In 1817, the British began to sell

In 1817, the British began to sell a narcotic drug, Indian opium, to China as a way to reduce the trade deficit and to make the Indian colony profitable. The Qing Administration originally tolerated opium importation because it created an indirect tax on Chinese subjects, while allowing the British to double tea exports from China to England. However, by 1820 the planting of tea in the Indian and African colonies, along with accelerated opium consumption, reversed the flow of silver, and the drug had poisoned thousands of Chinese civilians.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1817 อังกฤษเริ่มขายเสพ ฝิ่นอินเดีย จีนเป็นวิธี เพื่อลดการขาดดุลการค้า และทำให้อาณานิคมอินเดียผลกำไร การจัดการการชิงยอมรับนำเข้าฝิ่นเดิมเนื่องจากสร้างเป็นภาษีทางอ้อมในเรื่องจีน อนุญาตให้อังกฤษการส่งออกชาคู่จากจีนอังกฤษ อย่างไรก็ตาม โดย 1820 การปลูกชาในอินเดีย และแอฟริกาอาณานิคม พร้อมกับการใช้ฝิ่นเร่ง ย้อนกลับการไหลของเงิน และยาเสพติดได้วางยาพิษพันพลเรือนจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน 1817 อังกฤษเริ่มที่จะขายยาเสพติดยาเสพติดฝิ่นอิน​​เดียไปยังประเทศจีนเป็นวิธีที่จะลดการขาดดุลการค้าและเพื่อให้อาณานิคมอินเดียที่ทำกำไรได้ ชิงบริหารเดิมทนการนำเข้าฝิ่นเพราะมันสร้างภาษีทางอ้อมในวิชาภาษาจีนขณะที่ช่วยให้อังกฤษเป็นสองเท่าในการส่งออกชาจากประเทศจีนไปยังประเทศอังกฤษ อย่างไรก็ตาม 1820 การปลูกชาในอาณานิคมอินเดียและแอฟริกันพร้อมกับการบริโภคฝิ่นเร่งกลับไหลของเงินและยาเสพติดได้วางยาพิษหลายพันของพลเรือนจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปี 1817 อังกฤษเริ่มขายยาเสพติดยาอินเดีย , ฝิ่น , จีนเป็นวิธีที่จะลดการขาดดุลทางการค้า และทำให้อาณานิคมอินเดียกําไร ชิงบริหารเดิมทนฝิ่นเข้าเพราะมันสร้างเป็นภาษีทางอ้อมในวิชาภาษาจีน ขณะที่ช่วยให้อังกฤษเพื่อการส่งออกชาคู่จากจีนกับอังกฤษ อย่างไรก็ตาม โดย 1820 การปลูกชาในอาณานิคมอินเดียและแอฟริกา พร้อมกับเร่งการปลูกฝิ่น การไหลของเงินเก็บ แล้วยามีพิษหลายพันของพลเรือนจีน