To measure human haptic perception,

To measure human haptic perception, some researchers have used a single self-report measure while others have simultaneously employed several different self-report measures. Using a think aloud method, Sulaiman and Blandford (2004) interviewed 21 artists in order to identify the visual and haptic elements involved in the drawing domain, providing them with nine pen-like tools and two types of paper with which to work. Based on the audio data recorded during the interviews, 21 sets of vocabulary used by the artists were extracted and categorized. Although tactual experiences are common in everyday life, people are either unwilling or unable to talk about them, finding it difficult to discuss the exact feelings they experience when touching objects (Sonneveld and Schifferstein, 2008). For this reason, it is difficult to gather information about participants’ feelings, attitudes, etc. through employment of self-report measures alone. To overcome this limitation, the researchers recruited professionals as participants. Nevertheless, it is difficult to gather and analyze a large amount of data using the retrospective think aloud method. In order to explore the potential requirements for products to provide a pleasant feeling of touch, Shi et al. (2008) conducted a questionnaire with 200 participants, 10 of whom were interviewed in depth to gain an understanding of the real meaning behind participants’ responses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัด haptic รู้มนุษย์ นักวิจัยบางได้ใช้วัดเดียวรายงานตนเองในขณะที่คนอื่น ๆ พร้อมมีลูกจ้างหลายวัดรายงานตนเองแตกต่างกัน ใช้การคิดออกเสียงวิธี Sulaiman และ Blandford (2004) สัมภาษณ์ศิลปิน 21 เพื่อระบุ haptic และภาพองค์ประกอบเกี่ยวข้องในโดเมนวาด ให้พวกเขามีเครื่องมือคล้ายปากกาเก้าสองชนิดของกระดาษที่ต้องการ ตามข้อมูลเสียงที่บันทึกระหว่างการสัมภาษณ์ 21 ชุดคำศัพท์ที่ใช้ โดยศิลปินแยก และจำแนกประเภท แม้ tactual ประสบการณ์ทั่วไปในชีวิตประจำวัน ผู้ได้ยอม หรือไม่สามารถจะพูดคุยเกี่ยวกับพวกเขา หายากที่จะอธิบายความรู้สึกตรงที่พวกเขามีประสบการณ์เมื่อสัมผัสวัตถุ (Sonneveld และ Schifferstein, 2008) ด้วยเหตุนี้ มันจะยากที่จะรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับผู้เข้าร่วมความรู้สึก ทัศนคติ ฯลฯ ผ่านงานวัดรายงานตนเองคนเดียว เพื่อเอาชนะข้อจำกัดนี้ นักวิจัยพิจารณาผู้เชี่ยวชาญเป็นผู้เข้าร่วม อย่างไรก็ตาม ได้ยากที่จะรวบรวม และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การคิดคาดออกเสียงจำนวนมากวิธี เพื่อสำรวจความต้องการเป็นผลิตภัณฑ์ที่ให้ความรู้สึกน่าสัมผัส ชิ et al. (2008) ดำเนินแบบสอบถามกับผู้เข้าร่วม 200, 10 คนถูกสัมภาษณ์ในเชิงลึกเพื่อให้สามารถเข้าใจความหมายแท้จริงอยู่เบื้องหลังการตอบสนองของผู้เรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวัดการรับรู้สัมผัสของมนุษย์นักวิจัยบางคนได้ใช้มาตรการรายงานตนเองเดียวในขณะที่คนอื่น ๆ ที่มีการจ้างงานพร้อมกันหลายมาตรการรายงานตนเองที่แตกต่างกัน การใช้วิธีการคิดออกมาดัง ๆ , สุไลมานและแบลนด์ (2004) ให้สัมภาษณ์ 21 ศิลปินเพื่อที่จะระบุองค์ประกอบภาพและสัมผัสที่เกี่ยวข้องในโดเมนการวาดภาพให้พวกเขาด้วยเก้าเครื่องมือปากกาเหมือนและสองประเภทของกระดาษที่มีการที่จะทำงาน บนพื้นฐานของข้อมูลเสียงที่บันทึกไว้ในระหว่างการสัมภาษณ์ 21 ชุดคำศัพท์ที่ใช้โดยศิลปินที่ถูกสกัดและจัดหมวดหมู่ แม้ว่าประสบการณ์ tactual เป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวันของผู้คนมีทั้งเต็มใจหรือไม่สามารถที่จะพูดคุยเกี่ยวกับพวกเขาพบว่ามันยากที่จะหารือเกี่ยวกับความรู้สึกที่แท้จริงที่พวกเขาพบเมื่อสัมผัสวัตถุ (Sonneveld และ Schifferstein 2008) ด้วยเหตุนี้มันเป็นเรื่องยากในการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับความรู้สึกของผู้เข้าร่วมทัศนคติ ฯลฯ ผ่านการจ้างงานของมาตรการตนเองรายงานเพียงอย่างเดียว เพื่อเอา​​ชนะข้อ จำกัด นี้นักวิจัยผู้เชี่ยวชาญด้านการคัดเลือกเป็นผู้เข้าร่วม แต่มันเป็นเรื่องยากในการรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลจำนวนมากโดยใช้วิธีการคิดย้อนหลังออกมาดัง ๆ เพื่อสำรวจความต้องการที่มีศักยภาพสำหรับผลิตภัณฑ์ที่จะให้ความรู้สึกที่น่าพอใจจากการสัมผัสชิเอตอัล (2008) ที่จัดทำแบบสอบถามกับ 200 ผู้เข้าร่วม 10 คนถูกสัมภาษณ์ในเชิงลึกที่จะได้รับความเข้าใจในความหมายที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังการตอบสนองของผู้เข้าร่วม