I've had enough waiting for your so

I've had enough waiting for your so-called arrangement
The future that you spoke of, just how long will it take
Always have to wait till it's too late to realize that I'm lovable
I want to depend on you, but you're not there

The places that are supposed to be happy
All that you gave was nothing
Staring off into space by myself on holidays
Can't find someone to accompany me to watch the sea
I'm standing outside the door of happiness
But haven't been able to enter inside
The pain that you have cumulatively inflicted
It's really hard for me to be released from it

* I finally realized that love cannot return
And you are always understanding too late
Only in the end do you speak your mind
Crying and begging me to stay
I finally realized that love cannot return
There are too many obstacles in front of us
But your hand cannot let go
You'd rather be shameless, begging me not to leave

You always want me to be obedient, slowly planning the future
But my tears were constantly streaming down
In the past how have you displayed the trust that you were supposed to give
I've been slowly pushed off a cliff directly by you

From the paleness of my face
Can see the memories slowing down
The sweetness of the past is rewinding
But the feelings are already not present
And the hopes that I have placed in you
Have been shattered by you time and again
It's already broken into too many pieces
How can they be put back together and resumed again

[Repeat * , *]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเคยพอรอการจัดเรียงที่เรียกว่าของคุณ
ในอนาคตที่คุณพูดถึงเพียงวิธีการจะใช้เวลานาน
มักจะต้องรอจนกว่าจะสายเกินไปที่จะรู้ว่าฉันน่ารัก
ที่ฉันต้องการจะขึ้นอยู่กับคุณ แต่คุณ ' อีกครั้งไม่ได้มีสถานที่ที่ควรจะมีความสุขทั้งหมดที่คุณให้ได้รับอะไรที่จ้องมองออกไปในพื้นที่ด้วยตัวเองในวันหยุดไม่สามารถหาคนที่จะมากับฉันไปดูทะเลฉันยืนอยู่นอกประตูแห่งความสุขแต่ยังไม่ได้ สามารถที่จะเข้าสู่ภายในความเจ็บปวดที่คุณได้แผลกรอกมันยากจริงๆสำหรับผมที่จะได้รับการปล่อยตัวจากมัน* ในที่สุดผมก็ตระหนักว่าความรักไม่สามารถกลับและคุณมักจะทำความเข้าใจสายเกินไปเฉพาะในท้ายที่สุดคุณจะพูดความคิดของคุณร้องไห้และขอร้องให้ฉัน ที่จะอยู่ในที่สุดผมก็ตระหนักว่าความรักไม่สามารถกลับมีอุปสรรคมากเกินไปในหน้าของเรามีแต่มือของคุณไม่สามารถปล่อยให้ไปคุณควรจะไร้ยางอายขอทานฉันไม่ปล่อยให้คุณมักจะต้องการให้ฉันที่จะเชื่อฟังช้าวางแผนอนาคตแต่ของฉัน น้ำตาถูกสตรีมมิ่งอย่างต่อเนื่องลงในอดีตที่ผ่านมาคุณมีวิธีการแสดงความไว้วางใจที่คุณควรจะให้ฉันได้รับการผลักดันให้ช้าลงจากหน้าผาโดยตรงจากคุณจากความหม่นหมองของใบหน้าของฉันสามารถมองเห็นความทรงจำที่ชะลอตัวลงความหวานของอดีตที่ผ่านมาเป็น rewinding แต่ความรู้สึกที่มีอยู่แล้วไม่ได้อยู่และหวังว่าฉันมีอยู่ในตัวคุณได้รับการทำลายโดยเวลาที่คุณและอีกครั้งมันเสียแล้วเป็นชิ้นมากเกินไปวิธีที่พวกเขาสามารถนำกลับมารวมกันและกลับมาอีกครั้ง[ซ้ำ *, *]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันพอแล้วรอ เรียกว่าจัด
อนาคตที่คุณพูดถึง ก็จะใช้เวลานานแค่ไหน
ต้องรอจนกว่ามันจะสายเกินไปที่จะตระหนักว่าฉันน่ารัก
ฉันอยากจะขึ้นอยู่กับคุณ แต่คุณไม่อยู่ที่นั่น

สถานที่ที่ควรจะมีความสุข
ทั้งหมด ว่าคุณให้อะไร
จ้องมองออกไปสู่อวกาศ โดยตัวเอง ในวันหยุด
ไม่สามารถหาคนที่จะพาฉันไปชมทะเล
ฉันยืนอยู่นอกประตูแห่งความสุข
แต่ยังไม่ได้เข้าไปข้างใน
ความเจ็บปวดที่คุณจะสามารถขยายการลงโทษ
มันยากมากสำหรับผมที่จะได้รับการปลดปล่อยจากมัน

ในที่สุดฉันก็ตระหนักว่า ความรักไม่คืน
และคุณมักจะเข้าใจสายเกินไป
เฉพาะในตอนท้ายคุณพูดของคุณ จิตใจ
ร้องไห้และขอร้องให้ฉันอยู่ ฉันก็รู้ตัวว่ารัก

ไม่ได้กลับมีมากเกินไปอุปสรรคตรงหน้า แต่มือไม่ปล่อย

คุณค่อนข้างจะหน้าหนา ขอร้องไม่ให้ฉันทิ้ง

เธออยากให้ฉันเป็นเด็กดี ค่อยๆ วางแผนอนาคต
แต่น้ำตาของฉันตลอดเวลาสตรีมมิ่งลง
ในอดีต คุณมีวิธีการแสดงความไว้วางใจที่คุณควร ให้
ฉันค่อยๆผลักตกหน้าผาโดยตรงโดยคุณ


จากไวรัสคอมพิวเตอร์ในใบหน้าของฉันสามารถมองเห็นความทรงจำช้าลง
ความหวานของอดีต rewinding
แต่ความรู้สึกไม่ได้ปัจจุบัน
และความหวังที่ฉันได้วางไว้ในคุณ
ถูกแตกโดยคุณเวลาและอีกครั้ง
มันก็แตกเป็นชิ้นมากเกินไป
ทำไมพวกเขาใส่กลับมารวมกันและต่ออีก

[ ซ้ำ * , * ]