As his vision returned to normal, h

As his vision returned to normal, he looked around the land to find that it was just the same as before. The mountains were mountains, and not roaring black dragons. The area off in the distance where he had seen the black butterfly consisted of nothing more than ordinary mountains.

The only unusual thing about that particular area was that it was a point of convergence for several mountain ranges.

“Bridge Slaves, black dragons, butterflies…. this Realm of the Bridge Ruins is so full of mysteries.” Meng Hao stood thoughtfully atop the large rock as it whistled through the air. As it began to veer off in a different direction, he looked back toward the area where he’d seen the butterfly.

“What I saw just now was most likely Celestial soil. I couldn’t possibly be mistaken about that…. If I could get a chunk of Celestial soil that big, then I maybe I can form my Earth-type totem!” The area he had seen with the Celestial Vision left his heart shaken and excited.

“Rewards come only when you take risks. If you want to rise above others, you have to pay the price!” His eyes filling with determination, he transformed into a prismatic beam that shot off at top speed toward the area where he had seen the butterfly.

According to Meng Hao’s analysis, of the more than twenty people who had come to this place from the Western Desert, it was unlikely someone else had Immortal Shows the Way and a Celestial Vision technique. Therefore, it was most likely that he was the only one able to see the butterfly.

As such, the chances were relatively small that he would have to fight over the Celestial soil.

Since that was the case, Meng Hao would of course not be willing to give up this opportunity. Without the slightest hesitation, he continued on forward. Time passed by, and soon seven days had passed.

During that time, Meng Hao never stopped moving. On two occasions, he employed the Celestial Vision technique to once again observe the black butterfly consuming the black dragons. He could sense the boundlessness of the butterfly’s aura. It was on the eighth day that he finally arrived.

It was a place where ten different mountain ranges all converged together. There in the middle was an enormous basin, which was filled with roiling white mist. It prevented Spiritual Sense from extending out very far, and seemed to be imbued with a spirit that could conquer mountains and rivers.

Meng Hao flew around it once, and then began to frown. He observed the flowing mist with flickering eyes. Finally, he produced a flying sword which he flung out, causing it to whistle through the air toward the mist.

The instant it entered the mist, Meng Hao sat cross-legged on the border of the basin. He closed his eyes and sent out a fine thread of Spiritual Sense to connect to the flying sword as it shot down through the mist.

The mist was dense, and the flying sword continued on through it for the time it takes an incense stick to burn. Finally, it emerged into the basin below. Meng Hao could see a dazzling glow. Stretched out below him was a shocking scene; buildings constructed entirely of Celestial soil. Suddenly a figure loomed up within his Spiritual Sense. A booming sound could be heard as the flying sword exploded. A force of extermination then began to shoot back through the Spiritual Sense toward Meng Hao.

His face flickered, but he was prepared. Almost the same instant in which the flying sword was destroyed, he severed his connection, preventing the exterminating force from reaching him.

Having cut off the Spiritual Sense himself, Meng Hao’s face went pale.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นวิสัยทัศน์ของเขากลับสู่ปกติ เขามองรอบ ๆ ที่ดินเพื่อค้นหาว่า มันเป็นเพียงเดียวเป็นมาก่อน ภูเขาภูเขา และมังกรดำที่คำรามไม่ได้ พื้นที่ปิดในระยะทางที่เขาได้เห็นผีเสื้อสีดำประกอบ ด้วยอะไรมากกว่าภูเขาธรรมดาสิ่งผิดปกติเฉพาะเกี่ยวกับพื้นที่เฉพาะคือ ว่า มันเป็นจุดบรรจบกันสำหรับหลายเทือก"ทาสสะพาน มังกรดำ ผีเสื้อ...ดินแดนนี้ของซากสะพานเป็นดังนั้นเต็มไปด้วยความลึกลับ" เฮา เมงยืนอย่างพิถีพิถันบนยอดก้อนหินใหญ่เป็นมันหนึบผ่านอากาศ ขณะที่มันเริ่มหันเหออกในทิศทางที่แตกต่างกัน เขามองไปยังพื้นที่ที่เขาได้เห็นผีเสื้อกลับ"สิ่งที่ผมเห็นตอนนี้เป็นดินท้องฟ้ามากที่สุด ฉันไม่อาจจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับที่... ถ้าสามารถได้รับก้อนของฟ้าดินที่ใหญ่ แล้วฉันบางที ฉันสามารถรูปแบบ totem ชนิดโลกของฉัน" พื้นที่เขาเห็น ด้วยนิมิตสวรรค์เหลือใจเขย่า และตื่นเต้น"รางวัลมาเมื่อคุณรับความเสี่ยง ถ้าคุณต้องการอยู่เหนือผู้อื่น คุณจะต้องจ่ายราคา" ตาของเขาเต็มไป ด้วยความมุ่งมั่น เขากลายเป็นเดอะวันลำที่ยิงที่เร็วสูงสุดไปยังพื้นที่ที่เขาได้เห็นผีเสื้อตามการวิเคราะห์เมงเฮา ยี่สิบกว่าคนที่มาจากทะเลทรายตะวันตก สถานที่แห่งนี้ ก็ไม่น่าคนอื่นมีอมตะแสดงวิธีการและเทคนิคการมองท้องฟ้า ดังนั้น มันก็น่าที่เขาเป็นหนึ่งเดียวสามารถดูผีเสื้อเช่นนี้ โอกาสได้ค่อนข้างเล็กว่า เขาจะต้องต่อสู้เหนือท้องฟ้าดินตั้งแต่นั้นก็ เมงเฮาแน่นอนไม่ได้จะโอกาสนี้ โดยไม่ลังเลน้อย เขายังคงอยู่ข้างหน้า เวลาผ่านไปโดย และเร็ว ๆ นี้ เจ็ดวันเลยในช่วงเวลานั้น เฮาเมงไม่เคยหยุดเคลื่อนไหว ครั้งที่สอง เขาใช้เทคนิคมองเห็นท้องฟ้าอีกครั้งสังเกตผีเสื้อดำบริโภคมังกรดำ เขาอาจรู้สึก boundlessness ของออร่าของผีเสื้อ วันแปดที่สุดท้ายมาได้มันเป็นสถานที่สิบต่าง ๆ ภูเขาทั้งหมด converged โดด ตรงกลางได้มีมหาศาลอ่างล้างหน้า ที่เต็มไป ด้วยโพรงหมอกสีขาว มันป้องกันไม่ให้ขยายออกไกลมากความรู้สึกทางจิตวิญญาณ และดูเหมือนจะเต็มไป ด้วยจิตใจที่สามารถพิชิตภูเขาและแม่น้ำเฮา เมงบินรอบมันครั้งเดียว แล้ว เริ่มขมวดคิ้ว เขาสังเกตเห็นหมอกไหลกับกระพริบตา ในที่สุด เขาผลิตดาบบินซึ่งเขาโยนออก ก่อให้เกิดการนกหวีดผ่านอากาศไปสู่ทะเลหมอกทันทีที่มันใส่ทะเลหมอก เมงเฮานั่งไขว่ห้างบนเส้นขอบของแอ่งน้ำ เขาปิดตาของเขา และส่งออกด้ายละเอียดของความรู้สึกทางจิตวิญญาณไปต่อดาบบินมันยิงผ่านทะเลหมอกทะเลหมอกหนาแน่น และดาบบินต่อบนผ่านมันสำหรับเวลาใช้ติดธูปจะเขียน ในที่สุด มันโผล่ออกมาลงอ่างด้านล่าง เฮา เมงสามารถมองเห็นการเรืองแสงพราว ยืดด้านล่างเขามีฉากน่าตกใจ อาคารที่สร้างขึ้นทั้งหมดของฟ้าดิน ก็รูปเหตุขึ้นภายในความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขา สามารถได้ยินเสียงเฟื่องฟูเป็นดาบบินระเบิด แรงของมรณะแล้วเริ่มยิงกลับผ่านความรู้สึกทางจิตวิญญาณต่อเฮาเมงFlickered ใบหน้าของเขา แต่เขาจัดทำ เกือบได้ทันทีเหมือนถูกทำลายดาบบิน เขา severed การเชื่อมต่อของเขา ป้องกันแรง exterminating เข้าถึงเขามีตัดความรู้สึกจิตวิญญาณตัวเอง เมงเฮาหน้าซีด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นวิสัยทัศน์ของเขากลับสู่ปกติเขามองไปรอบ ๆ ที่ดินที่จะพบว่ามันเป็นเพียงเช่นเดียวกับก่อน ภูเขาภูเขาและไม่คำรามมังกรดำ พื้นที่ที่อยู่ห่างออกที่เขาได้เห็นผีเสื้อสีดำประกอบด้วยอะไรมากไปกว่าภูเขาสามัญ.

เพียง แต่สิ่งที่ผิดปกติเกี่ยวกับพื้นที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือว่ามันเป็นจุดบรรจบสำหรับเทือกเขาหลาย.

"สะพานทาส, มังกรดำ, ผีเสื้อ ... อาณาจักรแห่งโบราณสถานสะพานนี้จึงเต็มไปด้วยความลึกลับ. "เม้งเฮายืนคิดอยู่บนก้อนหินขนาดใหญ่ในขณะที่มันผิวปากผ่านอากาศ ในขณะที่มันเริ่มที่จะเปลี่ยนทิศทางออกไปในทิศทางที่แตกต่างกันเขามองกลับไปยังพื้นที่ที่เขาต้องการเห็นผีเสื้อ.

"สิ่งที่ผมเห็นเพียงแค่ตอนนี้เป็นดินสวรรค์ได้มากที่สุด ฉันไม่อาจจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับที่ ... ถ้าฉันจะได้รับก้อนดินฟ้าที่ใหญ่แล้วผมอาจจะสามารถสร้างโลกประเภท Totem ของฉัน! "พื้นที่ที่เขาเคยเห็นมากับวิสัยทัศน์สวรรค์ได้ใส่หัวใจของเขาและตื่นเต้นเขย่า.

" รางวัลมาเฉพาะเมื่อคุณจะรับความเสี่ยง หากคุณต้องการที่จะอยู่เหนือคนอื่น ๆ ที่คุณต้องจ่ายราคา! "ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นของเขากลายเป็นคานเหลี่ยมที่ยิงออกที่ความเร็วสูงสุดไปยังพื้นที่ที่เขาเคยเห็นผีเสื้อ.

ตามการวิเคราะห์เม้งเฮาส์ ของกว่ายี่สิบคนที่เคยมาถึงสถานที่นี้จากทะเลทรายตะวันตกมันเป็นคนที่ไม่น่าจะมีอย่างอื่นอมตะแสดงวิธีและเทคนิควิสัยทัศน์สวรรค์ ดังนั้นจึงเป็นไปได้มากที่สุดว่าเขาเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถมองเห็นผีเสื้อ.

เช่นนี้โอกาสค่อนข้างเล็ก ๆ ที่เขาจะต้องต่อสู้กับดินฟ้า.

นับได้ว่าเป็นกรณีที่เม้งเฮาจะแน่นอนไม่ได้ ยินดีที่จะให้โอกาสนี้ โดยไม่ต้องลังเลแม้แต่น้อยเขาก็ยังคงอยู่บนข้างหน้า เวลาผ่านไปและเร็ว ๆ นี้เจ็ดวันที่ผ่านมา.

ในช่วงเวลานั้นเม้ง Hao ไม่เคยหยุดเคลื่อนไหว สองครั้งเขาใช้เทคนิคสวรรค์วิสัยทัศน์ที่จะสังเกตเห็นอีกครั้งผีเสื้อสีดำบริโภคมังกรดำ เขารู้สึกได้ถึงความไม่มีที่สิ้นสุดของกลิ่นอายของผีเสื้อที่ มันเป็นในวันที่แปดในที่สุดเขาก็มาถึง.

มันเป็นสถานที่ที่แตกต่างกันสิบภูเขาทุกช่วงแปรสภาพด้วยกัน มีที่อยู่ตรงกลางอ่างขนาดใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยหมอกสีขาว roiling เป็น มันป้องกันไม่ให้เกิดความรู้สึกทางจิตวิญญาณจากการขยายออกไปให้ไกลมากและดูเหมือนจะตื้นตันใจกับจิตวิญญาณที่สามารถพิชิตภูเขาและแม่น้ำ.

เม้งเฮาบินรอบ ๆ ครั้งและหลังจากนั้นก็เริ่มขมวดคิ้ว เขาสังเกตเห็นหมอกไหลด้วยตาริบหรี่ ในที่สุดเขาก็หยิบดาบบินที่เขาเหวี่ยงออกก่อให้เกิดการเป่านกหวีดผ่านอากาศไปยังทะเลหมอกได้.

ทันทีที่มันเข้ามาในสายหมอกจ๋า Hao นั่งไขว่ห้างอยู่บนเส้นขอบของอ่าง เขาปิดตาของเขาและส่งออกด้ายที่ดีของความรู้สึกทางจิตวิญญาณเพื่อเชื่อมต่อกับดาบบินในขณะที่มันยิงลงผ่านหมอก.

หมอกหนาแน่นและดาบบินอย่างต่อเนื่องผ่านมันเป็นครั้งที่จะใช้เวลาก้านธูปในการเผาผลาญ . ในที่สุดก็โผล่ออกมาสู่แอ่งน้ำด้านล่าง เม้งเฮาจะได้เห็นการเรืองแสงพราว ยืดออกด้านล่างเขาเป็นฉากที่น่าตกใจ; อาคารที่สร้างขึ้นทั้งหมดของดินฟ้า ทันใดนั้นร่างปรากฏขึ้นภายในจิตวิญญาณของเขาความรู้สึก เสียงเฟื่องฟูอาจจะได้ยินเป็นดาบบินระเบิด พลังแห่งการทำลายล้างจากนั้นก็เริ่มที่จะยิงกลับผ่านความรู้สึกที่มีต่อจิตวิญญาณเม้งเฮา.

ใบหน้าของเขา flickered แต่เขาถูกจัดทำขึ้น เกือบทันทีเดียวกันซึ่งในดาบบินถูกทำลายเขาตัดขาดการเชื่อมต่อของเขาป้องกันแรงทำลายล้างจากการเข้าถึงเขา.

ต้องตัดความรู้สึกทางจิตวิญญาณของตัวเองใบหน้าเม้งเฮาส์หน้าซีด