On the last day of September 1980,

On the last day of September 1980, my eight friends and I were walking down a high ridge and, a little before noon, we reached the upper course of the Kha Khaeng stream. Monsoon rains had been falling for days on end, at times seeming to split the whole range asunder, at others melting in a fine drizzle that lasted from dawn to dusk. Even when the rain stopped, the whole jungle was still as dim and damp as a deserted theatre. The smell of old leaves and soggy rotting logs had filled our nostrils along the way.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวันสุดท้ายของเดือน 1980 กันยายน เพื่อนของฉันแปดและเดินริดจ์สูงและ น้อยก่อนเที่ยง เราถึงหลักสูตรบนน้ำแข้งขา ฝนมรสุมได้ถูกล้มวันใน ครั้งด้วยแบ่งทั้งหมดออกเป็นชิ้น ๆ ที่อื่นละลายพรำ ๆ ดีที่กินเวลาจากเช้าถึงค่ำมืด แม้เมื่อฝนหยุด ป่าทั้งยังเป็นมิติ และชื้นเป็นโรงละครร้าง กลิ่นของใบ และล็อกหึ่ง soggy ได้เติมจมูกของเราไปพร้อมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวันสุดท้ายของเดือนกันยายนปี 1980 แปดเพื่อนของฉันและฉันกำลังเดินลงเนินสูงและเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนเที่ยงเราถึงแน่นอนบนของขาแข้งกระแส ฝนมรสุมได้รับการลดลงสำหรับวันที่สิ้นสุดในเวลาที่ดูเหมือนจะแยกออกเป็นชิ้น ๆ ทั้งช่วงที่คนอื่น ๆ ละลายในฝนตกปรอยๆดีที่กินเวลาตั้งแต่เช้าจรดค่ำ แม้เมื่อฝนหยุด, ป่าทั้งยังคงเป็นสลัวและชื้นเป็นโรงละครร้าง กลิ่นของใบเก่าและบันทึกการเน่าเปื่อยเปียกได้เต็มไปด้วยรูจมูกของเราไปพร้อมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวันสุดท้ายของเดือนกันยายน 1980 แปดเพื่อนของฉันและฉันกำลังเดินลงเนินสูง และ น้อย ก่อน เที่ยง เราถึงหลักสูตรที่ด้านบนของขาแข้ง กระแส มรสุมฝนได้ตกทั้งวัน เวลาที่แยกทั้งช่วงสาหัส ที่คนอื่นละลายในดีๆที่ใช้เวลาตั้งแต่เช้าจนพลบค่ำ เมื่อฝนหยุดตกแล้วทั้งป่า ก็ยังเป็นที่มืด และชื้นเป็นร้างโรงละคร กลิ่นของใบเก่า และ เปียกเน่าบันทึกเต็มของเราจมูกตลอดทาง