Transcript of After Cowboy Chicken Came to TownA clash of cultures and การแปล - Transcript of After Cowboy Chicken Came to TownA clash of cultures and ไทย วิธีการพูด

Transcript of After Cowboy Chicken

Transcript of After Cowboy Chicken Came to Town
A clash of cultures and the lessons of Capitalism "After Cowboy Chicken Came to Town"
Ha Jin (2000) Ha Jin- a short biography Jin moved to the States from China in 1985.
He has a Ph.D in English and now teaches at Boston University.
His writing mostly revolves around social issues relating to his homeland. He writes as "the writer, as immigrant, as self-exile, as scholar, as human-rights advocate" (Project Muse).
He describes his writing as about, "those unfortunate people who suffered, endured or perished at the bottom of life and who created history and at the same time were fooled or ruined by it" (Project Muse). The setting of an American franchise trying to set up shop in a Chinese town creates a clash of cultures and values. A Clash of Cultures While Western culture values the individual, the Chinese are much more collectivist. Their lives are centered around honor and respect. In the business world, the Chinese build very strong, formal relationships and do no like to work with people they don't know. They tend to be very mistrusting of foreigners (Kwintessential). "That was because to us a Jew was just another foreigner, no different from any other white devil. We still cannot tell the difference." ~Hongwen "Amercian dogs" "Foreign lackeys!" Throughout the story, Hongwen and his fellow employees learn a lot about Capitalism and more specifically American business. The Lessons of Capitalism Mr Shapiro has a number of practices and "company policies" that upset his employees including:
No employee discount
Employees could not take home leftovers
He rarely talked to them or respected their wishes Mr Shapiro has to learn his own lessons about business in China when he attempts to have a buffet, hosts a wedding dinner, and gets strike threats from his employees. Employees vs. The American Boss The main conflict that arises in the story is between the Chinese employees and the American boss. After moving to the states and getting a Ph.D, Jin decided to become a writer. He then had to decide whether to write in his native language or the language he had spent years studying, for he could not do both because "life would be too short". Chinese vs. English "...but in the English language, there is a great tradition where nonnative writers became essential writers. I was aware of that tradition and thought my success would depend on whether I had the ability and the luck. That's why it took a year for me to decide to write in English. Also, I realized this would be a lifelong devotion once it was decided." ~Ha Jin (Project Muse interview) The reader can see the collectivism of Chinese culture in the way the employees react when they are angered by their boss. They do not strike out individually as we might, but arrange meetings, come to agreements, set plans. All of their actions are done as a whole. They even sign a contract promising to share any profits they might benefit from their uprising. They also experience the upside of American business, receiving higher wages that always come on time. Compared with Chinese, state run companies, they are very lucky. "When I was a graduate student at Brandeis, the embassy, the Chinese embassy, used to send us The People's Daily, the overseas edition, not the same paper read in China but the overseas edition. They used to send it to us free, so once I read an article in it, oh, a terrible article, about an American fast-food chain that burned unsold fried chicken at night. And for the Chinese people this was crazy, but the article claimed that this American way would eventually reduce waste, because they would not fry too many pieces of chicken anymore. I just couldn't buy it, no matter what, because I knew there were people who were starving. And there were homeless people and starving people. How could you burn chicken at night? I just couldn't take it. I was bothered by it. So many years later, I started from that feeling, from that episode. Of course, it has a lot of episodes. It's not a story with a plot, just one episode after another. It's like a piece of life." ~Ha Jin (Project Muse) Where did you get the idea? Sharing the Wealth Of Course, in our culture it is very commonplace to see an entrepreneur rise in the business world and become very rich from their profits. This story exemplifies two ways of thinking when it comes to how individuals and societies should handle wealth. The employees of Cowboy Chicken are outraged to find out how much more their manager makes than them and also that he burns the leftover chicken after every day. These practices go against their Chinese values. Kwintessential. "China- Language, Culture, Customs and Etiquette". Web.
Siciliano, Jana. Book Reporter. "Review: The Bridegroom: Stories". January 21, 2011. Web.
Varsava, Jerry A. "An interview with Ha Jin". Project Muse. Contemporary Literature, Spring 2010. Journal. Works Cited This story was published in a book of short stories
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
เสียงบรรยายจากคาวบอยมาไก่เมืองการปะทะของวัฒนธรรมและบทเรียนของทุนนิยม "หลังจากคาวบอยไก่มาการเมือง"ฮา จิ (2000) ฮา จิ - ประวัติโดยย่อจิย้ายไปอเมริกาจากประเทศจีนในปี 1985เขามีปริญญาเอกอังกฤษ และตอนนี้ สอนที่มหาวิทยาลัยบอสตันการเขียนของเขาส่วนใหญ่ revolves รอบประเด็นทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับบ้านเกิดเมืองนอนของเขา เขาเขียนเป็น "ผู้เขียน เป็น immigrant เป็น self-exile เป็นนักเรียนทุน เป็นทนายสิทธิมนุษยชน" (โครงการมิวส์)เขาอธิบายการเขียนของเขาที่เกี่ยวกับ "ผู้โชคร้ายที่รับความเดือดร้อน ทน หรือ perished ที่ด้านล่างของชีวิตและผู้ที่สร้างประวัติศาสตร์ และ ในเวลาเดียวกัน ถูกหลอก หรือเจ๊งโดย" (โครงการมิวส์) ค่าแฟรนไชส์เป็นอเมริกันพยายามตั้งอยู่ในเมืองจีนสร้างความขัดข้องของวัฒนธรรมและค่า แคลชของวัฒนธรรมในขณะที่ตะวันตกวัฒนธรรมค่าบุคคล จีนมี collectivist มาก ชีวิตของพวกเขาเป็นศูนย์กลางรอบ ๆ เกียรติและเคารพ ในโลกธุรกิจ จีนสร้างความสัมพันธ์ที่แข็งแรงมาก อย่างเป็นทางการ และทำเหมือนไม่ทำงานกับคนที่พวกเขาไม่ทราบ พวกเขามักจะ mistrusting มากของชาวต่างชาติ (Kwintessential) "ที่ได้เนื่องจากเรา ความรอด ต่างด้าวเพียงหนึ่ง ไม่แตกต่างจากปีศาจสีขาวอื่น ๆ เรายังไม่สามารถบอกความแตกต่างได้" ~ Hongwen "Amercian สุนัข""ต่างประเทศ lackeys " ตลอดเรื่องราว Hongwen และคนของเขาเรียนรู้มากเกี่ยวกับทุนนิยมและอื่น ๆ โดยเฉพาะงานในสหรัฐอเมริกา เรียน Shapiro นายทุนนิยมมีแนวทางปฏิบัติและ "บริษัทนโยบาย" ที่พนักงานของเขารวมถึงอารมณ์เสีย:ไม่มีส่วนลดพนักงานพนักงานอาจจะเหลือที่บ้านHe rarely talked to them or respected their wishes Mr Shapiro has to learn his own lessons about business in China when he attempts to have a buffet, hosts a wedding dinner, and gets strike threats from his employees. Employees vs. The American Boss The main conflict that arises in the story is between the Chinese employees and the American boss. After moving to the states and getting a Ph.D, Jin decided to become a writer. He then had to decide whether to write in his native language or the language he had spent years studying, for he could not do both because "life would be too short". Chinese vs. English "...but in the English language, there is a great tradition where nonnative writers became essential writers. I was aware of that tradition and thought my success would depend on whether I had the ability and the luck. That's why it took a year for me to decide to write in English. Also, I realized this would be a lifelong devotion once it was decided." ~Ha Jin (Project Muse interview) The reader can see the collectivism of Chinese culture in the way the employees react when they are angered by their boss. They do not strike out individually as we might, but arrange meetings, come to agreements, set plans. All of their actions are done as a whole. They even sign a contract promising to share any profits they might benefit from their uprising. They also experience the upside of American business, receiving higher wages that always come on time. Compared with Chinese, state run companies, they are very lucky. "When I was a graduate student at Brandeis, the embassy, the Chinese embassy, used to send us The People's Daily, the overseas edition, not the same paper read in China but the overseas edition. They used to send it to us free, so once I read an article in it, oh, a terrible article, about an American fast-food chain that burned unsold fried chicken at night. And for the Chinese people this was crazy, but the article claimed that this American way would eventually reduce waste, because they would not fry too many pieces of chicken anymore. I just couldn't buy it, no matter what, because I knew there were people who were starving. And there were homeless people and starving people. How could you burn chicken at night? I just couldn't take it. I was bothered by it. So many years later, I started from that feeling, from that episode. Of course, it has a lot of episodes. It's not a story with a plot, just one episode after another. It's like a piece of life." ~Ha Jin (Project Muse) Where did you get the idea? Sharing the Wealth Of Course, in our culture it is very commonplace to see an entrepreneur rise in the business world and become very rich from their profits. This story exemplifies two ways of thinking when it comes to how individuals and societies should handle wealth. The employees of Cowboy Chicken are outraged to find out how much more their manager makes than them and also that he burns the leftover chicken after every day. These practices go against their Chinese values. Kwintessential. "China- Language, Culture, Customs and Etiquette". Web. Siciliano, Jana. Book Reporter. "Review: The Bridegroom: Stories". January 21, 2011. Web.Varsava, Jerry A. "An interview with Ha Jin". Project Muse. Contemporary Literature, Spring 2010. Journal. Works Cited This story was published in a book of short stories
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
หลังจากบันทึกของไก่คาวบอยมาถึงเมืองปะทะของวัฒนธรรมและบทเรียนของทุนนิยม "หลังจากที่ไก่คาวบอยมาถึงเมือง" ฮาจิน (2000) ฮา Jin- ประวัติสั้น ๆ จินย้ายไปอยู่ที่สหรัฐอเมริกาจากประเทศจีนในปี 1985 เขามี Ph .d ในภาษาอังกฤษและตอนนี้สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยบอสตัน. การเขียนของเขาส่วนใหญ่หมุนรอบประเด็นทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับบ้านเกิดของเขา เขาเขียนว่า "นักเขียนที่เป็นผู้อพยพเช่นการเนรเทศตัวเองเป็นนักวิชาการเป็นผู้สนับสนุนสิทธิมนุษยชน" (โครงการ Muse). เขาอธิบายถึงการเขียนของเขาเกี่ยวกับ "ผู้คนที่โชคร้ายที่ได้รับความเดือดร้อนทนหรือเสียชีวิตที่ด้านล่างของ ชีวิตและผู้ที่สร้างประวัติศาสตร์และในเวลาเดียวกันถูกหลอกหรือถูกทำลายโดยมัน "(โครงการ Muse) การตั้งค่าแฟรนไชส์ของอเมริกันพยายามที่จะตั้งร้านค้าในเมืองจีนสร้างการปะทะกันของวัฒนธรรมและค่า การปะทะกันของวัฒนธรรมในขณะที่วัฒนธรรมตะวันตกค่าบุคคลที่จีนมีมากฝ่ายซ้าย ชีวิตของพวกเขาจะแน่นิ่งเกียรติและให้ความเคารพ ในโลกธุรกิจที่จีนสร้างความแข็งแรงมากความสัมพันธ์ที่เป็นทางการและไม่ทำเช่นการทำงานร่วมกับคนที่พวกเขาไม่ทราบว่า พวกเขามีแนวโน้มที่จะ mistrusting มากของชาวต่างชาติ (Kwintessential) "นั่นเป็นเพราะเราจะเป็นชาวยิวเป็นเพียงชาวต่างชาติอื่นไม่แตกต่างจากปีศาจสีขาวอื่น ๆ . เรายังไม่สามารถบอกความแตกต่าง." ~ Hongwen "สุนัข Amercian" "ต่างประเทศจริงแล้ว!" ตลอดทั้งเรื่อง Hongwen และพนักงานเพื่อนของเขาได้เรียนรู้มากเกี่ยวกับทุนนิยมและธุรกิจมากขึ้นโดยเฉพาะชาวอเมริกัน บทเรียนของทุนนิยมนายชาปิโรมีจำนวนของการปฏิบัติและ "นโยบายของ บริษัท " ที่ไม่พอใจพนักงานของเขารวมถึงไม่มีพนักงานส่วนลดพนักงานไม่สามารถใช้ของเหลือที่บ้านเขาพูดคุยไม่ค่อยให้กับพวกเขาหรือเคารพความปรารถนาของพวกเขานายชาปิโรมีการเรียนรู้บทเรียนของตัวเองเกี่ยวกับธุรกิจในประเทศจีนเมื่อเขาพยายามที่จะมีบุฟเฟ่ต์อาหารค่ำเป็นเจ้าภาพจัดงานแต่งงานและได้รับภัยคุกคามจากการนัดหยุดงานของพนักงาน พนักงานกับอเมริกันบอสความขัดแย้งหลักที่เกิดขึ้นในเรื่องอยู่ระหว่างพนักงานจีนและเจ้านายอเมริกัน หลังจากที่ย้ายไปสหรัฐอเมริกาและได้รับปริญญาเอกจินตัดสินใจที่จะเป็นนักเขียน จากนั้นเขาก็ต้องตัดสินใจว่าจะเขียนในภาษาพื้นเมืองหรือภาษาของเขาที่เขาได้ใช้เวลาหลายปีการศึกษาสำหรับเขาไม่สามารถทำทั้งสองเพราะ "ชีวิตจะสั้นเกินไป" ภาษาจีนกับภาษาอังกฤษ "... แต่ในภาษาอังกฤษมีประเพณีที่ดีที่นักเขียน nonnative กลายเป็นนักเขียนที่สำคัญ. ฉันได้ตระหนักถึงประเพณีที่และความสำเร็จของฉันคิดว่าจะขึ้นอยู่กับว่าผมมีความสามารถและโชค. นั่นเป็นเหตุผลที่ มันใช้เวลาหนึ่งปีสำหรับผมที่จะตัดสินใจที่จะเขียนภาษาอังกฤษ. นอกจากนี้ผมตระหนักในเรื่องนี้จะเป็นความจงรักภักดีตลอดชีวิตเมื่อมันมีการตัดสินใจ. " ~ ฮาจิน (สัมภาษณ์โครงการ Muse) ผู้อ่านสามารถดูส่วนรวมของวัฒนธรรมจีนในทางพนักงานตอบสนองเมื่อพวกเขาจะโกรธเจ้านายของพวกเขา พวกเขาไม่ได้ตีออกเป็นรายบุคคลในขณะที่เราอาจจะ แต่จัดประชุมมาตกลงกำหนดแผน ทั้งหมดของการกระทำของพวกเขาจะทำในฐานะที่เป็น พวกเขายังลงนามในสัญญาที่มีแนวโน้มในการแบ่งปันผลกำไรใด ๆ ที่พวกเขาอาจได้รับประโยชน์จากการจลาจลของพวกเขา พวกเขายังมีประสบการณ์คว่ำของธุรกิจอเมริกันที่ได้รับค่าจ้างที่สูงขึ้นที่มาเสมอในเวลา เมื่อเทียบกับจีน, บริษัท ที่ดำเนินการรัฐที่พวกเขาจะโชคดีมาก "เมื่อตอนที่ผมยังเป็นนักศึกษาปริญญาโทที่แบรน, สถานทูต, สถานทูตจีนที่ใช้ในการส่งประจำวันของคนรุ่นในต่างประเทศไม่ได้เป็นกระดาษเดียวกันอ่านในประเทศจีน แต่รุ่นที่ต่างประเทศ. พวกเขาใช้ในการส่งมาให้เราฟรี ดังนั้นเมื่อผมได้อ่านบทความในนั้นโอ้บทความที่น่ากลัวเกี่ยวกับห่วงโซ่อาหารอย่างรวดเร็วอเมริกันที่เผาไก่ทอดยังไม่ขายในเวลากลางคืน. และสำหรับคนจีนนี้คือบ้า แต่บทความอ้างว่าวิธีนี้ชาวอเมริกันในที่สุดก็จะลด เสียเพราะพวกเขาจะไม่ทอดชิ้นมากเกินไปของไก่อีกต่อไป. ฉันก็ไม่สามารถซื้อได้ไม่ว่าอะไรเพราะผมรู้ว่ามีคนที่กำลังหิว. และมีคนไร้ที่อยู่อาศัยและผู้คนที่หิวโหย. วิธีที่คุณสามารถเผาไก่ ในเวลากลางคืน? ฉันไม่สามารถใช้มัน. ฉันได้รับการใส่ใจจากมัน. ดังนั้นหลายปีต่อมาผมเริ่มต้นจากความรู้สึกว่าจากเหตุการณ์ที่. แน่นอนมันมีจำนวนมากของเอพ. มันไม่ได้เป็นเรื่องที่มีพล็อต เพียงครั้งหนึ่งหลังจากที่อื่น. ก็เช่นชิ้นส่วนของชีวิต. " ~ ฮาจิน (โครงการ Muse) ในกรณีที่คุณไม่ได้รับความคิด? การแบ่งปันความมั่งคั่งของหลักสูตรในวัฒนธรรมของเรามันเป็นเรื่องธรรมดามากที่จะเห็นผู้ประกอบการเพิ่มขึ้นในโลกธุรกิจและกลายเป็นที่อุดมสมบูรณ์มากจากกำไรของพวกเขา เรื่องนี้เป็นตัวอย่างสองวิธีการคิดเมื่อมันมาถึงว่าประชาชนและสังคมควรจะจัดการกับความมั่งคั่ง พนักงานของไก่คาวบอยมีความเจ็บแค้นที่จะหาวิธีอื่น ๆ อีกมากมายผู้จัดการของพวกเขาทำให้พวกเขากว่าและยังว่าเขาเผาไหม้ไก่ที่เหลือหลังจากที่ทุกวัน วิธีการเหล่านี้ไปกับค่านิยมของจีน Kwintessential "จีนภาษา, วัฒนธรรม, ศุลกากรและมารยาท" เว็บ. Siciliano, จานา หนังสือผู้สื่อข่าว "รีวิว: เจ้าบ่าว: เรื่อง" วันที่ 21 มกราคม 2011 เว็บ. Varsava เจอร์เอ "ให้สัมภาษณ์กับฮาจิน" โครงการ Muse วรรณกรรมร่วมสมัยฤดูใบไม้ผลิปี 2010 วารสาร อ้างงานเรื่องนี้ได้รับการตีพิมพ์ในหนังสือเรื่องสั้น









การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: