Visitors to Britain's sprawling cap

Visitors to Britain's sprawling capital often complain that they never get to experience any of the sprawl.
After traipsing around the main sights they often lack the energy and knowledge to experience London life beyond a few central square miles.
Which means they're missing out.
London's inner and outer suburbs are alive with creative energy as, for better or worse, waves of scenesters and gentrifiers sweep through the suburbs and, inevitably, push prices beyond the reach of many locals.
In this turbo-paced reshaping city, neighborhoods fall quickly in and out of fashion -- making it doubly tough for visitors to know the most happening spots.
Here's a guide to six currently on the rise.

This south London suburb's reputation was long fixed by a popular 1980s British TV comedy, "Only Fools and Horses," centering on an ambitious market trader whose van bore the absurd and hubristic slogan, "New York, Paris, Peckham."

All is different now.
In part it's immigration that's transformed the area, with many shops on the bustling main street catering to the burgeoning local West African population.
There's also been public investment, like the copper-clad modern library, winner of the Stirling Prize for architecture (122 Peckham Hill St., London; [phone]).
Gentrification has taken two fronts: middle class families, who colonized the Victorian houses before the prices got too high; and students and artists.
It's the latter who increasingly define the area, with studios common inside the cavernous spaces beneath railway arches, as well as a number of galleries.
One Peckham street, Bellenden Road, even has street furniture designed by the famous sculptor, Antony Gormley.
If one thing epitomizes the new Peckham it's Frank's Campari Bar (10th floor, Peckham Multi-Story Car Park, 95A Rye Lane, London; no phone), a hugely popular summer-only venue on the open top floor of a looming 1960s multistory parking lot.
Worth visiting just for the views and the fashionable company.
Just not if it rains.
The (relatively) leafy district known as Walthamstow Village was first to fall, with the stripped floorboards and tasteful front door paint gradually spreading further afield.
As with much of London the picture is hugely mixed -- there's significant social deprivation amid the lattes and real estate agents.
Many long-termers lamented the demise of the famous greyhound racing stadium, closed in 2008, the site now being turned into apartments.
Incomers are drawn by increasing numbers of good restaurants and bars and the thriving local market, as well arts events like the weekend-long Walthamstow Garden Party (Lloyd Park, London; July 18-19).


As long ago as 2009 no less an authority on gentrification than the New York Times called this adjoining pair of southeast London neighborhoods "a boisterous concoction of blue-collar aesthetics and intermittent hipsterism."
It's probably still a fair description.
Both areas have big pockets of significant social deprivation, and are bounded by thundering main roads, but are nonetheless forging a reputation as the destinations of choice for young arty types, some priced out of former creative hubs like Shoreditch, even Peckham.
Both feature a sometimes motley collection of pubs and bars showcasing regular live music, with the Amersham Arms (388 New Cross Road, London; [phone]) in New Cross particularly popular.
Deptford was long exemplified by the Deptford Project, a popular cafe and art space based around a disused train carriage inside an old rail yard.
This closed last year for the construction of new apartments and commercial units.
In its place have come numerous studios and galleries, such as Bearspace (152 Deptford High St., London; [phone]), which specializes in young, upcoming artists.
It does still have the Laban Theatre (Creekside, Deptford, London; [phone]), an award-winning, shimmering glass building built in 2003 for the Trinity Laban Conservatoire, the UK's leading contemporary dance school.

If London, like all cities, gentrifies in waves, then these adjoining east London areas are part of a third or even fourth incarnation of the phenomenon.
Firstly, rising prices pushed people away from Islington to Stoke Newington and Hackney, and now on to Homerton and Clapton.
These used to be primarily known for squats and high crime rates, with one main street in Clapton known locally as the "murder mile" for the frequency of drug- or gang-related shootings.
But streets of generous size Victorian homes not too far away from the center have a draw of their own.
Homerton's generally recognized tipping point came with the opening of a much-loved coffee shop, Venetia's (55 Chatsworth Road, [phone]).
The same street now has a weekly market selling all the necessities of inner city life from obscure cheeses to vegan cakes.
Also there's Chats Palace (42-44 Brooksby's Walk, London; [phone]), a former library "reclaimed" by locals after it was shut in the 1970s, and long known as a raucous music venue.
The nightlife remains, but it also offers kids' music and dance lessons.
A few streets away is another iconic venue -- Toe Rag Studios (166a Glynn Road, Clapton, London; [phone]), the analogue-only recording hub famed for hosting the sessions for the White Stripes' album "Elephant."
And there's possibly the best Senegalese night out in east London at the Little Baobab (159 Lower Clapton Road, Clapton, London; [phone]).
For every gentrification action there's a ripple of reaction. As places like Walthamstow shoot up in popularity -- at one point last year it had the fastest-rising property prices in the UK -- people go elsewhere.
This elsewhere is now, for some, Leyton and its adjoining near-namesake, Leytonstone.
This is arguably fashionable London in its more mature, thoughtful form -- fewer crowded pubs featuring difficult indie bands, more bakeries and people thinking about schools and commuting routes.
Both areas always had much to recommend them, being bounded by the green spaces of Hackney Marsh, Wanstead Flats and Epping Forest, but remained resolutely unfashionable for decades.
Leyton was further damned for a period by the construction of a major road project that saw more than 250 homes demolished.
Now Leyton High Road, the shopping street, has been regenerated, a project begun to coincide with the 2012 Olympics, based in nearly Stratford.
All You Read is Love (877 High Road, Leytonstone, London; no phone) is a pop-up bookstore/cocktail lounge/coffee shop set up by Danish siblings that's proved such a hit it's in danger of becoming a permanent fixture.



Brixton arguably best epitomizes the fast-changing face of London, in all its good and bad points.
Long a hugely deprived center of the London's African-Caribbean community, years of tensions with police exploded in 1981 with some of the worst urban rioting seen in 20th-century Britain.
After that, properties in the area could barely be given away.
But over the last 20 years the established population have been joined by ever-more newcomers, many priced out of more posh nearby areas like Clapham, attracted by Brixton's excellent public transport links and vibrant, buzzy commercial center.
Property prices have rocketed.
A moribund indoor market specializing in Caribbean food and obscure reggae records was transformed, and is now packed with exotic cafes and restaurants -- and people.
The squatted blocks of apartments that once dotted the area, abandoned as worthless by the local council, have been hastily reclaimed and sold.
Brixton has kept its character, but there have been undeniable tensions.
For some, the recent arrival of upmarket real estate agents Foxtons has signaled the beginning of the end -- it's already twice had its window broken, most recently during a specific protest against gentrification.
All the more reason to see these neighborhoods before they change for good.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เยือนสหราชอาณาจักรทุนก็มักจะบ่นว่า พวกเขาไม่เคยไปพบนั่นหลังจาก traipsing สถานแหล่งหลัก พวกเขามักจะขาดพลังงานและความรู้ประสบการณ์ชีวิตในลอนดอนเหนือกลางกี่ตารางไมล์ซึ่งหมายความว่าพวกเขากำลังขาดออกชานเมืองภายใน และภายนอกของลอนดอนเต็มไป ด้วยพลังงานความคิดสร้างสรรค์เป็น สำหรับดีขึ้น หรือเลวร้าย ยิ่ง คลื่นของ scenesters และ gentrifiers กวาดผ่านชานเมืองและ ย่อม ผลักดันราคาไกลเกินเอื้อมแน่ชาวบ้านมากแห่งนี้ศึกษาได้เทอร์โบเรียวน่องเรียว ละแวกใกล้เคียงตกอย่างรวดเร็วออกแฟชั่น - ทำยากสองเหตุการณ์เที่ยวรู้จุดเกิดขึ้นส่วนใหญ่นี่คือคู่มือการหกอยู่ในเพิ่มขึ้น ลอนดอนใต้นี้ชื่อเสียงของปริมณฑลยาวกำหนด โดยนิยมไฟต์ทีวีอังกฤษตลก "เท่าคนโง่และม้า มุ่งเน้นในการเทรดตลาดทะเยอทะยานแวนเจาะไร้สาระ และ hubristic สโลแกน "นิวยอร์ก ปารีส Peckham "ทั้งหมดเป็นอื่นส่วนหนึ่งก็ตรวจคนเข้าเมืองที่มีพื้นที่ มีร้านค้าจำนวนมากในย่านหลักถนนอาหารการลัทธิแอฟริกาตะวันตกประชากรในท้องถิ่นนอกจากนี้ยังมีการลงทุนสาธารณะ เช่นทองแดงห่มสมัยรี ผู้ชนะรางวัลสเตอร์ลิงสำหรับสถาปัตยกรรม (122 Peckham ฮิลล์เซนต์ ลอนดอน, + 44 20 7525 2000)Gentrification ได้ดำเนินการแผน 2: ครอบครัวชั้นกลาง ที่ colonized บ้านเมืองก่อนราคาไม่ได้สูงเกินไป นักศึกษาและศิลปินด้วยหลังที่กำหนดพื้นที่ กับสตูดิโอทั่วไปภายในช่องว่างที่มีถ้ำมากใต้อาร์เชสรถไฟ ตลอดจนจำนวนเก็บขึ้น ได้หนึ่ง Peckham ถนน Bellenden Road มีเฟอร์นิเจอร์ที่ออกแบบ โดยประติมากรที่มีชื่อเสียง แอนโทนี Gormley ถนนถ้าสิ่งหนึ่ง epitomizes Peckham ใหม่ เป็นบาร์ของ Frank Campari (ชั้นที่ 10, Peckham หลายเรื่องจอดรถ 95A ไรเลน ลอนดอน ไม่มีโทรศัพท์), คลายร้อนเพียงสถานเปิดชั้นบนสุดของปรากฏ 1960s multistory จอดรถสามเท่าสำหรับมุมมองและบริษัทแฟชั่นไม่เพียงแค่ถ้าฝนตกอำเภอ (ค่อนข้าง) ใบที่เรียกว่าหมู่บ้าน Walthamstow เป็นครั้งแรกตก floorboards ปล้นและค่อย ๆ แพร่กระจายเพิ่มเติมรวมสีประตูหน้ารสนิยมที่ มีมากของลอนดอน ภาพอย่างมหาศาลผสม - มีมาสังคมสำคัญท่ามกลาง lattes และตัวแทนอสังหาริมทรัพย์จริงTermers ยาวมาก lamented ลูกของเกรย์ฮาวด์สถานที่แข่งขันสนามกีฬา ปิดใน 2008 เว็บไซต์ขณะนี้ กำลังเปิดเป็นอพาร์ทเม้นท์Incomers จะออก โดยการเพิ่มจำนวนร้าน และบาร์ และ ตลาดท้องถิ่นเจริญรุ่งเรือง เป็นศิลปะดีเหตุการณ์เช่นวันหยุดสุดสัปดาห์ยาว Walthamstow สวนพรรค (Lloyd ปาร์ค ลอนดอน 18-19 กรกฎาคม) เป็นนานเป็น 2009 ไม่น้อยเป็นผู้ gentrification กว่าเดอะนิวยอร์กไทมส์เรียกคู่นี้ติดละแวกใกล้เคียงลอนดอนตะวันออกเฉียงใต้ "เป็นอึกทึก concoction blue-collar สุนทรียศาสตร์และ hipsterism ไม่ต่อเนื่องกัน"It's probably still a fair description.Both areas have big pockets of significant social deprivation, and are bounded by thundering main roads, but are nonetheless forging a reputation as the destinations of choice for young arty types, some priced out of former creative hubs like Shoreditch, even Peckham.Both feature a sometimes motley collection of pubs and bars showcasing regular live music, with the Amersham Arms (388 New Cross Road, London; [phone]) in New Cross particularly popular.Deptford was long exemplified by the Deptford Project, a popular cafe and art space based around a disused train carriage inside an old rail yard.This closed last year for the construction of new apartments and commercial units.In its place have come numerous studios and galleries, such as Bearspace (152 Deptford High St., London; [phone]), which specializes in young, upcoming artists.It does still have the Laban Theatre (Creekside, Deptford, London; [phone]), an award-winning, shimmering glass building built in 2003 for the Trinity Laban Conservatoire, the UK's leading contemporary dance school. If London, like all cities, gentrifies in waves, then these adjoining east London areas are part of a third or even fourth incarnation of the phenomenon.Firstly, rising prices pushed people away from Islington to Stoke Newington and Hackney, and now on to Homerton and Clapton.These used to be primarily known for squats and high crime rates, with one main street in Clapton known locally as the "murder mile" for the frequency of drug- or gang-related shootings.
But streets of generous size Victorian homes not too far away from the center have a draw of their own.
Homerton's generally recognized tipping point came with the opening of a much-loved coffee shop, Venetia's (55 Chatsworth Road, [phone]).
The same street now has a weekly market selling all the necessities of inner city life from obscure cheeses to vegan cakes.
Also there's Chats Palace (42-44 Brooksby's Walk, London; [phone]), a former library "reclaimed" by locals after it was shut in the 1970s, and long known as a raucous music venue.
The nightlife remains, but it also offers kids' music and dance lessons.
A few streets away is another iconic venue -- Toe Rag Studios (166a Glynn Road, Clapton, London; [phone]), the analogue-only recording hub famed for hosting the sessions for the White Stripes' album "Elephant."
And there's possibly the best Senegalese night out in east London at the Little Baobab (159 Lower Clapton Road, Clapton, London; [phone]).
For every gentrification action there's a ripple of reaction. As places like Walthamstow shoot up in popularity -- at one point last year it had the fastest-rising property prices in the UK -- people go elsewhere.
This elsewhere is now, for some, Leyton and its adjoining near-namesake, Leytonstone.
This is arguably fashionable London in its more mature, thoughtful form -- fewer crowded pubs featuring difficult indie bands, more bakeries and people thinking about schools and commuting routes.
Both areas always had much to recommend them, being bounded by the green spaces of Hackney Marsh, Wanstead Flats and Epping Forest, but remained resolutely unfashionable for decades.
Leyton was further damned for a period by the construction of a major road project that saw more than 250 homes demolished.
Now Leyton High Road, the shopping street, has been regenerated, a project begun to coincide with the 2012 Olympics, based in nearly Stratford.
All You Read is Love (877 High Road, Leytonstone, London; no phone) is a pop-up bookstore/cocktail lounge/coffee shop set up by Danish siblings that's proved such a hit it's in danger of becoming a permanent fixture.



Brixton arguably best epitomizes the fast-changing face of London, in all its good and bad points.
Long a hugely deprived center of the London's African-Caribbean community, years of tensions with police exploded in 1981 with some of the worst urban rioting seen in 20th-century Britain.
After that, properties in the area could barely be given away.
But over the last 20 years the established population have been joined by ever-more newcomers, many priced out of more posh nearby areas like Clapham, attracted by Brixton's excellent public transport links and vibrant, buzzy commercial center.
Property prices have rocketed.
A moribund indoor market specializing in Caribbean food and obscure reggae records was transformed, and is now packed with exotic cafes and restaurants -- and people.
The squatted blocks of apartments that once dotted the area, abandoned as worthless by the local council, have been hastily reclaimed and sold.
Brixton has kept its character, but there have been undeniable tensions.
For some, the recent arrival of upmarket real estate agents Foxtons has signaled the beginning of the end -- it's already twice had its window broken, most recently during a specific protest against gentrification.
All the more reason to see these neighborhoods before they change for good.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนที่เข้ามาแผ่กิ่งก้านสาขาไปยังเมืองหลวงของอังกฤษมักจะบ่นว่าพวกเขาไม่เคยได้รับประสบการณ์ใด ๆ ของแผ่กิ่งก้านสาขา.
หลังจาก traipsing รอบสถานที่ท่องเที่ยวหลักที่พวกเขามักจะขาดพลังงานและความรู้ที่จะได้สัมผัสกับชีวิตในกรุงลอนดอนเกินไม่กี่ตารางไมล์กลาง.
ซึ่งหมายความว่าพวกเขากำลังหายไปหมด
ชานเมืองด้านในและด้านนอกของกรุงลอนดอนยังมีชีวิตอยู่ด้วยพลังงานความคิดสร้างสรรค์เป็นให้ดีขึ้นหรือแย่ลงคลื่นของ scenesters และ gentrifiers กวาดผ่านชานเมืองและหลีกเลี่ยงไม่ได้ผลักดันราคาไกลเกินเอื้อมของชาวบ้านหลายคน.
ในเมืองปรับเทอร์โบรวดเร็วนี้ละแวกใกล้เคียงที่ลดลงอย่างรวดเร็ว เข้าและออกของแฟชั่น -. ทำให้มันเป็นทวีคูณที่ยากลำบากสำหรับผู้เข้าชมที่จะรู้ว่าจุดที่เกิดขึ้นมากที่สุด
. นี้เป็นคำแนะนำถึงหกขณะที่เพิ่มขึ้นนี้ทางใต้ของลอนดอนชื่อเสียงของย่านชานเมืองได้รับการแก้ไขเป็นเวลานานโดยปี 1980 ได้รับความนิยมตลกอังกฤษทีวี "เพียงคนโง่และ ม้า "ศูนย์กลางผู้ประกอบการตลาดที่มีความทะเยอทะยานที่มีรถตู้เบื่อสโลแกนที่ไร้สาระและ hubristic" นิวยอร์กปารีส, เพคแฮม. " ทั้งหมดที่แตกต่างกันในขณะนี้. ในส่วนที่มันตรวจคนเข้าเมืองที่เปลี่ยนพื้นที่ที่มีร้านค้าจำนวนมากในอาหารที่คึกคักถนนสายหลัก . กับประชาชนในท้องถิ่นแอฟริกาตะวันตกที่กำลังบูมมีการลงทุนของภาครัฐยังเหมือนห้องสมุดที่ทันสมัยทองแดงหุ้มชนะรางวัลสเตอร์ลิงสำหรับสถาปัตยกรรม (122 เพคแฮมฮิลล์เซนต์ลอนดอน; . [phone]) พื้นที่ได้ดำเนินการสองด้าน: ครอบครัวชนชั้นกลางที่อาณานิคมวิคตอเรียบ้านก่อนที่จะมีราคาสูงเกินไป และนักเรียนและศิลปิน. มันเป็นหลังที่มากขึ้นกำหนดพื้นที่ที่มีสตูดิโอร่วมภายในช่องว่างโพรงใต้โค้งรถไฟเช่นเดียวกับจำนวนของแกลเลอรี่. หนึ่งถนนเพคแฮม Bellenden ถนนแม้จะมีถนนเฟอร์นิเจอร์ออกแบบโดยประติมากรที่มีชื่อเสียง แอนโทนี Gormley. หากสิ่งหนึ่งที่คติธรรมเพคแฮมใหม่ก็ของแฟรงก์คัมพารีบาร์ (ชั้น 10, เพคแฮมมีหลายเรื่องที่จอดรถ, 95A ไรย์ Lane, ลอนดอน; โทรศัพท์ไม่ได้) ได้รับความนิยมอย่างมหาศาลสถานที่จัดงานในช่วงฤดูร้อนเท่านั้นที่ชั้นบนสุดเปิด looming 1960 ลานจอดรถ multistory. ค่าเข้าชมเพียงสำหรับมุมมองและ บริษัท ที่ทันสมัย. เพียงแค่ไม่ได้ถ้าฝนตก. (ค่อนข้าง) อำเภอใบที่รู้จักกันเป็น Walthamstow วิลเลจเป็นครั้งแรกที่จะตกอยู่กับพื้นปล้นและทาสีประตูหน้าบ้านมีรสนิยมค่อยๆแพร่กระจายไกล . ในฐานะที่เป็นที่มีมากของกรุงลอนดอนภาพที่ผสมอย่างมหาศาล. - มีการกีดกันทางสังคมที่สำคัญท่ามกลางลาเต้และตัวแทนอสังหาริมทรัพย์หลาย termers ยาวอาลัยตายของสนามแข่งที่มีชื่อเสียงสุนัขไล่เนื้อปิดในปี 2008, เว็บไซต์ตอนนี้กลายเป็นพาร์ทเมนท์ . Incomers จะวาดโดยตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของร้านอาหารที่ดีและบาร์และตลาดในประเทศที่เจริญรุ่งเรืองเป็นเหตุการณ์ศิลปะดีเช่นวันหยุดยาว Walthamstow พรรคการ์เด้น (ลอยด์พาร์คลอนดอน; 18-19 กรกฎาคม). ตราบใดที่ผ่านมาเป็น 2009 ไม่น้อยผู้มีอำนาจในพื้นที่กว่านิวยอร์กไทม์สเรียกว่าคู่นี้ในละแวกใกล้เคียงที่อยู่ติดกันลอนดอนตะวันออกเฉียงใต้ "ผสมอึกทึกของความสวยงามสีฟ้าปกและสม่ำเสมอ hipsterism." มันอาจจะยังคงเป็นคำอธิบายที่เป็นธรรม . พื้นที่ทั้งสองมีกระเป๋าขนาดใหญ่ของการกีดกันทางสังคมอย่างมีนัยสำคัญและมีการล้อมรอบด้วยถนนสายหลักสนั่น แต่กระนั้นปลอมชื่อเสียงเป็นสถานที่ของทางเลือกสำหรับประเภทอาร์ตี้หนุ่มสาวบางราคาจากฮับความคิดสร้างสรรค์เช่นอดีตทช์แม้เพคแฮม. คุณลักษณะทั้งสอง คอลเลกชันผสมผเสบางครั้งผับและบาร์การจัดแสดงดนตรีสดปกติกับ Amersham แขน (388 ใหม่ข้ามถนนลอนดอน; 44 20 8469 1499). ในนิวครอสที่เป็นที่นิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งปท์สุดขั้วยาวโดยโครงการปท์, ร้านกาแฟที่นิยมและ . พื้นที่ศิลปะตามรอบรถไฟขนส่งร้างภายในลานรถไฟเก่านี้ปิดปีที่ผ่านมาสำหรับการก่อสร้างอพาร์ทเมนใหม่และหน่วยงานในเชิงพาณิชย์. ในสถานที่ที่ได้มาสตูดิโอจำนวนมากและแกลเลอรี่เช่น Bearspace (152 ปท์เซนต์สูง, ลอนดอน; [phone]) ซึ่งมีความเชี่ยวชาญในหนุ่มศิลปินที่จะเกิดขึ้น. มันยังคงมีบันละคร (Creekside, ปท์ลอนดอน; 44 208 691 8600) ที่ได้รับรางวัลอาคารกระจกส่องแสงที่สร้างขึ้นในปี 2003 สำหรับทรินิตี้ บันสอนดนตรี, สหราชอาณาจักรชั้นนำของโรงเรียนสอนเต้นร่วมสมัย. ถ้าลอนดอนเช่นเมืองทั้งหมด gentrifies ในคลื่นแล้วเหล่านี้ที่อยู่ติดกันในพื้นที่ทางตะวันออกของกรุงลอนดอนเป็นส่วนหนึ่งของชาติที่สามหรือสี่ของปรากฏการณ์. ประการแรกราคาที่เพิ่มขึ้นผลักดันให้คนออกไปจากอิสลิงตันไป จี้ Newington และรถแท๊กซี่และตอนนี้ไป Homerton และแคลป. เหล่านี้เคยเป็นที่รู้จักมากที่สุดสำหรับ squats และอัตราการเกิดอาชญากรรมสูงกับหนึ่งในถนนสายหลักในแคลปตันเป็นที่รู้จักในฐานะ "ไมล์ฆาตกรรม" สำหรับความถี่ของยาเสพติดหรือแก๊งที่เกี่ยวข้อง ยิง. แต่ถนนของบ้านวิคตอเรียขนาดใจกว้างไม่ไกลจากศูนย์มีการวาดของตัวเอง. Homerton ของจุดให้ทิปได้รับการยอมรับโดยทั่วไปมาพร้อมกับการเปิดร้านกาแฟมากที่รัก, Venetia ของ (55 Chatsworth ถนน 44 20 89861642 .) ถนนเดียวกันขณะนี้มีตลาดรายสัปดาห์ขายทุกสิ่งจำเป็นของชีวิตในเมืองจากชีสเค้กปิดบังมังสวิรัติ. นอกจากนี้ยังมีการสนทนาพาเลซ (42-44 Brooksby วอลอนดอน; [phone]), ห้องสมุดอดีต "ยึด" โดยชาวบ้านหลังจากที่มันถูกปิดในปี 1970 และรู้จักกันมานานเป็นสถานที่เพลงแหบ. สถานบันเทิงยามค่ำคืนยังคงอยู่ แต่ก็ยังมีเพลงสำหรับเด็กและเรียนเต้นรำ. ถนนไม่กี่ ออกไปเป็นอีกหนึ่งสถานที่ที่โดดเด่น - สตูดิโอผ้าขี้ริ้วนิ้วเท้า (166a กลีนน์ถนนแคลปตัน, ลอนดอน; 44 20 8985 8862) ฮับอนาล็อกเท่านั้นบันทึกชื่อเสียงสำหรับการเป็นเจ้าภาพการประชุมสำหรับอัลบั้มสีขาวลาย "ช้าง." และมีอาจจะเป็น คืนที่ดีที่สุดออกมาจากเซเนกัลในลอนดอนตะวันออกที่ Baobab เล็ก ๆ น้อย ๆ (159 แคลปตันที่ต่ำกว่าถนนแคลปตัน, ลอนดอน; 44 7798 688 042). สำหรับการดำเนินการทุกพื้นที่มีการกระเพื่อมของการเกิดปฏิกิริยา ในฐานะที่เป็นสถานที่เช่น Walthamstow ยิงขึ้นในความนิยม - จุดหนึ่งปีที่ผ่านมามันก็มีเพิ่มขึ้นเร็วที่สุดในราคาอสังหาริมทรัพย์ในสหราชอาณาจักร -. ไปที่อื่นคนอื่นนี่คือตอนนี้สำหรับบางคนที่อยู่ติดกันและเลย์ตันใกล้-ชื่อ, Leytonstone นี่คือเนื้อหาที่ทันสมัยในลอนดอนที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นในรูปแบบความคิด -. น้อยผับที่แออัดที่มีวงดนตรีอินดี้เรื่องยากที่เบเกอรี่มากขึ้นและคนที่คิดเกี่ยวกับโรงเรียนและการเดินทางเส้นทางพื้นที่ทั้งสองมักจะมีมากที่จะแนะนำให้พวกเขาถูกล้อมรอบด้วยพื้นที่สีเขียวของรถแท๊กซี่ มาร์ชแฟลต Wanstead และไฮเดน แต่ยังคงเฉียบขาดเชยมานานหลายทศวรรษ. เลย์ตันได้รับการสาปแช่งต่อไปสำหรับระยะเวลาการก่อสร้างของโครงการถนนสายหลักที่เห็นมากกว่า 250 บ้านพังยับเยิน. ตอนนี้เลย์ตันถนนสูง, ถนนช้อปปิ้งที่ได้รับการสร้างขึ้นใหม่ . โครงการเริ่มที่จะตรงกับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก 2012 ซึ่งตั้งอยู่ในฟอร์ดเกือบทั้งหมดที่คุณอ่านคือความรัก (877 ถนนสูง Leytonstone ลอนดอน; ไม่มีโทรศัพท์) เป็นป๊อปอัพร้านหนังสือ / ค็อกเทลเลานจ์ / ร้านกาแฟที่ตั้งขึ้นโดยพี่น้องเดนมาร์ก ที่ได้รับการพิสูจน์เช่นตีก็ตกอยู่ในอันตรายของการเป็นถาวร. บริกซ์ตันเนื้อหาที่ดีที่สุดคติธรรมใบหน้าที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของกรุงลอนดอนในทุกจุดที่ดีและไม่ดีของ. ยาวศูนย์ขาดแคลนอย่างมหาศาลของลอนดอนชุมชนแอฟริกันแคริบเบียนปีของความตึงเครียด กับตำรวจระเบิดในปี 1981 กับบางส่วนของความวุ่นวายในเมืองที่เลวร้ายที่สุดที่เห็นในศตวรรษที่ 20 สหราชอาณาจักร. หลังจากนั้นคุณสมบัติในพื้นที่แทบจะไม่สามารถได้รับออกไป. แต่ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมาประชากรที่จัดตั้งขึ้นได้รับการเข้าร่วมโดยผู้มาใหม่ที่เคยมากขึ้น หลายราคาออกมาจากพื้นที่ใกล้เคียงหรูมากขึ้นเช่นแคลปแฮมดึงดูดโดยบริกซ์ตันของที่ดีเชื่อมโยงการขนส่งสาธารณะและมีชีวิตชีวาศูนย์กลางการค้า buzzy. ราคาอสังหาริมทรัพย์ได้พุ่ง. ตลาดร่มย่ำแย่เชี่ยวชาญในอาหารทะเลแคริบเบียนและบันทึกเร้กเก้ปิดบังถูกเปลี่ยนและจะเต็มไปตอนนี้มี ร้านกาแฟที่แปลกใหม่และร้านอาหาร -. และคนนั่งบล็อกพาร์ทเมนท์ที่ครั้งหนึ่งเคยจุดพื้นที่ที่ถูกทิ้งร้างเป็นไร้ค่าโดยสภาท้องถิ่นที่ได้รับการยึดเร่งรีบและขาย. บริกซ์ตันได้เก็บของตัวละคร แต่มีการจัดการกับความตึงเครียดที่ปฏิเสธไม่ได้. สำหรับบางคน ที่เดินทางมาถึงที่ผ่านมาของตัวแทนอสังหาริมทรัพย์ยี่ห้อ Foxtons ได้ส่งสัญญาณเริ่มต้นของจุดจบ - มันมีอยู่แล้วสองครั้งได้หน้าต่างเสียส่วนใหญ่เมื่อเร็ว ๆ นี้ในระหว่างการประท้วงที่เฉพาะเจาะจงกับพื้นที่. ทั้งหมดเป็นเหตุผลที่มากขึ้นเพื่อดูละแวกใกล้เคียงเหล่านี้ก่อนที่พวกเขาเปลี่ยนให้ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เข้าชมในอังกฤษ หลังทุนมักจะบ่นว่าพวกเขาไม่เคยได้รับประสบการณ์ใด ๆของเมือง .
หลังจาก traipsing รอบหลักสถานที่พวกเขามักจะขาดพลังงานและความรู้ประสบการณ์ชีวิตในลอนดอนเหนือไม่กี่กลางตารางไมล์ ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะพลาด
.
ลอนดอนภายในและนอกเขตยังมีชีวิตอยู่ ด้วยพลังความคิดสร้างสรรค์ เป็นสำหรับดีขึ้นหรือแย่ลงคลื่นของ scenesters และ gentrifiers กวาดผ่านชานเมือง และย่อม ดันราคาเกินเอื้อมของชาวบ้านหลาย .
ใน Turbo paced นี้พลิกโฉมเมืองย่านตกอย่างรวดเร็วในและออกของแฟชั่น -- ทำให้มันทวีคูณยากสำหรับผู้เข้าชมที่จะรู้ว่าที่สุดขึ้นปอ.
ที่นี่คู่มือหกในปัจจุบันขึ้น

ชื่อเสียงลอนดอนใต้ชานเมืองได้นานถาวร โดยนิยมยุค 80 อังกฤษโทรทัศน์ละครตลก " คนโง่เท่านั้นและม้า " ตรงกลางในตลาดผู้ประกอบการรถตู้ก็ทะเยอทะยานที่มีสโลแกน ไร้สาระ และ hubristic , นิวยอร์ก , ปารีส , เพกแคม "

ทั้งหมดจะแตกต่างกันในขณะนี้ ในส่วนของตรวจคนเข้าเมือง
ที่แปลง พื้นที่