How can there be so much misery and

How can there be so much misery and insecurity in the midst of such abundance? If we look at the question sociologically, one of the first things we see is that poverty doesn’t exist all by itself. It is simply one end of an overall distribution of income and wealth in society as a whole. As such, poverty is both a structural aspect of the system and an ongoing consequence of how the system is organized and the paths of least resistance that shape how people participate in it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจะมากความทุกข์ยากและความไม่มั่นคงท่ามกลางความอุดมสมบูรณ์ดังกล่าวหรือไม่ ถ้าเรามองคำถาม sociologically หนึ่งในสิ่งแรกที่เราเห็นได้ว่า ความยากจนไม่มีอยู่ทั้งหมด ด้วยตัวเอง มันเป็นเพียงหนึ่งจุดสิ้นสุดของการแจกจ่ายโดยรวมของรายได้และอีกมากมายให้สังคมโดยรวม เช่น ความยากจนมีทั้งลักษณะโครงสร้างของระบบและมีสัจจะอย่างต่อเนื่องของวิธีจัดระบบและเส้นทางของความต้านทานน้อยที่สุดที่คนเข้าร่วมในการสร้างรูปร่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการอาจจะมีความทุกข์ยากมากและความไม่มั่นคงในท่ามกลางความอุดมสมบูรณ์ดังกล่าวหรือไม่ ถ้าเราดูที่คำถามที่วิเศษ, หนึ่งในสิ่งแรกที่เราเห็นก็คือค​​วามยากจนไม่ได้อยู่ทั้งหมดด้วยตัวเอง มันเป็นเพียงปลายด้านหนึ่งของการกระจายโดยรวมของรายได้และความมั่งคั่งในสังคมโดยรวม เช่นความยากจนเป็นทั้งด้านโครงสร้างของระบบและผลที่ตามมาอย่างต่อเนื่องของวิธีการที่ระบบมีการจัดระเบียบและเส้นทางของความต้านทานน้อยที่รูปร่างวิธีการที่คนมีส่วนร่วมอยู่ในนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วจะมีความทุกข์มาก และความไม่มั่นคงในท่ามกลางความอุดมสมบูรณ์เช่น ? ถ้าเราดูที่คำถาม sociologically หนึ่งในสิ่งแรกที่เราเห็นก็คือความยากจนไม่เกิดขึ้นเอง มันเป็นเพียงปลายด้านหนึ่งของโดยรวม การกระจายรายได้และความมั่งคั่งในสังคมโดยรวม เช่นความยากจนเป็นทั้งโครงสร้างด้านระบบและผลต่อเนื่องของวิธีการที่เป็นระบบระเบียบและเส้นทางของความต้านทานน้อยรูปร่างที่ผู้คนมีส่วนร่วมในมัน