของคำกริยาจะ) ปัจจุบันกาลกริยาที่แสดงการกระทำในปัจจุบันจะกล่าวว่าเป็นในปัจจุบันกาล. จอห์นกระโดดออกไปนอกหน้าต่าง. (กระโดด - ปัจจุบันกาลของคำกริยาที่จะข้ามไป) ใครป่วย(เป็น - ปัจจุบันกาลของคำกริยาจะเป็น) เขาเป็นคนใจดี ของผู้ชายคนหนึ่งที่ไฟขึ้นห้องพักเพียงแค่สะบัดสลับ. (เป็น - ปัจจุบันกาลของคำกริยาจะเป็น) (ไฟขึ้น - ปัจจุบันกาลของคำกริยาที่จะสว่างขึ้น) เครียดอนาคตกริยาที่แสดงการกระทำในอนาคตจะกล่าวว่า จะอยู่ในความตึงเครียดในอนาคต เหล่านี้มักจะเกิดขึ้นโดยก่อนหน้าคำกริยาที่มีคำว่าจะ. ฉันจะใช้โทษ. (จะใช้เวลา - อนาคตกาลของคำกริยาที่จะใช้) . พวกเขาจะยอมแพ้(จะยอมแพ้ - อนาคตกาลของคำกริยาที่จะยอมแพ้) ที่ให้ฉัน ที่จะยืนและฉันจะย้ายแผ่นดิน (Archimedes, 287-212 BC) (จะย้าย - อนาคตกาลของคำกริยาที่จะย้าย) เรื่องของกริยาบุคคลหรือสิ่งที่ดำเนินการกระทำของคำกริยามีการกล่าวถึงเป็นเรื่องของคำกริยาหรือเรื่องของประโยคโทนี่ขโมยเรือ. (โทนี่ - เรื่องของคำกริยาที่จะขโมย) โทนี่เป็นความผิด. (โทนี่ - เรื่องของคำกริยาจะเป็น) ใครคือการที่(ใคร - เรื่องของคำกริยาจะเป็นคือเป็น) โดยตรงจากวัตถุ กริยาคำกริยาหลายดำเนินการในสิ่งที่ นี้เรียกว่าวัตถุของคำกริยา. เทอร์รี่จูบมือของเธอ. (มือเธอ - วัตถุของคำกริยาจะจูบ) Beverly จะกินไก่ทั้ง. (ไก่ทั้งตัว - วัตถุของคำกริยาที่จะกิน) กรรมกริยาบาง คำกริยาที่ไม่สามารถมีวัตถุ คำกริยาเหล่านี้จะกล่าวว่าเป็นคำกริยากรรม. ฝนลดลงอย่างหนัก. (ฝนลดลง แต่มันก็ไม่ได้ดำเนินการในสิ่งที่. ในตัวอย่างนี้คำกริยาจะลดลงเป็นอกรรมกริยา.) แจ็คประท้วงในถนน. ( แจ็คประท้วง แต่เขาไม่ได้ดำเนินการในสิ่งที่. ในตัวอย่างนี้เพื่อประท้วงคำกริยาเป็นกริยากรรม.) คำกริยาที่สามารถมีวัตถุโดยตรง (ส่วนใหญ่ของพวกเขา) จะเรียกว่าคำกริยา. บาร์นีย์คัดลอกคำตอบ. ( คำตอบ - วัตถุโดยตรงของสกรรมกริยาเพื่อคัดลอก) วัตถุทางอ้อมของคำกริยาคำกริยาบางคนมีวัตถุสองวัตถุโดยตรง (ดูด้านบน) และวัตถุทางอ้อม วัตถุทางอ้อมคือบุคคลหรือสิ่งที่สำหรับผู้ที่กระทำได้ดำเนินการ. เจมี่เด็กอ่านเรื่องราว. (เรื่อง - วัตถุโดยตรงเด็ก - วัตถุทางอ้อม) ผมจะอบเค้กเขา. (เค้ก - วัตถุโดยตรงเขา - วัตถุทางอ้อม) บุรุษไปรษณีย์ให้แอนน์จดหมายทุกวัน. (ตัวอักษร - วัตถุโดยตรงแอนน์ - วัตถุทางอ้อม) ประโยค PASSIVE เรื่องของประโยคไม่เคยกระทำของคำกริยา บางครั้งการกระทำที่จะทำเรื่อง ประโยคดังกล่าวเรียกว่าประโยคเรื่อย ๆ เพราะอาสาสมัครที่ถูกเรื่อย ๆ คือไม่ได้ทำอะไร. คาร์ลถูกจับ. (คาร์ลไม่ได้ทำอะไร แต่เขาเป็นเรื่องของประโยค.) (หมายเหตุ: คาร์ลเป็นเรื่องของคำกริยา จะเป็นเช่นเป็น.) คำกริยาโต้ตอบเสมอประกอบด้วยสองส่วน (ถูกจับกุมในตัวอย่างนี้) คนทำการกระทำของคำกริยาในประโยคเรื่อย ๆ มักจะแสดงด้วยคำโดย. คาร์ลถูกจับโดยเครื่องคอมพิวเตอร์ของอดัมส์. คำกริยาโต้ตอบจะกล่าวว่าเป็นในเสียงเรื่อย ๆ ประโยค Passive ค่อนข้างมีประโยชน์: พรมได้รับความเสียหาย (<ประโยคเรื่อย ๆ - ไม่มีโทษ) เราได้รับความเสียหายพรม (<ประโยคที่ใช้งาน) ACTIVE ประโยคประโยคที่ใช้งานอยู่ตรงข้ามประโยคเรื่อย ๆ (ดูด้านบน) ในประโยคที่ใช้งานในเรื่องของคำกริยาทำการกระทำ. เราได้รับความเสียหายพรม. (นี่คือประโยคที่ใช้งาน. เราเป็นเรื่อง. เราได้รับความเสียหายพรม.) เจมี่อ่านเรื่องราว. (นี่คือประโยคที่ใช้งาน. เจมี่ เป็นเรื่อง. เจมี่อ่านเรื่องราว.) การผันคำกริยาคำกริยาจะเปลี่ยนรูปแบบของเล็ก ๆ น้อย ๆ ขึ้นอยู่กับวัตถุ ตัวอย่างเช่นผมเขียน / เขาเขียน (<เขียนและเขียน) อูฐหัวเราะ / หมาหัวเราะ (<หัวเราะและหัวเราะ) เมื่อเปลี่ยนคำกริยาในลักษณะนี้เป็นที่รู้จักกันผัน conjugates คำกริยาตามเรื่อง เรื่องของคำกริยาที่สามารถอยู่ในหนึ่งในหกรูปแบบ: 1 ฉัน2 คุณ3 เขา / เธอ / มัน4 เรา5 คุณ6 พวกเขาสามคนแรกเป็นรูปแบบเอกพจน์ (ที่รู้จักกันคนแรกเอกพจน์เอกพจน์คนที่สองและบุคคลที่สามเอกพจน์) สองสามเป็นพหูพจน์ (ที่รู้จักกันเป็นพหูพจน์คนแรกคนที่สองและสามพหูพจน์พหูพจน์คน). ทุกวิชาพอดีในหนึ่งในประเภทเหล่านี้ อูฐเป็นเหมือนเขา (เช่นบุคคลที่สามเอกพจน์) และสกุลวงศ์เป็นเหมือนพวกเขา (เช่นพหูพจน์บุคคลที่สาม). หัวข้อนี้ไม่ค่อยทำให้เกิดปัญหาในการพูดภาษาอังกฤษพื้นเมืองที่ผันคำกริยาได้อย่างถูกต้องโดยไม่ต้องคิดมาก. ที่น่าสนใจนี้เป็นที่มาของ ระยะประกันของบุคคลที่สาม (การประกันสำหรับพวกเขา). participles participles จะเกิดขึ้นจากคำกริยา participles ปัจจุบันและอดีต participles: มีสองประเภทคือ participles ปัจจุบันจบ ... ไอเอ็นจี participles ที่ผ่านมามีตอนจบที่แตกต่างกัน ด้านล่างเป็นตารางแสดง participles บาง:
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- In progress
- จะต้องช่วยกันทาสีห้องครัว
- ฉันปวดฟัน
- The populations also provided subjects w
- คุ๊ก้
- Enlargement
- no matter
- เขาก็ไม่ขึ้นมาเหมือนเดิม
- ร้อย ลว. ไกล2 พล.ร.2.รอ. หมู่ 15 ตำบลบ้า
- คุณเป็นคนจริงจัง
- Not much cause For the first time in thi
- พื้นที่จัดเป็นระเบียบเรียนร้อยพื้นที่สะอ
- We are getting firm offer of 500$ all-in
- Interested candidates should con
- 天气
- only sizes for the selected itemcolour w
- ค่ารถไป-กลับ
- i want to work relate electrical more
- คุณชอบสีอะไร
- ออกพบลูกค้า
- carefully
- A Comparative Study
- BASIS OF PRESENTATIONAmerican Internatio
- Embracing
