Now, now, don't cry like that,' Mar

Now, now, don't cry like that,' Martha said gently. 'I'm very sorry. You're right, I don't know anything about
anything. Please stop crying, miss.'
She sounded kind and friendly, and Mary began to feel better and soon stopped crying. Martha went on talking as she finished her cleaning, but Mary looked out of the
window in a bored way, and pretended not to listen.
'I've got eleven brothers and sisters, you know, miss. There's not much money in our house. And they all eat so much food! Mother says it's the good fresh air on the moor that makes them so hungry. My brother Dickon, he's always out on the moor. He's twelve, and he's got a horse
which he rides sometimes.'
'Where did he get it?' asked Mary. She had always wanted an animal of her own, and so she began to feel a little interest in Dickon.
'Oh, it's a wild horse, but he's a kind boy, and animals like him, you see. Now you must have your breakfast, miss.
Here it is on the table.'
'I don't want it,' said Mary. 'I'm not hungry.'
'What!' cried Martha. 'My little brothers and sisters would
eat all this in five minutes!' 'Why?' asked Mary coldly.
'Because they don't get enough to eat, that's why, and they're always hungry. You're very lucky to have the food, miss.' Mary said nothing, but she drank some tea and ate a
little bread.
'Now put a coat on and run outside to play,' said
Mary in Yorkshire
7 don't want it,' said Mary. 'I'm not hungry.'
Martha. 'It'll do you good to be in the fresh air.'
Mary looked out of the window at the cold grey sky.
'Why should I go out on a day like this?' she asked.
'Well, there's nothing to play with indoors, is there?' Mary realized Martha was right. 'But who will go with
me?' she said.
Martha stared at her. 'Nobody. You'll have to learn to
play by yourself. Dickon plays by himself on the moors for hours, with the wild birds, and the sheep, and the other animals.' She looked away for a moment. 'Perhaps I shouldn't tell you this, but - but one of the walled gardens is locked up. Nobody's been in it for ten years. It was Mrs Craven's garden, and when she died so suddenly, Mr
Craven locked it and buried the key - Oh, I must go, I can hear Mrs Medlock's bell ringing for me.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ อย่าร้องไห้เช่นนั้น, "มาร์ธากล่าวเบา ๆ "ผมเสียใจมาก คุณขวา ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ
อะไร กรุณาหยุดร้องไห้ พลาด '
เธอแต่เพียงแห่งดี และเป็นมิตร และแมรี่เริ่มรู้สึกดีขึ้น และหยุดร้องไห้ทันที มาร์ธาไปพูดเมื่อเธอเสร็จเธอทำความสะอาด แต่แมรี่มองจาก
หน้าต่างไม่เบื่อทาง และ pretended ฟังกัน
ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ อย่าร้องไห้เช่นนั้น, "มาร์ธากล่าวเบา ๆ "ผมเสียใจมาก คุณขวา ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ
อะไร กรุณาหยุดร้องไห้ พลาด '
เธอแต่เพียงแห่งดี และเป็นมิตร และแมรี่เริ่มรู้สึกดีขึ้น และหยุดร้องไห้ทันที มาร์ธาไปพูดเมื่อเธอเสร็จเธอทำความสะอาด แต่แมรี่มองจาก
หน้าต่างไม่เบื่อทาง และ pretended ฟังกัน
ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ อย่าร้องไห้เช่นนั้น, "มาร์ธากล่าวเบา ๆ "ผมเสียใจมาก คุณขวา ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ
อะไร กรุณาหยุดร้องไห้ พลาด '
เธอแต่เพียงแห่งดี และเป็นมิตร และแมรี่เริ่มรู้สึกดีขึ้น และหยุดร้องไห้ทันที มาร์ธาไปพูดเมื่อเธอเสร็จเธอทำความสะอาด แต่แมรี่มองจาก
หน้าต่างไม่เบื่อทาง และ pretended ฟังกัน
"ได้พี่น้องสิบเอ็ด และน้องสาว รู้ พลาด ไม่มีเงินมากในบ้านเรา และพวกเขากินอาหารมาก แม่กล่าวว่า มีอากาศดีในมัวร์ที่ทำให้หิว พี่ Dickon เขาอยู่เสมอออกแบบมัวร์ เขาเป็น twelve และเขามีม้า
ที่เขาขี่บางครั้ง "
'ที่ได้เขารับมัน "ถามมารีย์ เธอได้ทุนสัตว์ของตนเอง และเพื่อ ให้เธอเริ่มรู้สึกสนใจเพียงเล็กน้อยใน Dickon
' โอ้ มันเป็นม้าป่า แต่เขาเป็นเด็กดี และสัตว์เช่นเขา คุณดู ตอนนี้คุณต้องมีอาหารเช้า นางสาว
นี่อยู่บนตาราง '
'ไม่ต้องการ กล่าวว่า แมรี่ "ฉันไม่หิว'
'อะไร ' ร้องมาร์ธา ' พี่น้อยและน้องสาวของฉันจะ
กินหมดใน 5 นาที!' 'ทำไม ' ขอแมรี่ coldly.
แมรี่มองออกหน้าต่างที่เย็นสีเทาฟ้า.
'ทำไมควรฉันออกไปในวันเช่นนี้ "เธอถาม
' ดี ไม่มีอะไรจะเล่นกับในร่ม มีหรือไม่ ' แมรี่รู้มาร์ธาถูก ' แต่ใครจะไปกับ
ฉัน?' ก็
มาร์ธาจ้องไปที่เธอ ' ไม่มีใคร คุณจะต้องเรียนรู้
เล่น ด้วยตัวเอง Dickon เล่นเองบนชาวมัวร์ชั่วโมง นกป่า และแกะ' เพราะพวกเขาไม่ได้รับพอกิน จึง และพวกเขากำลังเสมอหิว คุณโชคดีมากที่ให้อาหาร พลาด ' แมรีกล่าวว่า ไม่มีอะไร แต่เธอดื่มชา และกินแบบ
น้อยขนมปัง
กล่าวว่า 'ตอนนี้ใส่เสื้อใน และเรียกใช้ภายนอกในการเล่น
แมรี่ในยอร์คเชียร์
7 ไม่ต้องการ กล่าวว่า แมรี่ "ฉันไม่หิว'
มาร์ธา 'มันจะทำคุณดีในอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้ อย่ามาร้องไห้แบบนี้ ' ' มาร์ธาพูดเบา ๆ ขอโทษด้วยค่ะ คุณพูดถูก ผมไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับ
อะไร หยุดร้องไห้เถอะค่ะ คุณ . . . '
ดูเหมือนใจดีและเป็นมิตร และแมรี่ก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นและเร็ว ๆนี้จะหยุดร้องไห้ มาร์ธาพูดต่อไปขณะที่เธอทำความสะอาดเสร็จแล้ว แต่แมรี่มองออกจากหน้าต่างใน
เบื่อวิธี และทำเป็นไม่ฟัง
ตอนนี้ อย่ามาร้องไห้แบบนี้ ' ' มาร์ธาพูดเบา ๆ ขอโทษด้วยค่ะ คุณพูดถูก ผมไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับ
อะไร หยุดร้องไห้เถอะค่ะ คุณ . . . '
ดูเหมือนใจดีและเป็นมิตร และแมรี่ก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นและเร็ว ๆนี้จะหยุดร้องไห้ มาร์ธาพูดต่อไปขณะที่เธอทำความสะอาดเสร็จแล้ว แต่แมรี่มองออกจากหน้าต่างใน
เบื่อวิธี และทำเป็นไม่ฟัง
ตอนนี้ อย่ามาร้องไห้แบบนี้ ' ' มาร์ธาพูดเบา ๆ ขอโทษด้วยค่ะ คุณพูดถูก ผมไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับ
อะไร หยุดร้องไห้เถอะค่ะ คุณ . . . '
ดูเหมือนใจดีและเป็นมิตร และแมรี่ก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นและเร็ว ๆนี้จะหยุดร้องไห้ มาร์ธาพูดต่อไปขณะที่เธอทำความสะอาดเสร็จแล้ว แต่แมรี่มองออกจากหน้าต่างใน
เบื่อวิธี และทำเป็นไม่ฟัง
ฉันมีพี่น้อง 11 คน และ น้องสาว คุณรู้ คุณ ไม่มีเงินมากนักในบ้านเรา และพวกเขาทั้งหมดที่กินอาหารมาก แม่บอกว่า มันเป็นอากาศบริสุทธิ์ดีในทุ่งที่ทำให้พวกเขาหิว น้องชายดิกค่อน เขามักจะมาจากบึง เขาเป็นสิบสอง เขามีม้า
ซึ่งเขาขี่บางครั้ง '
'where เขาได้รับมัน ? ถามแมรี่ เธอมีเสมอต้องการสัตว์ของตัวเองแมรี่มองออกไปนอกหน้าต่างที่ท้องฟ้าสีเทาเย็น
'why ฉันควรออกไปข้างนอกในวันแบบนี้ ? เธอถาม .
'well ไม่มีอะไรที่จะเล่นในบ้าน มี ? แมรี่รู้ว่ามาร์ธาพูดถูก . แต่จะไปกับใคร
ฉัน ? เธอกล่าว
มาร์ธาจ้องเธอ . . . ไม่มีใคร คุณจะต้องเรียนรู้

เล่นด้วยตัวเอง ดิกค่อนเล่นคนเดียวบนทุ่งโล่งสำหรับชั่วโมงกับนกป่า และแกะแล้วเธอเริ่มรู้สึกสนใจดิกค่อน .
' โอ มันเป็นม้า แต่เขาเป็นเด็ก และสัตว์ที่ชอบเขา คุณก็เห็น ตอนนี้คุณต้องมีอาหารเช้าของคุณ , คุณ
นี่มันวางอยู่บนโต๊ะ '
" ไม่อยาก ' ' แมรี่ ฉันยังไม่หิว 'what '
' ! ร้องไห้มา . . . น้องชายและน้องสาวจะ
กินให้หมดใน 5 นาที ! ' ' ทำไมเหรอ ? แมรี่
ถามอย่างเย็นชาและสัตว์อื่น ๆ ' เธอดูไปสักพัก . . . บางทีผมไม่ควรบอกคุณ แต่หนึ่งในกำแพงสวนถูกขังอยู่ ไม่มีใครมาเป็นสิบปี เป็นคุณนายขี้ขลาดสวน และเมื่อเธอตายอย่างกระทันหัน คุณ
คราเวนล็อคมันและฝังกุญแจ - โอ้ ข้าต้องไป ข้าได้ยินนาง Medlock กระดิ่งสำหรับผม’เพราะพวกเขาไม่ได้รับเพียงพอที่จะกิน นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขามักจะหิว คุณโชคดีมากที่ได้อาหารที่ คุณ ' แมรี่ บอกว่าไม่มีอะไร แต่เธอดื่มน้ำชาและทานขนมปังเล็ก ๆ
.
ตอนนี้ใส่เสื้อ และวิ่งออกไปข้างนอกเพื่อเล่น '
แมรี่ในยอร์คเชอร์
7 ไม่อยาก ' ' แมรี่ ฉันไม่หิว '
' มาธา มันจะดีสำหรับคุณที่จะอยู่ในที่มีอากาศบริสุทธิ์ '
.