6. Candidate gene studiesCandidate

6. Candidate gene studies
Candidate genes are chosen for their assumed role in the pathogenesis of hypertension and can derive from experimental models or knowledge of the pathophysiology. The most plausible candidate genes are components of the renin–angiotensin–aldosterone system and genes involved in signal transduction (e.g. the G-protein subunit-β3 gene GNB3), salt and water handling (e.g. the adducin-α genes ADD1), regulation of vascular tone (e.g. the endothelial nitric oxide synthase gene NOS3) and production of or defences against oxidative stress. However, despite numerous reports on association in small and medium sized cohorts since publication of our previous review [14] there has been little evidence for a substantial association of any of these genes or single nucleotide polymorphisms (SNPs) within these genes with hypertension. The main reasons for this lack of positive results are (1) the individual contribution of genetic variants to the blood pressure phenotype is small; (2) most of the study designs lacked power to detect these small effects; (3) inconsistency of phenotyping did not allow results to be compared or combined; (4) selection of candidate genes depended on known pathways of blood pressure regulation precluding undiscovered pathways; (5) most of the candidate gene studies tended to be single SNP studies which was not completely informative of the gene variations and additional SNP identification needed sequencing resources which were not readily accessible; (6) studies of rare frequency variants were not done; and (7) the study design issues mentioned above precluded any meaningful study of gene–gene or gene–environment interactions. Nevertheless, the candidate gene approach remains one of the cornerstones of studies into the genetics of hypertension. We refer to recent reviews on the genetics of the renin–angiotensin–aldosterone system [63], [64] and [65], G-proteins [66], adducin [67], and oxidative stress [68] and [69] in hypertension, but will discuss the association of the aldosterone synthase gene (CYP11B2) with hypertension as an exemplar.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6. การศึกษายีนสมัคร
ยีนผู้สมัครจะได้รับเลือกสำหรับบทบาทของพวกเขาสันนิษฐานว่าในการเกิดโรคความดันโลหิตสูงและได้มาจากรูปแบบการทดลองหรือความรู้ของพยาธิสรีรวิทยา ยีนที่เป็นไปได้มากที่สุดคือส่วนประกอบของ renin-angiotensin-aldosterone ระบบและยีนที่เกี่ยวข้องกับสัญญาณ (เช่น G-โปรตีน subunit-β3 GNB3 ยีน), การจัดการเกลือและน้ำ (เช่นยีน adducin-α ADD1) กฎระเบียบของ เสียงของหลอดเลือด (เช่นไนตริกออกไซด์เทส endothelial ยีน NOS3) และการผลิตหรือการป้องกันต่อต้านความเครียดออกซิเดชัน อย่างไรก็ตามแม้จะมีรายงานจำนวนมากเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในผองเพื่อนขนาดกลางและขนาดตั้งแต่การพิมพ์การตรวจสอบก่อนหน้านี้ [14] ได้มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยสำหรับการเชื่อมโยงที่สำคัญของยีนเหล่านี้หรือหลากหลายเดี่ยวเบื่อหน่าย (SNPs) ภายในยีนเหล่านี้ที่มีความดันโลหิตสูง เหตุผลหลักสำหรับการขาดผลในเชิงบวกนี้ (1) การมีส่วนร่วมของแต่ละสายพันธุ์ทางพันธุกรรมเพื่อฟีโนไทป์ความดันโลหิตที่มีขนาดเล็ก; (2) ที่สุดของการออกแบบการศึกษาขาดอำนาจในการตรวจสอบผลกระทบขนาดเล็กเหล่านี้ (3) ความไม่สอดคล้องกันของ phenotyping ไม่อนุญาตให้มีผลที่จะเปรียบเทียบหรือรวมกัน; (4) การเลือกยีนขึ้นอยู่กับทางเดินที่รู้จักกันของการควบคุมความดันโลหิตยังไม่ได้เปิดทางเดิน precluding; (5) ส่วนใหญ่ของการศึกษายีนผู้สมัครที่มีแนวโน้มที่จะศึกษา SNP เดียวที่ไม่ได้ให้ข้อมูลที่สมบูรณ์แบบของการเปลี่ยนแปลงของยีนและบัตรประจำตัว SNP เพิ่มเติมที่จำเป็นทรัพยากรลำดับซึ่งไม่สามารถเข้าถึงได้อย่างง่ายดาย; (6) การศึกษาสายพันธุ์ที่หายากความถี่ไม่ได้ทำ; (7) การออกแบบการศึกษาปัญหาดังกล่าวข้างต้นจรรยาบรรณใด ๆ ที่มีความหมายของการศึกษายีนที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรมหรือการโต้ตอบยีนสภาพแวดล้อม แต่วิธีการที่ยีนผู้สมัครยังคงเป็นหนึ่งในเสาหลักของการศึกษาลงในพันธุศาสตร์ของความดันโลหิตสูง เราหมายถึงความคิดเห็นล่าสุดเกี่ยวกับพันธุศาสตร์ของระบบ renin-angiotensin-aldosterone [63] [64] และ [65] G-โปรตีน [66] adducin [67] และความเครียดออกซิเดชัน [68] และ [69] ในความดันโลหิตสูง แต่จะหารือเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของยีนเทส aldosterone (CYP11B2) ความดันโลหิตสูงเป็นแบบอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

6 . การศึกษายีนยีน
ผู้สมัครผู้สมัครเลือกของพวกเขาสันนิษฐานว่าบทบาทในการเกิดโรคความดันโลหิตสูง และสามารถสืบทอดจากรุ่นทดลองหรือความรู้ของพยาธิสรีรวิทยา . ยีนผู้สมัครที่น่าเชื่อถือที่สุดเป็นส่วนประกอบของเรนินแองจิโอเทนซิน - อัลโดสเตอโรน ( ระบบและยีนที่เกี่ยวข้องกับการส่งสัญญาณ ( เช่น i 1 - 3 ยีนบีตา gnb3 ) , เกลือและน้ำการจัดการ ( Eการ adducin - αยีน add1 กรัม ) , การควบคุมเสียง ( เช่น หลอดเลือด endothelial nitric oxide synthase และยีน nos3 ) การผลิตหรือการป้องกันกับความเครียดออกซิเดชัน อย่างไรก็ตามแม้จะมีรายงานจำนวนมากเกี่ยวกับสมาคมและขนาดกลางขนาดเล็กในไทย ตั้งแต่สิ่งพิมพ์ของของเราความคิดเห็นก่อนหน้านี้ [ 14 ] มีหลักฐานน้อยมากของสมาคมใด ๆของความหลากหลายยีนเหล่านี้หรือซิงเกิลนิวคลีโอไทด์ ( snps ) ภายในยีนกับความดันโลหิตสูงเหตุผลหลักสำหรับการขาดผลในเชิงบวกคือ ( 1 ) ผลงานของแต่ละตัวแปรทางพันธุกรรมเพื่อความดันที่มีขนาดเล็ก ( 2 ) ส่วนใหญ่ของการศึกษาการออกแบบที่ขาดพลังในการตรวจสอบผลกระทบเหล่านี้มีขนาดเล็ก ( 3 ) ความไม่สอดคล้องกันของอไม่อนุญาตให้ผลลัพธ์ที่จะเปรียบเทียบหรือรวม ;( 4 ) การเลือกยีนผู้สมัครขึ้นอยู่กับว่าทางความดันโลหิตการควบคุมเลค้นพบทางเดิน ; ( 5 ) ส่วนใหญ่ของผู้สมัคร การศึกษายีนมีแนวโน้มเป็นโสด SNP การศึกษาซึ่งได้ไม่สมบูรณ์ ข้อมูลของยีนและการเปลี่ยนแปลงการใช้ทรัพยากรของ SNP เพิ่มเติมที่ไม่เข้าถึงได้พร้อมลำดับ ;( 6 ) ศึกษาตัวแปรความถี่น้อยมากคือไม่เสร็จ และ ( 7 ) ศึกษาและออกแบบปัญหาดังกล่าวข้างต้นลบใด ๆที่มีความหมายของยีนและการศึกษายีน หรือยีน ( สภาพแวดล้อมในการโต้ตอบ อย่างไรก็ตาม จีนยังคงเป็นหนึ่งในผู้สมัครวิธีการ cornerstones ของการศึกษาในพันธุศาสตร์ของความดันโลหิตสูง เราดูรีวิวล่าสุดในพันธุศาสตร์ของเรนิน - แองจิโอเทนซิน - อัลโดสเตอโรนระบบ [ 63 ][ 64 ] และ [ 65 ] g-proteins [ 66 ] adducin [ 67 ] และ oxidative ความเครียด [ 68 ] และ [ 69 ] สูง แต่จะกล่าวถึงความสัมพันธ์ของอัลโดสเตอโรน และยีน ( cyp11b2 ) โรคความดันโลหิตสูง : แบบอย่าง .