Although praziquantel is effective,

Although praziquantel is effective, re-infection rates are very high; rates of nearly 90.0% within a year have been
recorded in Khon Kaen (Upatham et al., 1988). Ingrained socio-cultural habits, accessibility of praziquantel and unsustainable control programmes are thought to have contributed to higher infection rates (Kaewpitoon et al., 2007; Grundy-Warr et al., 2012; Saengsawang et al., 2013;Sithithaworn et al., 2012; Thaewnongiew et al., 2014).This has translated to the continued persistence of CCAin the region (Parkin et al., 2002; Attasara et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่า praziquantel มีประสิทธิภาพ อัตราการติดเชื้อจะสูงมาก มีราคาเกือบ 90.0% ภายในปีบันทึกในขอนแก่น (Upatham et al., 1988) Ingrained รวินิสัย ถึง praziquantel และโปรแกรมควบคุม unsustainable มีความคิดที่มีส่วนสูงอัตราการติดเชื้อ (Kaewpitoon et al., 2007 Al. ร้อยเอ็ด Grundy Warr, 2012 Saengsawang et al., 2013 Sithithaworn et al., 2012 Thaewnongiew et al., 2014) นี้มีแปลให้คงอยู่อย่างต่อเนื่องของ CCAin ภูมิภาค (Parkin et al., 2002 Attasara et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่า praziquantel มีประสิทธิภาพอัตราการติดเชื้อสูงมาก อัตราเกือบ 90.0%
ภายในปีได้รับการบันทึกไว้ในขอนแก่น(อุปถัมภ์ et al., 1988) ที่ฝังแน่นนิสัยทางสังคมวัฒนธรรม, การเข้าถึงของ praziquantel และโปรแกรมควบคุมที่ไม่ยั่งยืนมีความคิดที่จะทำให้อัตราการติดเชื้อสูงกว่า (Kaewpitoon et al, 2007;. ใจแคบ-Warr et al, 2012;.. แสงสว่าง et al, 2013; et al, สิทธิถาวร 2012; Thaewnongiew et al, 2014) ได้รับการแปลโดยง่ายที่จะคงอยู่อย่างต่อเนื่องของ CCAin ภูมิภาค (Parkin et al, 2002;... Attasara et al, 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่า พราซิควอนเทลที่มีประสิทธิภาพ อัตราการติดเชื้อจะสูงมาก ราคาเกือบคิด % ภายในปีได้รับ
บันทึกในขอนแก่น ( อุปถัมภ์ et al . , 1988 ) นิสัยที่ติดตัวสังคมวัฒนธรรม การเข้าถึงและโปรแกรมควบคุมและพราซิควอนเทลคิดว่า มีส่วนให้อัตราการติดเชื้อสูงกว่า ( kaewpitoon et al . , 2007 ; กรันดี้วอร์ et al . , 2012 ; ธานนท์ et al . , 2013 ;สุวรรณ et al . , 2012 ; thaewnongiew et al . , 2010 ) นี้ได้แปลต่อการคงอยู่ของ ccain ภูมิภาค ( รถยนต์ et al . , 2002 ; attasara et al . , 2012 )