The Direct Costing method is both a

The Direct Costing method is both a method of calculation and a method of analysis regarding the adoption of some
decisions concerning the manufacturing or the production of a product. With reference to an economic entity, the
volume of activity is in a full correlation with the price and the variable expenditure and, on the other hand, the
workloads with the production capacity and implicitly the fixed expenses. These are in correlation with the wearer's
cost (product) which, on the one hand, generates costs dependent on them and, on the other hand, generates the
necessity of the existence of a certain production capacities. This correlation is expressed by the means of the
following indicators characteristics of the Direct-Costing method, such as: the break-even, the coverage factor, the
safety factor, the safety range (Fătăcean, 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการคิดต้นทุนโดยตรงเป็นวิธีการคำนวณและวิธีการวิเคราะห์เกี่ยวกับการยอมรับของการตัดสินใจเกี่ยวกับการผลิตหรือการผลิตของผลิตภัณฑ์ มีการอ้างอิงเอนทิตีทางเศรษฐกิจ การปริมาณของกิจกรรมเป็นความสัมพันธ์เต็มรูปแบบ พร้อมราคาและรายจ่ายผันแปร และ ในทาง กลับกัน การปริมาณงาน มีกำลังการผลิตและนัยถาวรค่าใช้จ่าย ในความสัมพันธ์กับของผู้สวมใส่ต้นทุน (ผลิตภัณฑ์) ที่ คง สร้างต้นทุนขึ้นอยู่กับพวกเขา ในทางกลับกัน สร้าง การความจำเป็นของการดำรงอยู่ของกำลังผลิตที่แน่นอน ความสัมพันธ์นี้จะแสดง โดยวิธีการตามตัวบ่งชี้ลักษณะของวิธีการคิดต้นทุนโดยตรง เช่น: break-even ปัจจัยความครอบคลุม การตัวคูณความปลอดภัย ช่วงความปลอดภัย (Fătăcean, 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีต้นทุนทางตรงที่เป็นทั้งวิธีการคำนวณและการวิเคราะห์เกี่ยวกับการยอมรับบาง
การตัดสินใจการผลิตหรือการผลิตของผลิตภัณฑ์ ด้วยการอ้างอิงถึงองค์กรทางเศรษฐกิจ ,
ปริมาณของกิจกรรมในแบบเต็มรูปแบบ ด้วยราคาและตัวแปรค่าใช้จ่ายและในมืออื่น ๆ ,
งานมีความสามารถในการผลิตและโดยปริยายคงที่ค่าใช้จ่าย เหล่านี้มีความสัมพันธ์กับต้นทุนของ
* ( สินค้า ) ซึ่งในแง่หนึ่งจะสร้างค่าใช้จ่ายขึ้นอยู่กับพวกเขาและบนมืออื่น ๆที่สร้าง
ความจำเป็นในการดำรงอยู่ของกําลังการผลิตที่แน่นอน ความสัมพันธ์นี้จะแสดงโดยวิธีการของ
คุณลักษณะต่อไปนี้ตัวชี้วัดของวิธีต้นทุนทางตรง เช่น การแบ่งแม้ ปัจจัยด้านความครอบคลุม ปัจจัย
ความปลอดภัย ช่วงปลอดภัย ( F ă T ă cean , 2009 )