Taeyeon laughed. “Like the complime

Taeyeon laughed. “Like the compliment?” She extended one hand, gesturing for Tiffany to come.

Tiffany didn’t move from where she was standing. Although she liked this person, she wasn’t sure she’d like her to touch her anywhere but on the head. It was bad enough to have Taeyeon carry her around all day. She had to keep reminding herself that she was a dog and that Taeyeon wasn’t placing her hands on her naked body.

But she had had enough for the day.

“No?” Taeyeon looked disappointed as her hand dropped to the carpet. “Okay then. We’ll work on this too.”

She watched Taeyeon gather her stuff, taking the clothes, collar and leash away but leaving the toys behind, before the woman went inside a room Tiffany assumed was the bedroom.

She exhaled in relief then went to lie down in the corner, curling up into a black ball, hiding her face.

So this is how my life would be from now on? I’m an animal who’s forced to live without the ability to talk or even hold things. Will my family and friends be worried when they realize that I’m not returning? Will the company survive without me? Who’s looking after my apartment and my things?

She unconsciously began crying again, regretting what had happened.

I should’ve just followed that witch’s wish.

“Hey hey… are you okay?”

She heard Taeyeon’s voice and sensed her coming closer but she didn’t move a muscle.

She felt the soft skin of Taeyeon’s palm on her head and heard the rustling of her clothes as she took a seat next to her.

Taeyeon lifted Tiffany off the floor, placing her on her lap. “You miss your owner?” she asked.

Tiffany wanted to get away but the touch she dreaded was comforting her instead, unexpectedly, and she ended up lying on Taeyeon’s lap.

“Don’t be so tense,” Taeyeon said. Her hand never stopped stroking the black fur. “I’ll take good care of you until we can find your owner, okay? So cheer up, please.”

Slowly but surely, the dog began to relax, snuggling against Taeyeon’s warm body.

Tiffany couldn’t deny that she was exhausted and Taeyeon’s efforts to comfort her were very effective. The woman even hummed her a song.

Her eyes grew heavy and she almost dozed off when she felt Taeyeon shift.

“You’re sleepy?”

Tiffany lifted her head and looked at Taeyeon. “Yes.”

It didn’t come out as a bark this time but as a small whimper Tiffany didn’t even know she was capable of.

“Aw… you’ve had a long day, haven’t you? Okay. Bed time it is.” Taeyeon took the dog to her room and placed her on the small bed she had bought earlier. “This is your bed. You sleep here, okay? I need to take a shower first.”

Tiffany watched Taeyeon take out a towel before leaving her alone.

She exhaled and tried to get comfortable on the cushion, closing her eyes. She’d think of a way out of this predicament tomorrow.

It was hard to fall asleep no matter how tired she was so when Taeyeon came back, only wrapped in a towel with hair tied up in a bun, Tiffany’s eyes were already open again, watching. She noted the perfect skin, still glistening with water, and thought that Taeyeon’s boyfriend must be a very lucky man.

But then Taeyeon started to unwrap the towel from around her body and Tiffany quickly covered her eyes with her paw.

If dogs could blush, she would’ve turned red all over.

She waited until she heard the bed creak ever so slightly before she opened her eyes.

Taeyeon was sitting on the bed, holding her tablet.

Is she reading? thought Tiffany. Or playing a game? Sigh… I miss being able to hold things or own them.

She felt sad again but this time she also resented what had happened.

My bed is better, bigger and much more comfortable than this poor excuse of a cushion, she thought angrily. That annoying witch! I never hurt anyone! She had no right to do this to me. It’s not fair!

Taeyeon turned her head when she noticed the dog standing up in her small bed. “What’s wrong?” she asked the black pup who approached her and looked up at her. “I thought you were tired? Why aren’t you sleeping?” She put her tablet aside and turned, putting both feet on the carpet.

“I refuse to sleep on that pathetic little bed.”

Bark. Bark.

“What? What do you want now?”

“A proper bed to sleep in, thank you very much.”

Bark. Bark. Bark.

“Sshh! It’s kinda late. The neighbors won’t be happy.” Taeyeon put a finger to her lips then lifted Tiffany, placing her on the bed. “You want to sleep with me?”

Psh. You wish. I just want your bed.

Tiffany went to the empty side of the bed, walking around the tablet, and plopped down on the comforter, next to the plushies. She made herself comfortable under the amused stare of the bed’s rightful owner.

“You have one heck of a personality, you know. One second you’re all sad and quiet then you’re loud and demanding the next. But you’re smart and somehow remind me of a stubborn, spoiled child,” said Taeyeon with a chuckle.

The word ‘spoiled’ reminded Tiffany of the witch and her head jerked up instantly.

“I am not spoiled!”

She barked so loud that Taeyeon winced.

“Ssshh!!” Taeyeon hushed the dog. “Not so loud! Fine. You can sleep on my bed just… be quiet, okay? I have stuff to finish.” She grabbed her tablet and leaned back against the headboard.

Tiffany laid her head down again, watching Taeyeon who was now typing on the device.

Taeyeon felt the eyes on her and turned her head after a while, grinning when she saw the dark brown eyes staring back at her. She then noticed the plushie that was lying just behind Tiffany and got an idea.

“Aha! I think I know what to call you,” she said as she reached out to take the toy. “How about Ginger?” she showed her the Gingerbread Man. “It’s a pretty name, don’t you think?”

Tiffany wanted to protest but knew that she couldn’t possibly spell out ‘Tiffany!’ or write it down since she couldn’t even hold a pen so she didn’t do anything. Not even blinking.

“No? You don’t like it?” asked Taeyeon when she saw the lack of reaction. She could swear that the dog was judging her choice of name through her silence.

“…”

“Well, I like it. Ginger it is.” Taeyeon put the plushie aside and patted Tiffany’s head. “Sleep, Ginger.”

Tiffany wished she could roll her eyes but since that gesture was also impossible to do now, she resorted to exhaling while turning her head away, trying to get some sleep.

Ginger. Next thing you know she’ll be buying a Shrek outfit for me to wear. Note to self: should I ever return to my human form, never torture any dog with ridiculous clothes no matter how squeal-worthy cute people think they are.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Taeyeon หัวเราะ "เช่นการชมเชยหรือไม่" เธอขยายมือหนึ่ง gesturing สำหรับทิฟฟานีมาทิฟฟานี่ไม่ได้ย้ายจากตำแหน่งที่เธอยืน แต่ชอบคนนี้ เธอไม่แน่ใจว่า เธอต้องการให้เธอสัมผัสเธอได้ แต่ บนหัว มันไม่ดีพอที่ได้ Taeyeon เธอพกทุกวัน เธอได้ให้เตือนตัวเองว่า เธอเป็นสุนัข และว่า Taeyeon ไม่ทำมือของเขาบนร่างกายของเธอเปลือยแต่เธอก็มีเพียงพอสำหรับวันนั้น"ไม่มี" Taeyeon มองผิดหวังเป็นมือของเธอหลุดไปพรม "โอเควันนั้น เราจะทำงานนี้ไป"เธอดู Taeyeon ที่รวบรวมสิ่งของเธอ ทำเสื้อ คอ และบังคับเก็บ แต่ทิ้งของเล่นข้างหลัง ก่อนหญิงไปภายในห้องพักทิฟฟานีถือว่า เป็นห้องนอนเธอ exhaled ในบรรเทา แล้วไปนอนในมุม ดัดผมค่าเป็นลูกสีดำ ซ่อนใบหน้าของเธอดังนั้นนี้เป็นวิธีชีวิตจะจากนี้ ฉันเป็นสัตว์ที่มีบังคับให้อยู่โดยไม่สามารถพูดคุย หรือแม้กระทั่งถือสิ่ง จะครอบครัวและเพื่อนของฉันเป็นห่วงเมื่อพวกเขาทราบว่า ไม่เดินหรือไม่ บริษัทจะอยู่รอดได้โดยไม่ต้องฉัน ที่กำลังมองหาที่อพาร์ทเมนท์ของฉันและฉันเธอรับเริ่มร้องไห้อีกครั้ง regretting อะไรเกิดขึ้นฉันควรได้ตามแม่มดที่ต้องการ"เฮ้ เฮ้...เป็นคุณล่ะ? "เธอได้ยินเสียงของ Taeyeon และเหตุการณ์ของเธอมาใกล้ชิด แต่เธอไม่ย้ายกล้ามเธอรู้สึกผิวนุ่มของปาล์มของ Taeyeon ในหัวของเธอ และได้ยิน rustling ของเสื้อผ้าของเธอเธอเอานั่งติดกับเธอTaeyeon ยกทิฟฟานี่ปิดชั้น เธอวางบนตักของเธอ "คุณคิดถึงเจ้าของคุณ" เธอถามทิฟฟานี่อยากหลบ แต่สัมผัสเธอหวั่นถูกเก่าเธอแทน อย่างกะทันหัน และเธอสิ้นสุดขึ้นนอนบนตักของ TaeyeonTaeyeon กล่าวว่า "ไม่ตึงเครียดดังนั้น มือของเธอไม่เคยหยุดตบขนสีดำ "ฉันจะทำดีดูแลคุณจนกว่าเราสามารถพบเจ้าของ โอเควัน เพื่อ ปลอบโยน โปรด"ช้า ๆ แต่แน่ นอน สุนัขผ่อน snuggling กับเนื้อหาอบอุ่นของ Taeyeon เริ่มทิฟฟานี่ไม่สามารถปฏิเสธว่า เธอเหนื่อย และความพยายามของ Taeyeon มอบความสบายให้เธอได้มีประสิทธิภาพมาก ผู้หญิงแม้แต่ hummed เธอเพลงตาเธอโตหนัก และเธอ dozed เกือบปิดเมื่อเธอรู้สึก Taeyeon กะ"คุณกำลังง่วงนอนหรือไม่"ทิฟฟานี่ยกศีรษะของเธอ และมอง Taeyeon "ใช่"มันไม่ได้ออกมาเป็นเปลือกเวลานี้ แต่เป็น whimper เล็ก ทิฟฟานี่ไม่ได้รู้เธอมีความสามารถในการ"สะสม...ได้ตลอด ไม่คุณ โอเควันนั้น เตียงเวลาก็" Taeyeon เอาสุนัขไปที่ห้องของเธอ และวางเธอบนเตียงเล็ก ๆ ที่เธอได้ซื้อมาก่อนหน้านี้ "นี้เป็นเตียงของคุณ คุณหลับ นี่ล่ะ ต้องไปอาบน้ำครั้งแรก"ทิฟฟานี่ดู Taeyeon แกะผ้าเช็ดตัวก่อนออกจากเธอคนเดียวเธอ exhaled และพยายามที่จะได้รับความสะดวกสบายในเบาะ ปิดดวงตาของเธอ เธอคิดวิธีจากสภาพนี้วันพรุ่งนี้มันยากที่จะหลับไม่ว่าเหนื่อยเธอดังนั้นเมื่อมา Taeyeon กลับ เฉพาะ ห่อในผ้าเช็ดตัวผมติดในบุญ ตาของทิฟฟานี่ได้แล้วเปิดอีก ดู เธอสังเกตผิวที่สมบูรณ์แบบ อันดามันอย่างแท้จริงกับน้ำ ความคิดที่ว่า ของ Taeyeon แฟนต้องเป็นคนที่โชคดียังแต่แล้ว Taeyeon เริ่มที่จะไม่ตัดผ้าจากรอบ ๆ ร่างกายของเธอ และทิฟฟานี่ปกคลุมดวงตาของเธออย่างรวดเร็ว ด้วยตีนเธอถ้าสุนัขไม่หน้าแดง เธอจะได้เปิดแดงไปหมดเธอรอจนกระทั่งเธอได้ยินเตียง creak เคยดังนั้นเล็กน้อยก่อนที่เธอเปิดตาของเธอTaeyeon นั่งอยู่บนเตียง จับเม็ดของเธอเธอกำลังอ่าน คิดว่า ทิฟฟานี่ หรือเล่นเกม ถอนหายใจ... คิดว่าจะเก็บสิ่ง หรือเป็นเจ้าของพวกเขาเธอรู้สึกเศร้าอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอยัง resented อะไรก็เกิดขึ้นเธอของฉันพักดี ใหญ่ และสะดวกสบายมากขึ้นกว่านี้แก้จนของเบาะเป็น คิดว่า angrily แม่มดที่น่ารำคาญ ฉันไม่เคยทำร้ายใคร ขวาไม่ทำให้ฉันมีเธอ ไม่ยุติธรรมเลยTaeyeon เปิดหัวของเธอเมื่อเธอสังเกตเห็นสุนัขยืนขึ้นเตียงเล็กของเธอ เธอคืออะไรผิด "ถามฑิมภ์ดำที่ทาบทามเธอ และมองขึ้นที่เธอ "ฉันคิดว่า คุณเคยเบื่อไหม ทำไมไม่คุณนอน" เธอวางแท็บเล็ตเธอเฉย และ เปิด การวางเท้าทั้งสองบนพรม"ไม่เอาหรอกไปนอนบนเตียงน้อยที่น่าสงสาร"เปลือก เปลือก"อะไร คุณต้องเดี๋ยวนี้""เตียงเหมาะสมนอนหลับใน ขอบคุณมาก"เปลือก เปลือก เปลือก"Sshh ได้ kinda ช้า เพื่อนบ้านไม่ได้มีความสุข" Taeyeon ใส่นิ้วริมฝีปากของเธอ แล้วยกทิฟฟานี่ วางเธอบนเตียงนอน "คุณต้องนอนกับฉันหรือ"Psh คุณต้องการ ฉันเพียงต้องการเตียงของคุณทิฟฟานี่ไปข้างเตียง ว่างเดินเม็ด และ plopped ลงบนผ้าพันคอ ติด plushies เธอทำตัวเองสบายภายใต้จ้องเรานอนมาเจ้าของ"คุณมีหนึ่ง heck ของลักษณะ คุณรู้ว่า สองหนึ่งคุณกำลังทั้งเศร้า และเงียบแล้วคุณกำลังเสียงดัง และเรียกร้องต่อไป แต่คุณกำลังสมาร์ท และอย่างใด เตือนฉันของเด็กปากแข็ง บูด กล่าวว่า Taeyeon กับ chuckleทิฟฟานีแม่มดนึกถึงคำว่า 'เสีย' และศีรษะของเธอ jerked ขึ้นทันที"ฉันกำลังไม่เสีย"เธอเห่าเสียงดัง Taeyeon winced"Ssshh !" Taeyeon hushed สุนัข "ไม่ให้ดัง ปรับ คุณสามารถนอนบนเตียงของฉันเพียง...ปิดปาก เอาล่ะ แล้วสิ่งที่จะเสร็จสิ้น" เธอคว้าเม็ดของเธอ และพิงหลังกับ headboardทิฟฟานีวางศีรษะของเธอลงอีก ดู Taeyeon ที่ตอนนี้ถูกพิมพ์บนอุปกรณ์Taeyeon รู้สึกตากับเธอ และเปิดหัวของเธอหลัง grinning เมื่อเธอเห็นสีน้ำตาลเข้มดวงตาจ้องมองกลับมาที่เธอ เธอสังเกตเห็น plushie ที่ได้นอนหลังทิฟฟานี่ และมีความคิด แล้ว"Aha ฉันคิดว่า ฉันรู้ถึง เธอกล่าวถึงออกจะเล่น "วิธีการเกี่ยวกับขิง" เธอพบเธอคุณขนมปังขิง "นั้นคือชื่อสวย คุณไม่คิดว่าทิฟฟานี่อยากปฏิเสธ แต่รู้ว่า เธอไม่อาจสะกด 'ทิฟฟานี่ ' หรือจดไว้เนื่องจากเธอไม่สามารถเก็บปากกาได้เพื่อเธอไม่ได้ทำอะไร แม้ไม่กะพริบ"ไม่มี คุณไม่ชอบ "ถาม Taeyeon เมื่อเธอเห็นการขาดของปฏิกิริยา เธอสามารถสาบานว่า สุนัขถูกตัดสินทางเลือกของเธอชื่อผ่านความเงียบของเธอ“…”"ดี ชอบการ ขิงก็" Taeyeon plushie การวางเฉย และ patted หัวของทิฟฟานี่ "สลี ขิง"ทิฟฟานี่ยติเธอสามารถม้วนตาของเธอ แต่เนื่องจากยังเป็นรูปแบบที่ไปทำตอนนี้ เธอ resorted ที่จะ exhaling ขณะเลี้ยวหัวเธอออกไป พยายามที่จะได้พักขิง สิ่งถัดไปที่คุณรู้ว่า เธอจะสามารถซื้อชุด Shrek จะสวมใส่ หมายเหตุตัวเอง: ควรผมเคยกลับไปฟอร์มมนุษย์ ไม่ทรมานมีสุนัขผ้าไร้สาระว่าคนน่ารัก squeal-worthy วิธีคิดว่า จะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แทยอนหัวเราะ " ชอบเหรอ ? " เธอยื่นมือให้สัญญาณให้ทิฟฟานี่มา

' ไม่ย้ายจากที่ที่เธอยืนอยู่ แม้ว่าเธอจะชอบคนๆนี้ เธอไม่แน่ใจว่าเธอต้องการเธอสัมผัสเธอได้ทุกที่ แต่ในหัว มันเลวร้ายพอที่จะมีแทยอนอุ้มทั้งวันเธอต้องคอยเตือนตัวเองว่าเธอเป็นสุนัขที่แทยอนไม่ได้วางมือบนร่างกายเปลือยเปล่าของเธอ

แต่เธอก็พอแล้วสำหรับวันนี้

" ไม่ " แทยอนมองผิดหวัง เพราะมือของเธอลงไปที่พรม " โอเค แล้ว เราจะทำงานนี้ด้วย "

เธอมองดูแทยอนรวบรวมซะ เอาเสื้อผ้า ปลอกคอ และสายจูงออกไป แต่ทิ้งของเล่นไว้เบื้องหลังก่อนที่ผู้หญิงเข้าไปในห้องทิฟฟานี่ถือว่าเป็นห้องนอน

เธอหายใจออกโล่งแล้ว ก็ไปนอนในมุมดัดขึ้นเป็นลูกสีดำปิดบังใบหน้าของเธอ

ดังนั้นนี้เป็นวิธีการที่ชีวิตฉัน จะได้ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ฉันเป็นสัตว์ที่ต้องอยู่โดยไม่มีความสามารถที่จะพูดหรือแม้กระทั่งการถือสิ่งของ ครอบครัวของฉันและเพื่อน ๆ จะเป็นกังวล เมื่อพวกเขารู้ว่าฉันจะไม่คืนล่ะ ?บริษัทจะอยู่รอดโดยปราศจากฉัน ใครเป็นคนดูแลอพาร์ทเมนต์ของฉันและสิ่งที่ฉัน

เธอโดยไม่รู้ตัว เริ่มร้องไห้อีก เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ฉันก็แค่ทำตามที่แม่มดต้องการ

" เฮ้ เฮ้ นายโอเคมั้ย ? "

เธอได้ยินเสียงของแทยอนและรู้สึกเธอมาใกล้ๆ แต่เธอไม่ได้ย้ายกล้ามเนื้อ .

เธอรู้สึกว่าผิวนุ่มของแทยอนมันปาล์มบนหัวของเธอ และได้ยินเสียงของเสื้อผ้าของเธอขณะที่เธอเอาที่นั่งข้างๆเธอ . . . .

แทยอนยกทิฟฟานี่ออกจากชั้นวางของเธอบนตักของเธอ " คุณเจ้าของ ? " เธอถาม

ทิฟฟานี่อยากจะหนี แต่สัมผัสเธอหวั่นถูกปลอบโยนเธอแทน แต่สุดท้ายเธอก็นอนอยู่บนตักของแทยอน

" อย่าเครียด " แทยอนพูดมือของเธอไม่เคยหยุดลูบขนสีดำ " ผมจะดูแลคุณจนกว่าเราจะสามารถหาเจ้าของ , โอเค ? เพราะฉะนั้น สู้ ๆน่ะค่ะ "

ช้า แต่แน่นอน สุนัขเริ่มที่จะผ่อนคลาย , snuggling กับแทยอนกำลังอบอุ่นร่างกาย

' ไม่ปฏิเสธว่าเธอเหนื่อย และแทยอนพยายามปลอบใจเธอได้มีประสิทธิภาพมาก . ผู้หญิงที่แม้แต่ hummed เธอ

เพลงตาของเธอหนักอึ้ง เธอเกือบจะเผลอหลับไป ตอนที่เธอรู้สึกว่าแทยอนกะ

" นายหลับอยู่หรอ ? "

ทิฟฟานี่ยกหัวของเธอและมองไปที่แทยอน . " ครับ "

มันไม่ได้ออกมาเป็นเปลือกในครั้งนี้ แต่เป็นขนาดเล็ก สำออย ทิฟฟานี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอมีความสามารถ

" อี๋ . . . . . . . คุณได้มีวันยาว ใช่ไหม ? โอเค ได้เวลานอนแล้วค่ะ" แทยอนเอาสุนัขเข้าไปในห้อง แล้ววางเธอลงบนเตียงเล็ก ๆ ที่เธอได้ซื้อก่อนหน้านี้ " นี่เป็นเตียงของคุณ เธอนอนที่นี่ โอเค ? ผมต้องอาบน้ำก่อนนะ " ทิฟฟานี่เห็นแทยอน

เอาผ้าเช็ดตัวก่อนจะปล่อยให้เธออยู่คนเดียว

เธอหายใจออกและพยายามที่จะได้รับความสะดวกสบายบนเบาะ ปิดตาของเธอ เธอจะคิดหาทางออกจากสถานการณ์นี้

พรุ่งนี้ .มันยากที่จะหลับ ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหนเธอก็เมื่อแทยอนกลับมาเพียงห่อในผ้าขนหนูที่ผมผูกขึ้นในขนมปัง ทิฟฟานี่ตาก็เปิดอีก ดู เธอสังเกตผิวที่สมบูรณ์แบบยังคงวิบวับด้วยน้ำ และคิดว่าแทยอนเป็นแฟนต้องเป็นผู้ชายที่โชคดีมาก

แต่แล้วแทยอนจะแกะห่อผ้าจากรอบ ๆตัวเธอและทิฟฟานี่อย่างรวดเร็วครอบคลุมตาของเธอกับเท้าของเธอ . . . . .

ถ้าสุนัขจะหน้าแดง เธอคงกลายเป็นสีแดงไปหมด

เธอรอจนกระทั่งเธอได้ยินเสียงเตียงเสียงดังเอี๊ยดเคยดังนั้นเล็กน้อยก่อนที่เธอจะลืมตาขึ้น

แทยอนนั่งอยู่บนเตียง ถือแท็บเล็ตเธอ

เธออ่านหนังสืออะไร คิดว่า ทิฟฟานี่ หรือเล่นเกม ?