For example, Bresman (2013) uses an

For example, Bresman (2013) uses an interesting
embedded multiple case design, focusing on
two units in a pharmaceutical company, and examining
learning transferred among four successive
projects occurring in each unit (for a total of
eight units of analysis). His inductively derived
four-phase process model of vicarious learning is
replicated across all his cases. This design reflects
Eisenhardt's (1989), Eisenhardt and Graebner's
(2007), and Yin's (2009) recommendations
for building theory from case studies. Similarly,
Bruns (2013) replicates her model of collaborative
research in two different settings involving
multiple groups. Maguire and Hardy (2013) also
compare two different cases of risk assessment
processes, showing how both incorporated similar
bundles of normalizing and problematizing
practices, but how the differential ordering of
these practices led to different consequences for
the construction of risk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่าง Bresman (2013) ใช้เป็นที่น่าสนใจฝังแบบกรณีหลาย เน้นหน่วยที่ 2 ในบริษัทยา และตรวจสอบโอนย้ายระหว่าง 4 ต่อการเรียนรู้โครงการที่เกิดขึ้นในแต่ละหน่วย (สำหรับจำนวน8 หน่วยวิเคราะห์) พระองค์ท่านได้รับเป็นแบบจำลองกระบวนการ 4 ขั้นตอนเรียนรู้กิยามะฮ์จำลองแบบในกรณีของเขา แสดงออกแบบนี้ของ Eisenhardt (1989), Eisenhardt และ Graebner ของ(2007), และคำแนะนำ (2009) เป็นหยินสำหรับการสร้างทฤษฎีจากกรณีศึกษา ในทำนองเดียวกันร่วมรุ่นของเธอเหมือนกับบรันซ์ (2013)งานวิจัยในค่าที่แตกต่างกันสองเกี่ยวข้องกับกลุ่มต่าง ๆ แม็กไกวร์และ Hardy (2013) ยังเปรียบเทียบสองกรณีแตกต่างกันของการประเมินความเสี่ยงกระบวนการ การแสดงวิธีรวมของทั้งสองคล้ายกันรวมข้อมูล normalizing และ problematizingปฏิบัติ แต่วิธีจัดลำดับที่แตกต่างของแนวทางปฏิบัติเหล่านี้นำไปสู่ผลที่แตกต่างกันสำหรับการก่อสร้างความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างเช่น Bresman (2013) ใช้ที่น่าสนใจ
การออกแบบกรณีหลายฝังตัวโดยมุ่งเน้นที่
สองหน่วยงานใน บริษัท ยาและการตรวจสอบ
การเรียนรู้การถ่ายโอนในหมู่สี่ต่อเนื่อง
โครงการที่เกิดขึ้นในแต่ละหน่วย (รวมเป็น
แปดหน่วยของการวิเคราะห์) ของเขามา inductively
แบบจำลองกระบวนการสี่เฟสของการเรียนรู้คือการชะลอ
การจำลองแบบในทุกกรณีของเขา การออกแบบนี้สะท้อนให้เห็นถึง
Eisenhardt ของ (1989), Eisenhardt และ Graebner ของ
(2007) และหยิน (2009) คำแนะนำ
สำหรับการสร้างทฤษฎีจากกรณีศึกษา ในทำนองเดียวกัน
Bruns (2013) การลอกเลียนแบบรูปแบบของเธอในการทำงานร่วมกัน
วิจัยในสองการตั้งค่าที่แตกต่างกันที่เกี่ยวข้องกับ
หลายกลุ่ม แมกไกวร์และฮาร์ดี้ (2013) นอกจากนี้ยัง
เปรียบเทียบสองกรณีแตกต่างกันของการประเมินความเสี่ยง
กระบวนการแสดงให้เห็นว่าทั้งนิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นคล้าย
การรวมกลุ่มของ normalizing และ problematizing
การปฏิบัติ แต่วิธีการที่แตกต่างกันสั่งซื้อของ
การปฏิบัติเหล่านี้จะนำไปสู่ผลกระทบที่แตกต่างกันสำหรับ
การก่อสร้างที่มีความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่างเช่น bresman ( 2013 ) ใช้แบบฝังตัวหลายกรณีน่าสนใจ

เน้นสองหน่วยในบริษัทยา และการโอนระหว่างสี่ต่อเนื่อง

เรียน โครงการที่เกิดขึ้นในแต่ละหน่วย ( รวมเป็น
8 หน่วยของการวิเคราะห์ ) ของเขาอุปนัยได้มา
สี่ขั้นตอน รูปแบบการเรียนรู้เป็นแบบอ้อม
ในกรณีที่ของเขาทั้งหมด สะท้อน
ออกแบบeisenhardt ( 1989 ) , และเป็น eisenhardt graebner
( 2007 ) , และหยิน ( 2009 ) แนะนำ
ทฤษฎีอาคารกรณีศึกษา โดย
บรันส์ ( 2013 ) แบบนางแบบของวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการตั้งค่าที่แตกต่างกันสอง

กลุ่มหลาย Maguire และบึกบึน ( 2013 )
เปรียบเทียบสองกรณีต่าง ๆ ของกระบวนการประเมินความเสี่ยง
แสดงให้เห็นว่าทั้งสองคล้ายกัน
รวมการรวมกลุ่มของทา problematizing
และการปฏิบัติ แต่วิธีที่แตกต่างของการปฏิบัติเหล่านี้นำไปสู่การสั่ง

ผลแตกต่างกันสำหรับการก่อสร้างของความเสี่ยง