“Ethnic food.” Lately, the very ter

“Ethnic food.” Lately, the very term makes me lose my appetite.

I encounter it where I don’t expect it — in mainstream food writing — and where I do: Yelp. Browsing that vast compost pile of opinion, I learn that one restaurant has “just enough ethnicity to make people feel multicultural.” Another, a Latin American joint that sits on what must be Washington’s gentrification line of demarcation, can still pass one reviewer’s ethnic test. Which is, of course: “Look for patrons of that restaurant’s ethnicity eating there.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"อาหารชาติพันธุ์" เมื่อเร็ว ๆ นี้ คำมากทำให้ผมสูญเสียความอยากอาหารของฉันฉันพบมันที่ผมไม่คาดหวัง – ในอาหารหลัก — และที่ทำ: Yelp เรียกดูที่กองปุ๋ยมากมายของความคิด ฉันเรียนรู้ร้านอาหารที่มี "พอเพียงเชื้อชาติเพื่อให้คนรู้สึกว่าวัฒนธรรมนานาชาติ" อื่น เป็นริการ่วมที่ตั้งอยู่บนสิ่งต้องของวอชิงตัน gentrification บรรทัดโมเดล ยังสามารถผ่านการทดสอบชนเผ่าของผู้ตรวจทานหนึ่ง ซึ่งมี ของหลักสูตร: "ค้นหาอุปถัมภ์ลักษณะอาหารที่กินมีของ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

". อาหารชาติพันธุ์" เมื่อเร็ว ๆ นี้ในระยะมากทำให้ผมสูญเสียความอยากอาหารของฉัน. ฉันพบว่าที่ผมไม่ได้คาดหวังว่ามัน - ในการเขียนอาหารหลัก - และที่ฉันทำ Yelp การท่องเว็บที่กองปุ๋ยหมักใหญ่ของความเห็นของผมได้เรียนรู้ว่าหนึ่งในร้านอาหารที่มี "เพียงเชื้อชาติมากพอที่จะทำให้คนรู้สึกหลากหลายทางวัฒนธรรม." อีกร่วมละตินอเมริกาที่ตั้งอยู่บนสิ่งที่จะต้องเป็นสายพื้นที่วอชิงตันแบ่งเขตยังคงสามารถส่งนักวิจารณ์คนหนึ่งของการทดสอบชาติพันธุ์ . ซึ่งเป็นของหลักสูตร: "ดูสำหรับลูกค้าของเชื้อชาติของร้านอาหารที่รับประทานอาหารที่มี."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อาหารชาติพันธุ์ . " เมื่อเร็ว ๆนี้ คำมาก ทำให้ฉันเจริญอาหาร

ฉันพบมันที่ผมไม่คาดหวัง - เขียน - อาหารหลักและที่ฉันทำ ให้สามารถ . เรียกกองหมักที่กว้างใหญ่ของความเห็น ผมเรียนรู้ว่า ร้านอาหาร มี " ชาติพันธุ์ก็มากพอที่จะทำให้คนรู้สึกแบบ " อีกละตินอเมริกันร่วมกันว่านั่งอยู่บนสิ่งที่ต้องวอชิงตันพื้นที่แนวเขต ยังคงสามารถผ่านหนึ่งของชาติทบทวนการทดสอบ ซึ่งก็แน่นอน : " ตามหาลูกค้าที่ร้านอาหารชาติพันธุ์กินมี .