Social interaction is important to

Social interaction is important to individuals living with diabetes and should be included in DSME sessions. Social interaction allows for assimilation of information, provides a sense of belonging, and offers an opportunity to build a support system (New, 2010). Being with others who have similar concerns and issues can promote diabetes self-management (Ho et al., 2010). People living with diabetes report that experiences of others living with diabetes are valued sources of education and information (Majeed-Ariss et al., 2013). One study found that rural older adults with higher levels of social engagement and a stronger social network were more likely to adhere to diabetes management behaviors such as monitoring glucose, checking feet, maintaining a heart-healthy diet, and participating in formal exercise (Skelly et al., 2005). Emphasizing social interaction appears to be important for incorporating diabetes self-management activities into the lives of people living with T2DM.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังคมมีความสำคัญต่อบุคคลที่อาศัยอยู่กับโรคเบาหวาน และควรรวมอยู่ในเซสชัน DSME สังคมช่วยให้ผสมกลมกลืนของข้อมูล แสดงความเป็นสมาชิก และมีโอกาสที่จะสร้างระบบสนับสนุน (ใหม่ 2010) อยู่กับผู้อื่นที่มีความกังวลและปัญหาที่คล้ายกันสามารถส่งเสริมการจัดการตนเองโรคเบาหวาน (โฮจิมินห์ et al., 2010) ผู้รายงานโรคเบาหวานของผู้อื่นที่อาศัยอยู่กับโรคเบาหวานที่มีแหล่งศึกษาข้อมูล (Majeed Ariss et al., 2013) และบริษัท การศึกษาหนึ่งพบว่า ผู้ใหญ่สูงอายุชนบทมีระดับสูงของความผูกพันทางสังคมและเครือข่ายสังคมที่แข็งแกร่งมีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามลักษณะการทำงานของการจัดการโรคเบาหวาน เช่นตรวจสอบน้ำตาลกลูโคส ตรวจเท้า รักษาอาหารเพื่อสุขภาพหัวใจ มีส่วนร่วมในการออกกำลังกายอย่างเป็นทางการ (Skelly et al., 2005) เน้นสังคมดูเหมือนจะ เป็นสิ่งสำคัญอีกทั้งยังมีกิจกรรมการจัดการตนเองโรคเบาหวานในชีวิตของผู้คนที่อาศัยอยู่กับ T2DM

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิสัมพันธ์ทางสังคมเป็นสิ่งสำคัญให้กับประชาชนที่อาศัยอยู่กับโรคเบาหวานและควรรวมอยู่ในการประชุม DSME การปฏิสัมพันธ์ทางสังคมช่วยให้การดูดซึมของข้อมูลให้ความรู้สึกเป็นเจ้าของและมีโอกาสที่จะสร้างระบบสนับสนุน (New 2010) อยู่กับคนอื่น ๆ ที่มีความกังวลที่คล้ายกันและปัญหาโรคเบาหวานสามารถส่งเสริมการจัดการตนเอง (โฮ et al., 2010) คนที่อาศัยอยู่กับโรคเบาหวานรายงานว่าประสบการณ์ของผู้อื่นที่อาศัยอยู่กับโรคเบาหวานมีมูลค่าแหล่งที่มาของการศึกษาและข้อมูล (Majeed-Ariss et al., 2013) การศึกษาพบว่าในชนบทผู้สูงอายุที่มีระดับที่สูงขึ้นของการมีส่วนร่วมทางสังคมและเครือข่ายทางสังคมที่แข็งแกร่งมีแนวโน้มที่จะเป็นไปตามพฤติกรรมการจัดการโรคเบาหวานเช่นน้ำตาลในการตรวจสอบการตรวจสอบฟุตรักษาอาหารเพื่อสุขภาพหัวใจและการมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายอย่างเป็นทางการ (Skelly และ al., 2005) เน้นการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่ดูเหมือนจะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการผสมผสานกิจกรรมเบาหวานการจัดการตนเองในชีวิตของผู้คนที่อาศัยอยู่กับ T2DM

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมมีความสำคัญต่อบุคคลมีชีวิตอยู่กับโรคเบาหวานและควรจะรวมอยู่ในช่วง DSME . การปฏิสัมพันธ์ทางสังคมช่วยให้ข้อมูล ให้ความรู้สึกของการเป็นสมาชิก และเสนอโอกาสเพื่อสร้างระบบสนับสนุน ( ใหม่ 2010 ) ถูกกับคนอื่น ๆที่มีปัญหาเกี่ยวกับความกังวลที่คล้ายกันและสามารถส่งเสริมการจัดการโรคเบาหวานด้วยตนเอง ( โฮ et al . , 2010 )คนที่มีชีวิตอยู่กับโรคเบาหวานรายงานว่าประสบการณ์ของผู้อื่น มีชีวิตอยู่กับโรคเบาหวานมีมูลค่าแหล่งการศึกษาและสารสนเทศ ( มาจี๊ด ariss et al . , 2013 ) การศึกษาหนึ่งพบว่า ผู้สูงอายุในชนบทที่มีระดับที่สูงขึ้นของการมีส่วนร่วมในสังคม และแข็งแกร่ง เครือข่ายทางสังคมมีแนวโน้มที่จะยึดติดกับโรคเบาหวานการจัดการพฤติกรรม เช่น การตรวจสอบกลูโคส ตรวจเท้ารักษาหัวใจอาหารเพื่อสุขภาพ และมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายที่เป็นทางการ ( skelly et al . , 2005 ) ที่เน้นการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่ดูเหมือนจะเป็นสิ่งสําคัญที่ผสมผสานกิจกรรมการจัดการโรคเบาหวานด้วยตนเองลงในชีวิตของผู้คนที่อาศัยอยู่กับ t2dm .