Today, Thais are to blame.After yea

Today, Thais are to blame.

After years of growth, even with hiccups such as the year when our main gateway airport was closed, Thais saw no risk in spending - either through populist policies or under their own aspirational desires to become middle class.

After 17 years, that year of reckoning is apparently revisiting Thailand. Investment could slow for some time, as domestic demand and export outlook remains weak. It should serve as a lesson to all: nothing lasts, be it good or bad.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนไทยวันนี้ มีตำหนิหลังจากปีของการเจริญเติบโต กับ hiccups เช่นปีเมื่อเกตเวย์หลักสำหรับสนามของเราถูกปิด แม้แต่คนไทยเห็นไม่มีความเสี่ยงในการใช้จ่าย - ผ่านนโยบายประชานิยม หรือภาย ใต้ความปรารถนาตน aspirational เป็น ชั้นกลางหลังจาก 17 ปี reckoning ปีที่เห็นได้ชัดคือ revisiting ไทย ลงทุนอาจช้าบางครั้ง เป็นความต้องการภายในประเทศ และส่งออก outlook ยังคงอ่อนแอ มันควรใช้เป็นบทเรียนทั้งหมด: ไม่มีเวลา ไม่ว่าจะเป็นดี หรือไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Today, Thais are to blame.

After years of growth, even with hiccups such as the year when our main gateway airport was closed, Thais saw no risk in spending - either through populist policies or under their own aspirational desires to become middle class.

After 17 years, that year of reckoning is apparently revisiting Thailand. Investment could slow for some time,ขณะที่อุปสงค์ภายในประเทศ และแนวโน้มการส่งออกยังคงอ่อนแอ มันควรเป็นบทเรียนกับทุกคน ไม่มีอะไรคงอยู่ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย